Michael Behe beroemde citaten

In Darwins tijd was de hele biologie een zwarte doos: niet alleen de cel, of het oog, of de spijsvertering, of immuniteit, maar elke biologische structuur en functie, omdat uiteindelijk niemand kon verklaren hoe biologische processen plaatsvonden.

We kunnen hoog of laag kijken in boeken of tijdschriften, maar het resultaat is hetzelfde. De wetenschappelijke literatuur heeft geen antwoord op de vraag naar de oorsprong van het immuunsysteem.

Om te zeggen dat een bepaalde functie wordt begrepen, moet elke relevante stap in het proces worden opgehelderd.

In veel biologische structuren zijn eiwitten gewoon componenten van Grotere moleculaire machines.

Zoals zelfs aan dit beperkte aantal voorbeelden kan worden gezien, vervullen eiwitten verbazingwekkend diverse functies.

Zoals algemeen wordt begrepen, houdt creationisme in dat men gelooft in een aarde die slechts ongeveer tienduizend jaar geleden is gevormd, een interpretatie van de Bijbel die nog steeds erg populair is. Voor de goede orde, Ik heb geen reden om te twijfelen dat het universum de miljarden jaren oud is die natuurkundigen zeggen dat het is. Verder vind ik het idee van gemeenschappelijke afkomst (dat alle organismen een gemeenschappelijke voorouder delen) redelijk overtuigend, en heb ik geen bijzondere reden om eraan te twijfelen.

Hoewel Darwin een groot deel van de wereld ervan kon overtuigen dat een modern oog geleidelijk kon worden geproduceerd uit een veel eenvoudiger structuur, probeerde hij niet eens uit te leggen hoe de eenvoudige lichtgevoelige plek die zijn uitgangspunt was, eigenlijk werkte.

Een man uit een primitieve cultuur die een auto ziet, zou kunnen raden dat deze werd aangedreven door de wind of door een antilope die onder de auto verborgen was, maar wanneer hij de motorkap opent en de motor ziet, beseft hij onmiddellijk dat deze is ontworpen.

Er wordt vaak gezegd dat de wetenschap elke conclusie moet vermijden die naar het bovennatuurlijke smaakt.

De biologie is enorm vooruitgegaan dankzij het model dat Darwin naar voren bracht. Maar de zwarte dozen die Darwin accepteerde, worden nu geopend en onze kijk op de wereld wordt opnieuw geschokt.

In de 19e eeuw was de anatomie van het oog zeer gedetailleerd bekend en de geavanceerde mechanismen die het gebruikt om een nauwkeurig beeld van de buitenwereld te geven, verbaasden iedereen die ermee bekend was.

Ondanks enkele resterende puzzels, is er geen reden om te twijfelen dat Darwin dit punt goed had, dat alle wezens op aarde biologische verwanten zijn

Het is een schok voor ons in de twintigste eeuw om te ontdekken, uit waarnemingen die de wetenschap heeft gemaakt, dat de fundamentele mechanismen van het leven niet aan natuurlijke selectie kunnen worden toegeschreven en daarom zijn ontworpen. Maar we moeten onze schok zo goed mogelijk aanpakken en doorgaan.

Als je de wetenschappelijke literatuur over evolutie doorzoekt, en als je je zoektocht richt op de vraag hoe moleculaire machines de basis van het leven ontwikkelden, vind je een griezelige en complete stilte. De complexiteit van het fundament van het leven heeft de poging van de wetenschap om dit te verklaren verlamd; moleculaire machines vormen een nog ondoordringbare barrière voor het universele bereik van het Darwinisme.

De basisstructuur van eiwitten is vrij eenvoudig: ze worden gevormd door samen te haken in een keten discrete subunits genaamd aminozuren.

De huid wordt in grote mate gemaakt van een eiwit dat collageen wordt genoemd.

De conclusie van intelligent ontwerp vloeit natuurlijk voort uit de gegevens zelf-niet uit heilige boeken of sektarische overtuigingen. Het afleiden dat biochemische systemen zijn ontworpen door een intelligent middel is een saai proces dat geen nieuwe principes van logica of wetenschap vereist. Het komt simpelweg voort uit het harde werk dat de biochemie de afgelopen veertig jaar heeft gedaan, gecombineerd met het overwegen van de manier waarop we elke dag conclusies trekken over het ontwerp.

In het abstracte zou het verleidelijk kunnen zijn om je voor te stellen dat onherleidbare complexiteit simpelweg meerdere gelijktijdige mutaties vereist - dat evolutie misschien veel kanselierder is dan we dachten, maar nog steeds mogelijk. Zo ' n beroep op bruut geluk kan nooit worden weerlegd... Geluk is metafysische speculatie; wetenschappelijke verklaringen roepen oorzaken op.

De conclusie van het ontwerp vloeit natuurlijk voort uit de gegevens; we moeten er niet voor terugdeinzen; we moeten het omarmen en erop voortbouwen.

Er is geen publicatie in de wetenschappelijke literatuur - in prestigieuze tijdschriften, gespecialiseerde tijdschriften of boeken - die beschrijft hoe moleculaire evolutie van een echt, complex biochemisch systeem heeft plaatsgevonden of zelfs zou kunnen hebben plaatsgevonden.

Zowel mensen als chimpansees hebben bijvoorbeeld een kapotte kopie van een gen dat bij andere zoogdieren helpt bij het maken van vitamine C... Het is moeilijk voor te stellen hoe er sterker bewijs zou kunnen zijn voor gemeenschappelijke voorouders van chimpansees en mensen. ... Ondanks enkele resterende puzzels, is er geen reden om te twijfelen dat Darwin dit punt goed had, dat alle wezens op aarde biologische verwanten zijn.

Het leek Haeckel dus dat zo ' n eenvoudig leven gemakkelijk uit levenloos materiaal kon worden voortgebracht.

We trekken geen ontwerp af om rekening te houden met een zwarte doos, maar om rekening te houden met een open doos.

In privé geven veel wetenschappers toe dat de wetenschap geen verklaring heeft voor het begin van het leven.... Darwin had zich nooit de uiterst diepgaande complexiteit voorgesteld die zelfs op de meest elementaire niveaus van het leven bestaat.

Ik geloof dat het bewijs sterk de gemeenschappelijke afkomst ondersteunt. Maar de kernvraag blijft onbeantwoord: wat heeft ervoor gezorgd dat complexe systemen zijn ontstaan?

Moleculaire evolutie is niet gebaseerd op wetenschappelijk gezag. . . . Er zijn beweringen dat een dergelijke evolutie heeft plaatsgevonden, maar absoluut geen enkele wordt ondersteund door relevante experimenten of berekeningen. Aangezien niemand moleculaire evolutie kent door directe ervaring, en aangezien er geen autoriteit is waarop beweringen van kennis kunnen worden gebaseerd, kan dat echt worden gezegd . . . de bewering van de Darwinistische moleculaire evolutie is slechts een opschudding.

Ik vind het idee van gemeenschappelijke afkomst (dat alle organismen een gemeenschappelijke voorouder delen) redelijk overtuigend, en heb geen bijzondere reden om eraan te twijfelen.

Het eerste punt dat je in discussies als deze duidelijk moet maken, is dat ID niet het tegenovergestelde is van evolutie. Het is eerder het tegenovergestelde van het Darwinisme, dat zegt dat het leven is geëvolueerd door een volkomen ongeleid, ongericht mechanisme. Als god het evolutieproces heeft geleid, of het universum heeft gemanipuleerd om complex leven te produceren, dan is dat niet Darwinisme - het is intelligent ontwerp.

Veel mensen, waaronder veel belangrijke en gerespecteerde wetenschappers, willen gewoon niet dat er iets buiten de natuur is. Ze willen niet dat een bovennatuurlijk wezen de natuur beïnvloedt.

Naarmate het aantal onverklaarbare, onherleidbaar complexe biologische systemen toeneemt, stijgt ons vertrouwen dat Darwins criterium van falen is voldaan naar het maximum dat de wetenschap toestaat.

Het resultaat van de cumulatieve inspanningen om de cel te onderzoeken om het leven op moleculair niveau te onderzoeken, is een luide, duidelijke, doordringende kreet van 'ontwerp! Het resultaat is zo ondubbelzinnig en zo belangrijk dat het moet worden gerangschikt als een van de grootste prestaties in de geschiedenis van de wetenschap. De ontdekking wedijvert met die van Newton en Einstein, Lavoisier en Schrödinger, Pasteur en Darwin. De waarneming van het intelligente ontwerp van het leven is even gewichtig als de waarneming dat de aarde rond de zon draait.

Volgens mijn definitie is een wetenschappelijke theorie een voorgestelde verklaring die zich richt op of wijst op fysieke, waarneembare gegevens en logische inferenties. Er zijn veel dingen in de geschiedenis van de wetenschap waarvan we nu denken dat ze onjuist zijn, die niettemin zouden passen bij wat in die definitie zou passen. Astrologie is er één van.

Het sterke uiterlijk van het ontwerp [in de natuur] maakt een ontwapenend eenvoudig argument mogelijk: als het eruit ziet, loopt en kwaakt als een eend, dan hebben we, zonder overtuigend bewijs van het tegendeel, een bevel om te concluderen dat het een eend is. Design mag niet over het hoofd gezien worden, simpelweg omdat het zo voor de hand liggend is.

Door de geschiedenis heen zijn er vele andere voorbeelden geweest, vergelijkbaar met die van Haeckel, Huxley en de cel, waar een belangrijk stuk van een bepaalde wetenschappelijke puzzel buiten het begrip van het tijdperk lag.

De theorie van ongerichte evolutie is al dood, maar het werk van de wetenschap gaat door.

Aangezien natuurlijke selectie een functie vereist om te selecteren, zou een onherleidbaar complex biologisch systeem, als er zoiets bestaat, moeten ontstaan als een geïntegreerde eenheid voor natuurlijke selectie om iets te hebben om op te handelen.

Eiwitten zijn de machinerie van levend weefsel dat de structuren bouwt en de chemische reacties uitvoert die nodig zijn voor het leven.

Het was pas ongeveer zestig jaar geleden dat de uitdijing van het universum voor het eerst werd waargenomen.

Het was een schok voor de mensen van de negentiende eeuw toen ze ontdekten, uit waarnemingen die de wetenschap had gemaakt, dat veel kenmerken van de biologische wereld konden worden toegeschreven aan het elegante principe van natuurlijke selectie.

Wetenschap is geen spel waarin willekeurige regels worden gebruikt om te beslissen welke verklaringen moeten worden toegestaan.