Rick Moody beroemde citaten

Cool is uitgegeven. Cool is leeg. Cool is ex post facto. Wanneer adverteerders en experts een woord verzamelen, Weet je dat het tijd is om ermee op te trekken. Gaan. Ik wil daarom voorstellen dat we nu cool beginnen te vermijden. Cool is een truc om je kleding te laten kopen die gemaakt is door sweatshoparbeiders in derdewereldlanden. Cool is de Triomf van de wil. Cool stelt je in staat om over lichamen te stappen. Cool laat je de andere kant op Kijken. Cool maakt je functioneel, verlangend naar routine afleiding, passief, gedopeerd, Dom.

Het verleden was zo voorbij dat het pijn deed.

Ik denk dat literatuur het beste is als het uitdrukt waar we liever niet over praten.

Ik heb heel hard gewerkt om categorisering te trotseren, om een taxonomie te breken wanneer het op mijn pad komt.

Ik heb dit jaar een duizendtal prijzen beoordeeld, dus ik heb veel boeken gelezen die net uit zijn gekomen.

Het proces van compositie, rotzooien met alinea ' s en proberen echt goed proza te maken, is ingebed in mijn persoonlijkheid.

Ik ben veertig geworden en ik ga eindelijk trouwen en misschien een kind krijgen.

Er is geen goede of verkeerde lezing van Naked Lunch, hoewel sommige lezingen vaker voorkomen, en dus is Burroughs commercial niet het probleem.

Het blijkt dat mijn geheugen gewoon niet zo geweldig is, dus voor specifieke scènes met mensen die dingen doen, had ik soms de details helemaal verkeerd of kon ik me niet herinneren wat er precies gebeurde, dus liet ik dat gewoon zijn.

Ik wilde altijd al iets geïllustreerd schrijven, en de Detailstrip gaf me eindelijk de kans.

Ik hou van stripboeken en deed dat altijd als kind.

Ik geloof in de absolute en onbeperkte vrijheid van lezen. Ik geloof in het dwalen door de stapels en het uitzoeken van het eerste wat me opvalt. Ik geloof in het kiezen van boeken op basis van de stofomslag.

De ijsstorm heeft, vanwege de film, een krachtig leven gehad, of zal hebben, in andere culturen.

Impotentie, Fetisjisme, biseksualiteit en slavernij zijn allemaal feiten van het leven, en onze fictie zou dat moeten weerspiegelen.

Genre is een boekhandelsprobleem, geen literair probleem.

Misschien als ik vijfenzestig ben, zal ik het over mijn literaire leven hebben.

Maar die onophoudelijke drive om daar te zijn in het literaire universum dat belangrijk was voor mij toen ik in de twintig was, zoals naar een Paris Review party gaan of wat dan ook, dat lijkt nu Totaal irrelevant.

Ik bewonder het schrijven van Melissa Pritchard al enkele jaren voor zijn wijsheid, zijn nederige elegantie en zijn aardse komedie.

Ik heb een lijstje gemaakt met dingen die ik moet proberen te doen.

Ik ben nu in Boston om te werken bij de New England Historical Genealogical Library, waar ik probeer mijn afstamming terug te voeren tot de zeventiende eeuw.

Ik probeer er zeker van te zijn dat er zowel komedie als verdriet is. Het maakt het verdriet gedenkwaardiger.

Mijn stelling is dat die stijl net zo gestileerd is als een sierlijke stijl.

God huilt van het lachen om aardse plannen, Weet je?

Er is iets heel rijk en krachtig in het niet praten over waar je soms over moet praten.

Ik veronderstel dat ik moet zeggen dat ik godslastering koester, als een geloof van de hoogste orde.

Ik geloof dat God zichzelf plaatst op de plek waar jij je eigen feilbaarheid herkent....En de paradox van dit alles is dat wanneer ik opgeef, ik het beter doe.

Heb ik al gezegd dat ik bij elke bocht de dood verwacht, dat elke blauwe lucht een veilige uitvaart heeft, dat elke bus me overrijdt, dat elke lage, gemene lettergreep die in mijn richting wordt uitgesproken, het geweld van moord lijkt te intimideren, dat elk gezin een kans lijkt te zijn om te ruïneren en dat elk huwelijk een ceremonie is waarin rampspoed zal vallen en harten zullen worden gebroken en levens zullen worden vernietigd en mensen gebrandmerkt door de vernederingen van liefde?

Verstrikt in elkaars armen en negen van de tien keer de dingen die je denkt over een persoon maken het onmogelijk om ze aan te raken.

Het is echter ook waar dat ik, nadat ik het regionale schrijversgetto heb veroverd, nu van plan ben het nationalistische schrijversgetto te veroveren en meer de wereld in te trekken.

Dus hoewel het waar is dat ik soms echt donkere dingen grappig vind, is het ook waar dat ik als schrijver van boeken het hele scala aan menselijke emoties wil hebben.

Ik probeer meer dode mensen te lezen omdat ik steeds dingen moet lezen voor jury ' s enzovoort.

Ik geloof in het kiezen van het moeilijkste boek dat je je kunt voorstellen. Ik geloof in het lezen van wat anderen te zeggen hebben over dit moeilijke boek, en dan mijn eigen gedachten te maken.