Douglas Rushkoff beroemde citaten

Tijd is altijd op een bepaald niveau tegen ons gebruikt. De uitvinding van de klok maakte ons verantwoording schuldig aan de werkgever, gaf ons een standaardmaat en stopwatchbeheer, en het leidde ook tot de eis van rentedragende valuta om in de loop van de tijd te groeien, de eis van de uitbreiding van onze economie.

Ik wil niet klinken als een oud persoon die verlangt naar hoe dingen vroeger waren, want dat ben ik niet. Maar op straat lopen, bijvoorbeeld, was vroeger een openbare activiteit; je zag de andere mensen.

Meer dan wat dan ook, rave was een opzettelijk ontworpen ervaring. De muziek, verlichting en sfeer waren allemaal verfijnd om veranderde bewustzijnstoestanden op te wekken en te versterken. Het ritme van de muziek was precies 120 slagen per minuut, de frequentie van de foetale hartslag, en dezelfde beat waarvan wordt aangenomen dat deze door Zuid-Amerikaanse sjamanen wordt gebruikt om hun stammen in een trance-toestand te brengen. Door samen te dansen, zonder voorgeschreven bewegingen, of zelfs partners, probeerden rave-dansers groepsbewustzijn te bereiken op een niveau dat ze nog nooit eerder hadden ervaren.

We hebben het alternatief. "Wil ik in de metro naar deze mensen kijken, of wil ik in mijn telefoon naar mijn mensen kijken?"

We gaan weg van mythen en naar fantasy rollenspellen, weg van films en naar videogames.

Een samenleving die verslaafd is aan verhalen met begin, Midden en eindes zal uiteindelijk verlangen om te eindigen. We willen gewoon dat het eindigt.

De opwarming van de aarde win je niet. Het is deze rare steady-state kwestie die ons nog een paar duizend jaar zal bijblijven.

Helaas, voor de overgrote meerderheid van ons, een overgrote meerderheid van de tijd, geven we onze ware autonomie over aan deze illusie van keuzevrijheid. Ik ben net zo schuldig als iedereen, en ik schrijf erover in een boek. Ik veroordeel niemand.

Ik heb het gevoel dat de slimste mensen in mijn vakgebied bezig zijn de oude modellen te versterken met nieuwe technologie.

De meeste internet business theoretici zijn echt op zoek naar het behoud van de nekken van gigantische, Fortune 500 bedrijven, in plaats van het bevorderen van de digitale, peer-to-peer economie die eigenlijk wil gebeuren.

Ik heb het gevoel dat Hollywood liever een einde maakt aan de opkomende, bottom-up creatieve cultuur dan het te laten gebeuren.

Ik ben niet in staat om het gevoel los te laten dat mensen op de een of andere manier speciaal zijn, en dat de menselijke ervaring van moment tot moment een bepaalde niet-kwantificeerbare essentie bevat. Ik vermoed nog steeds dat er iets te eigenzinnig, te paradoxaal of te interpersoonlijk is om na te bootsen of opnieuw te creëren door machinaal leven.

Bestanden op iTunes - en dus iPods-zijn niet compatibel met al het andere. Applicaties op iPhones mogen alleen worden verkocht en geüpload via de iPhone store , waardoor Apple controle heeft over alles wat mensen op de apparaten zetten waarvan ze dachten dat ze ze bezaten.

Als er geen geld kan worden verdiend met het rapporteren en schrijven van artikelen, dan kunnen professionals het gewoon niet meer doen. Tenzij we het standpunt aannemen dat de amateurblogosfeer echt in staat is om de rol op zich te nemen die de 'New York Times' en CNN spelen, dan hebben we oplossingen nodig om te betalen voor inhoud.

Als het klokwerk universum het menselijk lichaam gelijkstelde aan de mechanica van de klok, stelt het digitale universum nu het menselijk bewustzijn gelijk aan de verwerking van de computer. We maken grapjes dat dingen niet berekenen, dat we een herstart nodig hebben, of dat ons geheugen is gewist.

Stel je voor hoe het zou zijn als je niet wist dat het avondnieuws voornamelijk werd gefinancierd door 'Big Pharma'. Je zou echt geloven wat ze zeggen. Je zou zelfs kunnen denken dat dat de verhalen zijn die ertoe doen.

Als je lid wordt van de padvinders zonder de onderliggende agenda ' s en vooroordelen van de organisatie te begrijpen, zou je kunnen opgroeien tot de overtuiging dat homo zijn een slechte zaak is.

Ondanks mijn eigen bedenkingen over het vermogen van Bing om Google-gebruikers te converteren, moet ik toegeven dat de zoekmachine een echt alternatief biedt voor browsen in Google-stijl, een meer coherent georganiseerde selectie van links en een meer adverteerdervriendelijke omgeving om ruimte en links te verkopen.

In het digitale universum wordt onze persoonlijke geschiedenis en het gevoel voor verhaal opgevolgd door ons sociale netwerkprofiel - een momentopname van het huidige moment. De informatie zelf - onze sociale grafiek van vrienden en likes - is een product dat wordt verkocht aan marktonderzoekers om onze toekomst beter te voorspellen en te sturen.

De stammengemeenschap leefde in de totaliteit van circulaire tijd; de boeren van Gods universum begrepen voor en na; werkers van het klokwerk universum leefden door de teek; en wij schepselen van het digitale tijdperk moeten zich verhouden tot de pols.

De echte eindgebruikers van Facebook zijn de marketeers die ons willen bereiken en beïnvloeden. Zij zijn de betalende klanten van Facebook; wij zijn het product. En wij zijn zijn werknemers. De talloze uren die wij - en vooral de jongeren-aan onze profielen besteden, zijn de onbetaalde arbeid waarop Facebook zijn aandelenwaardering rechtvaardigt.

Narrative Collapse is wat er gebeurt als we geen tijd meer hebben om een verhaal te vertellen. Afstandsbedieningen en DVR ' s geven ons de mogelijkheid om verhalen op te breken - vooral de meer beledigende. Dit is geweldig om te ontsnappen aan de' doelen-rechtvaardigen-de-middelen ' valstrikken van 20e-eeuwse oorlogen en religies, maar het kan het ook moeilijk maken om waarden over te brengen.

Voor Google is het probleem met een gratis, overvloedige en vrij oneindige reeks services dat het moeilijk is om veel opschudding te creëren over iets. Er zijn zoveel belangrijke software-serviceopties Onder het menu' meer 'op de Gmail-pagina dat ze een laatste item met de naam 'nog meer' moesten toevoegen.'

Google heeft geweldig werk geleverd door het web te hacken om zoekopdrachten te maken en vervolgens inkomsten te genereren met advertenties. En Apple heeft hard-en software geweldig vermenselijkt, zodat voorheen ontmoedigende computers en applicaties consumentvriendelijke apparaten konden worden - zelfs een lifestyle-merk.

Ik ging naar Cal Arts en AFI, en ik werkte aan 'Bonfire of the Vanities'.'Ik kreeg deze beurs van de Academie om Brian De Palma' s leerlingdirecteur te worden. En het was zo ' n schrijnende, desillusionerende, vreselijke ervaring.

Ik ben veel minder bezorgd over wat technologie mensen aandoet dan wat mensen elkaar aandoen door middel van technologie. Facebook ' s reductie van mensen tot voorspellend gemodelleerde profielen en de samentrekking van de markt in een algoritmisch slagveld door investeringsbankieren waren niet de keuzes van machines.

Ik ken geen andere levensvorm die al het voedsel verzamelt dat het nodig heeft in de eerste twee derde van zijn leven om niets te doen in zijn laatste derde van zijn leven. In een utopische presentistische samenleving, in plaats van extra hard te werken om geld op de bank te zetten, zou je werken om waarde te bieden aan de mensen om je heen.

Ik denk niet dat tablets zijn waar we ons op moeten concentreren. Maar ik denk dat ze uiteindelijk een efficiënte manier kunnen worden om leerboeken te leveren. Dat zijn ze nog niet echt. Er zijn Allerlei vergiften en gedolven mineralen en bloedbaden die een tablet maken. Veel meer dan een boek drukken. Of een hoop boeken.

Google bevindt zich in een positie waarin het niet eens hoeft te streven naar een hippe, bewuste keuze. Merken zijn tijdelijke rages. Functionaliteit is voor altijd. Google moet gewoon 'zijn' en iedereen zal daar vroeg of laat eindigen.

Grunge was zo zelfbewust lowbrow en niet-aspirationeel dat het in eerste instantie ongevoelig leek voor de hype en glamour die normaal gesproken snel werden toegepast op elke opkomende trend. Maar ja, grunge-hymnen vonden hun weg naar de soundtracks van TV-commercials, en Dodge Neons werden door kinderen in flanellen shirts verkocht die zeiden: 'wat dan ook.'