Steven Brust beroemde citaten

Het is gewoon dat niemand degene wil zijn die gered wordt, we willen allemaal de redding doen.

Het zijn altijd de ideeën van de mens die zijn daden sturen. Dit heeft soms tot een groot kwaad geleid; maar als we om ons heen kijken, kunnen we er niet aan twijfelen dat het tot een groter goed heeft geleid.

Leg niet uit waarom het werkt; leg uit hoe je het gebruikt.

Om begrip te zoeken voordat je actie onderneemt, maar om mijn instincten te vertrouwen wanneer actie nodig is. Nooit om gevaar uit angst te vermijden, nooit om gevaar uit te zoeken voor zijn eigen bestwil. Nooit te conformeren aan mode uit angst voor excentriciteit, nooit excentriek te zijn uit angst voor conformiteit.

Spreek altijd beleefd tegen een woedende draak.

De strijd is altijd de moeite waard, als het doel de moeite waard is en de middelen eervol; voorkennis van de nederlaag is niet voldoende reden om zich terug te trekken uit de strijd.

De anderen volgden en bevonden zich in een kleine, verstopte kelder, die vochtig, stinkend, dichtbij en donker zou zijn geweest, als het niet goed verlicht was, waardoor het niet donker was.

Ik heb het horen zeggen: "bij zijn huis zul je hem kennen"; en we weten allemaal dat we aandacht moeten besteden aan iedereen die het onderwerp en het hulpwoord in zijn zin omkeert.

Als Ik zeg dat het leven als een ui is, bedoel ik dit: als je er niets mee doet, gaat het rot. Tot nu toe is dat niet anders dan andere groenten. Maar als een ui slecht wordt, kan hij het van binnenuit of van buitenaf doen. Dus soms zie je er een die er goed uitziet, maar de kern is verrot. Andere keren kun je er een slechte plek op zien, maar als je dat weghaalt, is de rest prima. Smaakt scherp, maar daar betaal je toch voor?

Ik speel liever het spel dan het te spelen.

De meeste mensen lijken plezier te hebben in het zich superieur voelen aan iemand. Ik ben niet zo, wat me bevalt omdat het me superieur laat voelen.

Er is geen excuus voor slechte manieren, behalve snelle reflexen.

Wat heeft het voor zin om zwakke vijanden te hebben? Ze verspillen gewoon je tijd.

Echte heldendaden moeten zorgvuldig worden gepland-en krachtig worden vermeden.

Ik denk dat er gewoon een tijd is om domme dingen te doen.

Dat is wat het doet - dat moment waarop je denkt dat je verdwaald bent, en dan ontdekt dat je dat niet bent, dat je nooit echt bent vertrokken. Er gebeurt iets in dat ongelooflijke kleine no-time, en dat iets is als de openbaring van leren.

Iedereen generaliseert vanuit één voorbeeld. Tenminste, ik wel.

In onze herinnering is er een kerkhof waar we onze doden begraven. Ze liggen daar allemaal samen, de geliefden en degenen die we haatten, vrienden en vijanden en verwanten, zonder onderscheid tussen hen. We moeten elk van hen rouwen, omdat onze herinneringen hen net zo goed tot een deel van ons hebben gemaakt als onze botten of onze huid. Als we dat niet doen, hebben we helemaal geen recht om ons iets te herinneren.

Plan. Bevestigend. Goed idee. Ik moet een plan bedenken.

Je kunt iets niet weer in elkaar zetten tenzij je het eerst uit elkaar hebt gescheurd.

De fout van de een is de kans van de ander.

Starend in de klauw van de draak, leert men snel wijsheid.

Minneapolis heeft twee seizoenen: Wegverwijdering en Sneeuwreparatie.

Hoe subtiel de tovenaar ook is, een mes tussen de schouderbladen zal zijn stijl ernstig krampen.

Maar als je jezelf eenmaal toestaat de noodzaak te erkennen, vind je twee dingen: ten eerste vind je je opties zo beperkt dat de enige manier van handelen voor de hand ligt, en ten tweede dat een groot gevoel van vrijheid gepaard gaat met de beslissing.

Denk je dat het mogelijk is om over politiek te praten zonder te preken?

De tools zijn echt. De kijker is echt, jij, de kunstenaar, is echt en een deel van alles wat je schildert. Je verbindt jezelf met de kijker door iets te delen dat in jou zit en dat zich verbindt met iets in hem. Het enige wat je als gids hebt, is dat je weet wat je beweegt. Het enige wat je hoeft te doen is een borstel, wat chemische en canvas, en techniek.

Alle literatuur bestaat uit wat de schrijver cool vindt. De lezer zal het boek zo leuk vinden dat hij het met de schrijver eens is over wat cool is.

Jullie hebben gevraagd wat jullie konden doen in de grote gebeurtenissen die nu roeren, en hebben ontdekt dat jullie niets konden doen. Maar dat komt omdat je lijden je ertoe heeft gebracht de vraag op de verkeerde manier te formuleren... In plaats van te vragen wat je kon doen, had je moeten vragen wat er gedaan moest worden.

De roman moet worden opgevat als een structuur gebouwd om de grootst mogelijke hoeveelheid coole dingen te huisvesten.

Een leuk ding om het ding een paar maanden weg te zetten voordat je ernaar kijkt, is dat je je eigen humor begint te waarderen. Dit kan natuurlijk te ver gaan. Maar het is best cool als je een stuk schrijft en dan beseft dat je het hebt geschreven. Ik beveel dit gevoel.

Een jonge man zonder ambitie is een oude man die wacht om te zijn.

Hij stond op en liep weg, dus ik miste het zien van de machtige tovenaar die zijn krachtige tovenarij deed, waardoor hij zijn ogen zou hebben gesloten en dan, ik weet niet, misschien diep ademhalen of zoiets.

Kun je serieus zijn voor twee woorden?"Niet zonder inspanning.

Er zat een sergeant aan een bureau. Ik wist dat hij een sergeant was omdat ik de tekens op zijn uniform herkende, en ik wist dat het een bureau was omdat het altijd een bureau is. Er is altijd iemand aan een bureau, behalve als het een tafel is die als een bureau functioneert. Je zit achter een bureau, en iedereen weet dat je daar hoort te zijn, en dat je iets doet waar je hersenen bij betrokken zijn. Het is een vreemd, speciaal soort belang. Ik denk dat iedereen een bureau moet krijgen; je kunt er achter zitten als je het gevoel hebt dat je er niet toe doet.

Ik moet je iets vertellen."Hoe, heb je me iets te vertellen?"Je hebt me precies begrepen."Nou, ik luister."Luisteren? Wil je dat ik het je vertel?"Ja, dat is het. Ik luister en daarom wil ik dat u het mij vertelt."Zal ik het je nu vertellen?" "Geen.

Een dom persoon kan slechts bepaalde, beperkte soorten fouten maken; de fouten die een slimme kerel kan maken, zijn veel breder. Maar voor degene die weet hoe slim hij is in vergelijking met alle anderen, zijn de mogelijkheden voor echte idiotie grenzeloos.

Waarom werk je zo hard om een hekel aan jezelf te krijgen? Ik denk dat je zou vinden dat het genoeg gebeurt op zijn eigen zonder jezelf te zetten om extra problemen.

Ik ben erg charmant als mensen doen wat ik wil.

Want hier is het ding: het maakt niet uit hoeveel je verhalen vertelt over magische beesten of onmogelijke werelden, Uiteindelijk is het altijd de wereld van hier en nu waarover je schrijft. Hoe beter men die wereld begrijpt, hoe krachtiger de verhalen zullen zijn.

Er zijn miljoenen manieren waarop mensen kunnen sterven, als je elk vitaal orgaan telt, elke manier waarop het kan falen, alle gifstoffen van de aarde en de zee die deze mislukkingen kunnen veroorzaken.