Julian Baggini beroemde citaten

Atheïsten moeten leven met de wetenschap dat er geen redding is, geen verlossing, geen tweede kansen. Levens kunnen vreselijk verkeerd gaan op manieren die nooit rechtgezet kunnen worden.

Zelfs als we het erover eens kunnen zijn dat sommige dingen natuurlijk zijn en andere niet, wat volgt hieruit? Het antwoord is: niets. Er is geen feitelijke reden om aan te nemen dat wat natuurlijk is goed is (of op zijn minst beter) en wat onnatuurlijk is slecht (of op zijn minst slechter).

Ik denk niet dat iemand die oprecht oprechtheid, liefdadigheid en bescheidenheid omarmde, intolerant of verdeeldheid zaaide.

De grootste morele tekortkoming is iets als een morele tekortkoming te veroordelen: geen enkele ondeugd is erger dan veroordelend zijn.

Je kiest niet van moment tot moment wat je gelooft, maar keuzes die je hebt gemaakt vormen wel wat je gaat geloven.

Atheïsten moeten erop wijzen dat het leven zonder God zinvol, moreel en gelukkig kan zijn.

Als tiener had ik steeds meer vragen over religie waarop ik geen goede antwoorden vond.

Moraliteit is meer dan mogelijk zonder God, ze is volledig onafhankelijk van hem.

Truth and Truthfulness is een ambitieus werk, en de reizen in de geschiedenis geven het een breedte die ongebruikelijk is in deze dagen van toegenomen academische specialisatie. . . . William ' s boek combineert echte geschiedenis en fictieve constructies om een onthullend verhaal te vertellen dat ons de Betekenis van bekende concepten laat heroverwegen.

Gerechtigheid kan alleen worden uitgesproken als je alle feiten voor je hebt.

Liefde is inderdaad, in de wortel, het product van het afvuren van neuronen en het vrijkomen van hormonen.

Niemand die ook maar een fractie heeft begrepen van wat de wetenschap ons over het universum heeft verteld, kan niet ontzag hebben voor zowel de kosmos als de wetenschap.

De samenleving heeft zowel rechtvaardigheid als mededogen nodig, een hoofd en een hart, als ze beschaafd wil zijn.

Ik voel me niet eigenaar van de problemen van de filosofie. De geschiedenis heeft ons geleerd dat veel filosofische kwesties kunnen opgroeien, het huis kunnen verlaten en elders kunnen leven.

Het nieuws van gisteren voedt onze angst dat onze buren eerder slechte eieren zullen zijn: uitkeringsfraudeurs, nep-asielzoekers, pedofielen of jihadistische terroristen.

We kunnen niet controleren of we worden beloond voor onze inspanningen, met geld of erkenning. Het is niet aan ons hoeveel geld of Tijd we op aarde krijgen, maar het is aan ons hoe we het uitgeven.

Wachten is zo ongewoon dat velen van ons niet 30 seconden in een wachtrij kunnen staan zonder onze telefoons uit te halen om te controleren op berichten of iets te googlen.

De filosofie moet onderzoekend zijn; zij kan niets op geloof aannemen, en haar methoden zijn niet gebaseerd op de blinde aanvaarding van gezag, maar op het vaststellen van waarheden door rede en argument.

Filosofie is het meest betrokken wanneer het onzuiver is. Wat uit het oude Griekse model wordt teruggevonden, is niet een verloren idee van de zuivere essentie van de filosofie, maar het idee dat filosofie met al het andere vermengd is.

Wetenschap werkt omdat het fenomeen dat wordt beschreven hetzelfde kan blijven. Zelfs in de kwantumfysica, waar verschijnselen worden veranderd door observatie, is de manier waarop observatie interfereert regelmatig en valt binnen een beperkt scala aan mogelijkheden. De menselijke cultuur heeft echter de nare gewoonte om nooit lang hetzelfde te blijven.

De grens tussen het natuurlijke en het bovennatuurlijke, religie en filosofie, is misschien niet altijd duidelijk. Maar er zijn grenzen, en we moeten weten en accepteren aan welke kant we staan.

Het idee dat de geest zich zelfs buiten het lichaam kan uitstrekken, is intrigerend en zal zeker dringender worden naarmate we steeds meer technologieën ontwikkelen die onze natuurlijke vermogens vergroten.

'Dat wat mij niet doodt, maakt mij sterker' is geen wet van het universum. Wat het kan zijn, als we dat willen, is een resolutie.

Kerstmis is een zeldzame gelegenheid wanneer we eraan worden herinnerd dat we verplichtingen hebben aan mensen met wie we niet hebben gekozen om verwant te zijn, en dat liefde niet alleen een spontaan gevoel is, maar iets waar we soms echt aan moeten werken, met mensen die we misschien niet eens leuk vinden.

De enige goede reden om een filosofisch standpunt te omarmen is dat je ervan overtuigd bent dat het waar is of op zijn minst de wereld beter begrijpt dan de alternatieven.

De reden waarom het boeddhisme zo genaturaliseerd kan worden, is omdat, ontdaan van zijn bovennatuurlijke elementen, zijn kernleer een gezonde, seculiere filosofische interpretatie kan geven. Met andere woorden, het wordt pas een religie die aanvaardbaar is voor de hedendaagse, naturalistische geest wanneer het ophoudt een religie te zijn.

Dit is de deal: We zijn blij om mensen als superieur te onderscheiden, zolang ze de beschrijving zelf niet accepteren. We willen helden en afgoden, maar we willen ook egalitarisme, en dat vereist proclamaties van nederigheid van onze goden.

Er zijn veel dingen die je niet moet meten. Probeer bijvoorbeeld niet te meten hoeveel je van je vrouw houdt!

Er bestaat zoiets als fanatisme, het is altijd verkeerd, en als je het er niet mee eens bent, heb je het ook mis.

Metaforische toondoofheid is wanneer mensen niet in staat zijn te onderscheiden wat van waarde is in iets. Ik denk dat ik doof ben voor poëzie, bijvoorbeeld. Ondanks dat ik het in een tweede jaar van de universiteit heb bestudeerd, laat het meeste me gewoon koud.

Mensen mogen niet verwachten dat de staat hen beschermt tegen fraudeurs. Als we dat doen, krijgen we de gewoonte om onze eigen intellectuele onderscheidingsvermogen te verwaarlozen.

Gebed biedt een gelegenheid om zichzelf te herinneren aan hoe men zou moeten leven, onze verantwoordelijkheden jegens anderen, onze eigen tekortkomingen en ons relatief geluk, als we het zouden hebben. Dit is, denk ik, een behoorlijk waardevolle oefening en het is niet iets wat je alleen kunt doen als je gelooft dat je met een onzichtbare Schepper praat.

De reden om atheïst te zijn is niet dat het ons een beter gevoel geeft of ons een meer lonend leven geeft. De reden om atheïst te zijn, is simpelweg dat er geen God is en dat we daar liever in volledige erkenning van leven, de gevolgen accepteren, zelfs als het ons minder gelukkig maakt.

De eenvoudigste en duidelijkste motivatie om dierenwelzijn serieus te nemen, is de erkenning dat pijn op zichzelf een slechte zaak is en dat het verkeerd is om er onnodig aanzienlijke hoeveelheden van toe te brengen.

Wat je religieuze overtuiging ook is, als je gelooft dat het universum wordt geregeerd door goedaardige krachten, moet je op een gegeven moment uitleggen waarom er zoveel lijden, ongeluk en ellende in de wereld is.

De veronderstelde openbaringen van God aan de mensheid door Christus, of het woord van God aan Mohammed door de engel Gabriël, hadden de kracht die ze deden omdat ze nieuwe waarheden aantoonden, nieuwe richtingen voor volgelingen.

Traditionele argumenten voor het bestaan van God en hedendaagse pogingen om fijnafstemming en kosmologie te gebruiken om de argumenten voor zijn bestaan te ondersteunen, lijken me altijd een soort spelletjes, omdat bijna niemand op basis van deze argumenten gelooft.

Ware deugd zou haar beloningen nooit vergelijken met punten op een loyaliteitskaart, niet omdat het haar eigen beloning is, maar omdat het niet iets is dat we moeten oefenen om toekomstige voordelen te behalen.

Veel mensen zijn nooit gelukkiger dan wanneer ze de kans krijgen om te klagen, terwijl anderen diep ongelukkig zijn met hoe de dingen zijn, maar het feit gewoon accepteren. Klachten doen zich voor wanneer we weigeren te accepteren dat dingen verkeerd zijn en we er iets aan doen, zelfs als dat iets gewoon ons ongemak uitdrukt.

Er wordt vaak gezegd dat als je enige vorm van lijden hebt meegemaakt, je het leven meer waardeert en meer in het heden leeft. Ik weet niet zeker hoe universeel of langdurig deze effecten echt zijn.

Welzijn is een begrip dat onze waarden over het goede leven met zich meebrengt, en vragen over waarden zijn uiteindelijk geen wetenschappelijke vragen.

Ik geloof niet in God omdat bepaalde redenen en argumenten zwaarder wegen in mijn gedachten dan andere, niet omdat ik opzettelijk heb besloten mijn Schepper te verwerpen, zoals veel religieuze mensen lijken te denken. Ik kon niet eenvoudiger besluiten om in God te geloven dan dat ik kon besluiten om van bieten te houden, zomaar.

Woede heeft duidelijk zijn juiste plaats op het werk, die noch geheel afwezig noch altijd aanwezig is. De manager die een emotionele leegte is, is net zo moeilijk om voor te werken als de vulkanische baas, en beide kunnen grote schade aanrichten door een nutteloos voorbeeld te geven voor wat voor soort emotionele expressie wordt verwacht en geaccepteerd.

Kunnen en willen klagen is wat ons rationele en morele dieren maakt, in staat om het verschil te zien en te verwoorden tussen hoe dingen zijn en hoe ze zouden moeten zijn.

Gelovigen hebben gelijk als ze zeggen dat om een religie goed te begrijpen je onder haar huid moet kruipen. Maar om het volledig te begrijpen, kun je daar niet blijven: je moet ook een objectiever standpunt innemen.

Economie is onzeker omdat het fundamentele onderwerp niet geld is, maar menselijk handelen. Daarom is Economie niet de sombere wetenschap, het is helemaal geen wetenschap.

Als er iets is wat mij cynisch maakt, dan zijn het wel optimisten. Ze zijn gewoon te cynisch over cynisme. Als ze maar konden zien dat cynici gelukkig, constructief en zelfs leuk kunnen zijn om mee om te gaan, zouden ze misschien een paar dingen kunnen leren.

Als je gelooft dat je gelijk hebt, dan moet je geloven dat je kunt bewijzen dat je gelijk hebt. Dit vereist dat u goed omgaat met ernstige bezwaren.

In mijn ervaring zijn degenen die het grootste gedoe maken over het niet veel uitgeven met Kerstmis over het algemeen degenen die kopen wat ze willen en Eten waar ze willen 12 maanden per jaar.

We kunnen lijden zien als een kans om te leren en te groeien. Maar als we eerlijk zijn, moeten we niet vergeten dat dit het beste is van een slechte baan, en dat het minimaliseren van lijden voorrang heeft op het optimaliseren van de uitkomst ervan.