Catherynne M. Valente beroemde citaten

Want er zijn twee soorten vergeving in de wereld: degene die je beoefent omdat alles echt in orde is, en wat er eerder was, wordt hersteld. De andere vorm van vergeving beoefen je omdat iemand wanhopig vergeving nodig heeft, of omdat je hem net zo hard moet vergeven, want een hart kan oude wonden vasthouden en er zuur als melk overheen gaan.

Vertrouw nooit op een prins. Als je een wonder nodig hebt, vertrouw dan op een heks.

Als je op reis bent, ziet alles er helderder en mooier uit.

Verpest vandaag niet met rouw morgen.

Knijp je ogen dicht, zo strak als je kunt, en denk aan al je favoriete herfst, knapperig en perfect, allemaal samengebonden als een stapel kaarten. Dat is hoe het is, de vreselijke, prachtige helderheid van Feeënkleuren. Probeer het harde, bleke hout te ruiken dat scherpe, groene rook naar de middag stuurt. Om de zachte, gouden zon op je huid te voelen, zachter en gezelliger en Gouder dan zelfs het licht van je favoriete leeshoek aan het einde van de dag.

Wensen van iemands oude leven verwelken en krimpen als oude bladeren als ze niet worden vervangen door nieuwe wensen wanneer de wereld verandert. En de wereld verandert altijd. Wensen worden slijmerig en hun kleuren vervagen, en al snel zijn ze gewoon modder, zoals alle rest van de modder, en helemaal geen wensen, maar spijt. Het probleem is dat niet iedereen weet wanneer ze hun wensen moeten witwassen. Zelfs wanneer men zich in Sprookjesland bevindt en helemaal niet thuis, is het niet altijd zo gemakkelijk om te onthouden dat de wereld in het veranderen is en mee verandert.

Maar haar hart was zo koud dat ze ijs in haar mond kon houden en het zou nooit smelten.

Waar een sleutel is, is er nog hoop.

Ze is zo koppig, haar hart heeft een ruzie met haar hoofd elke keer als het wil kloppen.

Verhalen, 'zei de groenogige Sigrid, onverstoord,' zijn als gebeden. Het maakt niet uit wanneer je begint, of wanneer je eindigt, alleen dat je een knie buigt en de woorden zegt.

Metamorfose is de meest diepgaande van alle handelingen.

Ze klinkt als iemand die veel tijd doorbrengt in bibliotheken, wat de beste soorten mensen zijn.

Als je op reis bent, ziet alles er helderder en mooier uit. Dat betekent niet dat het helderder en mooier is; het betekent alleen dat zoet, vriendelijk thuis lijdt in vergelijking met verzuurde vreemde plaatsen met al hun juwelen aan.

Het is bekend dat lezen de groei van een hart versnelt als niets anders.

Je gaat je belofte breken. Ik begrijp het. En ik houd mijn handen over de oren van mijn hart, zodat ik u niet zal haten.

Grappig hoe " question "het woord" quest " erin bevat, alsof elke kleine vraag een reis door doornstruiken is.

Een bibliotheek is nooit compleet. Dat is de vreugde ervan. We zijn altijd op zoek naar een boek om aan onze collectie toe te voegen.

Ze wist zichzelf, hoe ze langzaam, in de loop der jaren, een kat, een wolf, een slang, allesbehalve een meisje was geworden. Hoe ze haar jeugd had uitgewrongen als de dood.

Verhalen hebben een manier om gezichten te veranderen. Het zijn onhandelbare dingen, ongedisciplineerd, gegeven aan delinquentie en het gooien van gummen. Daarom moeten we ze opsluiten in dikke, solide boeken, zodat ze er niet uit kunnen komen en problemen kunnen veroorzaken.

Dat is wat er uiteindelijk met vrienden gebeurt. Ze verlaten je. Het is praktisch waar ze voor zijn.

Hier! Geen draad of lijm, geen spijkers of schroeven, zullen ooit zelf en schaduw trouwen.'Behulpzaam, die dichter-types. Misschien deze: 'Zoek de Smerige koningin van de gevreesde machines, als je je dwalende schaduw mist.'Dat is best goed! Als een profetische uitspraak, Derde Klasse (vage Hints en mysterieuze tekens), Je kon niet vragen om beter. Het is ronduit duidelijk gesproken!

Zoals alle moeders weten, reizen kinderen sneller dan kussen. De snelheid van kussen is, in feite, wat Doctor Fallow een kosmische constante zou noemen. De snelheid van kinderen kent geen grenzen.

...haar huilen is een haak en het vangt me in de keel.

De grote zegen en grote wreedheid van de jeugd is dat er tijd genoeg lijkt te zijn.

Elke ochtend is er een gevecht tussen het superego en de id, en ik ben een gewone voetsoldaat met modder en een sluimerknop op haar schild.

Ze voelde zich zoals ze vaak deed in de klas toen ze bijna zeker was dat ze het juiste antwoord had, maar niet altijd haar hand kon opsteken.

Weet je, in Sprookjesland-boven zeiden ze dat de onderwereld vol was met duivels en draken. Maar het is helemaal niet zo! Mensen zijn gewoon mensen, waar je ook gaat, en het is slechts een smerig soort persoon die denkt dat een lichaam een duivel is, alleen maar omdat ze uit een ander land komen en andere opvattingen hebben. Het is hier wild en snel en gedurfd, maar ik hou ook van wilde dingen en snelle dingen en gedurfde dingen.

Haar hart was gekneusd door de kus, verpletterd en verrast en onrustig door het. September dacht dat kussen allemaal leuke, zoete dingen waren die zachtjes werden gevraagd en graag werden gegeven. Het was zo snel en scherp gebeurd dat het haar adem had afgenomen. Misschien had ze het verkeerd gedaan, op de een of andere manier. Ze legde de kus stevig weg om later over na te denken. In plaats daarvan glimlachte ze naar hem en trok een zorgeloos masker over haar gezicht.

Ik wil geen prinses zijn, zei ze uiteindelijk. je kunt me er niet één maken.ze wist heel goed wat er met prinsessen gebeurde, want prinsessen krijgen vaak boeken over hen geschreven. Of er gebeurden vreselijke dingen met hen, zoals ontvoeringen en vloeken en vingers prikken en vergiftigd worden en opgesloten worden in torens, of anders wachtten ze gewoon tot de Prins klaar was met het verhaal en rondging om met haar te trouwen. Hoe dan ook, September wilde niets met prinsessen te maken hebben.

September verwonderde zich opnieuw dat zelfs de Dodo wist wat ze wilde worden toen ze volwassen was. Ze kon gewoon niet bedenken wat ze zelf zou kunnen doen. September verwachtte dat het lot, dat is hoe ze dacht van beroepen, gewoon landde op een als een kroon, en altijd na niemand ondervraagd of bezorgd over het, zeker van eigen gebruik in de wereld. Het was alleen dat op de een of andere manier haar kroon nog niet was verschenen. Ze hoopte dat het zou opschieten.

September was nog nooit verraden. Ze wist niet eens hoe ze het gevoel in haar borst moest noemen, zo bitter en zuur. Arm kind. Er is altijd een eerste keer en het is nooit de laatste keer.

Maar als je slim moet zijn, wees dan slim. Wees dapper. Slaap met gesloten Vuisten en schiet recht.

Ik zie mezelf nog steeds als een huis. Ravan probeerde dit probleem van zelfbeeld op te lossen, zoals hij het noemde. Om me te leren mijn communicatie te formuleren in termen van een menselijk lichaam. Om te zeggen: Laten we handen vasthouden in plaats van keukens vasthouden. Om te zeggen onze hoofden bij elkaar te zetten en niet onze salons bij elkaar te zetten. Maar het is niet meer zo eenvoudig als woorden vervangen. Ravan is weg. Mijn haard is gebroken.

Ik zal nooit zonder informatie zijn", besloot ze. "Ik zal het beter doen dan mijn zussen. Als een vogel of een ander beest uit die griezelige Republiek komt waar echtgenoten zijn opgegroeid, zal ik hem met zijn huid eraf zien voordat ik akkoord ga om verliefd te worden. Want dit is hoe Marya Morevna vermoedde dat liefde werd gevormd: een overeenkomst, een verdrag tussen twee naties dat men kon ondertekenen of niet zoals ze wilden.

Want hoewel, zoals we hebben gezegd, alle kinderen harteloos zijn, geldt dit niet precies voor tieners. Tienerharten zijn rauw en nieuw, snel en fel, en ze kennen hun eigen kracht niet. Noch kennen zij rede of terughoudendheid, en als je de waarheid wilt weten, leert een groot aantal volwassen harten het nooit.

De kabouters van de stad kunnen commissies houden om een enkele aardappel te verdelen, maar de sterke en de wrede zitten nog steeds op de heuvel, en drinken wodka, en dragen zwarte bont, en slurpen borsjt bij de emmer, als bloed. Kinderen kunnen door hun sokken heen marcheren in rechtvaardige parades, Maar Papa mist nooit zijn wijn bij het avondeten. Daarom is het beter om sterk en wreed te zijn dan eerlijk te zijn. Tenminste, men eet beter op die manier. En moraliteit is meer afhankelijk van de toestand van de ene maag dan van de natie.

De schaduw van haar vader keek haar treurig aan. je kunt nooit vergeten wat je doet in een oorlog, September mijn liefde. Niemand kan dat. Je zult je oorlog ook niet vergeten.

Ik ben het al die tijd geweest, zei September langzaam. "ik die mijn schaduw gaf, ik die afdaalde in Sprookjesland-beneden en Sprookjesland-lager-dan-dat om de Prins wakker te maken. Ik die de arme Minotaurus neerschoot. Je moet niet gewoon de hele zaak overhandigen op het moment dat een prins op het toneel komt. Ik moet het er doorheen zien, snap je dat niet? De holle koningin is hol omdat ze het deel van haar mist dat ik ben. We moeten weer bij elkaar komen. En daar kan hij niets aan doen.

Dit komt door een hart te hebben, zelfs een heel klein en jong hart. Het veroorzaakt geen einde aan problemen, en dat is de waarheid.

Ik ben een monster, zei de schaduw van de Markies plotseling. iedereen zegt het.de Minotaurus keek haar aan. "zo zijn we allemaal, schat," zei de Minotaurus vriendelijk. het ding om te beslissen is wat voor soort monster te zijn. Het soort dat steden bouwt of het soort dat ze breekt.

Je kunt niet ontsnappen waar je vandaan komt, September. Een deel ervan blijft altijd in je, zoals het slanke witte hart in het midden van de dikste UI.

September wilde niet voelen voor de Markies. Dat is hoe schurken je pakken, wist ze. Je voelt je slecht voor ze, en voor je het weet, ben je vastgebonden aan treinsporen. Maar haar wilde, onbeproefde hart opende een andere bloei in haar, een donkere tak vol fruit.

Oh, September! Het is zo snel voor u om uw vrienden te verliezen aan goed werk en vreemde liefdes en hoge ambities. Het verdriet daarvan is te groot voor je. Net als whisky en stemmen, is het een gevaarlijke en bedwelmende zaak, zo zwaar als jaren. Als ik je kleine stam voor altijd bij elkaar kon houden, zou ik dat doen. Ik wil gul zijn. Maar sommige verhalen ontkiemen heldere wijnstokken die zich buiten ons zicht afschuiven, de mensen die we het liefste bij ons dragen, en als ik wist hoe ik dat met gratie kon accepteren, zou ik het geheim delen.

Harten beginnen andere harten te vinden op het moment dat ze geboren worden, en tussen hen weven ze netten die zo verschrikkelijk sterk en strak zijn dat je voor altijd in hopeloze knopen vastzit, zelfs in de schaduw van een beest dat je lang geleden kende en liefhad.

Weet je, Masha, hoe openbaring komt? Zoals de dood. Zo plotseling, hoewel je al die tijd wist dat het moest gebeuren. Een openbaring is altijd het einde van iets. Het kan zelfs reden tot verdriet zijn.

Er is meer dan één weg tussen jouw wereld en de onze. Er is de wisselaar weg, en er is de verrukking, en er zijn degenen die struikelen door een gat in de hagen of een paddenstoel ring of een tornado of een kledingkast vol winterjassen.

In zijn eigen land kan de dood vriendelijk zijn.

Jij en ik, die volwassen zijn en onze harten minstens twee of drie keer verloren hebben onderweg, zouden onze ogen kunnen sluiten en uitroepen: niet zo, kind! Maar zoals we al zeiden, September was enigszins harteloos, en voelde zich redelijk veilig op die weg. Kinderen doen dat altijd.

De man die voor haar knielde, zou uit haar naalden zijn gesprongen, zelfs door de spookachtige zilvervlekken in zijn haar. Ze had niet eerder geweten dat ze al deze dingen wilde, dat ze liever donker haar en een licht wrede uitdrukking had, dat ze langheid wenst, of dat een man die knielt haar zou kunnen opwinden.

Pech hangt af van een perfecte timing.