Kobo Abe beroemde citaten

Schep je om te overleven, of overleef je om te schoppen?

De nederlaag begint met de angst die men heeft verloren.

Als ik naar kleine dingen kijk, denk ik dat ik zal blijven leven: regendruppels, leren handschoenen gekrompen door nat te zijn... Als ik naar iets te groot kijk, wil ik sterven: het Dieetgebouw, of een wereldkaart.

Het is een gevaarlijke hond die niet blaft.

Iets waarvan we de verbinding met de menselijke ervaring niet kunnen begrijpen, is zeker beangstigend.

Misschien is het schrijven nodig als er niets gebeurt.

Groen doet me denken aan stilte, of misschien is het eenzaamheid. Ik krijg het gevoel van een vreselijk verre ster.

Op het moment dat je begint te twijfelen, begint de vloer onder je voeten te trillen.

Een toren van illusie, alles, gemaakt van illusoire bakstenen en vol gaten. Als het leven alleen uit belangrijke dingen zou bestaan, zou het echt een gevaarlijk Huis van glas zijn, nauwelijks onzorgvuldig te behandelen. Maar het dagelijks leven was precies zoals de krantenkoppen. En zo stelt iedereen, die de zinloosheid van het bestaan kent, het middelpunt van zijn kompas in zijn eigen huis.

Sommige mensen, als ze voor de politie worden geroepen, willen niets liever dan alles te morsen, feit en fictie, in de hoop een goede indruk te maken.

Zelfmoord is een ontsnapping uit het leven. Wat is het leven? Een ontsnapping uit de dood. Dit betekent dat ieder van ons twee keer moet sterven. De dood wacht op ons en de dood die achter ons aan komt.... Als je eenmaal vrij bent, tenminste van de dood die je achtervolgt, kun je ontspannen en genieten van het leven terwijl je verder gaat.

De doorn van de dood valt uit de hemel en zijn talloze vormen laten ons geen ruimte om te bewegen.

De mensheid, die altijd een deel van de natuur is geweest, heeft een punt bereikt waarop het te veel is voor de natuur om zich aan te passen.

Zonder de dreiging van straf is er geen vreugde in de vlucht.

Het meest angstaanjagende in de wereld is om het abnormale te ontdekken in dat wat het dichtst bij ons is.

Jaar na jaar vallen studenten mee als het water van een rivier. Ze stromen weg en alleen de leraar blijft achter, als een diep begraven rots op de bodem van de stroom.

Nu je dood bent, ben je prachtig. Foto ' s van mensen die net zijn overleden zijn twintig procent meer waard, en voor zelfmoorden is er nog eens vijf procent. Nu je dood bent, is er veel vraag naar je.

Toch leek er enige waarheid te zijn in de wet van de waarschijnlijkheid, volgens welke de kans op succes rechtstreeks evenredig is aan het aantal herhalingen.

Een plausibel gerucht / lijkt veel geloofwaardiger / dan de waarheid zelf.

Toen ik jong was, kon ik terug stuiteren van dingen als een gloednieuwe rubberen bal.

Werk leek iets fundamenteel voor de mens, iets dat hem in staat stelde de doelloze vlucht van de tijd te doorstaan.

Dingen hebben waarde omdat iemand ze koopt, omdat iemand geld betaalt; als je een koper kunt vinden, is zelfs een leugen duizend yen waard.

De natuur met haar rijkdom aan vogels en bloemen heeft in haar hart een plaats voor elk onkruid; want haar snelle ogen hebben geen microscoop nodig om de gevarieerde wonderen en verrukkingen op te merken die de nederigste werken van de Schepper bezitten.

Veel gelukkiger hij die, jong en vol trots en stralend van de glorie van de zon, de aarde verlaat voordat zijn zangtijd voorbij is. Alle wonden van de tijd de begraafplaats bloemen verbergen, zijn schoonheid leeft, zo vers als toen hij stierf.

De tijd kan niet worden aangespoord als een paard.