Martin Rees beroemde citaten

In het begin waren er alleen maar waarschijnlijkheden. Het universum kan alleen ontstaan als iemand het waarneemt. Het maakt niet uit dat de waarnemers enkele miljarden jaren later opdoken. Het universum bestaat omdat we ons ervan bewust zijn.

De kooldioxideconcentratie in de atmosfeer wordt gemeten. Het is onbetwistbaar. Het gaat omhoog. We weten dat dat de neiging heeft om de atmosfeer te verwarmen en daar moeten we ons zorgen over maken.

Afwezigheid van bewijs is geen bewijs van afwezigheid.

Ik ben geen specialist in de wetenschap, maar ik heb het redelijk nauwlettend gevolgd en het lijkt me dat er onder de experts een duidelijke consensus is dat potentiële klimaatverandering iets is om je zorgen over te maken.

Het belangrijke punt is dat wanneer mensen praten over een gemiddelde temperatuurstijging van bijvoorbeeld twee, drie of vier graden, dat een soort wereldwijd gemiddelde is dat echt een teken is van grootschalige verandering in klimaatpatronen.

Een van de computermodellen voor een temperatuurstijging van vier graden zou leiden tot een temperatuurstijging van 10 graden in Afrika. En houd er ook rekening mee dat in de diepte van een ijstijd de gemiddelde temperatuurdaling ten opzichte van het heden vijf graden was.

Politiek is veel moeilijker dan wetenschap. En zelfs als we de wetenschap accepteren, hebben we een grote kwestie van hoe we ermee om moeten gaan.

Ik denk dat alle landen moeten streven naar een vermindering van de CO2-uitstoot per persoon, rekening houdend met externe effecten zoals import en export.

Ik ben een technologische optimist in die zin dat ik geloof dat technologie oplossingen zal bieden die de wereld in 2050 in staat zullen stellen 9 miljard mensen te ondersteunen met een aanvaardbare levensstandaard. Maar ik ben een politiek pessimist in die zin dat ik me zorgen maak over de vraag of de wetenschap op de juiste manier zal worden toegepast.

Ik ben zelf niet religieus, maar heb geen wens om degenen die dat wel zijn te beledigen of te denigreren.

We moeten ons allemaal verzetten - zoals Darwin deed-tegen opvattingen die duidelijk in strijd zijn met het bewijs, zoals het creationisme... Maar we moeten dit debat niet opzetten als 'religie Versus wetenschap'; in plaats daarvan moeten we streven naar vreedzame coëxistentie met ten minste de minder dogmatische strengen van de reguliere religies, die veel uitstekende wetenschappers onder hun aanhangers tellen.

Campagne voeren tegen religie kan Sociaal contraproductief zijn. Als leraren de compromisloze lijn volgen dat God en Darwinisme onverenigbaar zijn, zullen veel jonge mensen die in een op geloof gebaseerde cultuur zijn opgevoed, bij hun religie blijven en verloren gaan voor de wetenschap.

Cruciaal voor wetenschappelijk onderwijs is hands-on betrokkenheid: tonen, niet alleen vertellen; echte experimenten en excursies en niet alleen virtuele realiteit.

Om te zorgen voor blijvende welvaart in de wereldeconomie is niets belangrijker dan de ontwikkeling en toepassing van kennis en vaardigheden.

In onze onderling verbonden wereld kan nieuwe technologie slechts één fanaticus, of een rare met een mentaliteit van degenen die nu computervirussen ontwerpen, in staat stellen om een soort ramp te veroorzaken. Inderdaad, catastrofe kan eenvoudig voortkomen uit technische tegenslagen - fouten in plaats van terreur.

Wetenschap is niet alleen voor wetenschappers - het is niet alleen een opleiding voor carrières.

Voor de meeste mensen in het Verenigd Koninkrijk, en zelfs in heel West-Europa, wordt ruimteverkenning in de eerste plaats gezien als wat NASA doet. Deze perceptie is - in veel opzichten - een geldige. De rivaliteit tussen supermachten tijdens de Koude Oorlog verhoogde de Amerikaanse en Sovjet-ruimte-inspanningen tot een schaal die West-Europa geen motief had om te evenaren.

Sommigen beweren dat computers tegen 2050 menselijke capaciteiten zullen bereiken. In sommige opzichten hebben ze dat natuurlijk al gedaan.

Ik heb zelf geen geloof, maar ik denk niet dat we er ruzie over moeten maken. In het bijzonder denk ik dat we gematigde religieuze leiders zoals de aartsbisschop van Canterbury niet moeten weggooien, omdat ik denk dat we het er allemaal over eens zijn dat extreem fundamentalisme een bedreiging is en we alle bondgenoten nodig hebben die we tegen kunnen verzamelen.

Inderdaad, onze dagelijkse wereld presenteert intellectuele uitdagingen net zo ontmoedigend als die van de kosmos en het kwantum, en dat is waar 99 procent van de wetenschappers hun inspanningen richten. Zelfs het kleinste insect, met zijn ingewikkelde structuur, is veel complexer dan een atoom of een ster.

In het geval van klimaatverandering is de dreiging op lange termijn en diffuus en vereist brede internationale actie ten behoeve van mensen tientallen jaren in de toekomst. En in de politiek gaat het dringende altijd boven het belangrijke, en dat maakt het een zeer moeilijke en uitdagende kwestie.

Ik zou voorstander zijn van vreedzame coëxistentie tussen religie en wetenschap, omdat ze betrekking hebben op verschillende domeinen. Iedereen die theologie serieus neemt, weet dat het geen kwestie is van het gebruiken om dingen uit te leggen waar wetenschappers door verbijsterd zijn.

In de toekomst zullen kinderen de sterren niet meer zien als fonkelende lichtpunten: ze zullen leren dat elk een 'zon' is, omringd door planeten die net zo interessant zijn als die in ons zonnestelsel.

Wetenschap is een onderdeel van cultuur. Het is inderdaad de enige echte wereldwijde cultuur omdat protonen en eiwitten overal ter wereld hetzelfde zijn, en het is de enige cultuur die we allemaal kunnen delen.

De VS, Frankrijk, Duitsland en Canada hebben allemaal gereageerd op de financiële crisis door hun wetenschappelijke financiering te stimuleren in plaats van te verminderen. Het Verenigd Koninkrijk niet.

Wetenschappers klagen gewoonlijk dat het publiek ze niet begrijpt. Maar ze klagen te veel: publieke onwetendheid is niet eigen aan de wetenschap. Het is triest als sommige burgers een proton niet van een eiwit kunnen onderscheiden. Maar het is even triest als ze onwetend zijn over de geschiedenis van hun land, geen tweede taal kunnen spreken of Venezuela of Syrië niet op een kaart kunnen vinden.

Verwoesting kan sluipend ontstaan, in plaats van plotseling, door niet-duurzame druk op energievoorziening, voedsel, water en andere natuurlijke hulpbronnen. Inderdaad, deze druk is de belangrijkste 'bedreigingen zonder vijanden' waarmee we geconfronteerd worden.

De extreme verfijning van moderne technologie - hoe geweldig de voordelen ook zijn - is ironisch genoeg een belemmering om jonge mensen te betrekken bij de basisprincipes: leren hoe dingen werken.

Wetenschappers hebben een speciale verantwoordelijkheid. Het zijn hun ideeën die de basis vormen van nieuwe technologie. Ze moeten niet onverschillig zijn voor de vruchten van hun ideeën. Ze moeten afzien van experimenten die riskant of onethisch zijn.

We moeten onze sympathieën zowel in ruimte als in tijd verbreden - en onszelf zien als deel van een lange erfenis en Rentmeesters voor een immense toekomst.

Alle ruimtevaartprojecten verleggen de grenzen van de technologie en zijn drijvende krachten achter innovatie.

Ik hoop dat tegen 2050 het hele zonnestelsel zal zijn verkend en in kaart gebracht door vlootjes kleine robotvaartuigen.

Collectieve menselijke acties transformeren, zelfs verwoesten, de biosfeer-misschien onomkeerbaar-door opwarming van de aarde en verlies van biodiversiteit.

In de loop van de 20e eeuw kwamen we te begrijpen dat de essentie van alle stoffen - hun kleur, textuur, hardheid enzovoort - wordt bepaald door hun structuur, op schalen die veel kleiner zijn dan een microscoop kan zien. Alles op aarde bestaat uit atomen, die, vooral in levende wezens, in ingewikkelde moleculaire assemblages met elkaar zijn gecombineerd.

Ik herinner me een lezing van John Glenn, de eerste Amerikaan die in een baan om de aarde ging. Toen hem werd gevraagd wat er door zijn hoofd ging terwijl hij in de raketneuskegel zat te wachten op de ontploffing, antwoordde hij: "Ik dacht dat de raket 20.000 componenten heeft, en elk is gemaakt door de laagste bieder."

Ik denk dat we over een paar honderd jaar het 'posthumane' tijdperk van verschillende soorten zullen hebben.

Als we ooit contact leggen met intelligente buitenaardse wezens die op een planeet rond een verre ster leven ... Ze zouden gemaakt zijn van soortgelijke atomen als wij. Ze kunnen hun oorsprong terugvoeren tot de oerknal 13,7 miljard jaar geleden, en ze zouden de toekomst van het universum met ons delen. De zekerste gemeenschappelijke cultuur zou echter wiskunde zijn.

God heeft de ruimte uitgevonden zodat niet alles in Princeton hoefde te gebeuren.

Het wordt duidelijk dat de kosmos in zekere zin het enige laboratorium is waar voldoende extreme omstandigheden ooit worden bereikt om nieuwe ideeën over deeltjesfysica te testen. De energieën in de oerknal waren veel hoger dan we ooit op aarde kunnen bereiken. Dus door te kijken naar bewijs voor de oerknal, en door dingen zoals neutronensterren te bestuderen, leren we in feite iets over fundamentele fysica.

De natuurkundige is als iemand die kijkt naar mensen die Schaken en, na een paar wedstrijden te hebben bekeken, heeft hij misschien uitgewerkt wat de bewegingen in het spel zijn. Maar het begrijpen van de regels is slechts een triviale voorbereiding op de lange route van een beginner naar een grootmeester. Dus zelfs als we alle wetten van de fysica begrijpen, dan is het verkennen van hun gevolgen in de dagelijkse wereld waar complexe structuren kunnen bestaan een veel ontmoedigende taak, en dat is een onuitputtelijke, daar ben ik zeker van.

De meeste opgeleide mensen zijn zich ervan bewust dat we het resultaat zijn van bijna 4 miljard jaar Darwinistische selectie, maar velen hebben de neiging te denken dat mensen op de een of andere manier het hoogtepunt zijn. Onze zon is echter minder dan halverwege zijn levensduur. Het zullen niet de mensen zijn die de ondergang van de zon zien, over 6 miljard jaar. Alle wezens die dan bestaan, zullen net zo verschillend zijn van ons als wij van bacteriën of amoeben.

Het is beter om eerste klas science fiction te lezen dan tweede klas wetenschap-het is veel leuker, en niet meer kans om verkeerd te zijn.

In deze eeuw heeft de wetenschap de wereld niet alleen sneller dan ooit veranderd, maar ook op nieuwe en andere manieren. Gerichte medicijnen, genetische modificatie, kunstmatige intelligentie, misschien zelfs implantaten in onze hersenen - kunnen de mens zelf veranderen.

Laat me zeggen dat ik geen conflict zie tussen wetenschap en religie. Ik ga naar de kerk, net als veel andere wetenschappers. Ik deel met de meeste religieuze mensen een gevoel van mysterie en verwondering over het universum en Ik wil deelnemen aan religieuze rituelen en praktijken omdat ze iets zijn dat alle mensen kunnen delen.

Vroeger was het controversieel of roken longkanker veroorzaakte, vroeger was het controversieel of HIV AIDS veroorzaakte. Nu zijn er een paar mavericks die deze dingen ontkennen. Wat de klimaatverandering betreft, denk ik dat het debat op dezelfde manier verloopt, omdat er een sterke consensus bestaat dat het een ernstige kwestie is.

Charles Darwin [is mijn persoonlijke favoriete Fellow van de Royal Society]. Ik denk dat ik als fysicus Newton had moeten kiezen. Hij zou zonder twijfel hebben gewonnen in een IQ-test, maar als je vraagt wie de meest aantrekkelijke persoonlijkheid was, dan is Darwin degene die je zou willen ontmoeten. Newton was eenzaam en teruggetrokken, zelfs ijdel en wraakzuchtig in zijn latere jaren toen hij voorzitter van het genootschap was.

Kernwapens kunnen worden ontmanteld, maar ze kunnen niet worden uitgevonden.

Het universum is nog steeds een plaats van mysterie en verwondering.

Experimenten die atomen tegen elkaar laten botsen, kunnen een kettingreactie veroorzaken die alles op aarde erodeert.

Als de drempel eenmaal is overschreden wanneer er een zelfvoorzienend niveau van leven in de ruimte is, dan zal de toekomst van het leven op lange termijn veilig zijn, ongeacht de risico ' s op aarde. . . . Zal dit gebeuren voordat onze technologische beschaving uiteenvalt en dit als een had kunnen zijn? Zullen de zelfvoorzienende ruimtegemeenschappen worden opgericht voordat een catastrofe het vooruitzicht van een dergelijke onderneming terugzet, misschien voor altijd afschermen? We leven in wat een bepalend moment voor de kosmos zou kunnen zijn.