Marianne Williamson beroemde citaten

Niemand is meer of minder belangrijk dan jij.

Als je een bepaalde leeftijd bereikt, ga je langzaam dood of word je langzaam herboren. Ik wil het laatste kiezen.

Kinderen zijn gelukkig omdat ze geen dossier in hun hoofd hebben met de titel "alle dingen die fout kunnen gaan.

Ik geloof niet dat er krachten zijn, die in bredere zin onnatuurlijk of zelfs bovennatuurlijk zijn. Ik denk dat we gewoon nog niet alle krachten die inherent zijn aan het menselijk bewustzijn wetenschappelijk begrijpen, en hoe meer afgestemd we zijn op het rijk van de geest, hoe meer onze bewuste geest beschikbaar is voor onderbewuste, spirituele prikkels.

We kunnen niet geven wat we niet hebben: we kunnen geen vrede in de wereld brengen als we zelf niet vreedzaam zijn. We kunnen geen liefde in de wereld brengen als we zelf niet liefhebben. Onze ware gave aan onszelf en anderen ligt niet in wat we hebben, maar in wie we zijn.

Mensen willen dat de natie verandert op dezelfde manier als ze willen dat hun eigen leven verandert. Als je geïnteresseerd bent in het transformeren van je leven, kun je niet alleen sommige dingen transformeren. Je kunt sommige dingen niet proberen te repareren, maar andere dingen onder het tapijt vegen omdat het te moeilijk is om ze onder ogen te zien. Hetzelfde geldt voor een natie.

Wanneer een vrouw opstaat in glorie, is haar energie magnetisch en haar gevoel van mogelijkheid besmettelijk.

Ik denk dat het grootste geschenk dat we onze kinderen kunnen geven de ervaring van diepe stilte is. Als we onze kinderen niet helpen contemplatie, reflectie, gebed, meditatie of welke andere beoefening van mindfulness dan ook te cultiveren, dan zijn ze waarschijnlijk volledig uit hun centrum gesponnen tegen de tijd dat ze op de lagere school zitten.

We kunnen er altijd voor kiezen om dingen anders te zien. Je kunt je richten op wat er mis is in je leven, of je kunt je richten op wat goed is.

Als we bij ons verstand zijn, zijn we hoopvol. Omdat de boog van het morele universum zich buigt naar gerechtigheid, buigt de natuur zich naar genezing en buigt het hart zich naar liefde.

Vreugde is wat er met ons gebeurt als we onszelf toestaan te erkennen hoe goed dingen werkelijk zijn.

Het grootste probleem is ons gebrek aan "response-ability". Dat is wat er gebeurt als geld in plaats van liefde de bottom line is. Mensen gedragen zich als idioten.

Wat moeilijk is in het leven is om gecentreerd te blijven wanneer iemand iets doet of zegt dat ons verleidt om onze harten te sluiten omdat hun hart gesloten was. Dat is moeilijk. Maar zo groeien we ook. We gaan door die omstandigheden om te evolueren naar mensen die ons liefdevolle centrum kunnen vasthouden, ongeacht wat de wereld ons gooit.

Er is meer nodig dan nieuw beleid. We hebben een nieuw wereldbeeld nodig, en een nieuwe bottom line. We moeten de economische waarden als ons ordeningsprincipe vervangen door de humanitaire waarden als ons ordeningsprincipe.

Ieder van ons heeft een unieke rol te spelen in de genezing van de wereld.

Er is gewoon te veel onnodig lijden in onze wereld. En we moeten dat zien als een nationaal veiligheidsrisico, trouwens. Als er genoeg tijd is, zullen wanhopige mensen de neiging hebben om wanhopige dingen te doen. Op een bepaald moment zul je niet in staat zijn om genoeg gevangenissen of genoeg bommen te bouwen om de effecten van al dat geweld in zoveel harten uit te roeien.

Vergeving is de keuze om mensen te zien zoals ze nu zijn. Als we boos zijn op mensen, zijn we boos vanwege iets dat ze vóór dit moment hebben gezegd of gedaan. Door het verleden los te laten, maken we ruimte voor wonderen om onze grieven te vervangen.

Ik denk niet dat pijn een voorwaarde is voor groei, maar aan de andere kant kiezen de meesten van ons voor zeer pijnlijke manieren om te leren.

De sleutel tot overvloed is het ontmoeten van beperkte omstandigheden met onbeperkte gedachten.

Het is absoluut een relatie met voedsel die een verdrongen relatie met God is. En die verplaatste relatie met God neemt twee vormen aan: onze beschikbaarheid voor andere mensen en onze beschikbaarheid voor onze eigen gedachten en gevoelens.

Liefde is de essentiële realiteit en ons doel op aarde. Er bewust van zijn, liefde ervaren in onszelf en anderen, is de zin van het leven. Betekenis ligt niet in dingen. Betekenis ligt in ons.

Vergeving is de sleutel tot betoverde liefde, want het is de sleutel tot het juiste leven, punt. Het is het vermogen om voorbij de sluier van persoonlijkheid en wereldse illusies te kijken. Niemand is elke dag perfect of aantrekkelijk. Vergeving betekent dat we in staat zijn om met iemand om te gaan op een dieper niveau dan het gewone zelf. En dat we toegewijd zijn om dat te doen, ongeacht wat de schijn is, ongeacht de situatie.

Zodra we een bepaalde leeftijd bereiken, hebben we de neiging om onze verwachtingen opnieuw te kalibreren. We verwachten minder van de wereld als we het van dichtbij hebben gezien.

Denk aan de mystieke drie dagen tussen de kruisiging en de opstanding als de tijd die nodig is om een situatie te veranderen zodra de Geest ons bewustzijn heeft doordrenkt. Als we een ervaring anders gaan bekijken, begint het in de loop van de tijd te transformeren.

niets bindt je, behalve je gedachten; niets beperkt je, behalve je angst; en niets beheerst je, behalve je overtuigingen.

Er gebeurt iets heel moois met mensen als hun wereld uit elkaar valt: een nederigheid, een adel, een hogere intelligentie komt naar boven op het moment dat onze knieën op de grond vallen.

Het vergt mystiek inzicht om de schoonheid en onschuld in elkaar te zien, zelfs als dat niet is wat we aan de wereld laten zien. Daarom is God nodig in intieme relaties, om ons voorbij de waarnemingen te brengen die liefde zo vaak kunnen vergiftigen.

Het doel van spirituele oefening is volledig herstel, en het enige waar je van moet herstellen is een gebroken gevoel van zelf.

Alleen Gods gedachten - of liefde-zijn werkelijk waar. Dus als we ons afscheiden van die liefde, denken we eigenlijk helemaal niet: we hallucineren.

In elke gemeenschap is er werk te doen. In elk land zijn er wonden om te genezen. In elk hart is de kracht om het te doen.

De liefde is wat er aan het eind overblijft, omdat het de basis is, de fundamentele realiteit die de hele tijd verborgen blijft, maar nooit echt verdwijnt.

Totdat we de monsters in onszelf hebben ontmoet, blijven we proberen ze in de buitenwereld te doden. En we ontdekken dat we dat niet kunnen. Want alle duisternis in de wereld komt voort uit duisternis in het hart. En daar moeten we ons werk doen.

Zelfs een gelukkig leven heeft een trieste dag. We geven geen context die zegt dat het oké is om te huilen, het oké is om verdrietig te zijn. Dus ik denk dat het zo belangrijk is om ruimte te maken voor lijden en ruimte te maken voor deze uitdrukking van gevoelens in de gemeenschap.

Er gebeurt iets geweldigs als we ons overgeven en gewoon liefhebben. We smelten in een andere wereld, een rijk van macht dat al in ons is. De wereld verandert als wij veranderen. de wereld wordt zachter als wij zachter worden. De wereld houdt van ons als we ervoor kiezen om de wereld lief te hebben.

Elke keer dat we ons richten op de duisternis van iemand anders, blokkeren we onze eigen kijk op het licht. We denken dat de persoon met wie we een relatie hebben ons heeft aangevallen of liefde voor ons heeft onthouden, terwijl ze dat echt niet hebben gedaan. We richten ons op hun schuld in plaats van hun onschuld. Vaak zijn mensen gewoon zichzelf en beginnen we onze eigen kinderdrama ' s op hen te projecteren, de liefde weg te duwen die we zo graag willen.

We worden niet tegengehouden door de liefde die we in het verleden niet hebben ontvangen, maar door de liefde die we in het heden niet uitbreiden.

Bij het nastreven van persoonlijke groei zijn er kwesties waar we zelf zo ver kunnen komen. Op een gegeven moment kan onze voortdurende vooruitgang en verbetering alleen tot stand komen door relaties met anderen. Romantische liefde is een intense en intieme blootstelling aan een andere persoon; als we kunnen zijn wie we willen zijn, zelfs in die context, dan wordt onze spirituele groei exponentieel uitgebreid.

Liefde is waar we mee geboren worden. Angst is wat we leren. De spirituele reis is het afleren van angst en vooroordelen en de acceptatie van liefde terug in ons hart. Liefde is de essentiële realiteit en ons doel op aarde.

Ik hou erg van politiek, maar wat mij interesseert zijn de Heilige principes die op dat gebied worden toegepast. Ik ben geïnteresseerd in de kruising van het spirituele en het politieke - hoe spirituele principes van toepassing zijn op de sociale en politieke kwesties van onze tijd. Voor mij is het spirituele rijk een krachtigere plek om over die kwesties te spreken.

Spirituele groei houdt in dat je de verhalen uit je verleden opgeeft, zodat het universum een nieuwe kan schrijven.

Het maakt niet uit waar ik over schrijf of spreek, het heeft altijd een verband met hoe ons spirituele begrip de wereld waarin we leven beïnvloedt. Of ik nu schrijf of lesgeef over voeding, pilates, groen leven of meditatie, alle onderwerpen sudderen naar zelfdenken en intentie.

Kijk goed naar je leven op dit moment. Als je er iets niet leuk aan vindt, sluit je ogen en stel je het leven voor dat je wilt. Sta jezelf nu toe om je innerlijke oog te richten op de persoon die je zou zijn als je dit favoriete leven zou leiden. Merk de verschillen op in hoe je je gedraagt en jezelf presenteert; sta jezelf toe om enkele seconden in het nieuwe beeld te ademen, en je energie hierin uit te breiden...

Ik hoop dat ik beter en wijzer word. Met elk boek heb ik meer van mezelf om op de pagina te gieten.

Soms als we ons verdrietig voelen, is het belangrijk om alleen het verdriet te voelen. Zoals een slang zijn huid afwerpt, moeten oude gevoelens van wroeging en spijt en pijn en woede vaak naar boven komen om vrijgelaten te worden. Aan de andere kant zijn we een beter mens, in staat tot een gelukkiger leven...wie we zijn als we niet langer worden belast door de begraven gevoelens die ons hebben belast, of de zelfvernietigende patronen die de pijn heeft veroorzaakt.

Het kiezen van vreugde houdt spirituele overgave in, en soms houden we liever vast aan de pijn dan ons ego op te geven.

Net zoals een zonnestraal zich niet van de zon kan scheiden en een golf zich niet van de oceaan kan scheiden, kunnen wij ons niet van elkaar scheiden. We maken allemaal deel uit van een enorme zee van liefde, één ondeelbare goddelijke geest.

Grote spirituele leringen veranderen niet, maar wij wel. Naarmate we ouder en wijzer worden, kunnen we de leringen op diepere niveaus ontvangen.

Het duurt courage...to verdraag de scherpe pijn van zelfontdekking in plaats van te kiezen voor de doffe pijn van bewusteloosheid die de rest van ons leven zou duren.

Ik probeer mezelf te disciplineren met mijn gedachten. Het zijn onze gedachten die er het meest toe doen, en al de rest valt in lijn achter dat: als ik me herinner wie ik werkelijk ben en waarom ik op aarde ben, dan wil ik mijn lichaam natuurlijker behandelen als een tempel enzovoort.

Als we ons licht laten schijnen, geven we onbewust andere mensen toestemming om hetzelfde te doen. Als we bevrijd zijn van onze eigen angst, bevrijdt onze aanwezigheid eigenlijk anderen.