Robert Rauschenberg beroemde citaten

Er is geen reden om de wereld niet als één gigantisch schilderij te beschouwen,

Ik voel me sterk in mijn overtuiging, gebaseerd op mijn veelgereisde samenwerkingen, dat een één-op-één contact door middel van kunst krachtige vreedzame krachten bevat en de meest niet-elitaire manier is om informatie te delen, hopelijk verleid ons tot het creëren van wederzijds begrip ten behoeve van iedereen.

Je begint met de mogelijkheden van het materiaal.

Het is geen kunst voor Kunst, noch Kunst tegen Kunst. Ik ben voor kunst, maar voor kunst die niets met kunst te maken heeft. Kunst heeft alles met het leven te maken, maar het heeft niets met kunst te maken.

Een leeg doek is vol.

Ik ben niet vervloekt met talent, wat een geweldige remmer zou kunnen zijn.

Mijn zorg is nooit kunst, maar altijd waar kunst voor gebruikt kan worden.

Het is de taak van de kunstenaar om getuige te zijn van zijn tijd in de geschiedenis.

Gelijk hebben kan alle momentum van een zeer interessant idee stoppen.

Ik zie mezelf niet als iemand die kunst maakt. Ik doe wat ik doe omdat ik het wil, omdat schilderen de beste manier is om met mezelf overweg te kunnen.

Zelfs op deze late datum, ga ik naar mijn studio, en ik denk 'gaat dit het worden? Is het het einde?'Zie je, bijna alles terroriseert me. Als een kunstenaar die angst verliest, is hij er geweest.

Ik vertrouw niet echt ideeën, vooral goede. Ik vertrouw eerder op de materialen die me confronteren, omdat ze me in contact brengen met het onbekende.

Ik voel me alsof de wereld een vriendelijke jongen is die in de zon loopt.

Het is onmogelijk om vooruitgang te boeken zonder geweten

Dingen verpesten is een deugd. Correct zijn is nooit het punt. Ik heb een bijna fanatiek correcte assistent, en tegen de tijd dat ze mijn woorden opnieuw spelt en mijn interpunctie corrigeert, kan ik niet lezen wat ik schreef. Gelijk hebben kan alle momentum van een zeer interessant idee stoppen.

Je kunt geen leven of kunst maken, je moet in het gat daartussen werken, wat niet gedefinieerd is. Dat is wat het avontuur van het schilderen maakt.

Dit telegram is een kunstwerk als ik zeg dat het dat is.

Soms heb ik foto ' s genomen en voelde ik me zo opgewonden dat ik de camera nauwelijks stabiel kon houden, en de foto was saai.

Ik zou niet dezelfde kleur gebruiken in een foto op meer dan één plaats

Ik was veel gelukkiger als ik minder verantwoordelijkheid had... toen was mijn enige verantwoordelijkheid voor mijn werk en voor mezelf.

Maar ik was onder de indruk van de schilders, ik bedoel, ik was nieuw in New York, en ik vond het schilderij dat hier aan de hand was gewoon ongelooflijk.

Ik hou niet van meesterwerken met one-night stands in verzamelaarshuizen tussen veilingen.

Ik heb altijd gezocht naar een standpunt dat een deelnemer kon veranderen.

Ik denk niet dat hij (Joseph Albers, fh) ooit besefte dat het zijn discipline was waarvoor ik kwam. Bovendien was mijn reactie op wat ik van hem leerde precies het tegenovergestelde van wat hij bedoelde.. ..Ik was erg aarzelend over het willekeurig ontwerpen van vormen en het selecteren van kleuren die een vooraf bepaald resultaat zouden bereiken, omdat ik geen ideeën had om dat soort dingen te ondersteunen - Ik wilde niet dat kleur me diende, met andere woorden.

Dus die ideeën van een soort ontspannen symmetrie zijn al jaren iets waar ik me zorgen over maak omdat ik denk dat symmetrie een neutrale vorm is in tegenstelling tot een vorm van ontwerp

(Kunst is) een middel om grondig en gepassioneerd te functioneren in een wereld die veel meer heeft dan verf.

De meeste artiesten proberen je hart te breken, of ze breken per ongeluk hun eigen hart.Maar ik vind de rust in het gewone veel bevredigender.

Schilderen is altijd het sterkst wanneer ondanks compositie, kleur, enz., het verschijnt als een feit, of een onvermijdelijkheid, in tegenstelling tot een souvenir of arrangement.

Ik dacht aan die zin in Allen Ginsbergs 'Howl', over de'sad cup of coffee'.. ..Ik heb koude koffie en warme koffie en slechte koffie gehad, maar ik heb nog nooit een trieste kop koffie gehad.

Als je geen moeite hebt om de huur te betalen, heb je moeite om iets anders te doen; je hebt gewoon een bepaalde hoeveelheid moeite nodig.

Ik denk dat een schilderij meer op de echte wereld lijkt als het de echte wereld is.

En ook de nieuwe opwinding en de verscheidenheid aan manieren waarop de abstracte expressionisten verf aanbrachten. Je zou het kunnen aantrekken alsof het gekleurde lucht was en het zou schilderen.

Men moet geloven in wat men doet, men moet zich innerlijk inzetten om te kunnen schilderen. Eenmaal geobsedeerd, draagt men het uiteindelijk tot het punt van geloven dat men mensen zou kunnen veranderen door middel van schilderen. Maar als men deze gepassioneerde toewijding mist, is er niets meer te doen. Dan is het beter om het met rust te laten.

Nieuwsgierigheid is de belangrijkste energie.

Ik heb altijd een goede reden om iets eruit te halen, maar ik heb er nooit een om iets erin te stoppen. En dat wil ik niet, want dat betekent dat het schilderij vooraf verteerd wordt geschilderd.

Schilderen is een totale idiotie.

Elke keer dat ik verhuisde, veranderde mijn werk radicaal.

Er was een hele taal die ik nooit voor mezelf kon laten functioneren in relatie tot schilderen, en dat was houdingen als gemarteld, worstelen, pijn.

Ik werk meestal in een richting totdat ik weet hoe ik het moet doen, dan stop ik, op het moment dat ik me verveel of begrijp-ik gebruik die woorden door elkaar-er is weer een eetlust ontstaan. Veel mensen proberen ideeën te bedenken. Ik ben er geen. Ik accepteer liever de onweerstaanbare mogelijkheden van wat ik niet kan negeren.

Een paar sokken is niet minder geschikt om een schilderij mee te maken dan hout, spijkers, terpentijn, olie en stof.

Nou, ik hou van het centrum in de buurt van de batterij. Ik woonde daar in deze tijd en voor, denk ik, de volgende nou, dit is waar ik verhuisde naar uptown en ik ben hier al vier jaar en dit is 1965.

Heel snel verandert een schilderij in een facsimile van zichzelf wanneer men er zo vertrouwd mee raakt dat men het herkent zonder er naar te kijken.

Het enige wat ik kon krijgen met toeval, en ik was nooit in staat om het te gebruiken, was dat ik zou eindigen met iets heel geometrisch of de geest die ik geïnteresseerd was in, zich overgeven aan, was verdwenen.

Schilderen heeft betrekking op zowel kunst als leven. Geen van beide kan worden gemaakt - Ik probeer te handelen in de kloof.

Er was een hele taal die ik nooit voor mezelf kon laten functioneren; het draaide om woorden als 'gemarteld', 'strijd'. 'pijn'.. ..Ik kon deze kwaliteiten nooit in verf zien-ik kon ze zien in het leven en kunst die het leven illustreert. Maar ik kon zulke conflicten niet in de materialen zien en ik wist dat het in de houding van de schilder moest zijn.

Werken is mijn vreugde... Werk is mijn therapie, Ik ken niemand die zoveel van werk houdt als ik.

Ik heb nog steeds moeite met lezen (dyslexie, fh) en dus lees ik niet veel.. ..Waarschijnlijk is de enige reden dat ik schilder Ben omdat ik nog niet kon lezen Ik hou van schrijven, maar als ik schrijf Weet ik wat ik schrijf, maar als ik lees kan ik het niet zien, omdat het van alle kanten van de pagina tegelijk gaat. Maar dat is heel goed voor de prentkunst.

Anders moeten zijn is dezelfde valkuil als hetzelfde moeten zijn.

Voor het eerst schaamde ik me niet voor het uiterlijk van schoonheid, van elegantie, want als je iemand ziet die maar één doek als eigendom heeft, maar het is toevallig mooi en roze en zijde, hoeft schoonheid niet gescheiden te worden.. ..Ik heb altijd gezegd dat je geen vooroordelen zou moeten hebben, je zou geen vooroordelen moeten hebben. Maar daarvoor (zijn reis naar India rond 1975, fh) had ik nooit paars kunnen gebruiken, omdat het te mooi was.

Ik denk dat er in de afgelopen twintig jaar of zo een nieuw soort eerlijkheid in de schilderkunst is geweest waar schilders erg trots zijn geweest op verf en het zich openlijk hebben laten gedragen.