Derrick Jensen beroemde citaten

Ik heb sindsdien begrepen waarom school dertien jaar duurt. Het duurt zo lang om de wil van een kind voldoende te breken. Het is niet gemakkelijk om de wil van kinderen los te koppelen, om hen los te koppelen van hun eigen ervaringen van de wereld ter voorbereiding op het leven van pijnlijke werkgelegenheid dat ze zullen moeten doorstaan.

We moeten leren denken als de planeet.

Vraag 4: Welk boek geef je aan elk kind? Antwoord: Ik zou ze geen boek geven. Boeken maken deel uit van het probleem: dit vreemde geloof dat een boom niets te zeggen heeft totdat hij wordt vermoord, zijn vlees wordt gepulp, en dan (menselijke) mensen dit vlees met woorden bevlekken. Ik nam kinderen mee naar buiten en zette ze oog in oog met eekhoorns, libellen, kikkervisjes, kolibries, stenen, rivieren, bomen, kruipen. Dat gezegd hebbende, als je me gaat dwingen om ze een boek te geven, zou het The Wind In The Willows zijn, waarvan ik hoop dat het hen eraan zal herinneren om naar buiten te gaan.

Blijf bij me staan. Sta op en vecht. Ik ben één en wij zouden twee zijn. Er zouden er nog twee bij kunnen komen en we zouden met vier zijn. Als er nog vier komen, zijn we acht. We zullen acht mensen zijn die vechten tegen wie anderen zich zullen aansluiten. En dan nog meer mensen. En meer. Sta op en vecht.

Veel Indiërs hebben me verteld dat het meest fundamentele verschil tussen Westerse en inheemse manieren van zijn is dat westerlingen de wereld als dood beschouwen, en niet zo gevuld met spreken, denken, voelen onderwerpen die net zo waardig en waardevol zijn als zijzelf.

Hoe we het ook noemen, vergif is nog steeds vergif, dood is nog steeds dood, en de industriële beschaving veroorzaakt nog steeds de grootste massale uitsterving in de geschiedenis van de planeet.

We kunnen het voorbeeld volgen van degenen die zich herinnerden dat de rol van een activist niet is om met zoveel mogelijk integriteit door systemen van onderdrukkende macht te navigeren, maar eerder om die systemen te confronteren en neer te halen.

Geen wonder dat we het land waar we wonen niet verdedigen. We wonen hier niet. We leven in televisieprogramma ' s en films en boeken en met beroemdheden en in de hemel en door regels en wetten en abstracties gecreëerd door mensen ver weg en we leven overal en overal behalve in onze specifieke lichamen op dit specifieke land op dit specifieke moment in deze specifieke omstandigheden.

We kunnen niet hopen een duurzame cultuur te creëren met andere dan duurzame zielen.

De wereldwijde industriële economie is de motor voor massale milieudegradatie en massale menselijke (en niet-menselijke) verarming.

Een primair doel van de politie is het afdwingen van de waanideeën van mensen met veel groen papier.

Liefde impliceert geen pacifisme.

Als de lagen van een ui, onder de eerste leugen is er een andere, en onder die een andere, en ze maken je allemaal aan het huilen.

Er is een taal die veel ouder en dieper is dan woorden. Het is de taal van lichamen, van lichaam op lichaam, wind op sneeuw, regen op bomen, golf op steen. Het is de taal van droom, gebaar, symbool, herinnering. We zijn deze taal vergeten. We herinneren ons niet eens dat het bestaat...

Zoveel inheemse mensen hebben tegen me gezegd dat het fundamentele verschil tussen Westerse en inheemse manieren van zijn is dat zelfs de meest ruimdenkende westerlingen het luisteren naar de natuurlijke wereld over het algemeen als een metafoor beschouwen, in tegenstelling tot de manier waarop de wereld werkelijk is. Bomen, rotsen en rivieren hebben echt dingen te zeggen.

Je kunt zelden iets bewijzen aan iemand die het niet bewezen wil zien, en nog belangrijker, je kunt bijna nooit iets bewijzen aan iemand die financiële of ideologische redenen heeft om het niet bewezen te zien.

Degenen die aan de macht zijn, hebben het zo gemaakt dat we moeten betalen om gewoon op de planeet te bestaan. We moeten betalen voor een slaapplaats en we moeten betalen voor eten. Als we dat niet doen, komen mensen met wapens en dwingen ons te betalen. Dat is gewelddadig.

Om onze manier van leven te behouden, moeten we leugens vertellen tegen elkaar, en vooral tegen onszelf.

Om te doen alsof beschaving kan bestaan zonder haar eigen landbasis en de landbases en culturen van anderen te vernietigen, is om volledig onwetend te zijn van geschiedenis, biologie, thermodynamica, moraliteit en zelfbehoud.

Binnen deze cultuur wordt rijkdom gemeten door iemands vermogen om te consumeren en te vernietigen.

Een cultuur die productie boven het leven waardeert, waardeert de verkeerde dingen, omdat het dingen zal produceren ten koste van levende wezens, menselijk of anderszins.

Alles wat we willen, of we nu honingbijen, zalm, vuilnisverzamelende mieren, Ponderosa-dennen, coyotes, mensen of sterren zijn, is liefhebben en bemind worden, geaccepteerd, gekoesterd en gevierd worden gewoon omdat we zijn wie we zijn. Is dat zo moeilijk?

De grote scheidslijn is niet en is nooit geweest tussen degenen die min of meer militante vormen van verzet bepleiten, of tussen mainstream en grassroots activisten. De scheidslijn is tussen degenen die iets doen en degenen die niets doen.

Ik denk dat velen van ons steeds meer erkennen dat de dominante cultuur de planeet doodt.,

We zijn te vriendelijk geweest voor degenen die de planeet doden. We zijn onvergeeflijk, onvergeeflijk, waanzinnig vriendelijk geweest.

Beschaving is en kan nooit duurzaam zijn.

Ik denk dat het heel belangrijk voor ons is om een cultuur van verzet op te bouwen, omdat wat we doen duidelijk niet werkt.

De verhalen die ons worden verteld, vormen de manier waarop we de wereld zien, die de manier waarop we de wereld ervaren vormgeeft.

Er is altijd geld om mensen te doden. Er is nooit genoeg geld om het leven te bevestigen.

Heb je ooit liefde gevoeld? Heb je daar wetenschappelijk bewijs voor nodig? Hoe zou je definitief en wetenschappelijk bewezen hebben dat je liefde bestond? Als je het niet kon bewijzen, zou dat betekenen dat je liefde niet bestond? Wat zou je vertrouwen: je eigen gevoelens, of wetenschap?

Slavernij was een centrale zorg van het bestuur in de tijd van de eerste natiestaat. De Code van Hammurabi, de vroegst bekende reeks wetten voor het regeren van een rijk, voorzag in de dood voor iedereen die een voortvluchtige onderdak bood of op een andere manier een slaaf hielp ontsnappen. De relatie tussen de wet en slavernij gaat nog verder terug: de oudste nog bestaande juridische documenten hebben inderdaad geen betrekking op de verkoop van land, huizen of zelfs dieren, maar op slaven.

Geloven dat het christendom in tegenstelling staat tot slavernij is op zijn best anachronistisch denken en op zijn slechtst het christendom niet begrijpen.

Als je gemeenschap is gebaseerd op een onrecht, kan dat onrecht niet in twijfel worden getrokken.

Een heel arm kind kwam na een gesprek naar me toe en zei: 'Ik wil een fabriek opblazen. Ik vroeg hoe oud hij was en hij zei 17. Ik zei: 'Heb je ooit seks gehad? Hij zei nee. Ik zei: 'onthoud dat als je betrapt wordt, je tenminste twintig jaar geen seks zult hebben. Dat wil niet zeggen dat één persoon die seks heeft de zalm waard is. Ik zeg niet dat het een reden is om niet te handelen, Ik zeg dat je niet dom moet zijn.

Bossen gaan ons voor en woestijnen op onze hielen.

Als iets kan worden voorspeld als universeel waar voor de ongecultiveerde mens, is het dat hij niet zal werken boven wat absoluut noodzakelijk is om zijn bestaan te behouden.

Beschaving kan nooit duurzaam zijn.

Vanaf het begin is deze cultuur - beschaving - een cultuur van bezetting geweest.

Als we de gruweldaden willen stoppen, hoeven we alleen maar afstand te nemen van het isolement. Er wacht een hele wereld op ons, klaar om ons thuis te verwelkomen.

Geweld en kwaad komen niet altijd in het zwart gekleed, en het lijkt niet altijd op Charles Manson. Het komt ook niet altijd als duidelijk en arrogant naar ons toe...]. Vaak komt het tot ons met het eenvoudige pleidooi om redelijk te zijn.

Ja, Het is van vitaal belang om levensstijlkeuzes te maken om de schade te beperken die wordt veroorzaakt door lid te zijn van de geïndustrialiseerde beschaving, maar om de primaire verantwoordelijkheid aan zichzelf toe te wijzen en zich vooral te concentreren op het verbeteren van jezelf, is een immense copout, een intrekking van verantwoordelijkheid.

een echt partnerschap waarin alle partijen alle anderen helpen om vollediger zichzelf te zijn

Leren moet voortkomen uit doen, niet uit intellectualiseren.

Ik zie Descartes ' uitspraak niet langer als willekeurig. Het is representatief voor het narcisme van onze cultuur. Dit narcisme leidt tot een verontrustend gebrek aan respect voor directe ervaring en een ontkenning van het lichaam.

We hebben een behoefte aan betovering die net zo diep en toegewijd is als onze behoefte aan voedsel en water.

Om de effecten van beschaving om te keren zou de dromen van veel mensen vernietigen. Er is geen weg omheen. We kunnen praten wat we willen over duurzaamheid, maar er is een gevoel waarin het niet uitmaakt dat de dromen van deze mensen zijn gebaseerd op, ingebed in, verweven met en gevormd door een inherent destructief Economisch en sociaal systeem. Hun dromen zijn nog steeds hun dromen. Welk recht heb ik-of heeft iemand anders-om ze te vernietigen? Welk recht hebben ze om de wereld te vernietigen?

Premisse acht: de behoeften van de natuurlijke wereld zijn belangrijker dan de behoeften van het economische systeem.

De taak waar we allemaal als mens voor staan ... is om te vinden en te worden wie we zijn. De taak van leraren is om hun eigen manier van lesgeven te vinden, een manier die manifesteert wie ze zijn.

Zolang we alleen geloven in de rechtvaardigheid van de staat, van de wet-gemaakt door degenen die aan de macht zijn, om degenen die aan de macht zijn te dienen-zo lang zullen we blijven worden uitgebuit door degenen die aan de macht zijn.

Als we hopen de massavernietiging te stoppen die onvermijdelijk ons economische systeem vergezelt (en het gevoel van recht te veranderen - het gevoel van minachting, de haat - waarop het is gebaseerd), moeten fundamentele historische, sociale, economische en technologische krachten worden overwogen, begrepen en omgeleid. Gedrag zal niet veel veranderen zonder een fundamentele verandering in bewustzijn. De vraag is: hoe veranderen we het bewustzijn?