Louise Berliawsky Nevelson beroemde citaten

Echte kracht is delicaat.

Ik denk dat de meeste kunstenaars uit wanhoop creëren. De aard van de schepping is niet een uitvoerende glorie aan de buitenkant, het is een pijnlijke, moeilijke zoektocht naar binnen.

Maar toen ik verliefd werd op zwart, bevatte het Alle kleuren. Het was geen negatie van kleur. Het was een acceptatie. Zwart omvat alle kleuren. Zwart is de meest aristocratische kleur van allemaal.... Je kunt stil zijn en het bevat het hele ding.

Als je een stuk doet, ben je erbij. Je wilt niet wachten tot volgende week, wanneer de ervaring je iets anders heeft gegeven.

Ik heb mijn wereld gemaakt en het is een veel betere wereld dan ik ooit buiten heb gezien.

Sommigen van ons komen op aarde zien-sommigen van ons komen op aarde zien kleur.

Elke keer als ik kleren aan doe, maak ik een foto.

Wanneer je dingen samenvoegt, dingen die andere mensen hebben weggegooid, breng je ze echt tot leven-een spiritueel leven dat het leven overtreft waarvoor ze oorspronkelijk zijn geschapen.

Ik weet alleen dat je geen advies kunt geven aan een kunstenaar.

Karakter is de architect van het wezen.

Ik denk dat alle grote innovaties gebaseerd zijn op afwijzingen.

Het gaf me een groot genoegen om te denken dat ik hout kon nemen, het goed kon maken, en mensen zoals Rockefeller het met papiergeld kon laten kopen.

Ik wil nog steeds mijn werk doen. Ik wil nog steeds mijn leven doen. En ik heb geleefd. Ik ben vervuld. Ik herkende wat ik had, en ik heb het nooit te kort gedaan. En ik ben er nog niet klaar mee.

Waar we mee beginnen is een overtuiging om ons wezen te vervullen. Paarden, bomen vervullen zichzelf. Waarom zouden mensen dat niet doen.

Ik kreeg de gaven van de kunstenaar, en de moeite die daarmee gepaard gaat: dus ik heb die zegen, en er was nooit een tijd dat ik het in twijfel trok of eraan twijfelde.... Veertig jaar lang wilde ik uit de ramen springen.

Ik ben in harmonie met de juiste vibraties in het universum als ik bezig ben met werken.

Ik wilde de wereld altijd laten zien dat kunst overal is, behalve dat het door een creatieve geest moet gaan.

Je weet dat toen ik besloot om professioneel te worden - dat betekent om jezelf naakt bloot te stellen aan de wereld met de andere creatieve geesten-ik zei: 'Ik Ga naar gebieden die ik niet ken. Misschien val ik in de hel en pleeg ik zelfmoord.

Op school noemden ze me 'de kunstenaar'. Toen leraren dingen wilden schilderen, riepen ze mij, ze riepen de kunstenaar. Ik zeg niet dat ik mijn naam heb geleerd, dieren kunnen hun namen leren, Ik zeg dat ze het hebben geleerd.

Een ander ding over de schepping is dat het elke dag is alsof het geboorte gaf, en het is altijd een soort van onschuldig en verfrissend. Dus het is altijd maagdelijk voor mij, en het is altijd een verrassing. ... Elk stuk lijkt een eigen leven te hebben. Elk klein stukje of elk groot stukje dat ik maak, wordt een heel levend iets voor mij, heel levend. Ik zou een miljoen stukken kunnen maken; het volgende stuk geeft me een heel nieuw ding. Het is een nieuw centrum. Het leven is totaal op dat moment. En daarom is het juist. Dat bevestigt mijn leven.

Uiteindelijk, als je ouder en ouder wordt, is je leven je leven en ben je er alleen mee.

Het valt niet te ontkennen dat Caruso met een stem kwam?dat Beethoven kwam met muziek in zijn ziel, Picasso tekende als een engel in de wieg.Je bent ermee geboren.

Ik wist dat een dag die ik wegnam van het werk me niet al te gelukkig maakte.

Ik heb les gegeven, en het eerste wat ik deed toen ik Kunst onderwees, was geen kunst onderwijzen.

In mijn atelier ben ik zo gelukkig als een koe in haar stal. Dat is de enige plek waar alles in orde is.

De buitenkant drukt je in een mal, maar als je dat niet accepteert, gok je met het leven. Noem het gokken.

Je neemt een schilderij, je hebt een wit, maagdelijk stuk doek dat de wereld van zuiverheid is, en dan zet je je beelden erop, en je probeert het terug te brengen naar de oorspronkelijke zuiverheid.

De familie van mijn man was erg verfijnd. Binnen hun kring zou je Beethoven kunnen kennen, maar God verhoede het als je Beethoven was.

Ik ben een werkpaard. Ik werk graag. Dat heb ik altijd gedaan. Ik denk dat er zoiets bestaat als energie, creatie die overstroomt. En ik voelde altijd dat ik deze grote energie had en het was gebonden aan een soort van barsten in de naden, zodat mijn werk automatisch zijn plaats innam met een geest als het mijne. Ik heb nog nooit een dag gehad dat ik niet wilde werken. Ik heb nog nooit zo ' n dag gehad. En ik wist dat een dag die ik wegnam van het werk me niet al te gelukkig maakte. Ik voel gewoon dat ik in harmonie ben met de juiste vibraties in het universum als ik bezig ben met werken. ... In mijn atelier ben ik zo gelukkig als een koe in haar stal.

Wie is een kunstenaar? Ik zeg dat we een titel nemen. Niemand geeft het aan ons. Wij maken ons leven.

[Goede smaak] is een negentiende-eeuws concept. En goede smaak is nooit echt gedefinieerd. De inspanning om 'goede smaak' te projecteren is zo bestudeerd dat het me beledigt. Nee, dat ontken ik liever. We moeten een periode zetten voor de zogenaamde goede smaak.

Ik denk dat in de seksuele daad, zo heerlijk als het kan zijn, het fysieke deel ervan is, ja, een hameren weg. Het heeft dus een zekere brutaliteit.

Als je een levende kracht hebt en je gebruikt die niet, dan schopt de natuur je terug. Het bloed kookt net zoals je het in een pot doet.

Het is een hel van een ding om geboren te worden, en als je geboren bent heb je op zijn minst recht op je eigen zelf.

Ik denk dat mensen een miljoen keer moeten nadenken voordat ze bevallen. De schuld van het moederschap was de ergste schuld in de wereld voor mij. Ze waren echt onoverkomelijk. Zie je, je berooft een ander mens van zoveel dingen, en de andere partij weet het ook.

Hoe individueel wij mensen ook zijn, we zijn een samenstelling van alles waar we ons bewust van zijn. We zijn een spiegel van onze tijd.

Ik heb wekenlang duisternis gezien. Het drong nooit tot me door dat ik eruit kon komen, maar u geneest. De natuur geneest je en je komt er uit. Plotseling zag ik een lichtkraak ... toen zag ik ineens weer een lichtkraak. Toen zag ik vormen in het licht. En ik herkende dat er geen duisternis was, dat er in duisternis altijd licht zal zijn.

Ik voel me helemaal Vrouwelijk. Ik concurreerde niet met mannen en Ik wil er niet uitzien als een man! Ik hou ervan om een dame te zijn en me te verkleden en te vermommen en alle sieraden te dragen. Ik verbreek het idee dat de kunstenaar er arm uit moet zien, met baretten.

Ik heb het gevoel dat vrouwen 'en mannen', maar ik bedoel het' individu', totaal Vrouwelijk kunnen zijn en toch totaal krachtig.

Mijn moeder was erg sympathiek. Zij was degene die me echt de moed gaf om mijn vrijheid te nemen.

We moeten onze eigen wereld creëren.

Grootheid breekt wetten.

Ik heb nooit van de Middenweg gehouden - de saaiste plek ter wereld.

In de eerste klas kende ik al het patroon van mijn leven. Ik wist niet hoe het leefde, maar ik kende de Lijnâ € / vanaf de eerste dag op school tot de dag dat ik afstudeerde, gaf iedereen me honderd plus in kunst. Waar ga je heen in het leven? Je gaat naar de plek waar je honderd plus hebt.

Ik eis niet dat al het werk een meesterwerk is. Wat ik doe is het juiste voor mij - dat is wat ik ben en dit is leven. Het reflecteert mij en ik reflecteer het.

Ik voel nooit leeftijd... Als je creatief werk hebt, heb je geen leeftijd of tijd.

Hoe vrijer vrouwen worden, hoe vrijer mannen worden. Want als je iemand tot slaaf maakt, ben je tot slaaf gemaakt.

Wat wij realiteit noemen is een overeenkomst die mensen hebben bereikt om het leven leefbaarder te maken.

Een vrouw kan een bal niet sterker raken dan een man, maar het is anders. Ik Prijs dat verschil.

Ik geloof dat het fysieke de geografie van het wezen is.