Ian Mcewan beroemde citaten

...verliefd worden kan in één woord worden bereikt-een blik.

Ik heb nooit een moment getwijfeld. Ik hou van je. Ik geloof volledig in je. Je bent mijn liefste. Mijn reden voor het leven. Cee

Ik geloof dat de novelle De perfecte vorm van prozafictie is. Het is de mooie dochter van een rondzwervende, opgeblazen, slecht geschoren reus (maar een reus die een genie is op zijn beste dagen).

Een persoon is, onder al het andere, een materieel ding, gemakkelijk verscheurd en niet gemakkelijk te herstellen.

Op het moment dat je je nieuwsgierigheid verliest, kun je net zo goed dood zijn.

Het probleem met een dagdromer zijn die niet veel zegt, is dat de leraren op school, vooral degenen die je niet goed kennen, waarschijnlijk denken dat je nogal dom bent. Of, zo niet dom, dan saai. Niemand kan de verbazingwekkende dingen zien die in je hoofd gebeuren.

De kosten van onbewuste dagdromen waren altijd dit moment van terugkeer, de heroriëntatie met wat eerder was geweest en nu een beetje erger leek.

Er zijn zeldzame momenten waarop muzikanten samen iets zoeter aanraken dan ze ooit eerder hebben gevonden in repetities of optredens, voorbij het louter collaboratieve of technisch bekwame, wanneer hun expressie net zo gemakkelijk en sierlijk wordt als vriendschap of liefde. Dit is wanneer ze ons een glimp geven van wat we zouden kunnen zijn, van ons beste zelf, en van een onmogelijke wereld waarin je alles aan anderen geeft, maar niets van jezelf verliest.

Als het weg is, weet je wat een geschenk liefde was. je zult zo lijden. Dus ga terug en vecht om het te houden.

Je kunt veel vertellen aan iemands nagels. Als een leven begint te ontrafelen, zijn ze een van de eersten die gaan.

Het is soms beschamend hoe het lichaam niet zal of kan liegen over emoties. Wie heeft, omwille van fatsoen, ooit zijn hart vertraagd of een blos gedempt?

Op dat moment was de drang om te schrijven sterker dan enig idee dat ze had van wat ze zou kunnen schrijven.

En hoewel je denkt dat de wereld aan je voeten ligt, kan het oprijzen en op je treden.

De wereld moet opletten: niet alles wordt erger.

Echte intelligentie vereist fantastische verbeelding.

Wat wettig is, is niet altijd gelijk aan wat juist is.

Ten slotte sprak hij de drie eenvoudige woorden die geen enkele hoeveelheid slechte kunst of kwade trouw kan kosten. Ze herhaalde ze, met precies dezelfde lichte nadruk op het tweede woord, alsof zij degene was die ze het eerst zei. Hij had geen religieus geloof, maar het was onmogelijk om niet te denken aan een onzichtbare aanwezigheid of getuige in de kamer, en dat deze woorden hardop gesproken waren als handtekeningen op een onzichtbaar contract.

Het was niet alleen slechtheid en intriges die mensen ongelukkig maakten, het was verwarring en misverstand; bovenal was het het falen om de eenvoudige waarheid te begrijpen dat andere mensen net zo echt zijn als jij.

Er hangt een smaak in de lucht, zoet en vaag antiseptisch, die hem herinnert aan zijn tienerjaren in deze straten, en aan een algemene staat van verlangen, een honger naar het leven om te beginnen die van deze afstand lijkt op geluk.

Dit waren alledaagse geluiden die door duisternis werden vergroot. En duisternis was niets - het was geen substantie, het was geen aanwezigheid, het was niet meer dan een afwezigheid van licht.

Een verhaal was een vorm van telepathie. Door symbolen op een bladzijde te inkten, kon ze gedachten en gevoelens van haar geest naar die van haar lezer sturen. het was een magisch proces, zo gewoon dat niemand stopte om zich erover af te vragen.

Was schrijven niet een soort zweven, een haalbare vorm van vliegen, van fantasie, van de verbeelding?

Ik was een intiem kind dat nooit in groepen sprak. Ik had liever goede vrienden.

Ik zou het niet erg vinden om de lead gitarist te zijn in een ongelooflijk succesvolle rockband. Maar ik speel geen gitaar.

Niets dat kan zijn, kan tussen mij en het volle vooruitzicht van mijn hoop komen.

We wisten zo weinig van elkaar. We lagen meestal onder water, als ijsschotsen met onze zichtbare sociale zelven die alleen koel en Wit uitstralen. Hier was een zeldzaam gezicht onder de golven, van de privacy en onrust van een man, van zijn waardigheid die werd omvergeworpen door de overweldigende noodzaak van zuivere Fantasie, zuivere gedachte, door het onherleidbare menselijke element - geest.

Een verhaal leeft getransformeerd door een gebaar dat niet wordt gemaakt of een woord dat niet wordt gesproken

Het primitieve denken van de bovennatuurlijk gezinde komt neer op wat zijn psychiatrische collega ' s een probleem, of een idee, van referentie noemen. Een overmaat aan het subjectieve, de ordening van de wereld in overeenstemming met je behoeften, een onvermogen om je eigen onbelangrijkheid te overdenken. Volgens Henry behoort zo ' n redenering tot een spectrum aan wiens eind, grootgebracht als een verlaten tempel, psychose ligt.

Scenario schrijven is een kans om eerste klas te vliegen, behandeld te worden als een beroemdheid, rond het zwembad te zitten en verraden te worden.

Vind je, hou van je, trouw met je en leef zonder schaamte.

Twintig jaar geleden had ik misschien een professionele luisteraar ingehuurd, maar ergens onderweg had ik het vertrouwen in de pratende remedie verloren. Een fraude in mijn ogen.

...schoonheid, had ze ontdekt bezette een smalle band. Lelijkheid, op de hand, had oneindige variatie.

Laat zijn naam gezuiverd worden en iedereen zijn gedachten aanpassen. Hij had in de tijd gezet, nu moeten ze het werk doen. Zijn zaken waren simpel. Zoek Cecilia en hou van haar, trouw met haar en leef zonder schaamte.

Vanuit dit nieuwe en intieme perspectief leerde ze een eenvoudig, voor de hand liggend ding dat ze altijd al had geweten, en iedereen wist; dat een persoon, onder al het andere, een materieel ding is, gemakkelijk verscheurd, niet gemakkelijk te herstellen.

men kan verdrinken in irrelevantie.

Ik heb mijn vader niet vermoord, maar soms had ik het gevoel dat ik hem op weg had geholpen. En zonder het feit dat het samenviel met een mijlpaal in mijn eigen fysieke groei, leek zijn dood onbeduidend in vergelijking met wat volgde.

Het stoort hem om de krachtige stromingen en fijnafstemming te overwegen die het lot veranderen, de nabije en verre invloeden, de ongelukken van karakter en omstandigheden.

De luxe om half in slaap te zijn, de randen van psychose veilig te verkennen.

En ze miste zijn aanwezigheid niet zozeer als zijn stem aan de telefoon. Zelfs voortdurend voorgelogen worden, hoewel nauwelijks als liefde, was aanhoudende aandacht; hij moet om haar geven om zo uitgebreid en gedurende zo ' n lange tijd te verzinnen. Zijn bedrog was een vorm van eerbetoon aan het belang van hun huwelijk.

Hij had zich nog nooit zo zelfbewust jong gevoeld, noch zo 'n eetlust, zo' n ongeduld ervaren dat het verhaal zou beginnen.

Wat een idioot, om in dit verhaal en zijn labyrinten te racen, weg te sprinten van ons geluk tussen de verse lente grassen bij de eik.

Ik zag de voorzichtige, intelligente gezichten van onze vrienden naar ons verhaal hangen. Hun schok was slechts een schaduw van onze eigen, die meer leek op de goedwillende imitatie van die emotie, en om deze reden was het een verleiding om te overdrijven, om een touw van superlatieven over de afgrond te gooien die de ervaring scheidde van haar weergave door anekdote.

Toen ze kusten, voelde ze onmiddellijk zijn tong, gespannen en sterk, langs haar tanden duwen, als een pestkop die zijn weg naar een kamer schoof. Ze komt binnen.

Hij werkte de hele nacht door en sliep tot de lunch. Er was niet veel anders te doen. Maak iets en sterf.

We weten zo weinig van elkaar. We liggen meestal onder water, zoals ijsschotsen, met onze zichtbare sociale zelven die alleen koel en Wit uitstralen.

Cecilia vroeg zich af, zoals ze soms deed toen ze een man voor het eerst ontmoette, of dit degene was met wie ze zou trouwen, en of het dit specifieke moment was dat ze zich de rest van haar leven zou herinneren - met dankbaarheid, of diep en bijzonder spijt.

Het waren gedachten, waarneming, sensaties die haar interesseerden, de bewuste geest als een rivier door de tijd heen, en hoe haar verdere rol te vertegenwoordigen, evenals alle zijrivieren die het zouden opzwellen, en de obstakels die het zouden afleiden. Als ze maar het heldere licht van een zomerse ochtend kon reproduceren,

Had het haar zo lang geduurd om te ontdekken dat ze een eenvoudige mentale truc miste die iedereen had, een mechanisme dat zo gewoon was dat niemand het ooit noemde, een onmiddellijke sensuele verbinding met mensen en gebeurtenissen, en met haar eigen behoeften en verlangens? Al die jaren had ze in afzondering geleefd in zichzelf en, vreemd genoeg, van zichzelf, nooit willen of durven om terug te kijken.

Briony begon de kloof te begrijpen die lag tussen een idee en de uitvoering ervan

Mijn behoeften waren eenvoudig Ik maakte me niet veel zorgen over thema ' s of gelukkige zinnen en sloeg fijne beschrijvingen van weer, landschappen en interieurs over. Ik wilde personages waarin ik kon geloven, en ik wilde nieuwsgierig worden gemaakt naar wat er met hen zou gebeuren. Over het algemeen gaf ik de voorkeur aan mensen die in en uit liefde vallen, maar ik vond het niet zo erg als ze hun hand op iets anders probeerden. Het was vulgair om het te willen, maar ik vond het leuk dat iemand tegen het einde 'trouw met me' zei.