John W. Gardner beroemde citaten

Excellentie is gewone dingen buitengewoon goed doen.

Waar geluk houdt het volledige gebruik in van iemands kracht en talenten.

Als je wat respect hebt voor mensen zoals ze zijn, kun je effectiever zijn in het helpen van hen om beter te worden dan ze zijn.

Het leven is de kunst van het tekenen zonder gum.

Sommige mensen versterken de samenleving gewoon door het soort mensen te zijn dat ze zijn.

De cynicus zegt: "Eén man kan niets doen". Ik zeg: "slechts één man kan iets doen."

Een van de redenen waarom mensen stoppen met leren is dat ze steeds minder bereid zijn om te falen.

We betalen een hoge prijs voor onze angst om te falen.

De belangrijkste functie van een leider is om de hoop levend te houden.

Het uiteindelijke doel van het onderwijssysteem is om de last van het volgen van zijn opleiding op het individu te verschuiven.

Alle wetten zijn een poging om de natuurlijke wreedheid van de soort te domesticeren.

Het kenmerk van onze tijd is de spanning tussen aspiraties en trage instellingen.

Wanneer men meer dan twee miljoen dollar kan uitbetalen aan presidentiële en Congrescampagnes, is de Amerikaanse regering vrijwel Te koop.

Eén voorbeeldige daad kan één leven beïnvloeden, of zelfs miljoenen levens. Al degenen die normen voor zichzelf stellen, die de banden van de gemeenschap versterken, die hun werk op een eervolle manier doen en individuele verantwoordelijkheid aanvaarden, bouwen aan de gemeenschappelijke toekomst.

Het uiteindelijke doel van het onderwijssysteem is om de last van het volgen van zijn eigen opleiding op het individu te verschuiven. Dit zal niet een breed gedeeld streven zijn totdat we over onze vreemde overtuiging heen zijn dat onderwijs is wat er gebeurt in schoolgebouwen en nergens anders.

Creativiteit vereist de vrijheid om ondenkbare alternatieven te overwegen, om de waarde van gekoesterde praktijken te betwijfelen.

Bij het inhuren van belangrijke werknemers zijn er slechts twee kwaliteiten om naar te zoeken: oordeel en smaak. Bijna alles kan worden gekocht door de tuin.

We betalen een hoge prijs voor onze angst om te falen. Het is een krachtig obstakel voor groei. Het verzekert de progressieve vernauwing van de persoonlijkheid en voorkomt verkenning en experimenteren. Er is geen leren zonder enige moeite en rommelen. Als je wilt blijven leren, moet je het risico blijven lopen om te falen-je hele leven.

Geschiedenis lijkt nooit op geschiedenis als je er doorheen leeft.

Het individu dat een vreemde voor zichzelf is geworden, heeft het vermogen tot echte zelfvernieuwing verloren.

Het leven is een eindeloos proces van zelfontdekking.

Voor verstandige mensen is elke dag een dag van afrekening.

Alle uitmuntendheid houdt discipline en vasthoudendheid in.

Het creatieve individu is bijzonder begaafd in het zien van de kloof tussen wat is en wat zou kunnen zijn.

Josh Billings zei: Het is niet alleen het moeilijkste om jezelf te kennen, maar ook het meest ongemakkelijke. Mensen hebben altijd een enorme verscheidenheid aan slimme middelen gebruikt om van zichzelf weg te lopen, en de moderne wereld is bijzonder rijk aan dergelijke list.

Voor elk talent dat armoede heeft gestimuleerd, heeft het er honderd verpest.

Ons probleem is niet om betere waarden te vinden, maar om trouw te zijn aan degenen die we belijden.

Het is moeilijk om je individueel verantwoordelijk te voelen met betrekking tot de onzichtbare processen van een enorme en verre regering.

Wie ik ook ben, of wat ik ook doe, een soort van uitmuntendheid is binnen mijn bereik.

Politiek extremisme omvat twee hoofdingrediënten: een te eenvoudige diagnose van de kwalen van de wereld en een overtuiging dat er herkenbare schurken achter dit alles zitten.

Mannen van integriteit, door hun bestaan, doen het geloof herleven dat we als volk boven het niveau van morele ellende kunnen leven. We hebben dat geloof nodig; een cynische gemeenschap is een corrupte gemeenschap.

Amerika ' s grootheid was de grootheid van een vrij volk dat bepaalde morele verplichtingen deelde. Vrijheid zonder morele verplichting is doelloos en onmiddellijk zelfdestructief.

Ik ben er volkomen zeker van dat we over twintig jaar terugkijken op het onderwijs zoals het tegenwoordig in de meeste scholen wordt beoefend en ons afvragen dat we zoiets primitiefs hadden kunnen tolereren.

Veel onderwijs is tegenwoordig monumentaal ineffectief. Maar al te vaak geven we jonge mensen snijbloemen terwijl we hen zouden moeten leren hun eigen planten te kweken.

Als onze samenleving in haar huidige tempo steeds minder leefbaar wordt naarmate ze welvarender wordt, beloven we allemaal in weelderige ellende te eindigen.

In de Verenigde Staten is de sociale rol van het individu in ongekende mate niet bepaald door wie hij is, maar door wat hij kan bereiken.

De [non-profit] sector is de natuurlijke thuisbasis van niet-belangrijke impulsen, bewegingen en waarden. Het herbergt comfortabel vernieuwers, onafhankelijke bewegingen, groepen die het gevoel hebben dat ze moeten vechten voor hun plaats in de zon, en critici van beide liberale conservatieve overtuigingen.

De [non-profit] sector verbetert onze creativiteit, verlevendigt onze gemeenschappen, koestert individuele verantwoordelijkheid, roert het leven aan de basis en herinnert ons eraan dat we vrij zijn geboren.

Misschien wel het meest opvallende kenmerk van de [non-profit] sector is de relatieve vrijheid van beperkingen en het daaruit voortvloeiende pluralisme.

Ik denk dat alle menselijke systemen voortdurend moeten worden vernieuwd. Ze rigidificeren. Ze krijgen spullen in de gewrichten. Ze vergeten waar ze om geven. De krachten ertegen zijn nostalgie en de enorme aantrekkingskracht van het hebben van dingen zoals ze altijd zijn geweest, doet een beroep op een zogenaamd gelukkig verleden. Maar we moeten verder.

Verlamming van leiderschap is deels te wijten aan de onzichtbare greep van de speciale belangen.

Sprookjesboek geluk houdt elke vorm van aangenaam duimdraaien in; echt geluk houdt het volledige gebruik van iemands krachten en talenten in.

Thuis hebben we het vermogen verloren om te zien wat voor ons ligt. Reizen schudt ons uit onze apathie en we herwinnen een aandacht die elke ervaring verhoogt. De opwinding van Reizen heeft vele bronnen, maar zeker een van hen is dat we in zekere mate het ongerepte bewustzijn van kinderen hervinden.

We worden rijker en rijker in smeriger en smeriger gemeenschappen totdat we een uiteindelijke staat van welgestelde ellende bereiken - Krokus op een vuilnisbelt.

We kunnen GEEN eilanden van uitmuntendheid hebben in een zee van slordige onverschilligheid voor normen.

In de herschepping van de wereld door de kunstenaar worden we in staat gesteld de wereld te zien.

Als men de term 'dropout' definieert als een persoon die serieuze inspanningen heeft opgegeven om zijn verantwoordelijkheden na te komen, dan zou elk bedrijfskantoor, overheidsinstantie, golfclub en universitaire faculteit zijn quota opgeven.

Het is een van de ironieën van de geschiedenis dat hervormers zo vaak de gevolgen van hun hervormingen verkeerd inschatten.

De man die ooit zijn lot vervloekte, vervloekt nu zichzelf en betaalt zijn psychoanalyticus.

We moeten het feit onder ogen zien dat de meeste mannen en vrouwen daar meer verouderd zijn dan ze weten, meer verveeld dan ze willen toegeven.