Joanna Macy beroemde citaten

Het hart dat open breekt kan het hele universum bevatten.

Kwaliteiten zoals liefde en mededogen zijn niet alleen abstracte deugden die eigendom zijn van heiligen en adepten. Iedereen kan deze kwaliteiten in zichzelf ontwikkelen door spirituele oefeningen te doen. Zoals de Boeddha zei: Kom en zie.

Loop moedig door je leven met een open, gebroken hart.

Als de wereld genezen moet worden door menselijke inspanningen, ben ik ervan overtuigd dat het door gewone mensen zal zijn, mensen wiens liefde voor dit leven zelfs groter is dan hun angst. Mensen die zich kunnen openen voor het web van het leven dat ons tot bestaan heeft geroepen

Actie is geen last om omhoog te worden gehesen en op onze schouders rond te slepen. Het is iets wat we zijn. Het werk dat we moeten doen kan worden gezien als een soort van tot leven komen. Meer dan een morele verplichting, is het een ontwaken voor onze ware aard, een loslaten van onze gaven.

Er zijn de vasthoudende acties, de veranderende acties en de visie op de toekomst - wat we willen zien gebeuren voor de aarde. Alles is essentieel.

Compassie betekent letterlijk meevoelen, mee lijden. Iedereen is in staat tot mededogen, en toch heeft iedereen de neiging om het te vermijden omdat het ongemakkelijk is. En het vermijden produceert psychische verdoving-weerstand tegen het ervaren van onze pijn voor de wereld en andere wezens.

Genade gebeurt wanneer we met anderen handelen namens onze wereld.

De weigering om te voelen neemt een zware tol. Niet alleen is er een verarming van ons emotionele en zintuiglijke leven, bloemen zijn zwakker en minder geurig, onze liefdes zijn minder extase maar deze psychische verdoving belemmert ook ons vermogen om informatie te verwerken en erop te reageren. De energie die wordt besteed aan het onderdrukken van wanhoop wordt afgeleid van meer creatieve toepassingen, waardoor de veerkracht en verbeelding die nodig zijn voor nieuwe visies en strategieën, worden uitgeput.

Leven in dit prachtige, zelforganiserende universum-deelnemen aan de dans van het leven met zintuigen om het waar te nemen, longen die het inademen, organen die er voeding uit putten-is een wonder dat woorden te boven gaat.

Het verdriet, het verdriet en de woede die jullie voelen is een maatstaf voor jullie menselijkheid en jullie evolutionaire volwassenheid. Als je hart opengaat, zal er ruimte zijn voor de wereld om te genezen.

Dankbaarheid is bevrijdend. Het is subversief. Het helpt ons te beseffen dat we voldoende zijn en dat besef bevrijdt ons.

Wij zijn de wereld die zichzelf kent. We kunnen afstand doen van onze afgescheidenheid. We kunnen weer naar huis komen-en deelnemen aan onze wereld op een rijkere, meer verantwoordelijke en aangrijpende mooie manier dan voorheen, in onze kindertijd.

Dankbaarheid voor de gave van het leven is de primaire bron van alle religies, het kenmerk van de mysticus, de bron van alle ware art....It het is een voorrecht om te leven in deze tijd waarin we kunnen kiezen om deel te nemen aan de zelfgenezing van onze wereld.

We maken keuzes die van invloed zullen zijn op de vraag of wezens van duizenden generaties vanaf nu in staat zullen zijn om gezond van geest en lichaam geboren te worden.

Het meest radicale wat iemand van ons op dit moment kan doen, is volledig aanwezig zijn bij wat er in de wereld gebeurt.

Het hart dat open breekt kan het hele universum bevatten... Alles wordt geregistreerd in het' grenzeloze hart ' van de bodhisattva. Door onze diepste en diepste antwoorden aan onze wereld-aan honger en marteling en de dreiging van vernietiging - raken we dat grenzeloze hart.

Het loopt langs de rand van het heilige moment waar je niet op kunt rekenen, waar je niet op kunt rekenen, en troost jezelf met enige zekere hoop. Alles wat je kunt weten is je trouw aan het leven en je intentie om het te dienen op dit moment dat ons gegeven is. In die zin bevrijdt deze radicale onzekerheid je creativiteit en moed.

Dit is een donkere tijd, gevuld met lijden en onzekerheid. Net als levende cellen in een groter lichaam, is het natuurlijk dat we het trauma van onze wereld voelen. Wees dus niet bang voor de angst die je voelt, of de woede of angst, omdat deze reacties voortkomen uit de diepte van je zorgzaamheid en de waarheid van je onderlinge verbondenheid met alle wezens.

Ja, het ziet er somber uit. Maar je leeft nu nog. Je leeft met alle anderen, in dit huidige moment. En omdat de waarheid spreekt in het werk, ontsluit het het hart. En er is zo ' n gevoel en ervaring van avontuur. Het is als een trompetoproep naar een groot avontuur. In alle grote avonturen komt er een tijd dat de kleine groep helden zich totaal in de minderheid en somber voelt, zoals Frodo in Lord of the Rings Of Pilgrim in Pilgrim ' s Progress. Je leert zeggen: het ziet er somber uit. Big deal, het ziet er somber uit.een€™

Het grootste geschenk dat je kunt geven is om absoluut aanwezig te zijn, en als je je zorgen maakt of je hoopvol of hopeloos of pessimistisch of optimistisch bent, who cares? Het belangrijkste is dat je opduikt, dat je hier bent en dat je steeds meer capaciteit vindt om van deze wereld te houden, omdat het niet zal worden genezen zonder dat. Dat was wat onze intelligentie en onze vindingrijkheid en onze solidariteit voor de genezing van onze wereld zal ontketenen.

In de vroege boeddhistische opvatting ligt de identiteit van een persoon dus niet in een blijvend zelf, maar in zijn daden (karma)- dat wil zeggen in de keuzes die deze daden vormgeven. Omdat de disposities gevormd door eerdere keuzes op hun beurt kunnen worden gewijzigd door het huidige gedrag, is deze identiteit als keuzemaker vloeibaar, zijn ervaring veranderbaar. Hoewel het wordt beïnvloed door het verleden, kan het zich ook bevrijden van het verleden.

Er is een lied dat zichzelf door ons heen wil zingen. We moeten gewoon beschikbaar zijn. Misschien is het lied dat door ons zal worden gezongen het mooiste requiem voor een onvervangbare planeet of misschien is het een lied van vreugdevolle wedergeboorte terwijl we een nieuwe cultuur creëren die haar wereld niet vernietigt. Maar in ieder geval is er absoluut geen excuus om onze hartstochtelijke liefde voor onze wereld afhankelijk te maken van wat we denken van de mate van gezondheid, of we denken dat het voor altijd zal doorgaan. Dat zijn toch maar gedachten. Maar op dit moment leef je, dus je kunt de magie ervan op elk moment oproepen.

Omdat de relatie tussen zelf en wereld wederkerig is, is het geen kwestie van eerst verlicht of gered worden en dan handelen. Terwijl we werken om de aarde te genezen, geneest de aarde ons. Je hoeft niet te wachten. Als we genoeg om risico ' s geven, lossen we de greep van het ego los en beginnen we thuis te komen in onze ware aard.

Het centrale doel van het werk that Reconnects is om mensen te helpen hun aangeboren verbindingen met elkaar en met de systemische, zelfhelende krachten van het web van het leven te ontdekken en te ervaren, zodat ze kunnen worden verlevendigd en gemotiveerd om hun rol te spelen in het creëren van een duurzame beschaving.

Het is goed om te beseffen dat uit elkaar vallen niet zo ' n slechte zaak is. Inderdaad, het is net zo essentieel voor evolutionaire en psychologische transformatie als het kraken van ontgroeide schelpen.

De toekomst ligt niet voor ons, maar in ons.

Kleed je in je gezag. Je spreekt niet alleen als jezelf of voor jezelf. Jullie zullen spreken en handelen met de moed en het uithoudingsvermogen die jullie hebben gehad gedurende de lange, mooie eonen van jullie levensverhaal...

Het web van het leven wiegt ons en roept ons op om het verder te weven.

Uit deze duisternis kan een nieuwe wereld ontstaan, niet zozeer om door onze geest te worden geconstrueerd als wel om uit onze dromen te komen. Hoewel we niet duidelijk kunnen zien hoe het zal aflopen, zijn we nog steeds geroepen om de toekomst in onze verbeelding te laten. We zullen nooit in staat zijn om te bouwen wat we niet eerst in ons hart hebben gekoesterd.

Deze doctrine bevestigt een intuïtief gevoel dat ik altijd heb gevoeld voor de onderlinge verbondenheid van alle dingen, en heeft me manieren verschaft om het ingewikkelde web van samen ontstaan te begrijpen dat één wezen met alle andere wezens verbindt, en om de wederkerigheid tussen denken en handelen, zelf en universum te begrijpen.

Het is mijn ervaring dat de wereld zelf een rol te spelen heeft in onze bevrijding. De druk, pijn en risico ' s ervan kunnen ons wakker maken-ons bevrijden van de banden van het ego en ons naar huis leiden naar onze enorme Ware Natuur.

Toekomstige generaties, als er een leefbare wereld voor hen is, zullen terugkijken op de epochale overgang die we maken naar een levensondersteunende samenleving. En zij kunnen dit de tijd van de grote ommekeer noemen.