Charles Eisenstein beroemde citaten

Vertrouw op je intuïtie en laat je leiden door liefde.

Verslaving, Zelfsabotage, uitstelgedrag, luiheid, woede, chronische vermoeidheid en depressie zijn allemaal manieren waarop we onze volledige deelname aan het levensprogramma dat ons wordt aangeboden, onthouden. Wanneer de bewuste geest geen reden kan vinden om nee te zeggen, zegt het onbewuste nee op zijn eigen manier.

Meer dan alleen een alternatieve strategie, vertegenwoordigt regeneratieve landbouw een fundamentele verschuiving in de relatie van onze cultuur met de natuur.

De kracht van liefde, de kracht van hereniging is niet te stoppen.

Niemand is ooit helemaal gebroken. Het is gewoon een kwestie van hoeveel er uit elkaar moet vallen voordat de sintel van het leven wordt blootgesteld aan lucht.

Ik denk dat de meeste kinderen het gevoel hebben dat het niet zo hoort te zijn. Je mag maandag niet haten, of gelukkig zijn als je niet naar school hoeft. School moet iets zijn waar je van houdt. Het leven moet iets zijn waar je van houdt.

De cynicus denkt dat hij praktisch is en dat de hoopvolle persoon dat niet is. Het is eigenlijk andersom. Cynisme is verlammend, terwijl de naïeve probeert wat de cynicus zegt dat onmogelijk is en soms slaagt.

Een van de manieren waarop uw project, uw persoonlijke genezing of uw sociale uitvinding de wereld kan veranderen, is door middel van een verhaal. Maar zelfs als niemand er ooit van te weten komt, zelfs als het onzichtbaar is voor ieder mens op aarde, zal het niet minder effect hebben.

Wanneer iemand van ons iemand ontmoet die dominante normen en waarden verwerpt, voelen we ons een beetje minder gek om hetzelfde te doen. Elke daad van rebellie of niet-deelname, zelfs op zeer kleine schaal, is daarom een politieke daad.

De geschenkeconomie vertegenwoordigt een verschuiving van consumptie naar bijdrage, transactie naar vertrouwen, schaarste naar overvloed en isolatie naar gemeenschap.

Is het te veel gevraagd om te leven in een wereld waar onze menselijke gaven ten goede komen aan iedereen? Waar dragen onze dagelijkse activiteiten bij aan de genezing van de biosfeer en het welzijn van andere mensen?

We moeten wonderen creëren. Een wonder is niet de intersessie van een externe goddelijke instantie in strijd met de wetten van de fysica. Een wonder is gewoon iets dat onmogelijk is vanuit een oud verhaal, maar mogelijk vanuit een nieuw verhaal. Het is een uitbreiding van wat mogelijk is.

Tegelijkertijd met de financiële crisis hebben we een ecologische crisis en een gezondheidscrisis. Ze zijn nauw met elkaar verbonden. We kunnen niet veel meer van de aarde in geld veranderen, of veel meer van onze gezondheid in geld, voordat de basis van het leven zelf wordt bedreigd.

In een geschenkeconomie, hoe meer je geeft, hoe rijker je bent.

We zijn hier allemaal om onze gaven bij te dragen aan iets dat groter is dan onszelf, en zullen nooit tevreden zijn tenzij we dat zijn.

Uiteindelijk is werk aan het zelf onlosmakelijk verbonden met werk in de wereld. Elk weerspiegelt de ander; elk is een voertuig voor de ander. Als we onszelf veranderen, veranderen ook onze waarden en acties. Wanneer we in de wereld werken, ontstaan interne problemen die we moeten onder ogen zien of die we ineffectief moeten maken.

Zelfs de meest grondige verandering gebeurt één keuze tegelijk

De huidige convergentie van crises-in geld, energie, onderwijs, gezondheid, water, bodem, klimaat, politiek, milieu en meer-is een geboortecrisis, die ons uit de oude wereld verdrijft naar een nieuwe.

We voelen dat 'normaal' niet terugkomt, dat we worden geboren in een nieuw normaal: een nieuw soort samenleving, een nieuwe relatie met de aarde, een nieuwe ervaring van mens zijn.

Wanneer we de ware prijs moeten betalen voor de uitputting van de gaven van de natuur, zullen materialen kostbaarder voor ons worden, en economische logica zal het verlangen van ons hart versterken en niet tegenspreken om de wereld met eerbied te behandelen en, wanneer we de gaven van de natuur ontvangen, ze goed te gebruiken.

Wanneer alles onderworpen is aan geld, dan maakt de schaarste van geld alles schaars, inclusief de basis van menselijk leven en geluk. Zo is het leven van de slaaf-iemand wiens daden worden gedwongen door bedreiging voor overleving. Misschien is de diepste aanwijzing van onze slavernij de monetisering van tijd.

Echte discipline is eigenlijk gewoon zelfherinnering; geen forceren of vechten is nodig.

Hoe mooi kan het leven zijn? We durven het ons nauwelijks voor te stellen.

We moeten geloven in een mooiere wereld om die te kunnen dienen.

Er is een uitgestrekt gebied tussen wat we proberen achter te laten en waar we naartoe willen - en we hebben geen kaarten voor dat gebied.

Verlichting is een groepsactiviteit.

Elke persoon met wie je omgaat, is een heel universum voor zichzelf, een Goddelijk Wezen, onuitsprekelijk kostbaar.

Een wonder is een uitnodiging tot een nieuw verhaal.

De belangrijkste methode waarmee regeringen hun controle vergroten, is door angst te creëren.

Om een machine soepel en voorspelbaar te laten werken, moeten de onderdelen standaard en dus vervangbaar zijn, kenmerken die respectievelijk bijdragen aan moderne depersonalisatie en angst.

Het regime van controle wordt onverbiddelijk aangescherpt in onze scholen, waarvan er nu veel videocamera ' s hebben, politiepatrouilles, kettinghekken, willekeurige onaangekondigde lockerzoekingen, Metaaldetectoren, drugs-snuivende honden, netwerken van informanten, undercover politie die zich voordoet als studenten, en een uitgebreid systeem van pasjes zodat er te allen tijde een verslag is van de geautoriseerde verblijfplaats van elke student. Wat een perfecte voorbereiding op het leven in een gevangenis of een totalitaire samenleving!

De financiële crisis waarmee we vandaag worden geconfronteerd, komt voort uit het feit dat er bijna geen sociaal, cultureel, natuurlijk en spiritueel kapitaal meer is om in geld om te zetten.

De wereld staat in brand! Waarom zit ik achter mijn computer? Het is omdat ik geen brandblusser voor de wereld heb, en er is geen wereldwijde 911 om te bellen.

Echte verandering komt niet zonder crisis. Een bevalling komt niet zonder crisis. Ik denk dat dat nu met de mensheid gebeurt. Onze groei heeft meerdere crises veroorzaakt...en dit zijn de weeën die ons naar een nieuwe wereld drijven, of we het nu leuk vinden of niet, maar ik denk dat we het leuk zullen vinden.

De holistische acupuncturist en de zeeschildpadredder kunnen het gevoel misschien niet uitleggen: 'We dienen hetzelfde', maar dat zijn ze wel. Beide zijn in dienst van een opkomend verhaal van de mensen dat de bepalende mythologie is van een nieuw soort beschaving.

Je kunt community niet hebben als een add-on voor een gelde gemaakt leven. Je moet elkaar echt nodig hebben.

Het is de schreeuw van het afgescheiden zelf, â € Hoe zit het met mij?zolang we vanuit die plaats blijven handelen, maakt het niet uit wie de oorlog wint tegen (wat zij als) kwaad. De wereld zal niet afwijken van haar doodsspiraal.

Elke ervaring van liefde duwt ons naar het verhaal van Interzijn, omdat het alleen in dat verhaal past en de logica van scheiding tart.

Wat je zoekt, zul je niet vinden. Maar alleen door het te zoeken kan het je vinden.

Worden de problemen van de wereld veroorzaakt door slechte mensen die verpletterd moeten worden? Of doen mensen slechte dingen als ze in een bepaalde situatie zitten? Als het het laatste is, dan kunnen we de schurken nog duizend jaar verpletteren en zal er niets veranderen.

Liefde is de gevoelde ervaring van verbinding met een ander wezen. Een econoom zegt: "meer voor jou is minder voor mij. Maar de minnaar weet dat meer van jullie ook meer voor mij is. Als je van iemand houdt, is hun geluk jouw geluk. Hun pijn is jouw pijn. Je zelfgevoel breidt zich uit naar andere wezens. Deze verschuiving van bewustzijn is universeel in iedereen, 99% en 1%.

Gezamenlijke consumptie creëert geen intimiteit,

Een econoom zegt dat in wezen meer voor jou minder voor mij is, maar de minnaar weet dat meer voor jou ook meer voor mij is.

Wanneer beide kanten van een controverse genieten van de nederlaag en vernedering van de andere kant, staan ze in feite aan dezelfde kant: de kant van de oorlog.

Eigendom is immers een sociale conventie, een overeenkomst over iemands exclusieve recht om iets op bepaalde manieren te gebruiken. We lijken dit echter vergeten te zijn. We lijken te denken dat eigendom op een of andere essentiële manier van ons is, dat het van ons is. We lijken te denken dat ons eigendom deel uitmaakt van onszelf, en dat we door het te bezitten onszelf daarom meer, groter, groter maken.

Het is heel normaal om te vrezen wat men het meest verlangt. Wij willen het verhaal overstijgen van de wereld die gekomen is om ons tot slaaf te maken, die inderdaad de planeet aan het doden is. We vrezen wat het einde van dat verhaal zal brengen: de ondergang van veel dat bekend is.Vrees het of niet, het gebeurt al.

Wanneer manipuleer je anderen voor je eigen voordeel? Wanneer ik merk dat ik het doe, is het meestal wanneer ik me onzeker voel.

De staat van interzijn is een kwetsbare staat. Het is de kwetsbaarheid van de naïeve altruïst, van de vertrouwende minnaar, van de onbewaakte deelnemer. Om het binnen te gaan, moet men de schijnbare schuilplaats van een op controle gebaseerd leven achterlaten, beschermd door muren van cynisme, oordeel en schuld.

Hoe veranderen we de wereld? Verander het verhaal.

We zijn niet alleen een met huid ingekapseld ego, Een ziel ingekapseld in vlees. We zijn elkaar en we zijn de wereld.