Frank Stella beroemde citaten

Ik zeg niet graag dat ik mijn leven aan kunst heb gegeven. Ik zeg liever dat kunst me mijn leven heeft gegeven.

Wat mij betreft, met de vroege schilderijen, vond ik ze leuk, ik vond ze vrij goed, maar ik dacht niet dat het het einde van de wereld was. Ik zag het ook als een soort structuur, een basis om op te bouwen. Dus dit bewijst dat ik dit en dat kan doen, en ze vallen niet in elkaar, dus wat kan ik dan doen vanaf hier? Hoe kan ik daarop voortbouwen?

Ik krijg altijd ruzie met mensen die de oude waarden in de schilderkunst willen behouden - de humanistische waarden die ze hebben... zoek op het canvas. Als je ze vastpint, beweren ze altijd dat er iets is naast de verf op het doek. Mijn schilderij is gebaseerd op het feit dat alleen wat daar te zien is, daar is... Wat je ziet is wat je krijgt.

Abstractie hoefde zich niet te beperken tot een soort rechtlijnige geometrie of zelfs een eenvoudige curve geometrie. Het zou een geometrie kunnen hebben die een narratieve impact had. Met andere woorden, je zou een verhaal kunnen vertellen met de vormen. Het zou geen letterlijk verhaal zijn, maar de vormen en de interactie van de vormen en kleuren zouden je een verhalend gevoel geven. Je zou een gevoel kunnen hebben van een abstract stuk dat meestroomt en deel uitmaakt van een actie of activiteit. Dat maakte me opgewonden.

Je ziet wat je weet!

Het is moeilijk te zeggen dat mijn twintiger jaren de meest ellendige tijd in mijn leven waren of dat mijn eerste vrouw me gek maakte of dat ik de baan die ik had haatte. Je kunt al die dingen zeggen. Maar voor het grootste deel slagen mensen erin om een goede tijd te hebben als ze die leeftijd hebben.

Geen kunst is goed tenzij je kunt voelen hoe het in elkaar zit. Over het algemeen is het het oog, de hand en als het goed is, voel je het lichaam. De meeste van de beste dingen lijken een compleet gebaar te zijn, de totaliteit van het lichaam van de kunstenaar; je kunt er echt op leunen.

Het enige wat ik heb geleerd is niets te zeggen over mijn eigen schilderijen. Hou mijn mond dicht. Je zult nooit stoppen met horen wat je zei. Het komt steeds weer bij je terug, mensen zullen je er altijd over vertellen. Zelfs als jij de bron bent van wat er mis is.

Een sculptuur is gewoon een schilderij uitgeknipt en ergens opgestaan.

Ik heb nooit gemerkt dat ik concurreer met andere generaties. Er is concurrentie binnen je eigen generatie, maar die concurrentie is goed. Misschien ben je geïrriteerd dat iemand meer geld krijgt dan jij, maar wat echt vervelend is, is als iemand een beter schilderij schildert dan jij maakt. Het is dus iets om over na te denken en ernaar te werken en gefocust te blijven.

Architectuur kan de chaos en onrust die deel uitmaken van de menselijke persoonlijkheid niet volledig weergeven, maar je moet wat van die onrust in de architectuur stoppen, anders is het niet echt.

Ik denk dat Voor veel artiesten, als je het geluk hebt om een soort carrière te hebben, vooral tegen het einde, je begint na te denken over hoe het hele ensemble eruit ziet. Het is het geheel dat telt. De delen zijn gegeven, maar je weet niet hoe het hele ding eruit zal zien als het allemaal in elkaar zit.

Tot mijn 35e had ik een licht vertekend wereldbeeld. Ik geloofde echt dat iedereen in de wereld abstracte schilderijen wilde maken, en mensen werden alleen advocaten en artsen en makelaars en zo omdat ze geen abstracte schilderijen konden maken.

Elke kunstenaar kan niet wegkomen van de manier waarop de wereld werkt, dat is dat het wil weten wat je hebt gedaan, en je bent alleen geïnteresseerd in wat je nu doet.

Ik wil verheven kunst maken. Een succesvol beeld heeft een picturale lift. Ik ben op zoek naar wat er boven is

Ik maakte me in de jaren '80 zorgen dat het beste abstracte schilderij geobsedeerd was geraakt door materialiteit, en schilderlijke gebaren en materialiteit tegen de muur stonden.

Kunst maken is ingewikkeld omdat de categorieën altijd veranderen. Je hoeft alleen maar je eigen kunst te maken, en in welke categorieën het valt, zal het later komen.

Wat je ziet is wat je ziet.

Alles wat Ik wil dat iemand uit mijn schilderijen komt, en alles wat ik er ooit uit Krijg, is het feit dat je het hele idee kunt zien zonder enige verwarring-wat je ziet is wat je ziet.

Ik hou van echte kunst. Het is moeilijk om 'echt' te definiëren, maar het is het beste woord om te beschrijven wat ik graag uit kunst haal en wat de beste kunst heeft. Het heeft de mogelijkheid om je ervan te overtuigen dat het aanwezig is - dat het er is. Je zou kunnen zeggen dat het authentiek is... maar echt is eigenlijk een beter woord, hoe breed het ook mag zijn.

Men leert over schilderen door naar andere schilders te kijken en ze na te bootsen.

Men leert over schilderen door naar andere schilders te kijken en ze na te bootsen. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het is, als je geïnteresseerd bent in schilderen, om te kijken en veel naar schilderen te kijken. Er is geen andere manier om meer te weten te komen over schilderen.

Maar het doel van kunst is tenslotte om ruimte te creëren - ruimte die niet wordt aangetast door decoratie of illustratie, ruimte waarbinnen de onderwerpen van de schilderkunst kunnen leven.

Als ik het schilderij schilder, schilder ik echt een schilderij. Ik heb misschien een platvoetige techniek, of zoiets, maar toch, voor mij, is de sensatie, of het vlees van het ding, het eigenlijke schilderij. Ik vind het niet leuk om het uit te leggen.

Abstracte schilderijen moeten net zo echt zijn als die gemaakt door de 16e-eeuwse Italianen.

Ik hou niet van veel van de dingen die in de kunstwereld gebeuren, maar het is moeilijk om oud te zijn en te houden van wat er om je heen gebeurt.