Chris Hedges beroemde citaten

We hebben het idee overgenomen dat onderwijs gaat over training en 'succes', Monetair gedefinieerd, in plaats van kritisch te leren denken en uit te dagen. We moeten niet vergeten dat het ware doel van onderwijs is om geesten te maken, niet carrières. Een cultuur die de vitale wisselwerking tussen moraal en macht niet begrijpt, die managementtechnieken verwart met wijsheid, die niet begrijpt dat de maatstaf van een beschaving haar mededogen is, niet haar snelheid of vermogen om te consumeren, veroordeelt zichzelf tot de dood.

Veganist worden is de belangrijkste en directe verandering die we onmiddellijk kunnen maken om de planeet en zijn soort te redden.

Mensen kunnen verlost worden. Rijken niet. Onze weigering om de waarheid over empire onder ogen te zien, onze weigering om de vele misdaden en wreedheden van empire te trotseren, heeft de nachtmerrie veroorzaakt die Malcolm voorspelde. En terwijl het digitale tijdperk en onze post-geletterde samenleving een angstaanjagend historisch geheugenverlies implanteren, worden deze misdaden net zo snel gewist als ze worden gepleegd.

Het is de zelfcultus die de Verenigde Staten doodt. Deze sekte heeft de klassieke eigenschappen van psychopaten in zich: oppervlakkige charme, grootsheid en eigenbelang ; een behoefte aan constante stimulatie; een voorliefde voor liegen, bedrog en manipulatie; en het onvermogen tot berouw of schuldgevoel.

Ik stap buiten het systeem. Stemmen voor het "Lesser Evil" -of helemaal niet stemmen-maakt deel uit van de bedrijfsagenda om te verpletteren wat er over is van onze bloedarmoede democratie. En degenen die blijven deelnemen aan de vaudeville van een tweepartijenproces, die weigeren om op elke mogelijke manier de structuren van de bedrijfsmacht te confronteren, verzekeren onze wederzijdse vernietiging.

Ongebreideld kapitalisme is een revolutionaire kracht die steeds meer mensenlevens consumeert totdat het zichzelf uiteindelijk consumeert.

Arme mensen, vooral die van kleur, zijn niets waard voor bedrijven en particuliere aannemers als ze op straat zijn. In gevangenissen en gevangenissen kunnen ze echter elk een bedrijfsinkomsten van $30.000 tot $40.000 per jaar genereren.

We moeten begrijpen, zoals Marx en Adam Smith deden, dat bedrijven zich niet bezighouden met het algemeen welzijn. Ze exploiteren, vervuilen, verarmen, onderdrukken, doden en liegen om geld te verdienen. Ze gooien arme mensen uit hun huizen, laten de onverzekerden sterven, voeren nutteloze oorlogen voor winst, vergiftigen en vervuilen het ecosysteem, snijden sociale bijstandsprogramma ' s af, slopen het openbaar onderwijs, vernielen de wereldeconomie, plunderen de Amerikaanse Schatkist en verpletteren alle volksbewegingen die gerechtigheid zoeken voor werkende mannen en vrouwen. Ze aanbidden geld en macht.

Omgekeerd totalitarisme draait, in tegenstelling tot het klassieke totalitarisme, niet om een demagoog of charismatische leider. Het vindt uitdrukking in de anonimiteit van de Bedrijfsstaat. Het beweert democratie, patriottisme en de Grondwet te koesteren terwijl het interne hefbomen manipuleert.

De media verspreiden een boodschap die bedrijven willen, en er is een kleinering en spot met de armen en viering van rijkdom. Een soort moordend, roofzuchtig kapitalisme wordt gevierd in reality-TV-shows waar je je concurrenten verraadt en manipuleert en opzij duwt voor vluchtige roem en geld. Dit zijn zieke waarden, maar ze worden verspreid via de bedrijfsmedia in bijna elk programma dat je bekijkt.

Het is een van de grote ironieën van de bedrijfscontrole dat de bedrijfsstaat de capaciteiten van intellectuelen nodig heeft om de macht te behouden, maar buiten deze rol weigert het intellectuelen toe te staan onafhankelijk te denken of te functioneren.

Er zijn twee soorten principes. Het zijn de principes van macht en privileges en de principes van waarheid en gerechtigheid. Als je waarheid en gerechtigheid nastreeft, zal dat altijd een vermindering van macht en privileges betekenen. Als je macht en privileges nastreeft, zal dat altijd ten koste gaan van waarheid en gerechtigheid.

Geweld is een ziekte, een ziekte die iedereen corrumpeert die het gebruikt, ongeacht de oorzaak.

De bedrijven die profiteren van permanente oorlog hebben ons nodig om bang te zijn. Angst weerhoudt ons ervan bezwaar te maken tegen overheidsuitgaven aan een opgeblazen leger. Angst betekent dat we geen onaangename vragen zullen stellen aan de machthebbers. Angst staat de overheid toe om in het geheim te opereren. Angst betekent dat we bereid zijn onze rechten en vrijheden op te geven voor beloften van veiligheid. Het opleggen van angst zorgt ervoor dat de bedrijven die het land hebben verwoest niet kunnen worden uitgedaagd. Angst houdt ons opgesloten als vee.

Wij aan de linkerkant zijn vergeten dat de vraag niet is hoe je goede mensen laat regeren, de meeste mensen die regeren zijn op zijn best middelmatig en meestal verraderlijk. De vraag is hoe we de machthebbers bang voor ons maken en ons niet laten verleiden door formele politieke processen.

Je hebt eenzaamheid en stilte nodig om na te denken. De kakofonie van de moderne cultuur is ontworpen om dat onmogelijk te maken...

Het emotioneel accepteren van een dreigende ramp, het begrijpen dat de machtselite niet rationeel zal reageren op de verwoesting van het ecosysteem, is net zo moeilijk te accepteren als onze eigen sterfelijkheid. De meest ontmoedigende existentiële strijd van onze tijd is om deze vreselijke waarheid-intellect en emotioneel-binnen te krijgen en weerstand te blijven bieden aan de krachten die ons vernietigen.

Een samenleving zonder de middelen om leugens en diefstal op te sporen, verspilt al snel haar vrijheid en vrijheid.

Washington is ons Versailles geworden. We worden geregeerd, vermaakt en geïnformeerd door hovelingen-en de media is geëvolueerd tot een klasse van hovelingen. De Democraten, net als de Republikeinen, zijn meestal hovelingen. Onze experts en experts, althans degenen met prominente openbare platforms, zijn hovelingen. We zijn gefascineerd door de holle toneelkunst van het politieke theater terwijl we meedogenloos van macht worden beroofd. Het is rook en spiegels, trucs en oplichters, en het doel erachter is misleiding.

De stormloop van de strijd is vaak een krachtige en dodelijke verslaving, want oorlog is een drug.

Zet je televisies uit. Negeer de newt-Mitt - Rick-Barack reality show. Het is net zo relevant voor je leven als de roddels op 'Jersey Shore'.het echte debat, het debat dat de Occupy-beweging oproept over ongelijkheid, bedrijfsmisdrijven, de vernietiging van het ecosysteem en de veiligheids-en bewakingsstaat, is het enige debat dat ertoe doet.

Het ware doel van onderwijs is om gedachten te maken, niet carrières.

In het begin ziet en voelt oorlog als liefde. Maar in tegenstelling tot liefde geeft het niets anders terug dan een steeds dieper wordende afhankelijkheid, zoals alle verdovende middelen, op de weg naar zelfvernietiging. Het bevestigt niet, maar stelt ons steeds grotere eisen. Het vernietigt de buitenwereld totdat het moeilijk is om buiten de greep van de oorlog te leven. Het duurt een hogere en hogere dosis om elke sensatie te bereiken. Uiteindelijk neemt men oorlog in om gevoelloos te blijven.

De pers, of in ieder geval het grootste deel ervan, heeft de passie, de verontwaardiging en het gevoel van missie verloren die verslaggevers ooit ertoe brachten autoriteit te trotseren en de waarheid te vertellen.

De blijvende aantrekkingskracht van oorlog is deze: zelfs met zijn vernietiging en bloedbad kan het ons geven waar we naar verlangen in het leven. Het kan ons een doel geven, Betekenis, een reden om te leven.

De meesten van hen die in de strijd worden gedreven, vinden het al snel onmogelijk om de mythische perceptie van oorlog te behouden.

De overwonnenen kennen oorlog. Ze zien door het lege jingoïsme van degenen die de abstracte woorden van glorie, eer en patriottisme gebruiken om het geschreeuw van de gewonden, het zinloze doden, oorlogswinst en verdriet op de borst te maskeren.

Ironisch genoeg hebben de universiteiten honderdduizenden afgestudeerden opgeleid voor banen die binnenkort niet meer zullen bestaan. Ze hebben mensen getraind om een structuur te onderhouden die niet onderhouden kan worden. Elite...Weet alleen hoe je het beest moet voeden tot het sterft. Als het dood is, zullen ze hulpeloos zijn. Verwacht niet dat ze ons redden. Ze weten niet hoe....en wanneer het allemaal instort, wanneer ons verrotte financiële systeem met zijn biljoenen aan waardeloze activa implodeert en onze keizerlijke oorlogen eindigen in vernedering en nederlaag, zal de machtselite worden ontmaskerd als even hulpeloos en even zelfbedroefd als de rest van ons

Positieve psychologie is voor de bedrijfsstaat wat eugenetica was voor de nazi ' s

De kabelnieuwskanalen hebben het credo van objectiviteit slim aangegrepen en het opnieuw gedefinieerd in populistische termen. Ze vallen nieuws aan dat gebaseerd is op verifieerbare feiten vanwege zijn liberale vooringenomenheid, omdat het in wezen niet objectief is, en beloven een terugkeer naar echte objectiviteit.

Vechten tegen kwaad, wreedheid en onrecht stelt ons in staat om onze identiteit, een gevoel van betekenis en uiteindelijk onze vrijheid te behouden.

Ik heb kinderen zien schieten in El Salvador, Algerije, Guatemala, Sarajevo, maar ik heb nog nooit gezien hoe soldaten kinderen als muizen in een val lokken en ze vermoorden voor de sport.

We leven in denkbeeldige, virtuele werelden gecreëerd door bedrijven die profiteren van onze misleiding.

Rebellie gaat niet weg...Wat is ontketend, denk ik, kan niet worden gestopt...Het belang van voortdurende daden van verzet is dat het dit verhaal levend houdt...We spreken een fundamentele waarheid over dit systeem dat hen bang maakt.

Het falen om de oorzaak van de oorlog te ontleden laat ons open voor de volgende aflevering.

Het idee dat de pers werd gebruikt in de [eerste Irak] oorlog is onjuist. De pers wilde gebruikt worden. Het zag zichzelf als onderdeel van de oorlogsinspanningen.

Oorlog gaat uiteindelijk altijd over verraad, verraad van de jongeren door de ouderen, van soldaten door politici en van idealisten door cynici.

Oorlog, zijn we gaan geloven, is een toeschouwerssport. Het leger en de pers hebben oorlog veranderd in een enorm arcade spel. De essentie ervan-de dood-is verborgen voor het publiek.

De meeste van deze studenten zijn zo geconditioneerd op succes dat ze bang worden om risico ' s te nemen. Zij hebben van jongs af aan door ijverige ouders, scholen en institutionele autoriteiten geleerd wat mislukking en succes is. Ze zijn gesocialiseerd om te gehoorzamen. Ze zijn geobsedeerd door cijfers en proberen professoren te behagen, zelfs als wat professoren onderwijzen dwaas is. Het punt is om vooruit te komen, en vooruit komen betekent eerbied voor Autoriteit. Het uitdagen van autoriteit is nooit een carrière-advancer.

De splitsing in Amerika, in plaats van alleen economisch, is tussen degenen die de rede omarmen, die functioneren in de echte wereld van oorzaak en gevolg, en degenen die, verdoofd door isolatie en wanhoop, nu Betekenis zoeken in een mythische wereld van intuïtie, een wereld die niet langer gebaseerd is op de realiteit, een wereld van magie.

Ze hielden van de armen, maar niet van de geur van de armen.

Het geweld van de oorlog is willekeurig. Het heeft geen zin. En velen van hen die worstelen met verlies worstelen ook met de wetenschap dat het verlies nutteloos en onnodig was.

Het grootste gevaar dat ons treft komt niet van gelovigen of atheïsten; het komt van degenen die, onder het mom van religie, wetenschap of rede, denken dat we onszelf kunnen bevrijden van de beperkingen van de menselijke natuur en de menselijke soort kunnen perfectioneren.

De morele zekerheid van de staat in oorlogstijd is een soort fundamentalisme. En dit gevaarlijke Messiaanse merk van religie, een waar twijfel aan zichzelf minimaal is, heeft de moderne wereld van het christendom, het jodendom en de Islam steeds meer gekleurd.

Ik leerde al vroeg dat oorlog zijn eigen cultuur vormt. De stormloop van de strijd is een krachtige en vaak dodelijke verslaving, want oorlog is een drug, een die ik vele jaren heb ingenomen. Het wordt verkocht door mythenmakers - historici, oorlogscorrespondenten, filmmakers, romanschrijvers en de staat - die het allemaal kwaliteiten geven die het vaak bezit: opwinding, exotisme, kracht, kansen om boven onze kleine stations in het leven uit te stijgen, en een bizar en fantastisch universum dat een groteske en donkere schoonheid heeft.

Oorlog is verslavend. Het is de meest krachtige verdovende stof die door de mensheid wordt ontketend.

Velen van ons, rusteloos en onvervuld, zien geen allerhoogste waarde in ons leven. We willen meer uit het leven. En oorlog geeft tenminste het gevoel dat we boven onze kleinheid en verdeeldheid kunnen uitstijgen.

Het morele nihilisme van de celebrity cultuur wordt gespeeld op reality TV-shows, waarvan de meeste een donker Voyeurisme aanmoedigen in de vernedering, pijn, zwakte en verraad van andere mensen.

Ook dit is een jihad. Toch bevinden wij Amerikanen ons in de gevaarlijke positie om niet tegen een staat, maar tegen een fantoom oorlog te voeren. De jihad die we zijn begonnen is gericht op een ongrijpbare en proteïsche vijand. De strijd die we zijn begonnen is eindeloos. Maar het is misschien te laat om de bedwelmende retoriek terug te draaien. We zijn begonnen aan een campagne zo quixotic als degene gemonteerd om ons te vernietigen.

Er was in het huis slechts één afwijkende stem, van Barbara J. Lee, een democraat uit Californië, die waarschuwde dat militaire actie de veiligheid van het land niet kon garanderen en dat 'als we handelen, laten we niet het kwaad worden dat we betreuren.