Raymond Queneau beroemde citaten

Zijn of niets, dat is de vraag. Opstijgen, dalen, komen, gaan, een man doet zoveel dat hij uiteindelijk verdwijnt.

Het meest hartverscheurend aangrijpende moderne liefdesverhaal ooit geschreven.

Het lijkt me niet dat iemand veel heeft ontdekt dat nieuw is sinds de Ilias of de Odyssee.

De Odyssee is het verhaal van Amerikanen tot het punt waar ze goed gevestigd zijn, en toch is het los van de historische kant.

De Odyssee is het verhaal van iemand die in de loop van verschillende ervaringen een persoonlijkheid verwerft of zijn persoonlijkheid bevestigt en herstelt.

Er zijn slechts zeldzame momenten in de geschiedenis geweest waarin individuele geschiedenissen hun loop konden volgen zonder oorlogen of revoluties.

Om je eigen verhaal te laten vertellen door een derde partij die niet weet dat het personage in kwestie zelf de held is van het verhaal dat wordt verteld, dat is een technische verfijning.

Ulysses bevindt zich onveranderd, afgezien van zijn ervaring, aan het einde van zijn odyssee.

We zijn weggekomen van dit dubbele aspect van het terugbrengen van het personage in historische gebeurtenissen of van het maken van een historische gebeurtenis van zijn leven.

Het is geen geluk waar ik me om bekommer, maar ervaring.

Leren leren is weten hoe te navigeren in een bos van feiten, ideeën en theorieën, een wildgroei van voortdurend veranderende kennis. Leren leren is weten wat je moet negeren, maar tegelijkertijd innovatie en onderzoek niet afwijzen.

De gebruikelijke routine van de mens is werken en dromen en werken en dromen.

Alle samenlevingen zijn historisch.

Alle bekentenissen zijn Odysseys.

Gelukkige Naties hebben geen geschiedenis. Geschiedenis is de studie van het ongeluk van de mensheid.

Waargebeurde verhalen gaan over honger, denkbeeldige verhalen over liefde.

De dichter laat zich nooit inspireren, want hij is de meester van wat anderen als inspiratie zien. Hij wacht niet op inspiratie om uit de hemel te vallen als geroosterde ortolans. Hij weet hoe hij moet jagen...Hij wordt nooit geïnspireerd omdat hij onophoudelijk geïnspireerd is, omdat de krachten van de poëzie altijd tot zijn beschikking staan, onderworpen aan zijn wil, onderworpen aan zijn eigen activiteit...

Wanneer Ulysses zijn eigen verhaal hoort gezongen door een epische dichter en dan onthult hij zijn identiteit en de dichter wil blijven zingen, is Ulysses niet langer geïnteresseerd. Dat is verbazingwekkend.

Religies hebben de neiging om te verdwijnen met het geluk van de mens.

Men kan gemakkelijk alle werken van fictie classificeren als afstammelingen van de Ilias of Van De Odyssee.

Een geweldige Ilias... betreft de oprichting van een natie.

Het is het standpunt van de Schepper van fictie; het is het personage dat hem interesseert. Soms wil hij de lezer ervan overtuigen dat het verhaal dat hij vertelt net zo interessant is als de universele geschiedenis.

Veel romanschrijvers nemen goed gedefinieerde, nauwkeurige personages, waarvan de verhalen soms van middelmatig belang zijn, en plaatsen ze in een belangrijke historische context, die ondanks alles secundair blijft.

De Ilias is het privéleven van mensen die door de geschiedenis in wanorde zijn gebracht.

Fictie bestaat uit het plaatsen van denkbeeldige personages in een waargebeurd verhaal, dat is de Ilias, of het presenteren van het verhaal van een individu als een algemene historische waarde, dat is de Odyssee.