Paul Davies beroemde citaten

Het ding over lucide dromen is dat het niet is zoals de echte wereld waar je wordt beperkt door allerlei dingen, inclusief de wetten van de fysica-je kunt magie doen.

Ik veronderstel dat mijn interesse in het zoeken naar leven elders in het universum echt teruggaat tot mijn tienerjaren. Welke Tiener kijkt ' s nachts niet naar de hemel en denkt dat ik alleen ben in het universum? Nou, de meeste mensen komen er overheen, maar dat heb ik nooit gedaan en hoewel ik meer een carrière heb gemaakt in natuurkunde en kosmologie dan astrobiologie, heb ik altijd een zwak gehad voor het onderwerp van het leven omdat het zo mysterieus lijkt.

Er is voor mij krachtig bewijs dat er iets achter dit alles aan de hand is. . . Het lijkt alsof iemand de getallen van de natuur heeft verfijnd om het universum te maken. . . De indruk van design is overweldigend.

Het is de moeite waard om te onthouden dat alle technologie een voetafdruk achterlaat. Onze eigen technologie laat bijvoorbeeld een voetafdruk achter in termen van opwarming van de aarde, die van veraf kan worden gedetecteerd. Men gaat ervan uit dat een zeer geavanceerde beschaving die misschien miljoenen en miljoenen jaren bestaat, een nog grotere voetafdruk zou hebben die zich buiten zijn planeet zou kunnen uitstrekken tot zijn directe astronomische omgeving.

Mensen nemen het als vanzelfsprekend aan dat de fysieke wereld zowel geordend als begrijpelijk is. De onderliggende orde in de natuur - de wetten van de fysica - worden eenvoudig als gegeven aanvaard, als brute feiten. Niemand vraagt waar ze vandaan komen, althans niet in beleefd gezelschap. Echter, zelfs de meest atheïstische wetenschapper accepteert als een daad van geloof dat het universum niet absurd is, dat er een rationele basis is voor het fysieke bestaan gemanifesteerd als een wet-achtige orde in de natuur die op zijn minst gedeeltelijk begrijpelijk is voor ons. De wetenschap kan dus alleen voortgaan als de wetenschapper een in wezen theologisch wereldbeeld aanneemt.

Als we wisten dat we niet alleen waren in het universum, zou dat een zeer, zeer diepe impact hebben op ons wereldbeeld, op ons begrip van onze plaats in het universum.

Na verloop van tijd zou [een Martiaanse] kolonie groeien tot het punt van zelfvoorzienend zijn. Wanneer dit stadium was bereikt, zou de mensheid een kostbare verzekering tegen catastrofe thuis hebben. Gedurende het volgende millennium is er een aanzienlijke kans dat de beschaving op aarde zal worden vernietigd door een asteroïde, een dodelijke plaag of een wereldwijde oorlog. Een kolonie op Mars kan de vlam van beschaving en cultuur levend houden tot de aarde omgekeerd gekoloniseerd kan worden vanaf Mars.

Stel dat we wisten dat er een buitenaardse beschaving is en dat het radiosignalen onze kant op stuurt ... moeten we het publiek niet vertellen waar dat is. We zouden kunnen zeggen dat we een signaal hebben opgepikt, maar we moeten hen niet vertellen waar om de eenvoudige reden dat iemand een radiotelescoop kan bemachtigen, zichzelf kan opzetten als een zelfbenoemde woordvoerder van de mensheid en allerlei gekke berichten terug naar de aliens kan stralen.

Als we hier voor onze deur een tweede levensvorm vinden, kunnen we er zeker van zijn dat het leven een echt kosmisch fenomeen is. Als dat zo is, kunnen er ergens in de Melkweg levende wezens zijn die zich afvragen, net als wij, of ze niet alleen zijn in het universum.

Ik denk dat als we berichten naar de sterren gaan sturen, het veel aandacht nodig heeft dat het iets is dat niet alleen de hele wetenschappelijke gemeenschap, maar de hele wereldgemeenschap zou moeten betrekken. We moeten inderdaad heel goed nadenken.

Wiskunde is universeel. Het is ontdekt door mensen, maar de regels van de wiskunde zijn hetzelfde in het hele universum en de wetten van het universum.

We zouden hen [buitenaardse beschaving] dingen kunnen vertellen die we hebben ontdekt op het gebied van wiskundige fysica, maar er zijn dingen die ik graag zou willen weten. Er zijn enkele beroemde problemen zoals hoe zwaartekracht en kwantumfysica samen te brengen, de lang gewilde theorie van kwantumzwaartekracht. Maar het kan moeilijk zijn om het antwoord dat terugkomt te begrijpen.

Het is altijd goed in de wetenschap om te zeggen: "hoe weet je dat?"en" weet je het echt zeker?"en" kan er een uitzonderlijk geval zijn?"

Je moet weg van het idee dat kanker een ziekte is die genezen moet worden. Het is niet echt een ziekte. De kankercel is je eigen lichaam, je eigen cellen, gewoon misdragen en een beetje verkeerd gaan, en je hoeft kanker niet te genezen. Je hoeft niet van al die cellen af te komen. De meeste mensen hebben kankercellen die de hele tijd in zich ronddraaien en meestal doen ze geen kwaad, dus wat we willen doen is voorkomen dat de kanker de controle krijgt. We willen het gewoon lang genoeg onder controle houden dat mensen aan iets anders sterven.

Kanker is een andere vorm van leven. Het is nauw verbonden met gezond leven. Een gezond lichaam is een vorm van leven. Kanker is in zekere zin het experiment van de natuur met het leven.

Het bestuderen van kanker kan astrobiologen enorme inzichten geven in de aard van het leven zelf.

Als we denken aan oude beschavingen, die lang geleden zijn gevormd en er waren sterren en planeten rond lang voordat de aarde bestond, dan zullen deze zich in de richting van het centrum van de Melkweg bevinden. Dat is de plek om te kijken als je denkt dat er oude beschavingen zijn die bakens hebben gemaakt of een andere manier om onze aandacht te trekken.

Het probleem hier is dat een beschaving die 1000 lichtjaar verwijderd is, niet weet dat we bestaan. Ze weten niet dat we hier op aarde radiotelescopen hebben omdat ze de Aarde zien zoals ze 1000 jaar geleden was. Niets kan sneller reizen dan het licht, dus hoe goed hun instrumenten ze ook niet kunnen zien, ze beïnvloeden de toekomst. Er is dus geen specifieke reden waarom ze ons op dit moment berichten zouden moeten sturen.

Voor een natuurkundige lijkt het leven niets minder dan een wonder. Het is gewoon verbazingwekkend wat levende dingen kunnen doen.

In de jaren negentig begon ik de vooruitzichten te bestuderen dat het leven zich van Mars naar de aarde kon verspreiden of misschien van aarde naar Mars en dat het leven misschien op Mars begon en naar de aarde kwam, en dat idee leek veel tractie te hebben en wordt nu geaccepteerd als zeer plausibel.

Zijn we alleen in het universum?"Dit is een vraag die teruggaat tot het begin van de geschiedenis, maar voor het grootste deel van de menselijke geschiedenis is het in het gebied van religie en filosofie geweest. Vijftig jaar geleden werd het echter onderdeel van de wetenschap.

Als we op zoek zijn naar intelligentie in het universum denk ik dat iedereen ervan uitgaat dat dit met leven moet beginnen en dus is de vraag: "hoe waarschijnlijk is het dat er elders in het universum leven zal zijn?"

Toen ik student was, dacht bijna niemand dat er leven was buiten de aarde. Tegenwoordig is het in de mode om te zeggen dat er overal leven is, dat het universum er vol van zit, maar de wetenschappelijke feiten op de grond zijn niet echt veranderd.

Het is alleen mode die heeft gezegd dat de slinger is overgegaan van extreme scepsis over buitenaards leven naar extreme lichtgelovigheid. De waarheid zit er ergens tussenin.

Ik moet zeggen dat we weten dat er vele, vele andere aarden zijn. We zijn er bijna zeker van dat er alleen al in ons melkwegstelsel meer dan een miljard aardachtige planeten zullen zijn, dus er is geen gebrek aan onroerend goed waar leven kan plaatsvinden, maar wat we niet weten is hoe waarschijnlijk het is, gezien het onroerend goed, gezien een prachtige ongerepte planeet als de aarde, hoe waarschijnlijk is het dat het leven bewoond zal opduiken? Daar weten we het antwoord niet op.

Wat we willen is een ander voorbeeld van leven, dat helemaal niet op onze levensboom staat. Al het leven dat we tot nu toe op aarde hebben bestudeerd behoort tot dezelfde boom. We delen genen met paddenstoelen en eiken en vissen en bacteriën die in vulkanische openingen leven en zo verder dat het allemaal hetzelfde leven is dat afstamt van een gemeenschappelijke oorsprong. Wat we willen is een tweede levensboom. We willen buitenaards leven, buitenaards niet noodzakelijkerwijs in de zin dat we uit de ruimte komen, maar buitenaards in de zin dat we helemaal tot een andere boom behoren. Dat is waar we naar op zoek zijn, "life 2.0."

Het meeste leven op aarde bestaat uit microben. we hebben net het oppervlak van het microbiële rijk bekrast. Waarschijnlijk minder dan .1% van de microben zijn geclassificeerd laat staan gekweekt of hun genen gesekweniseerd, dus echt dat microbiële rijk is een mysterie.

We weten dat binnen het zonnestelsel het zeer onwaarschijnlijk is dat er iets geavanceerder zal zijn dan microbieel leven, maar als we buiten het zonnestelsel denken en dan zijn de afstanden natuurlijk immens, dan kunnen er aardachtige planeten zijn met een meer geavanceerde vorm van leven.

Kanker is niet iets dat beperkt is tot mensen. Het wordt gevonden in alle meercellige organismen waar de volwassen cellen zich vermenigvuldigen, dus het is wijdverspreid in de biosfeer. Het is een fenomeen dat nauw verbonden is met de geschiedenis van het leven zelf, dus door kanker te bestuderen denk ik dat we de geschiedenis van het leven zelf kunnen verlichten en vice versa.

Het zal in de convergentie van evolutionaire biologie, ontwikkelingsbiologie en kankerbiologie zijn dat het antwoord op kanker zal liggen. Deze samenvloeiing zal ook geen eenrichtingsstraat zijn.

Het is mogelijk dat er een wetenschappelijke ontdekking zal worden gedaan waar mensen later spijt van zullen krijgen omdat het vreselijke gevolgen heeft. Het probleem is dat we het waarschijnlijk niet van tevoren zouden weten en als de ontdekking eenmaal is gedaan, kan het niet onontdekt worden.

Door de mens gemaakte computers zijn beperkt in hun prestaties door eindige verwerkingssnelheid en geheugen. Zo is ook de kosmische computer beperkt in kracht door zijn leeftijd en de eindige snelheid van het licht.

Het meeste onderzoek naar de duistere oorsprong van het leven is uitgevoerd door chemici. Ze hebben verschillende benaderingen geprobeerd in hun pogingen om de eerste stappen op de weg naar het leven te herscheppen, maar er is weinig vooruitgang geboekt. Misschien is dat geen verrassing, gezien de enorme complexiteit van het leven.

In de hectische zoektocht naar een ongrijpbare 'remedie', weinig onderzoekers stap terug en stellen een zeer fundamentele vraag: waarom bestaat kanker? Wat is zijn plaats in het grote verhaal van het leven?

Als we meer dan één soort leven op aarde ontdekken, kunnen we er vrij zeker van zijn dat het universum er vol van zit, want het zou ondenkbaar zijn dat het leven hier twee keer begon, maar nooit op alle andere aardse planeten.

Voor mij is wetenschap al fantastisch genoeg. Het ontsluiten van de geheimen van de natuur met fundamentele fysica of kosmologie of astrobiologie leidt je naar een wonderland in vergelijking met welke overtuigingen in dingen zoals buitenaardse ontvoeringen vervagen in onbeduidendheid.

Kosmologen hebben geprobeerd de dagelijkse wetten die je in leerboeken vindt te verklaren in termen van fundamentele 'superlaws', maar de superlaws zelf moeten nog steeds worden geaccepteerd als brute feiten. Dus misschien zullen de ultieme natuurwetten altijd verboden zijn voor de wetenschap.

Het is duidelijk dat creatief denken hard nodig is als mensen een toekomst buiten de aarde willen hebben. Terugkeren naar de maan kan waardig en haalbaar zijn, maar het slaagt er niet in de verbeelding van het publiek te vangen. Wat mensen enthousiast maakt, is het vooruitzicht van een missie naar Mars.

Kanker raakt elk gezin op de een of andere manier. Naarmate andere ziekten onder controle worden gebracht, zal kanker de Nummer één moordenaar worden en is het wereldwijd al in epidemische proporties.

Een argument dat vaak wordt gegeven waarom de aarde geen andere vorm van leven kon herbergen, is dat als het leven dat we kennen eenmaal was gevestigd, het elke concurrentie door natuurlijke selectie zou hebben geëlimineerd. Maar als een andere levensvorm zich tot zijn eigen niche zou beperken, zou er weinig directe concurrentie zijn met het gewone leven.

Een permanente basis op Mars zou een aantal voordelen hebben, behalve een bonanza voor de planetaire wetenschap en geologie. Als, zoals sommige bewijzen suggereren, exotische micro-organismen onafhankelijk van het aardse leven zijn ontstaan, zou het bestuderen ervan een revolutie kunnen betekenen in de biologie, geneeskunde en biotechnologie.

Om te verwachten dat buitenaardse technologie slechts een paar decennia voor is op de onze is te ongelooflijk om serieus genomen te worden.

In de wetenschap is een gezonde scepsis een professionele noodzaak, terwijl in religie het hebben van Geloof zonder bewijs als een deugd wordt beschouwd.

Hoewel de ongrijpbare 'remedie' misschien een verre droom is, zal het begrijpen van de ware aard van kanker het mogelijk maken om het beter te beheersen en minder bedreigend te maken.

Ondanks het feit dat religie terugblikt op de geopenbaarde waarheid, terwijl de wetenschap uitkijkt naar nieuwe perspectieven en ontdekkingen, produceren beide activiteiten een gevoel van ontzag en een merkwaardige mengeling van nederigheid en arrogantie bij hun beoefenaars. Alle grote wetenschappers worden geïnspireerd door de subtiliteit en schoonheid van de natuurlijke wereld die ze proberen te begrijpen. Elk nieuw subatomair deeltje, elk onverwacht object, produceert verrukking en verwondering. Bij het construeren van hun theorieën worden natuurkundigen vaak geleid door geheime concepten van elegantie in de overtuiging dat het universum intrinsiek mooi is.

Mijn gevoel is dat de wetenschappelijke methode de kracht heeft om alle verschijnselen in het universum, inclusief de oorsprong ervan, te verklaren en met elkaar te verbinden met behulp van de natuurwetten. Maar dat laat de wetten onverklaard.

In 1911 was het stadje Nakhla in Egypte het toneel van een van de meest opmerkelijke gebeurtenissen in de geschiedenis toen een stuk rots uit de lucht viel en een hond doodde. Dit is de enige bekende hondensterfte veroorzaakt door een kosmisch object. Het is onwaarschijnlijk dat deze ontmoeting al was, maar de werkelijk buitengewone aard ervan werd pas tientallen jaren later onthuld toen wetenschappers ontdekten dat de dader geen gewone of tuinmeteoriet was, maar een stuk van de planeet Mars.

Wiskunde is niet iets dat je in je achtertuin vindt liggen. Het wordt geproduceerd door de menselijke geest. Maar als we vragen waar wiskunde het beste werkt, is het op gebieden als deeltjesfysica en astrofysica, gebieden van fundamentele wetenschap die heel, heel ver verwijderd zijn van alledaagse zaken.

Het Goudlokje Enigma is het idee dat alles in het universum precies goed is voor het leven, zoals de pap in het sprookje.

De vraag die niet veel mensen zich stellen is: waarom zijn de wetten van de fysica zoals ze zijn?