Bob Black beroemde citaten

Je bent wat je doet. Als je saai, stom, eentonig werk doet, is de kans groot dat je saai, stom en eentonig wordt.

Je bent wat je doet. Als je saai, stom eentonig werk doet, is de kans groot dat je saai, stom en eentonig wordt. Werk is een veel betere verklaring voor de sluipende cretinisering om ons heen dan zelfs zulke belangrijke moroniserende mechanismen als televisie en onderwijs.

Sommige mensen geven bevelen en anderen gehoorzamen ze: dit is de essentie van dienstbaarheid. Natuurlijk, zoals Hospers zelfvoldaan opmerkt:" je kunt op zijn minst van baan veranderen", maar je kunt niet voorkomen dat je een baan hebt - net zoals onder statisme je op zijn minst van nationaliteit kunt veranderen, maar je kunt niet voorkomen dat je je onderwerpt aan de ene of de andere natiestaat. Maar vrijheid betekent meer dan het recht om van meester te veranderen.

De heruitvinding van het dagelijks leven betekent van de rand van onze kaarten af marcheren

Ik roep op tot een collectief avontuur in algemene vreugde en vrij onderling afhankelijke uitbundigheid.

Spelen is altijd vrijwillig. Wat anders spel zou kunnen zijn, is werk als het gedwongen wordt.

De liberalen vinden dat er een einde moet komen aan arbeidsdiscriminatie. Ik vind dat we de werkgelegenheid moeten beëindigen.

Ik ben de buitengerechtelijke nar die niet wil schikken, ik ben de burgerwacht, ik ben een wet op mezelf maar breek het toch! Ik heb een noodlanding gemaakt op de Moebius Strip en nu wil ik weten, aan welke kant sta jij?

Vrije tijd is niet-werk omwille van het werk. Vrije tijd is de tijd die wordt besteed aan het herstellen van het werk en in de waanzinnige maar hopeloze poging om het werk te vergeten.

De wet is elke aanvraag voor het officiële gebruik van dwang die slaagt.

Mensen zijn niet zo dom als politici denken. Steeds meer van ons lachen om onze 'burgerplicht' om te stemmen en verwerpen de rol van de verplichte kiezer.

Werk is de bron van bijna alle ellende in de wereld. Bijna elk kwaad dat je zou willen noemen, komt voort uit werken of uit het leven in een wereld die is ontworpen voor werk. Om te stoppen met lijden, moeten we stoppen met werken.

Een [typische] werknemer is een deeltijdse slaaf.

Het demoniseren van het autoritarisme van de staat en het negeren van identieke, zij het contractgewijde, onderdanige regelingen in de grote bedrijven die de wereldeconomie beheersen, is Fetisjisme op zijn ergst.

In tegenstelling tot bijzaken als werkloosheid, vakbonden en minimumloonwetten, is het onderwerp werk zelf bijna volledig afwezig in de libertaire literatuur. Het meeste van het weinige dat er is, bestaat uit Randitische uitspraken tegen parasieten, nauwelijks te onderscheiden van de beledigingen die de Sovjetpers aan dissidenten heeft toegebracht....

... de plaats waar [volwassenen] de meeste tijd doorbrengen en zich onderwerpen aan de dichtstbijzijnde controle is op het werk. Zonder zelfs maar in te gaan op de vraag van het ultieme dictaat van de wereldeconomie binnen enge grenzen van ieders productieve activiteit, is het dus duidelijk dat de bron van de grootste directe dwang die de gewone VOLWASSENE ervaart niet de staat is, maar eerder het bedrijf dat hem in dienst heeft. Je voorman of supervisor geeft je meer orders in een week dan de politie in een decennium.

[Libertariërs] veroordelen niet wat de staat doet, ze maken alleen bezwaar tegen wie het doet. Daarom tonen de mensen die het meest slachtoffer zijn van de staat de minste interesse in libertarisme. Degenen aan de ontvangende kant van dwang kibbelen niet over de referenties van hun dwang. Als u niet kunt betalen of niet wilt, maakt het u niet veel uit of uw ontbering diefstal of belastingheffing of restitutie of huur wordt genoemd. Als je graag je eigen tijd wilt beheersen, onderscheid je werk van slavernij alleen in mate en duur.

Gezuiverd van zijn linkse resten, zal anarchie - anarchisme minus marxisme - vrij zijn om beter te worden in zijn wat het is.