Eugene H. Peterson beroemde citaten

Wanneer we zondigen en ons leven verpesten, ontdekken we dat God niet weggaat en ons verlaat - hij komt in onze problemen en redt ons.

Aanbidding is een daad die gevoelens voor God ontwikkelt, niet een gevoel voor God dat tot uitdrukking komt in een daad van aanbidding.

De aanbidding bevredigt onze honger naar God niet, maar wekt onze eetlust op.

De Bijbel maakt duidelijk dat elke keer dat er een verhaal over geloof is, het volledig origineel is. Gods creatieve genie is eindeloos.

Alle mensen van geloof die ik ken zijn zondaars, twijfelaars, ongelijkmatige uitvoerders. We zijn niet veilig omdat we zeker van onszelf zijn, maar omdat we erop vertrouwen dat God zeker van ons is.

Het woord 'christen' betekent verschillende dingen voor verschillende mensen. Voor één persoon betekent het een stijve, rechtopstaande, onbuigzame manier van leven, kleurloos en onbuigzaam. Voor een ander betekent het een riskant, verrast avontuur, geleefd op de tenen aan de rand van de verwachting...Als we onze informatie uit het bijbelse materiaal halen, bestaat er geen twijfel over dat het christelijke leven een dansend, springend, gedurfd leven is.

De roeping van pastor (s) is vervangen door de strategieën van religieuze ondernemers met bedrijfsplannen.

Wanneer we ons leven onderwerpen aan wat we in de Schrift lezen, ontdekken we dat we niet worden geleid om God in onze verhalen te zien, maar onze verhalen in die van God.

Christenen leren of bestuderen of gebruiken de Schrift niet eenvoudig; we nemen het op, nemen het in ons leven op zo' n manier dat het wordt omgezet in daden van liefde, bekers koud water, missies in de hele wereld, genezing en evangelisatie en gerechtigheid in Jezus ' naam, handen opgeheven in aanbidding van de Vader, voeten gewassen in gezelschap van de Zoon.

Wijsheid is de kunst om vaardig te leven in welke feitelijke omstandigheden we ons ook bevinden.

Jezus volgen impliceert dat we een manier van leven binnengaan die karakter en vorm en richting krijgt van degene die ons roept. Jezus volgen betekent het oppakken van ritmes en manieren om dingen te doen die vaak niet worden gezegd, maar altijd afgeleid zijn van Jezus, gevormd door de invloed van Jezus. Jezus volgen betekent dat we niet kunnen scheiden wat Jezus zegt Van wat Jezus doet en de manier waarop hij het doet. Jezus volgen gaat evenzeer, of misschien zelfs meer, over voeten als over oren en ogen" (the Way of Jesus, Eugene H. Peterson, 22).

Ik zal niet proberen mijn eigen leven of het leven van anderen te leiden; dat is Gods zaak.

De weg van Jezus kan niet worden opgelegd of in kaart gebracht-het vereist een actieve deelname aan het volgen van Jezus als hij ons leidt door soms vreemd en onbekend gebied, in omstandigheden die alleen duidelijk worden in de aarzelingen en vragen, in de pauzes en reflecties waar we in gebed gesprek met elkaar en met hem.

De Bijbel is geen script voor een begrafenisdienst, maar het is het verslag van God die altijd leven brengt waar we de dood verwachtten te vinden. Overal is het verhaal van de opstanding.

God is de grotere context en plot waarin onze verhalen zich bevinden.

Liefde is geen woord dat mijn gevoelens beschrijft; het is geen techniek waarmee ik mijn behoeften vervul; het is geen ideaal, abstract en zuiver, waarop ik mediteer of spreek. Het is handelen in overeenstemming met of in reactie op God in relatie tot personen.

Net als het sacramentele gebruik van water, brood en wijn, neemt vriendschap wat gebruikelijk is in de menselijke ervaring en verandert het in iets heiligs.

Ballingschap (zijn waar we niet willen zijn met mensen met wie we niet willen zijn) dwingt tot een beslissing: zal ik mijn aandacht richten op wat er mis is met de wereld en medelijden met mezelf hebben? Of zal ik mijn energie richten op hoe ik op mijn best kan leven op deze plek waar ik mezelf bevind?..."Ik zal mijn best doen met wat hier is.'

Kerk is de gestructureerde context waarin we opgroeien in Christus tot volwassenheid. De kerk is moeilijk. Maar vroeg of laat, als we serieus willen opgroeien in Christus, moeten we met de kerk omgaan. Ik zeg eerder.

De enige kans die je ooit zult hebben om door geloof te leven, is in de omstandigheden waarin je vandaag de dag wordt voorzien: dit huis waarin je woont, dit gezin waarin je jezelf bevindt, deze baan die je hebt gekregen, de weersomstandigheden die heersen op de ...moment.

Het is gemakkelijker om gidsen te vinden, iemand die je vertelt wat je moet doen, dan iemand die bij je is in een scherpzinnig, biddend gezelschap terwijl je het zelf uitwerkt. Dit is wat spirituele leiding is.

Verhalen zijn verbale daden van gastvrijheid.

Een manier om het spirituele leven te definiëren is zo moe en moe van jezelf te worden dat je naar iets beters gaat, namelijk Jezus volgen.

Klassiek zijn er drie manieren waarop mensen proberen transcendentie te vinden-religieuze betekenis-los van God zoals geopenbaard door het kruis van Jezus: door de extase van alcohol en drugs, door de extase van recreatieve seks, door de extase van menigten. Kerkleiders waarschuwen vaak tegen de drugs en de seks, maar in Amerika althans bijna nooit tegen de menigte.

Medelijden is een van de edelste emoties die voor mensen beschikbaar zijn; zelfmedelijden is misschien wel het meest onedel . . . . [Het] is een onvermogen, een verlammende emotionele ziekte die onze perceptie van de werkelijkheid ernstig vervormt . . . een verdovend middel dat zijn verslaafden verspild en verlaten achterlaat.

Als je de sabbat houdt, begin je de schepping niet te zien als een plek om weg te komen van je gewone leven, maar als een plek om aandacht te besteden aan je leven.

De Latijnse woorden humus, bodem / aarde, en homo, mens, hebben een gemeenschappelijke afleiding, waaruit we ook ons woord 'nederig' krijgen. Dit is de oorsprong van wie we zijn in Genesis: stof-stof dat de Heer God gebruikte om ons tot mens te maken. Als we een levendig gevoel van onze oorsprong cultiveren en een gevoel van continuïteit ermee koesteren, wie weet, kunnen we ook nederigheid verwerven.

Het is niet gemakkelijk om een gevoel van verwondering, laat staan een opstandingswonder, aan een ander over te brengen. Het is de aard van verwondering om ons overrompeld te houden, om verwachtingen en veronderstellingen te omzeilen. Wonder kan niet worden verpakt, en het kan niet worden bewerkt. Het vereist een gevoel van er zijn en een gevoel van betrokkenheid.

We kunnen niet voorzichtig genoeg zijn met de woorden die we gebruiken; we beginnen ze te gebruiken en uiteindelijk gebruiken ze ons.

Het is essentieel voor ons om een verbeelding te ontwikkelen die participatief is. Kunst is de primaire manier waarop dit gebeurt. Het is de primaire manier waarop we worden wat we zien of horen.

Bidden brengt ons in gevaar om betrokken te raken bij Gods omstandigheden. Wees traag in het bidden. Bidden geeft ons meestal niet wat we willen, maar wat God wil, iets dat nogal afwijkt van wat we denken dat in ons belang is.

Het gebed brengt ons bij wat God doet.

De stilte die het mogelijk maakt om God te horen spreken, maakt het ook mogelijk voor ons om de woorden van de wereld te horen voor wat ze werkelijk zijn - blikkerige en onovertuigende leugens.

Predikanten moeten weten wat er in de wereld gebeurt en wat er al 4000 jaar gebeurt. We hebben een manier nodig om de Schrift te lezen die fantasierijk, interpretatief is.

Er is iets met Kerstmis dat een kleed rat vereist. Kleine kinderen maken Kerstmis leuk. Ik vraag me af of ik er een kan huren voor de feestdagen. Toen ik klein was, bleven we bij een echte boom en dronken we warme chocolademelk en vonden we de juiste plek voor de speciale decoraties.

Religie is een heel eng iets, omdat een pastoor in een machtspositie zit. En als je die macht slecht gebruikt, verpest je het leven van mensen, en je verpest je eigen leven.

Ik geloof dat God de dingen in ons leven neemt-familie, achtergrond, opleiding - en ze gebruikt als onderdeel van zijn roeping. Misschien is het niet om pastoor te worden. Maar ik denk niet dat God iets verspilt.

Er is niets vreselijk moeilijk in de Bijbel, althans niet op een technische manier. De Bijbel is geschreven in straattaal, Gewone Taal. Het meeste was mondeling en sprak tot analfabeten. Zij waren de eersten die het ontvingen. Dus als we alles academisch maken, verliezen we iets.

Een persoon moet genoeg hebben van de wegen van de wereld voordat hij, voordat ze een eetlust voor de wereld van genade verwerft.

Als mensen hun pastor niet kennen, is het gemakkelijk om de pastor op een voetstuk te zetten en hem of haar te depersonaliseren. Het is ook gemakkelijk voor pastors, die hun gemeenten niet kennen, om gemeenteleden eenvoudig te classificeren als gered of niet gered, betrokken of niet betrokken, tienden of niet-tienden.

Op de middelbare school was ik erg betrokken bij poëzie. Een gedicht kun je niet snel lezen. Er is daar teveel aan de hand. Er zijn ritmes en alliteraties. Je moet poëzie langzaam lezen, langzaam, langzaam om het allemaal te absorberen.

De Amerikaanse cultuur is waarschijnlijk de minst christelijke cultuur die we ooit hebben gehad omdat het zo materialistisch is en zo vol leugens. De hele reclamewereld is gewoon, het is gewoon verweven met leugens, een beroep doen op de slechtste instincten die we hebben.

We hebben allemaal een bepaald soort spiritueel persoon ontmoet. Ze is een geweldig persoon. Ze houdt van de Heer. Ze bidt en leest de hele tijd de Bijbel. Maar ze denkt alleen aan zichzelf. Ze is geen egoïstisch persoon. Maar ze staat altijd centraal in alles wat ze doet.

Daarom vertel ik verhalen: om bereidheid te creëren, om de mensen naar ontvankelijk inzicht te duwen. In hun huidige staat kunnen ze staren tot de dag des Oordeels en het niet zien, luisteren tot ze blauw in het gezicht zijn en het niet begrijpen.

De geest werkt door Gemeenschap. Iemand zal een stom idee hebben. Dat geeft niet. Het punt van het hebben van geloofsbelijdenissen en belijdenissen en tradities is om ons in contact te houden met de voor de hand liggende fouten.

De rol van de pastoor is om het evangelie te belichamen. En natuurlijk om het belichaamd te krijgen, wat je alleen met individuen kunt doen, niet in het abstracte.

Luiheid wordt meestal aangetoond in drukte ... in waanzinnig rondrennen, proberen alles voor iedereen te zijn, en dan geen tijd hebben om te luisteren of te bidden, geen tijd hebben om de persoon te worden die deze dingen doet.

Pastors zijn zeer gevoelig voor de zonde van luiheid.

Lijden trekt fixers aan zoals wegdoden gieren aantrekken.

Je maakt je woorden niet waar door ze te verfraaien met religieus kant. Door je toespraak religieuzer te laten klinken, wordt het minder waar.