Tom Robbins beroemde citaten

We verspillen tijd met het zoeken naar de perfecte minnaar, in plaats van de perfecte liefde te creëren.

Ik heb mezelf nog nooit gegoogled, in feite denk ik dat het christelijke recht zulke dingen verbiedt.

Als we onvolledig zijn, zijn we altijd op zoek naar iemand die ons compleet maakt. Wanneer we na een paar jaar of een paar maanden van een relatie merken dat we nog steeds niet zijn vervuld, geven we onze partners de schuld en nemen we het op met iemand die veelbelovend is. Dit kan doorgaan en doorgaan-serie polygamie-totdat we toegeven dat terwijl een partner zoete dimensies aan ons leven kan toevoegen, wij, ieder van ons, verantwoordelijk zijn voor onze eigen vervulling. Niemand anders kan het voor ons bieden, en anders geloven is onszelf gevaarlijk misleiden en programmeren voor uiteindelijk falen elke relatie die we aangaan.

Om het onmogelijke te bereiken; het is juist het ondenkbare dat moet worden gedacht.

er zijn twee soorten mensen in deze wereld : degenen die geloven dat er twee soorten mensen in deze wereld zijn en degenen die slim genoeg zijn om beter te weten.

Ongeloof in magie kan een arme ziel dwingen te geloven in de overheid en het bedrijfsleven.

De ongelukkige persoon heeft er een hekel aan als je hem probeert op te vrolijken, omdat dat betekent dat hij moet stoppen met bij zichzelf te blijven en aandacht moet gaan besteden aan het universum. Ongeluk is de ultieme vorm van zelfgenoegzaamheid. Als je ongelukkig bent, krijg je veel aandacht voor jezelf. Je neemt jezelf oh zo serieus.

De mensheid is vooruitgegaan, wanneer ze vooruit is gegaan, niet omdat ze nuchter, verantwoordelijk en voorzichtig is geweest, maar omdat ze speels, opstandig en onvolwassen is geweest.

Er zijn maar twee mantra ' s, yum en yuck, de mijne is yum.

Madame Lily Devalier vroeg altijd: "waar ben je?"op een manier die insinueerde dat er maar twee plaatsen op aarde waren die men kon zijn: New Orleans en ergens belachelijk.

Je moet nooit aarzelen om je Koe te ruilen voor een handvol magische bonen.

Je hebt je leven geriskeerd, maar wat heb je nog meer geriskeerd? Riskeer je afkeuring? Heb je ooit economische veiligheid op het spel gezet? Heb je ooit een geloof geriskeerd? Ik zie niets bijzonder moedig aan het riskeren van iemands leven. Dus je verliest het, je gaat naar de hemel van je held en alles is melk en honing tot het einde der tijden. Toch? Je krijgt je beloning en lijdt geen aardse gevolgen. Dat is geen moed. Echte moed is iets riskeren dat je zou kunnen dwingen om je gedachten te heroverwegen en verandering te ondergaan en het bewustzijn te vergroten. Echte moed is het riskeren van je clichés.

Liefde verwart ons gemakkelijk omdat het altijd in beweging is tussen illusie en substantie, tussen herinnering en wens, tussen tevredenheid en behoefte.

De volle maan-de mandala van de hemel.

Diep van binnen zijn we ons er waarschijnlijk allemaal van bewust dat een soort mystieke evolutie onze ware taak is. Toch onderdrukken we het idee met aanzienlijke kracht, want toegeven is toegeven dat de meeste van onze politieke bewegingen, religieuze dogma ' s, sociale ambities en financiële trucs niet alleen contraproductief zijn, maar triviaal.

Wat ik onderweg heb geleerd, is dat het bestaan kosmisch Theater is, maar paradoxaal genoeg moeten we onze rollen naar het beste van ons vermogen spelen terwijl we de wijsheid hebben om ze niet te serieus te nemen.

Of een man een crimineel of een ambtenaar is, is puur een kwestie van perspectief.

De wereld is een wonderlijk rare plek, consensuele realiteit is aanzienlijk gebrekkig, geen instelling kan worden vertrouwd, zekerheid is een luchtspiegeling, veiligheid een waanidee, en de tirannie van de saaie geest bedreigt voor altijd-maar ons leven is niet zo beperkt als we denken dat ze zijn, alle dingen zijn mogelijk, lachen is heiliger dan vroomheid, vrijheid is zoeter dan roem, en uiteindelijk is het liefde en liefde alleen dat echt telt.

Adem goed. Blijf nieuwsgierig. En eet je bieten.

Amnesie is niet weten wie iemand is en wanhopig willen weten. Euforie is niet weten wie iemand is en er niet om geven. Extase is precies weten wie iemand is - en nog steeds niet om geven.

Er zijn veel dingen die het waard zijn om voor te leven, een paar dingen die het waard zijn om voor te sterven, en niets dat het waard is om voor te doden.

Er bestaat niet zoiets als een raar mens, het is alleen dat sommige mensen meer begrip nodig hebben dan anderen.

Misschien waren de meeste mensen fundamenteel tegenstrijdig. De echte mensen in ieder geval.

Er bestaat een valse aristocratie gebaseerd op familienaam, eigendom en erfelijke rijkdom. Maar er bestaat ook een echte aristocratie gebaseerd op intelligentie, talent en deugd.

Ik kom elke ochtend om ongeveer 10 uur in mijn schrijfkamer opdagen. Soms ziet mijn muze het goed om me daar te vergezellen en soms doet ze dat niet, maar ze weet altijd waar ik zal zijn. Ze hoeft niet te gaan jagen in de tavernes of op het strand of de boulevard te slepen op zoek naar mij.

Gedachten werden gemaakt om te blazen.

Ergens in de archieven van het grofste instinct is de waarheid vastgelegd dat het beter is om bedreigd en vrij te zijn dan gevangen en comfortabel.

Op het vasteland regende het. De beroemde Seattle rain. De dunne, grijze regen waar paddenstoelen van houden. De aanhoudende regen die elke verborgen ingang in kraag en boodschappentas kent. De Stille regen die een tinnen dak kan roesten zonder dat het tinnen dak een geluid maakt in protest. De sjamanistische regen die de verbeelding voedt. De regen dat lijkt eigenlijk een geheime taal, fluisterend, als de extase van Primitieven, van de essentie van de dingen.

Er is altijd dezelfde hoeveelheid geluk en pech in de wereld. Als één persoon het ongeluk niet krijgt, zal iemand anders het in zijn plaats moeten krijgen. Er is altijd dezelfde hoeveelheid goed en kwaad. We kunnen het kwaad niet uitroeien, we kunnen het alleen verdrijven, het dwingen om door de stad te verhuizen. En als het kwaad beweegt, gaat er altijd iets goeds mee. Maar we kunnen nooit de verhouding tussen goed en kwaad veranderen. Het enige wat we kunnen doen is de dingen in beweging houden zodat noch goed noch kwaad stolt. Dat is wanneer dingen eng worden. Het leven is als een stoofpot, je moet het vaak roeren, of al het uitschot stijgt naar de top.

Het is belangrijker om vrij te zijn dan gelukkig te zijn.

Ben je je ervan bewust dat haasten naar een doel een gesublimeerde doodswens is? Het is geen toeval dat we ze 'deadlines' noemen.

Maar waarom zou je je ziel verminderen door iets te doen? Middelmatigheid: nu is er lelijkheid voor je. Middelmatigheid is een haarbal opgehoest op het Perzische tapijt van de schepping.

De functie van de kunstenaar is om te bieden wat het leven niet biedt.

De vijand is elke expert die technocratische manipulatie beoefent, de vijand is elke voorstander van standaardisatie en de vijand is elk slachtoffer dat zo saai en lui en zwak is dat hij zich laat manipuleren en standaardiseren.

Je weet dat in New Orleans geen ochtend is tot de zon opkomt.

De missie van de kunstenaar in een over-technologische samenleving is om de oude magie weer tot leven te roepen.

Salvador Dali en voor vijftig cent krijg je een kop kloksmelting.

Leraren die je de ultieme antwoorden bieden, bezitten niet de ultieme antwoorden, want als ze dat wel deden, zouden ze weten dat de ultieme antwoorden niet kunnen worden gegeven, ze kunnen alleen worden ontvangen.

De enige bubbel in de platte champagne van februari is Valentijnsdag. Het was geen toeval dat onze voorouders Valentijnsdag op het shirt van februari hebben gepind: hij of zij heeft het geluk om een minnaar te hebben in frigide, antsy februari heeft inderdaad reden om te vieren.

Filosofen hebben eeuwenlang gediscussieerd over hoeveel engelen op het hoofd van een speld kunnen dansen, maar materialisten weten al die tijd dat het afhangt van of ze jitterbuggen of wang op wang dansen.

Hulpgeroep is vaak onhoorbaar.

Als er iets is, misschien een scène, een beeld dat je heel slecht wilt zien, dat je moet zien, maar het bestaat niet in de wereld om je heen, althans niet in de vorm die je je voorstelt, dan creëer je het zodat je ernaar kunt kijken en het in de buurt hebt, of het kunt laten zien aan andere mensen die het zich niet hadden voorgesteld omdat ze de realiteit op een meer beperkte, voorspelbare manier waarnemen. En dat is het. Dat is alles wat een kunstenaar doet.

In de mate dat deze wereld haar rijkdom en diversiteit opgeeft, geeft ze haar poëzie op; in de mate dat ze haar vermogen om te verrassen opgeeft, geeft ze haar muziek op; in de mate dat ze haar vermogen verliest om belachelijke en zelfs gevaarlijke uitzonderingen te tolereren, verliest ze haar gratie.

Toen mensen jong waren, werden ze rondgeduwd in kinderwagens. Toen ze oud waren, werden ze in rolstoelen rondgeduwd. Tussendoor werden ze gewoon rondgeduwd.

Als ze zeggen dat je moet opgroeien, bedoelen ze dat je moet stoppen met groeien.

Ons grootste menselijke avontuur is de evolutie van bewustzijn. We zijn in dit leven om de ziel te vergroten, de geest te bevrijden en de hersenen te verlichten.

In het begin was het ding. En het ene leidde tot het andere.

Om gerespecteerd te worden, moet Autoriteit respectabel zijn.

Elke halfwakkere materialist weet heel goed-dat wat je vasthoudt, houdt je vast.

Als je de ziel moet visualiseren, zie het dan als een kruising tussen een wolfgejammer, een foton en een dribbel van donkere melasse. Maar wat het werkelijk is, voor zover ik kan zien, is een pakket met informatie. Het is een programma, een stuk hyperruimtelijke software dat expliciet is ontworpen om te communiceren met het mysterie. Geen mysterie, let wel, het mysterie. Degene die nooit opgelost kan worden.