Cesare Pavese beroemde citaten

De enige vreugde in de wereld is om te beginnen.

Reizen is een brutaliteit. Het dwingt je om vreemden te vertrouwen en al dat vertrouwde comfort van thuis en vrienden uit het oog te verliezen. Je bent voortdurend uit balans. Niets is van jou behalve de essentiële dingen: lucht, slaap, dromen, zee, de hemel - alle dingen neigen naar het eeuwige of wat we ons ervan voorstellen.

Lessen worden niet gegeven, ze worden genomen.

We bevrijden ons niet van iets door het te vermijden, maar alleen door er doorheen te leven.

Elke luxe moet worden betaald, en alles is een luxe, te beginnen met het zijn in deze wereld.

Men pleegt geen zelfmoord uit liefde voor een vrouw, maar omdat liefde - elke liefde - ons openbaart in onze naaktheid, onze ellende, onze kwetsbaarheid, ons niets.

Men moet maar één ding Zoeken, om er veel te vinden.

We herinneren ons nooit dagen, alleen momenten.

Het leven is pijn en het genieten van liefde is een verdoving.

We willen geen vrouw bezitten, maar de enige zijn die haar bezit.

Geef me de kant - en-klare hand in plaats van de kant-en-klare tong.

Alle zonden hebben hun oorsprong in een gevoel van minderwaardigheid, ook wel ambitie genoemd.

De kunst van het leven is de kunst om te weten hoe je leugens moet geloven.

Om de wereld te kennen, moet men het construeren

De rijkdom van het leven ligt in herinneringen die we vergeten zijn.

Oorlog maakt mensen barbaars, want om eraan deel te nemen, moet men zich verharden tegen alle spijt, alle waardering voor delicaatheid en gevoelige waarden. Men moet leven alsof die waarden niet bestonden, en wanneer de oorlog voorbij is, heeft men de veerkracht verloren om terug te keren naar die waarden.

In het algemeen is de man die bereid is zichzelf op te offeren iemand die niet weet hoe hij anders zin aan zijn leven moet geven. Het beroep van enthousiasme is de meest misselijke van alle onoprechtheden.

Als je droomt, ben je een auteur, maar je weet niet hoe het zal eindigen.

Liefde heeft het vermogen om twee geliefden naakt te laten lijken, niet in elkaars ogen, maar in hun eigen ogen.

Ik heb de hele avond voor een spiegel gezeten om mezelf gezelschap te houden.

Er is niets fijn aan een kind zijn: het is fijn, als we oud zijn, ook terug te kijken naar toen we kinderen waren .

Er zit iets onfatsoenlijks in woorden .

Haat is altijd een botsing tussen onze geest en het lichaam van iemand anders.

Men stopt met een kind te zijn wanneer men beseft dat het vertellen van zijn problemen het niet beter maakt.

Een troostende gedachte: wat telt is niet wat we doen, maar de geest waarin we het doen. Anderen lijden ook; zozeer dat er niets anders in de wereld is dan lijden; het probleem is gewoon een zuiver geweten te hebben.

Tegenslagen kunnen niet volstaan om van een dwaas een intelligente man te maken.

Het probleem is niet de hardheid van het lot, want alles wat we willen sterk genoeg krijgen we. Het probleem is eerder dat als we het hebben, we er ziek van worden, en dan moeten we het lot nooit de schuld geven, alleen ons eigen verlangen.

Waarom zoveel insinuaties, gedrapeerd als Klimop om een beerput te verbergen, als iedereen wist dat de beerput er was?

Dingen worden onthuld door de herinneringen die we van hen hebben. Iets onthouden betekent dat je het pas dan voor het eerst ziet.

Mensen die niet beter weten, zullen altijd in het duister blijven, want de macht ligt in de handen van mensen die goede zorg dragen die gewone mensen niet begrijpen, in de handen van de regering, van de geestelijke partij, van de kapitalisten.

Maar de echte, geweldige waarheid is deze: lijden heeft geen enkel doel.

Wanneer een vrouw trouwt, behoort zij tot een andere man; en wanneer zij tot een andere man behoort, kun je haar niets meer zeggen.

Anchorites waren gewend zichzelf te mishandelen op de manier waarop ze dat deden, zodat het gewone volk hen de zaligheid die ze in de hemel zouden genieten, niet zou misgunnen.

Het maakt niet uit hoe graag een jonge man voor zichzelf denkt, hij probeert zichzelf altijd te modelleren op een abstract patroon dat grotendeels is afgeleid van het voorbeeld van de wereld om hem heen. En een man, hoe conservatief ook, toont zijn eigen waarde door zijn persoonlijke afwijking van dat patroon.

Al onze "meest heilige genegenheden" zijn slechts prozaïsche gewoonten.

Een werk regelt niets, net zoals de arbeid van een hele generatie niets regelt. Zonen, en de volgende dag, beginnen altijd opnieuw.

De dood is rust, maar de gedachte aan de dood verstoort alle rust.

Wat komen gaat, zal pas tevoorschijn komen na lang lijden, lange stilte.

Ongelooflijke dingen vertellen alsof ze echt oud systeem waren; realiteiten vertellen alsof ze ongelooflijk het nieuwe waren.

Wraak nemen op een onrecht dat je is aangedaan, is jezelf beroven van de troost van het schreeuwen tegen het onrecht ervan.

We mogen nooit zeggen, zelfs niet voor de lol, dat we ontmoedigd zijn, omdat iemand ons op ons woord zou kunnen geloven.

Ik dacht aan hoeveel plaatsen er in de wereld zijn die op deze manier aan iemand toebehoren, die het in zijn bloed heeft dat het begrip van iemand anders te boven gaat.

Misschien is het beter zo, beter dat alles in een gloed van droog gras omhoog gaat en dat mensen opnieuw beginnen.

Je kunt een mens niet gruwelijker beledigen dan door te weigeren te geloven dat hij lijdt .

Niet geloven in iets is ook een religie .

Maar alle jaren zijn stom. Pas als ze voorbij zijn, worden ze interessant.

Een liefdesgedachte: ik hou zoveel van je dat ik zou willen dat ik als je broer was geboren, of dat ik je zelf ter wereld had gebracht.

Het is stom om te rouwen om het verlies van een vriendin: je hebt haar misschien nooit ontmoet, dus je kunt zonder haar.

Wanneer een man rouwt om iemand die hem vals heeft gespeeld, is dat niet uit liefde voor haar, maar om zijn eigen Vernedering omdat hij haar vertrouwen niet heeft verdiend.

Want om geld te verachten, moet men er genoeg van hebben.