Wallace Stegner beroemde citaten

Er zal iets uit ons als volk zijn gegaan als we ooit de resterende wildernis laten vernietigen; als we toestaan dat de laatste ongerepte bossen worden omgezet in stripboeken en plastic sigarettenkokers; als we de weinige overgebleven leden van de wilde soorten in dierentuinen drijven of uitsterven; als we de laatste heldere lucht vervuilen en de laatste schone beken vuil maken en onze verharde wegen door de laatste stilte duwen . . .

Ze had kamers in haar hoofd waar ze niet in wilde kijken.

Er zal iets uit ons als volk zijn gegaan als we ooit de resterende wildernis laten vernietigen ... We hebben gewoon dat wilde land nodig dat Voor ons beschikbaar is, zelfs als we nooit meer doen dan naar de rand rijden en naar binnen kijken.

Hard schrijven maakt gemakkelijk lezen.

Wijsheid. . . is weten wat je moet accepteren.

Wees trots op elk litteken op je hart, elk heeft een leven lang lessen.

Thuis is een begrip dat alleen naties van de daklozen volledig waarderen en alleen de ontwortelde begrijpen.

Nationale parken zijn het beste idee dat we ooit hebben gehad. Absoluut Amerikaans, absoluut democratisch, ze weerspiegelen ons op ons best in plaats van ons slechtste.

Je kunt plannen wat je wilt. Je kunt ' s ochtends in je bed liggen en hele notitieboeken vullen met plannen en intenties. Maar binnen een enkele middag, binnen enkele uren of minuten, kan alles wat je van plan bent en alles wat je hebt gevochten om jezelf te maken ongedaan worden gemaakt zoals een slak ongedaan wordt gemaakt wanneer er zout op hem wordt gegoten. En tot het moment dat je merkt dat je oplost in schuim, kun je nog steeds geloven dat het goed gaat.

Wij zijn de gevaarlijkste soort van het leven op de planeet, en elke andere soort, zelfs de aarde zelf, heeft reden om bang te zijn voor onze macht om uit te roeien. Maar wij zijn ook de enige soort die, wanneer zij daartoe kiest, grote inspanningen zal leveren om te redden wat zij zou kunnen vernietigen.

waar je het grootste goed vindt, zul je het grootste kwaad vinden, want het kwaad houdt evenveel van het paradijs als van het goede.

De meeste dingen breken, inclusief harten. De lessen van het leven komen niet neer op wijsheid, maar op littekenweefsel en eelt.

We hebben gewoon dat wilde land nodig dat Voor ons beschikbaar is... Want het kan een middel zijn om onszelf gerust te stellen van onze geestelijke gezondheid als schepselen, een deel van de geografie van de hoop.

Talent kan niet worden aangeleerd, maar wel worden gewekt.

Je moet over de kleur groen heen komen; je moet stoppen met het associëren van schoonheid met tuinen en gazons; je moet wennen aan een onmenselijke Schaal; je moet de geologische tijd begrijpen.

Men kan niet pessimistisch zijn over het Westen. Dit is het geboortehuis van de hoop. Wanneer zij ten volle leert dat samenwerking, en niet ruw individualisme, de eigenschap is die haar het meest kenmerkt en bewaart, dan zal zij zichzelf hebben bereikt en haar oorsprong hebben overleefd. Dan heeft het een kans om een samenleving te creëren die past bij zijn landschap.

Grootheid is een levenslange kwestie. Je groeit omdat je er niet tevreden mee bent. Je bent als een bever die constant kauwt, want als dat niet het geval is, worden zijn tanden lang en vergrendelen. Je groeit omdat je een kweker bent; je bent groot omdat je niet klein kunt zijn.

Het is gevaarlijk voor een bruid om zich te verontschuldigen voor haar man.

Een leraar vergroot mensen op allerlei manieren, behalve alleen zijn onderwerp.

De westerling is minder een persoon dan een voortdurende aanpassing. Het Westen is minder een plaats dan een proces.

Touch. Het is aanraking die de dodelijkste vijand is van kuisheid, loyaliteit, monogamie, edelheid met zijn codes en conventies en beperkingen. Door aanraking worden we verraden en verraden we anderen ... een toevallige borstelen van de schouders of aanraken van de handen ... handen op de schouders gelegd in een gebaar van troost dat ligt als een dief, die neemt, niet geeft, die wil, niet biedt, die ontwaakt, niet kalmeert. Wanneer één vlees wacht, is er elektriciteit in het minste contact.

Er moet een andere mogelijkheid zijn dan de dood of levenslange boetedoening ... een ontmoeting, een kruising van lijnen; en een lafhartige, hoopvolle meetkundige in mijn hersenen vertelt me dat het de hoek is waarin twee lijnen elkaar ondersteunen, de samenleunende van de verticale die de valse boog produceert. Bij gebrek aan een sleutelsteen kan de valse boog zoveel zijn als men in dit leven kan verwachten. Alleen de gelukkigen ontdekken de sleutelsteen.

Je bent met me getrouwd...maar je trouwde niet met wat je van me kon maken.

Beschavingen groeien door overeenkomsten en accomodaties en accreties, niet door verwerping. De rebellen en de revolutionairen zijn slechts wervelingen, ze voorkomen dat de stroom stilstaat maar ze worden naar beneden geveegd en geabsorbeerd, ze zijn een bijzaak. Stille wanhoop is een andere naam voor de menselijke conditie. Als revolutionairen zouden leren dat ze de samenleving overmorgen niet kunnen hervormen-hebben ze niet de wijsheid om dat te doen en zouden ze dat niet mogen doen-dan zou ik meer respect voor hen hebben ... Beschavingen groeien en veranderen en vervallen-ze worden niet opnieuw gemaakt.

het is een gemakkelijke fout om te denken dat niet-praters niet-voelers zijn.

We schrijven om het allemaal te begrijpen.

De dood is een conventie, een certificaat voor het einde van pijn, iets voor het vitale statistiekboek, niet bindend voor iemand anders dan de bewaarders van begraafplaatsregisters.

Wat is zo ' n bron waard? Alles wat het kost. Als we er nooit wandelen of in de schaduw stappen, als we slechts af en toe voorbij rijden en de texturen van groene berghellingen zien veranderen onder wind en zon, of de mist zachte veren door de kloven beweegt, of de laatste zonsondergang op het continent de hemel achter de bergkam rood maakt, hebben we waar voor ons geld. We zijn te efficiënt geweest in vernietiging; we hebben onze ziel te weinig ruimte gelaten om in te ademen. Elke groene natuurlijke plek die we opslaan, redt een fragment van onze geestelijke gezondheid en geeft ons een beetje meer hoop dat we een toekomst hebben.

Geen plaats is een plaats totdat het zijn dichter heeft gevonden.

Geen plaats is een plaats totdat dingen die er zijn gebeurd, worden herinnerd in geschiedenis, ballades, garens, legendes of monumenten. Ficties dienen net zo goed als feiten.

Dankzij de groeiende kracht van milieuorganisaties, zal er altijd een achterland zijn om ons te voorzien van een vleugje verwondering en een frisse lucht.

Ik weet misschien niet wie ik ben, maar ik weet waar ik vandaan kom.

Er is een gevoel dat we allemaal elkaars gevolgen zijn.

Daar was het, daar is het, de plaats waar tijdens de beste tijd van ons leven vriendschap zijn thuis had en geluk zijn hoofdkwartier.

[Vriendschap] is een relatie die geen formele vorm heeft, er zijn geen regels of verplichtingen of banden zoals in het huwelijk of het gezin, het wordt bij elkaar gehouden door noch wet, noch eigendom, noch bloed, er is geen lijm in, maar Wederzijdse voorkeur. Het is daarom zeldzaam.

Het mag niet worden ontkend... dat footloose ons altijd heeft opgewonden. Het wordt in onze geest geassocieerd met ontsnapping aan de geschiedenis en onderdrukking en wet en vervelende verplichtingen, met absolute vrijheid, en de weg heeft altijd naar het Westen geleid.

Er zal iets uit ons als volk zijn gegaan als we ooit de resterende wildernis laten vernietigen ... zodat we nooit meer de kans krijgen om onszelf enkelvoudig, gescheiden, verticaal en individueel in de wereld te zien, deel van de omgeving van bomen en rotsen en grond, deel van de natuurlijke wereld en bekwaam om erin te horen.

Als er zoiets bestaat als geconditioneerd zijn door Klimaat en geografie, en ik denk van wel, dan is het het Westen dat mij geconditioneerd heeft. Het heeft de vormen en lichten en kleuren waarop ik reageer in de natuur en in de kunst. Als er een westerse taal is, spreek ik die; als er een westerse Karakter of persoonlijkheid is, ben ik er een variant van; als er een westerse cultuur is in de kleine C , antropologische zin, ben ik er niet aan ontsnapt. Het moet me gevormd hebben. Misschien heb ik er zelfs op kleine manieren aan bijgedragen, want cultuur is een piramide waar ieder van ons een steen naar toe brengt.

Creatie is een talent dat wordt bekrachtigd door oefening, en zoals bijna elke vaardigheid, gaat het verloren als je het niet oefent.

Jeugd heeft niets te maken met chronologische leeftijd. Het zijn tijden van hoop en geluk.

Geen leven gaat zo snel voorbij als een leven zonder gebeurtenissen, geen klok draait als een klok waarvan de dagen allemaal gelijk zijn.

Hoop was altijd voor op de feiten, mogelijkheid verduisterde de contouren van de werkelijkheid.

Jonge schrijvers moeten worden aangemoedigd om te schrijven en ontmoedigd worden om te denken dat ze schrijvers zijn.

Je zult doen wat je denkt dat je wilt doen, of wat je denkt dat je zou moeten doen. Als je veel geluk hebt, meer geluk dan wie dan ook die ik ken, zullen de twee samenvallen.