Hans Hofmann beroemde citaten

Het vermogen om te vereenvoudigen betekent het onnodige elimineren, zodat het noodzakelijke kan spreken.

Een kunstwerk is een wereld op zich die de zintuigen en emoties van de wereld van de kunstenaar weerspiegelt.

In de natuur creëert licht de kleur. Op de foto creëert kleur het licht.

Omdat het leven en de natuur onuitputtelijk zijn, zijn ze een constante stimulans voor een creatieve geest.

Elke kunstuitdrukking is fundamenteel geworteld in de persoonlijkheid en het temperament van de kunstenaar.

Schilders moeten spreken door middel van verf, niet door woorden.

De hele wereld, zoals we die visueel ervaren, komt tot ons door het mystieke rijk van kleur.

Kunst is voor mij de verheerlijking van de menselijke geest, en als zodanig is het de culturele documentatie van de tijd waarin het wordt geproduceerd.

Door een schilderij kunnen we de hele wereld zien.

Het onzichtbare voelen en kunnen creëren, dat is kunst.

Een kunstwerk is voltooid, vanuit het oogpunt van de kunstenaar, wanneer gevoel en waarneming hebben geresulteerd in een spirituele synthese.

Kleuren moeten samen passen als stukjes in een puzzel of radertjes in een wiel.

Kunst is magie... Maar hoe is het magie? In zijn metafysische ontwikkeling? Of culmineert een laatste transformatie in een magische realiteit? In werkelijkheid is het laatste onmogelijk zonder het eerste. Als de schepping geen magie is, kan de uitkomst geen magie zijn.

Het is niet de vorm die de kleur dicteert, maar de kleur die de vorm naar voren brengt.

Het product aanbidden en de ontwikkeling ervan negeren leidt tot dilettantisme en reactie.

Aangezien licht het best wordt uitgedrukt door verschillen in kleurkwaliteit, moet kleur niet worden behandeld als een tonale gradatie, om het effect van licht te produceren.

De impressionistische methode leidt tot een volledige splitsing en ontbinding van alle gebieden die betrokken zijn bij de compositie, en kleur wordt gebruikt om een algeheel lichteffect te creëren. De kleur is, door zo ' n schaduw naar beneden van het hoogste licht in de diepste schaduwen, sacrified en gedegradeerd tot een (zwart-wit) functie. Dit leidt tot de vernietiging van de kleur als kleur.

En zo is artistieke creatie de metamorfose van de uiterlijke fysieke aspecten van een ding in een zelfvoorzienende spirituele realiteit .

Het is niet nodig om dingen groot te maken om ze monumentaal te maken; een hoofd van Giacometti van een centimeter hoog zou deze hele ruimte kunnen vitaliseren.

De plastische kunstenaar kan zich wel of niet bezighouden met het presenteren van een oppervlakkige verschijning van de werkelijkheid, maar hij is altijd bezig met de presentatie - zo niet de weergave - van de plastische waarden van de werkelijkheid.

Net zoals contrapunt en harmonie hun eigen wetten volgen en verschillen in ritme en beweging, hebben zowel formele spanningen als kleurspanningen een eigen ontwikkeling in overeenstemming met de inherente wetten waaruit ze afzonderlijk zijn afgeleid. Beide zijn echter gericht op de realisatie van hetzelfde beeld. En beide hebben betrekking op het diepteprobleem.

Kunst en wetenschap creëren een evenwicht in het materiële leven en vergroten de wereld van de levende ervaring. Kunst leidt tot een dieper begrip van het leven, omdat kunst zelf een diepe uitdrukking van gevoel is.

In werkelijkheid bestaat er niet zoiets als moderne kunst. Kunst wordt op en neer gedragen in immense cycli door eeuwen en beschavingen heen.

Als leraar benader ik mijn studenten puur met het menselijke verlangen om hen te bevrijden van alle wetenschappelijke remmingen, en ik zeg hen: "schilders moeten spreken door verf, niet door woorden.

De breedte van een lijn kan het idee van oneindigheid presenteren. Een epigram kan een wereld bevatten. Op dezelfde manier kan een klein beeldformaat veel levendiger zijn, veel meer rijzen, roeren, ontwaken dan vierkante meters muurruimte.

De impuls van de natuur, versmolten door de persoonlijkheid van de kunstenaar door wetten die voortkomen uit de specifieke aard van het medium, produceert het ritme en de persoonlijke expressie van een werk. Dan wordt het leven van de compositie een geestelijke eenheid.

Het verschil tussen de Kunsten ontstaat door het verschil in de aard van de media van expressie en de nadruk die wordt veroorzaakt door de aard van elk medium. Elk uitdrukkingsmiddel heeft zijn eigen orde van zijn, zijn eigen eenheden.

Een kunstwerk is een wereld op zich die de zintuigen en emoties van de wereld van de kunstenaar weerspiegelt. Net zoals een bloem, op grond van haar bestaan als een compleet organisme, zowel sierlijk als zelfvoorzienend is wat betreft kleur, vorm en textuur, zo is kunst, vanwege haar unieke bestaan, meer dan louter ornament.

Ruimte breidt uit of krimpt in de spanningen en functies waardoor het bestaat. Ruimte is geen statisch, inert ding. Ruimte leeft; ruimte is dynamisch; ruimte is doordrenkt van beweging uitgedrukt door krachten en tegenkrachten; ruimte trilt en weerklinkt met kleur, licht en vorm in het ritme van het leven.

Het product van beweging en tegenbeweging is spanning. Wanneer de spanningswerksterkte wordt uitgedrukt, verleent het het kunstwerk het levende effect van gecoördineerde, maar tegengestelde krachten.

Het creatieve proces ligt niet in het imiteren, maar in het parallel lopen met de natuur, het vertalen van de impuls die van de natuur wordt ontvangen in het medium van expressie, waardoor dit medium wordt gestimuleerd. Het beeld moet leven, het beeld moet leven en elk kunstwerk moet leven.

Diepte, in een picturale, plastische zin, wordt niet gecreëerd door de rangschikking van objecten na elkaar naar een verdwijnpunt, in de zin van het Renaissance perspectief, maar integendeel (en in absolute ontkenning van deze leer) door het creëren van krachten in de zin van duwen en trekken . Ook wordt diepte niet gecreëerd door tonale gradatie (een andere leer van de academicus die op zijn hoogtepunt het gebruik van kleur degradeerde tot een loutere functie van het uitdrukken van donker en licht).

Het doel van de natuur in relatie tot de beeldende kunst is om stimulus te geven, niet imitatie. ... Uit zijn onophoudelijke drang om te scheppen ontspringt alle leven, alle beweging en ritme, tijd en licht, kleur en stemming kortom, alle werkelijkheid in vorm en gedachte.

Het maakt niet uit of een werk naturalistisch of abstract is; elke visuele expressie volgt dezelfde fundamentele wetten

Een idee kan alleen worden gematerialiseerd met behulp van een uitdrukkingsmedium, waarvan de inherente eigenschappen zeker moeten worden gevoeld en begrepen om de drager van een idee te worden.

Het kind is echt een kunstenaar, en de kunstenaar zou als een kind moeten zijn, maar hij zou geen kind moeten blijven. Hij moet kunstenaar worden. Dat betekent dat hij zichzelf niet kan toestaan sentimenteel te worden of iets dergelijks. Hij moet weten wat hij doet.

Kunst is de uitdrukking van de overvloeiende ziel van de kunstenaar.

Om visueel te ervaren, en om onze visuele ervaring om te zetten in plastische termen, vereist het vermogen van empathie.

Een gedachte functioneert slechts als een fragmentarisch deel in de formulering van een idee.

Mijn doel in de schilderkunst is om pulserende, lichtgevende en open oppervlakken te creëren die een mystiek licht uitstralen, in overeenstemming met mijn diepste inzicht in de ervaring van het leven en de natuur.

Wanneer de impulsen die ons tot diepe emotie aanzetten, worden geïntegreerd in het medium van expressie, kan elk gesprek van de ziel kunst worden. Dit is afhankelijk van beheersing van het medium.

De schepping wordt gedomineerd door drie absoluut verschillende factoren: ten eerste de natuur, die op ons werkt door haar wetten; ten tweede de kunstenaar, die een spiritueel contact met de natuur en zijn materialen creëert; ten derde het medium van expressie waardoor de kunstenaar zijn innerlijke wereld vertaalt.

Kleur is een plastic middel om intervallen te creëren... kleurharmonica geproduceerd door speciale relaties of spanningen. We maken nu onderscheid tussen formele spanningen en kleurspanningen, net zoals we in muziek onderscheid maken tussen contrapunt en harmonie.

Ik kan niet begrijpen hoe iemand zonder optimisme kan schilderen. Ondanks de Algemene pessimistische houding in de wereld van vandaag, ben ik niets anders dan een optimist.

Ik kan niet begrijpen hoe iemand zonder optimisme kan schilderen.

De kunst van de beeldende schepping is zo ingewikkeld - het is zo astronomisch in zijn mogelijkheden van relatie en combinatie dat het een daad van bovenmenselijke concentratie zou vereisen om de uiteindelijke realisatie te verklaren

Iets op zich drukt nooit iets uit. Het is de relatie tussen dingen die ze betekenis geeft en die een gedachte formuleert. Een gedachte functioneert slechts als een fragmentarisch deel in de formulering van een idee.

Kunst kan niet voortkomen uit verfijnde, lichtzinnige of oppervlakkige effecten.

Kunst is iets absoluut, iets positiefs, dat macht geeft net zoals voedsel macht geeft. Terwijl creatieve wetenschap een mentaal voedsel is, is kunst de bevrediging van de ziel.

Ons hele wezen wordt gevoed door kleur.