Joshua Foer beroemde citaten

Als je een gedenkwaardig leven wilt leiden, moet je het soort persoon zijn dat zich herinnert om te onthouden.

Ons leven is de som van onze herinneringen. Hoeveel zijn we bereid te verliezen van ons toch al korte leven door niet op te letten?

Ons vermogen om humor in de wereld te vinden, om verbindingen te maken tussen eerder niet-verbonden begrippen, om nieuwe ideeën te creëren, om te delen in een gemeenschappelijke cultuur: al deze in wezen menselijke handelingen zijn afhankelijk van het geheugen.

Het geheugen is als een spinnenweb dat nieuwe informatie vangt. Hoe meer het vangt, hoe groter het groeit. En hoe groter het groeit, hoe meer het vangt.

Wat dingen memorabel maakt, is dat ze betekenisvol, betekenisvol en kleurrijk zijn.

De manier om beter te worden in een vaardigheid is door jezelf te dwingen om net buiten je grenzen te oefenen.

Geheugentraining is niet alleen omwille van het uitvoeren van feesttrucs; het gaat over het koesteren van iets diep en in wezen menselijk.

Hoeveel zijn we bereid te verliezen van ons toch al korte leven door onszelf te verliezen in onze bramen, onze iPhones, door geen aandacht te besteden aan de mens tegenover ons die met ons praat, door zo lui te zijn dat we niet bereid zijn om diep te verwerken?

Wanneer we voor het eerst [een] woord horen, beginnen we deze associatieve haken erin te stoppen die het gemakkelijker maken om het op een later tijdstip weer uit te vissen.

De kunst en wetenschap van het geheugen gaat over het ontwikkelen van het vermogen om snel beelden te creëren die uiteenlopende ideeën met elkaar verbinden. Creativiteit is het vermogen om soortgelijke verbindingen te vormen tussen uiteenlopende beelden en om iets nieuws te creëren en het in de toekomst te gooien, zodat het een gedicht wordt, of een gebouw, of een dans, of een roman. Creativiteit is in zekere zin een herinnering aan de toekomst.

Veel Geheugentechnieken omvatten het creëren van onvergetelijke beelden, in het oog van je geest. Dat is een daad van verbeelding. Heel snel rare beelden maken was het leukste deel van mijn training om deel te nemen aan de U. S. Memory Competition.

Monotonie doet de tijd instorten. Nieuwheid ontvouwt het.

Voor zover ervaring de som van onze herinneringen is en wijsheid de som van ervaring, zou een beter geheugen hebben betekenen dat je niet alleen meer over de wereld weet, maar ook meer over mezelf.

Hoe slecht we ook zijn in het onthouden van namen en telefoonnummers en woord-voor-woord instructies van onze collega ' s, we hebben echt uitzonderlijke visuele en ruimtelijke herinneringen.

Als je ergens goed in wilt worden, is hoe je je tijd besteedt aan oefenen veel belangrijker dan de hoeveelheid tijd die je besteedt.

Experts stappen uit hun comfortzone en bestuderen zichzelf falen.

We zijn allemaal gewoon een bundel gewoonten gevormd door onze herinneringen. En in de mate dat we ons leven beheersen, doen we dat door geleidelijk die gewoonten te veranderen, dat wil zeggen de netwerken van ons geheugen. Geen blijvende grap, of uitvinding, of inzicht, of kunstwerk werd ooit geproduceerd door een extern geheugen. Nog niet, tenminste.

...wie we zijn en wat we doen het is fundamenteel een functie van wat we ons herinneren.

Al sinds de Middeleeuwen hebben filosofen en filologen gedroomd van het genezen van natuurlijke talen van hun gebreken door geheel nieuwe idiomen te construeren volgens ordelijke, logische principes.

Jonah Lehrer is een van de meest getalenteerde uitleggers van de wetenschap die we hebben. Wat een genot is het om zijn onderzoek naar creativiteit en haar bronnen te volgen. Imagine is zijn beste boek tot nu toe.

Met onze blogs en tweets, digitale camera ' s en onbeperkte e-mailarchieven betekent deelname aan de online cultuur nu het creëren van een spoor van altijd aanwezige, altijd doorzoekbare, onvergetelijke externe herinneringen die alleen maar groeien naarmate je ouder wordt.

Op een dag in de verre cyborg toekomst, wanneer onze interne en externe herinneringen volledig samensmelten, kunnen we oneindige kennis bezitten. Maar dat is niet hetzelfde als wijsheid.

Het feit dat boeken tegenwoordig meestal een reeks woorden zijn, maakt het gemakkelijker om de tekst te vergeten. Nu de impact van de iPad en de toekomst van het boek opnieuw in beeld zijn, vraag ik me af of we het belang van het visueel rijker maken van teksten opnieuw zullen ontdekken.

Net zoals we herinneringen aan feiten verzamelen door ze te integreren in een netwerk, verzamelen we levenservaringen door ze te integreren in een web van andere chronologische herinneringen. Hoe dichter het web, hoe dichter de ervaring van de tijd.

Uitgevonden talen zijn vaak gecreëerd in combinatie met hele uitgevonden universums, en de meeste conlangers komen tot hun vak door middel van fantasie en science fiction.

Ik ben nooit zo goed geweest met talen. Ondanks een tiental jaren Hebreeuwse school en een leven lang bidden in de taal, schaam ik me om toe te geven dat ik nog steeds geen Israëlische krant kan lezen. Naast Engels, is de enige taal die ik spreek met enige mate van vloeiendheid Spaans.

Als je een middeleeuwse geleerde was die een boek las, wist je dat er een redelijke kans was dat je die specifieke tekst nooit meer zou zien, en dus werd er een hoge premie geheven op het onthouden van wat je Las. Je kon niet zomaar een boek van de plank halen om het te raadplegen voor een citaat of een idee.

Nu meer dan ooit, nu de rol van het geheugen in onze cultuur sneller dan ooit vervaagt, moeten we ons vermogen om te onthouden cultiveren. Onze herinneringen maken ons wie we zijn. Ze zijn de zetel van onze waarden en de bron van ons karakter. Concurreren om te zien wie meer pagina ' s van poëzie kan onthouden lijkt misschien niet ter zake, maar het gaat over het nemen van een standpunt tegen vergeetachtigheid, en het omarmen van primaire capaciteiten waarvan te veel van ons zijn vervreemd.

De beste memorizers ter wereld - die bijna allemaal uit Europa komen-kunnen een pak kaarten in minder dan een minuut onthouden. Een paar zijn begonnen de 30 seconden te naderen, die als de 'vier minuten mijl geheugen' worden beschouwd.'

Sommige memorizers associëren elke speelkaart willekeurig met een bekend persoon of object, zodat de klaverkoning wordt vertegenwoordigd door bijvoorbeeld Tony Danza. De grootmeesters associëren elke kaart met een persoon, een actie of een object, zodat elke groep van drie kaarten kan worden omgezet in een zin.

'Moonwalking with Einstein' verwijst naar een geheugenapparaat dat ik gebruikte toen ik een kaartspel uit het hoofd leerde tijdens het U. S. Memory Championship. Toen ik in 2006 deelnam, zette ik een nieuw Amerikaans record op door een kaartspel in één minuut en 40 seconden te onthouden. Dat record is sindsdien gedaald.

Een betekenisvolle relatie tussen twee mensen kan zich niet alleen in de tegenwoordige tijd handhaven.

Het leven lijkt te versnellen naarmate we ouder worden, omdat het leven minder gedenkwaardig wordt naarmate we ouder worden.

Ik ontmoette amnesiacs en savants, opvoeders en wetenschappers, om te proberen te begrijpen wat geheugen is, waarom het werkt, waarom het soms niet werkt, en wat het potentieel ervan zou kunnen zijn.

Overal in Afrika, de Stille Oceaan en Amerika vinden we culturen die niet wisten van mondkussen tot hun eerste contact met Europese ontdekkingsreizigers. En de aantrekkingskracht was niet altijd meteen zichtbaar. De meesten vonden het uitwisselen van speeksel walgelijk.

Sequencing - de zorgvuldige striptease waarmee je informatie aan de lezer onthult - is belangrijk in een artikel, maar het is absoluut essentieel voor een boek.

Een deel van creatief zijn is niet super-duper gefocust zijn.

Ooit was dit idee van een getraind, gedisciplineerd, gecultiveerd geheugen lang niet zo vreemd als het ons vandaag lijkt te zijn.

Zoenen kan zijn begonnen als een manier om uit te zoeken wie wie is. Van een vleugje naar een kus was slechts een korte trip over het gezicht.

We hebben onze herinneringen uitbesteed aan digitale apparaten, en het resultaat is dat we onze herinneringen niet langer vertrouwen. We zien elk klein vergeten ding als bewijs dat ze ons in de steek laten.

Toen ik opgroeide in de dagen dat je nog op knoppen moest drukken om een telefoontje te plegen, kon ik me de nummers van al mijn goede vrienden en familie herinneren. Vandaag Weet ik niet zeker of ik meer dan vier telefoonnummers uit mijn hoofd ken. En dat is waarschijnlijk meer dan de meeste.

Toen ik in Brooklyn woonde, nam ik soms de Q-trein helemaal naar Coney Island en terug, en werkte op mijn laptop. Er is iets aan opdringerige New Yorkers die over je schouder kijken waardoor je echt zinnen maakt.

Evolutie heeft onze hersenen geprogrammeerd om twee dingen bijzonder interessant te vinden, en daarom gedenkwaardig: grappen en seks - en vooral, zo lijkt het, grappen over seks.

Tijdens de Middeleeuwen begrepen ze dat woorden vergezeld van beelden veel gedenkwaardiger zijn. Door de marges van een boek kleurrijk en mooi te maken, helpen verlichtingen de tekst onvergetelijk te maken. Jammer dat we de kunst van het verlichten kwijt zijn.

Als je informatie wilt laten plakken, is het het beste om het te leren, er een tijdje van weg te gaan, er later op terug te komen, het weer achter te laten en er opnieuw naar terug te keren - om er diep in de tijd mee bezig te zijn. Onze herinneringen degraderen van nature, maar elke keer dat je terugkeert naar een herinnering, activeer je het neurale netwerk en help je het op te sluiten.

Talen zijn een puinhoop. Ze evolueren door de eeuwen heen door een ongepland, democratisch proces dat hen laat wemelen van onregelmatigheden, eigenaardigheden en woorden als 'ridder'.'

Monotonie doet de tijd instorten; nieuwheid ontvouwt haar. Je kunt dagelijks sporten en gezond eten en een lang leven leiden, terwijl je een kort leven hebt. Als je je hele leven in een hokje zit en papieren doorgeeft, zal de ene dag onvermijdelijk opgaan in de volgende - en verdwijnen.

Onze cultuur is een gebouw opgebouwd uit externe herinneringen.

Hoe meer we ons herinneren, hoe beter we de wereld kunnen verwerken. En hoe beter we zijn in het verwerken van de wereld, hoe meer we ons erover kunnen herinneren.

Om te verbeteren, moeten we onszelf zien falen en leren van onze fouten.