Edward Thorndike beroemde citaten

Kleuren vervagen, tempels verkruimelen, rijken vallen, maar wijze woorden blijven bestaan.

Psychologie is de wetenschap van het intellect, het karakter en het gedrag van dieren, inclusief de mens.

De functie van het intellect is om een middel te verschaffen om onze reacties op de omstandigheden van het leven te wijzigen, zodat we plezier, het symptoom van welzijn, kunnen verzekeren.

Deze groei in aantal, snelheid van vorming, duurzaamheid, delicaatheid en complexiteit van associaties die voor een dier mogelijk zijn, bereikt zijn hoogtepunt in het geval van de mens.

Het echte verschil tussen de wetenschappelijke oordelen van een mens over zichzelf en het oordeel van anderen over hem is dat hij bronnen van kennis heeft toegevoegd.

Mensen zijn in feite gretig om intelligentie in dieren te vinden.

Nergens meer waarachtig dan in zijn mentale capaciteiten is de mens een deel van de natuur.

Sommige uitspraken hebben betrekking op de bewustzijnstoestanden van het dier, wat het voor zichzelf is als een innerlijk leven; andere hebben betrekking op zijn oorspronkelijke en verworven manieren van reageren, zijn gedrag, wat het een externe waarnemer is

De menselijke opvoeding houdt zich bezig met bepaalde veranderingen in het intellect, het karakter en het gedrag van de mens, waarbij de problemen ervan ruwweg onder deze vier onderwerpen worden opgenomen: doelen, materialen, middelen en methoden.

Alles wat bestaat, bestaat in een bepaalde hoeveelheid en kan worden gemeten.

Dus het dier voert uiteindelijk in die situatie alleen de passende handeling uit.

Psychologie helpt om de waarschijnlijkheid te meten dat een doel haalbaar is.

Mensen zijn gewend om te denken van intellect als de kracht van het hebben en beheersen van ideeën en van het vermogen om te leren als synoniem met het vermogen om ideeën te hebben. Maar leren door ideeën te hebben is echt een van de zeldzame en geïsoleerde gebeurtenissen in de natuur.

Net zoals de wetenschap en de kunst van de landbouw afhankelijk zijn van de chemie en de plantkunde, zo is de kunst van het onderwijs afhankelijk van de fysiologie en de psychologie.

Honden verdwalen honderden keren en niemand merkt het ooit op of stuurt er een verslag van naar een wetenschappelijk tijdschrift.

De intellectuele evolutie van het ras bestaat in een toename van het aantal, de delicaatheid, de complexiteit, de duurzaamheid en de snelheid van de vorming van dergelijke associaties.

Onder de geesten van dieren leidt die van de mens niet als een halfgod van een andere planeet, maar als een koning van hetzelfde ras.

Voor de oorsprong en ontwikkeling van het menselijk vermogen moeten we kijken naar deze processen van associatie bij lagere dieren.

Hij die leert en wegloopt, leeft om een andere dag te leren.

Voor de intelligente mens met een interesse in de menselijke natuur moet het vaak vreemd lijken dat zoveel van de energie van de wetenschappelijke wereld is besteed aan de studie van het lichaam en zo weinig aan de studie van de geest.

De beperking van studies van menselijk intellect en karakter tot studies van bewuste toestanden was niet zonder invloed op een wetenschappelijke studie van dierlijke psychologie.

De onbewuste verdraaiing van de feiten is bijna onschadelijk vergeleken met de onbewuste verwaarlozing van het mentale leven van een dier totdat het grenst aan het ongewone en wonderbaarlijke.

Van de laagste dieren waarvan we intelligentie kunnen bevestigen tot aan de mens is dit soort intellect te vinden.

Wanneer we, in plaats van slechts een handeling op de dierlijke manier met een bepaalde situatie te associëren, de situatie uitdenken, hebben we een reeks specifieke gevoelens van de elementen ervan.

De hond daarentegen heeft weinig of geen ideeën omdat zijn hersenen grof handelen en omdat er weinig verbindingen zijn met elk afzonderlijk proces.

In het algemeen legde het psychologische werk van het laatste kwart van de negentiende eeuw de nadruk op de studie van het bewustzijn tot verwaarlozing van het totale leven van intellect en karakter.

Het zal natuurlijk duidelijk zijn dat direct of indirect, snel of laat, elke vooruitgang in de Wetenschappen van de menselijke natuur zal bijdragen aan ons succes in het beheersen van de menselijke natuur en het veranderen ervan in het voordeel van het gemeenschappelijke wiel.