Brené Brown beroemde citaten

Kwetsbaarheid klinkt als waarheid en voelt als moed. Waarheid en moed zijn niet altijd comfortabel, maar ze zijn nooit zwakte.

Authenticiteit is de dagelijkse praktijk van het loslaten van wie we denken dat we zouden moeten zijn en omarmen wie we zijn.

Wat je kwetsbaar maakt, maakt je mooi.

Kwetsbaarheid is de bakermat van innovatie, creativiteit en verandering.

Kwetsbaarheid is geen zwakte. En die mythe is zeer gevaarlijk.... Kwetsbaarheid is de geboorteplaats van verbinding en het pad naar het gevoel van waardigheid. Als het niet kwetsbaar voelt, is het delen waarschijnlijk niet constructief.

Verbondenheid begint met zelfacceptatie. Je niveau van erbij horen kan in feite nooit groter zijn dan je niveau van zelfacceptatie, omdat geloven dat je genoeg bent, je de moed geeft om authentiek, kwetsbaar en onvolmaakt te zijn. Als we dat niet hebben, veranderen we van vorm en veranderen we in kameleons; we haasten ons om de waardigheid die we al bezitten.

Geloof is een plaats van mysterie, waar we de moed vinden om te geloven in wat we niet kunnen zien en de kracht om onze angst voor onzekerheid los te laten.

Ik zie nu hoe het bezitten van ons verhaal en van onszelf houden door dat proces het dapperste is dat we ooit zullen doen.

Totdat we kunnen ontvangen met een open hart, geven we nooit echt met een open hart. Wanneer we oordeel hechten aan het ontvangen van hulp, hechten we bewust of onbewust oordeel aan het geven van hulp.

Ik definieer verbinding als de energie die bestaat tussen mensen wanneer ze zich gezien, gehoord en gewaardeerd voelen; wanneer ze kunnen geven en ontvangen zonder oordeel; en wanneer ze voedsel en kracht putten uit de relatie.

[Ik] spreek nooit over dankbaarheid en vreugde afzonderlijk, om deze reden. In 12 jaar heb ik nog nooit iemand geïnterviewd die zijn leven als vreugdevol zou beschrijven, die zichzelf als vreugdevol zou beschrijven, die niet actief dankbaarheid beoefende.

We zijn een natie die hongerig is naar meer vreugde: omdat we verhongeren van een gebrek aan dankbaarheid.

Praat tegen jezelf zoals je zou doen tegen iemand van wie je houdt.

Je bent onvolmaakt, je bent bedraad voor strijd, maar je bent liefde en verbondenheid waard.

Onvolkomenheden zijn geen onvolkomenheden; het zijn herinneringen dat we hier allemaal samen in zitten.

Alleen als we dapper genoeg zijn om de duisternis te verkennen, zullen we de oneindige kracht van ons licht ontdekken.

Grenzen durven stellen gaat over het hebben van de moed om van onszelf te houden, zelfs als we het risico lopen anderen teleur te stellen.

Het bezitten van ons verhaal kan moeilijk zijn, maar lang niet zo moeilijk als ons leven ervoor te vluchten.

We kunnen emoties niet selectief verdoven, wanneer we de pijnlijke emoties verdoven, verdoven we ook de positieve emoties.

Als we onszelf niet toestaan om vreugde en liefde te ervaren, zullen we zeker missen om ons reservoir te vullen met wat we nodig hebben wanneer. . . . moeilijke dingen gebeuren.

Kwetsbaarheid is geen overwinning of nederlaag kennen, het begrijpt de noodzaak van beide; het is boeiend. Het is all in.

De echte vragen voor ouders zouden moeten zijn :" ben je verloofd? Let je op?"Als dat zo is, plan dan om veel fouten en slechte beslissingen te maken. Onvolmaakte ouderschapsmomenten veranderen in geschenken als onze kinderen ons zien proberen erachter te komen wat er mis is gegaan en hoe we het de volgende keer beter kunnen doen. Het mandaat is niet om perfect te zijn en gelukkige kinderen op te voeden. Perfectie bestaat niet, en ik heb ontdekt dat wat kinderen gelukkig maakt hen niet altijd voorbereidt om moedige, betrokken volwassenen te zijn.

Een van de grootste barrières voor verbinding is het culturele belang dat we hechten aan "alleen gaan."Op de een of andere manier hebben we succes gelijkgesteld aan het niet nodig hebben van iemand. Velen van ons zijn bereid om een helpende hand uit te reiken, maar we zijn erg terughoudend om hulp te zoeken wanneer we het zelf nodig hebben. Het is alsof we de wereld hebben verdeeld in "degenen die hulp bieden" en "degenen die hulp nodig hebben"."De waarheid is dat we het allebei zijn.

Verbinding is waarom we hier zijn; het is wat doel en betekenis geeft aan ons leven. De kracht die verbinding in ons leven heeft, werd bevestigd toen de belangrijkste bezorgdheid over verbinding naar voren kwam als de angst voor ontkoppeling; de angst dat iets wat we hebben gedaan of niet hebben gedaan, iets over wie we zijn of waar we vandaan komen, ons onbemind heeft gemaakt en onwaardig is voor verbinding.

Als je een verschil wilt maken, de volgende keer dat je ziet dat iemand wreed is tegen een ander mens, neem het dan persoonlijk op. Neem het persoonlijk omdat het persoonlijk is!(p 272)

Moed begint met opdagen en onszelf laten zien.

Kwetsbaar, onvolmaakt en bang zijn is menselijk. Het is wanneer we ons vermogen verliezen om ruimte te houden voor deze strijd dat we gevaarlijk worden.

Totdat we kunnen ontvangen met een open hart, geven we nooit echt met een open hart.

Het is niet langer een kwestie van kan ik het doen. Het is een kwestie van: wil ik het doen?

Wat we weten is belangrijk, maar wie we zijn is belangrijker.

De bereidheid om te verschijnen Verandert Ons, het maakt ons elke keer een beetje dapperder.

Misschien zijn verhalen gewoon gegevens met een ziel.

We beoordelen mensen in gebieden waar we kwetsbaar zijn voor schaamte, vooral mensen die het slechter doen dan wij. Als ik me goed voel over mijn ouderschap, heb ik geen interesse in het beoordelen van de keuzes van andere mensen. Als ik me goed voel over mijn lichaam, ga ik niet rond en maak ik grapjes over het gewicht of uiterlijk van andere mensen. We zijn hard voor elkaar omdat we elkaar gebruiken als een lanceerplatform uit onze eigen waargenomen tekortkoming.

Als u uw authenticiteit ruilt voor veiligheid, kunt u het volgende ervaren: angst, depressie, eetstoornissen, verslaving, woede, schuld, wrok en onverklaarbaar verdriet.

Authenticiteit is een verzameling keuzes die we elke dag moeten maken. Het gaat om de keuze om te verschijnen en echt te zijn. De keuze om eerlijk te zijn. De keuze om ons ware zelf te laten zien.(pagina 49)

Moed is een hartwoord. De wortel van het woord moed is cor - het Latijnse woord voor hart. In een van de vroegste vormen betekende het woord moed "je geest te spreken door je hele hart te vertellen. In de loop der tijd is deze definitie veranderd en vandaag associëren we moed meestal met heldhaftige en dappere daden. Maar naar mijn mening herkent deze definitie niet de innerlijke kracht en het niveau van toewijding dat nodig is om eerlijk en openlijk te spreken over wie we zijn en over onze ervaringen-goed en slecht. Spreken vanuit ons hart is wat ik zie als "gewone moed.

Ons vermogen om van ganser harte te zijn kan nooit groter zijn dan onze bereidheid om een gebroken hart te hebben.

Spiritualiteit is erkennen en vieren dat we allemaal onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn door een kracht die groter is dan wij allemaal, en dat onze verbinding met die kracht en met elkaar gebaseerd is op liefde en mededogen. Het beoefenen van spiritualiteit brengt een gevoel van perspectief, betekenis en doel in ons leven.

Het universum heeft geen tekort aan wake-up calls. We zijn gewoon snel om op de snooze knop te drukken.

Moed is ons verhaal vertellen, niet immuun zijn voor kritiek.

We zijn hardwired om verbinding te maken met anderen, het is wat doel en betekenis geeft aan ons leven, en zonder dat is er lijden.

Wanneer we [hard feelings] verdoven, verdoven we vreugde, verdoven we dankbaarheid, verdoven we geluk.

Advertenties verkopen veel meer dan producten. Ze verkopen waarden, afbeeldingen en concepten van succes en waarde.

Niets heeft mijn leven meer veranderd dan beseffen dat het tijdverspilling is om mijn waardigheid te evalueren door de reactie van de mensen in de tribunes af te wegen.

Je loopt in je verhaal en bezit het of je staat buiten je verhaal en hustle voor je waardigheid.

Als we het verhaal bezitten, kunnen we het einde schrijven.

Degenen die een sterk gevoel van liefde en verbondenheid hebben, hebben de moed om onvolmaakt te zijn.

Wanneer we onze tolerantie voor kwetsbaarheid verliezen, wordt vreugde onheilspellend.

We zijn de meest in-schulden, zwaarlijvige, verslaafde en medicinale volwassen cohort in de Amerikaanse geschiedenis.

Wat privilege onderscheidt van recht is dankbaarheid.