David Korten beroemde citaten

Zolang je een systeem hebt dat gebaseerd is op het rationele dat als je geld verdient je daarmee een bijdrage levert aan de samenleving, zullen deze financiële malafide praktijken doorgaan.

Er was een tijd in de Verenigde Staten dat de meeste van onze financiële instellingen lokaal waren. Wat in wezen betekende dat lokale gemeenschappen in staat waren om hun eigen krediet, of hun eigen geld, te creëren als antwoord op hun eigen behoeften. We waren nog steeds afhankelijk van banken, maar het was een veel democratischer proces.

In een wereld van toenemende ongelijkheid wordt de legitimiteit van instellingen die voorrang geven aan de eigendomsrechten van 'The Haves' boven de mensenrechten van 'The Have Nots' onvermijdelijk ernstig in twijfel getrokken.

Als er een menselijke toekomst is, moeten we onszelf in een evenwichtige relatie brengen met elkaar en de aarde.

Om een wereld te creëren waarin het leven kan bloeien en bloeien, moeten we de waarden en instellingen van het kapitalisme vervangen door waarden en instellingen die het leven eren, de behoeften van het leven dienen en geld herstellen naar zijn juiste rol als dienaar. Ik geloof dat we in feite geroepen worden om een stap te zetten naar een nieuw niveau van soortenbewustzijn en functie.

Onze bepalende gave als mens is onze kracht om te kiezen, inclusief onze kracht om onze collectieve toekomst te kiezen. Het is een geschenk dat gepaard gaat met een overeenkomstige morele verantwoordelijkheid om die macht te gebruiken op manieren die ten goede komen aan alle mensen en het hele leven.

Een economisch systeem kan alleen levensvatbaar blijven zolang de samenleving mechanismen heeft om misbruik van staats-of marktmacht en de erosie van het natuurlijke, sociale en morele kapitaal tegen te gaan dat dergelijke misbruiken vaak verergeren.

Kapitalisme en markt worden als synoniem voorgesteld, maar dat zijn ze niet. Het kapitalisme is zowel de vijand van de markt als van de democratie.

Geld is een controlemechanisme.

Als je internationaal kijkt in de afgelopen 50 jaar zijn er verbeteringen geweest in de derde wereld, maar in de afgelopen 20 jaar is het omgekeerde gebeurd, met schuldencrises en toegenomen armoede.

Om echte duurzaamheid te bereiken, moeten we onze "afvalindex" - die we permanent weggooien in het milieu dat niet van nature zal worden gerecycled voor hergebruik - tot bijna nul verlagen. Productieve activiteiten moeten worden georganiseerd als gesloten systemen. Mineralen en andere niet-biologisch afbreekbare hulpbronnen moeten, zodra ze uit de grond zijn gehaald, deel uitmaken van de permanente kapitaalvoorraad van de samenleving en voor altijd worden gerecycled. Organische materialen kunnen in de natuurlijke ecosystemen worden afgevoerd, maar alleen op manieren die ervoor zorgen dat ze weer in het natuurlijke productiesysteem worden opgenomen.

Wanneer de instellingen van het geld de wereld regeren, is het misschien onvermijdelijk dat de belangen van het geld voorrang zullen krijgen op de belangen van de mensen. Wat we ervaren kan het best worden omschreven als een geval van geld dat het leven koloniseert. Om deze absurde vervorming van menselijke instellingen en doelen te accepteren moet worden beschouwd als niets minder dan een daad van collectieve, suïcidale waanzin.

Bovendien kunnen statistieken misleidend zijn: de groei van de banen in de VS in de jaren 90 was te wijten aan veel deeltijdbanen, zonder uitkeringen en over het algemeen lage lonen.

Levend kapitaal, dat de bijzondere capaciteit heeft om zichzelf voortdurend te regenereren, is uiteindelijk de bron van alle echte rijkdom. Om het te vernietigen voor geld, een eenvoudig getal zonder intrinsieke waarde, is een daad van collectieve krankzinnigheid - wat het kapitalisme zowel een mentale als fysieke pathologie maakt.

Het juiste doel van een economische democratie agenda is om de wereldwijde zelfmoord economie geregeerd door roofzuchtige en onverantwoordelijke wereldwijde bedrijven te vervangen door een planetair systeem van lokale levende economieën bestaande uit ondernemingen op menselijke schaal geworteld in de Gemeenschappen die ze dienen en lokaal eigendom van de mensen wiens welzijn van hen afhangt.

Kapitalisme gaat niet over vrije concurrerende keuzes tussen mensen die redelijk gelijk zijn in het kopen en verkopen van economische macht, het gaat over het concentreren van kapitaal, het concentreren van economische macht in zeer weinig handen die die macht gebruiken om iedereen die in hun weg staat te vernietigen.

Niet uitsluitend, maar het grootste deel van onze lokale economie moet worden gedekt door lokale valuta 's, wat efficiënter is dan het hebben van wereldwijde valuta' s die de verbinding met de realiteit in de markten, winkels en gemeenschappen van de mensen verliezen.

Onze wereldeconomie loopt uit de hand en presteert in strijd met de basisprincipes van de markteconomie.

We moeten ons richten op lokale valuta 's, niet op mondiale of Europese valuta' s.

Een actieve propaganda machinery controlled bv ' s werelds grootste bedrijven verzekeren ons voortdurend dat consumentisme de weg naar geluk is, overheidsbeperking van marktoverschotten de oorzaak is van onze nood, en economische globalisering is zowel een historische onvermijdelijkheid als een zegen voor de menselijke soort.

Er zijn eigenlijk maar heel weinig Amerikaanse politici die integriteit en visie hebben.

In de VS beginnen de meeste progressieven de verschillen te zien tussen internationalisme en economische globalisering.

De professionele studie van de economie is ideologische hersenspoeling geworden. Het is een verdediging van de excessen van het kapitalistische systeem.

Er is geen zichtbaar teken dat de huidige politici in de VS bereid zijn de noodzaak van verandering te zien.

Wall Street ziet een sociaal weefsel of sociaal contract als inefficiënties, die moeten worden verwijderd.

Het zal enige tijd duren voordat een politicus de verbeelding van het Amerikaanse volk zal vangen en de visie en het begrip heeft om te doen wat nodig is voor een betere toekomst voor de mensen van Amerika en de wereld.

Er is dus een enorme instabiliteit in de wereldeconomie met een verschuiving van winnaars en verliezers.

Ik ben voorstander van meer communicatie en samenwerking tussen landen, maar het is belangrijker dat elk land verantwoordelijk wordt voor zijn eigen acties, zijn eigen gemeenschappen, zijn eigen economieën, voordat het begint te integreren in grote regionale of mondiale supranationale organisaties.

Maar we kunnen ook radicaal van mening zijn dat de test van een economie te maken heeft met de mate waarin het iedereen een fatsoenlijk levensonderhoud biedt.

Het kapitalisme heeft het communisme verslagen. Het is nu goed op weg om de democratie te verslaan.

Er is een enorme verschuiving gaande in het wereldwijde bewustzijn in de afgelopen 5 jaar met sterke opvattingen over globalisering en de machtsstructuren van grote bedrijven.

Europeanen zeggen trots te zijn op hun sociale structuur, op sterke rechten voor werknemers en de zwakken in de samenleving.

Wereldwijde concurrentie gaat over winnaars en verliezers.

Als je kijkt naar de Amerikaanse economie in de afgelopen 15-20 jaar zijn de lonen stagneren of zelfs dalen.

Naarmate bedrijven aan autonome institutionele macht winnen en meer loskomen van mensen en plaatsen, verschillen het menselijk belang en het bedrijfsbelang steeds meer. Het is bijna alsof we werden binnengevallen door buitenaardse wezens met de bedoeling onze planeet te koloniseren, ons te reduceren tot lijfeigenen, en dan zoveel mogelijk van ons uit te sluiten.

Als een economie de prestaties meet in termen van het creëren van geld, worden mensen een belangrijke bron van inefficiëntie.

We kunnen democratie en een welvarende, rechtvaardige en duurzame menselijke toekomst hebben. Of we kunnen corporate rule hebben. We kunnen niet allebei hebben.

Het is interessant om op te merken dat de 200 rijkste mensen meer vermogen hebben dan de 2 miljard armsten.

Meer humane samenlevingen zijn meestal kleiner, zoals de Scandinavische landen en Nederland, waar het veel gemakkelijker is om consensus en samenwerking te bereiken.

Geld is geen rijkdom. Geld is een claim op rijkdom.