-
Hoe we in genade vallen. Je kunt er niet werken of verdienen. Je valt gewoon. Het ligt beneden, het ligt daarbuiten. Het komt naar je toe, ongevraagd.
-
Als het wild is voor je eigen hart, bescherm het dan. Bewaar het. Hou ervan. En vecht ervoor, en wijd je eraan, of het nu een bergketen is, je vrouw, je man, of zelfs (God verhoede) je baan. Het maakt niet uit of het wild is voor iemand anders: als het is wat je hart laat zingen, als het is wat je dagen laat zweven als een havik in de zomer, concentreer je er dan op. Want zeker, het is wild, en als het wild is, betekent het dat je nog steeds vrij bent. Waar je ook bent.
-
Mijn leven, realiseer ik me plotseling, is Juli. De kindertijd is Juni en de ouderdom is Augustus, maar hier is het, Juli, en mijn leven, dit jaar, is Juli binnen juli.
-
Ik maak me geen zorgen over mijn onvermogen om zo ' n troost te voelen te midden van mensen (anders dan met zeer weinig vrienden en familie), maar ben eerder gewoon dankbaar dat er tenminste honden bestaan, en ik ben me nederig bewust van hoeveel minder een persoon Ik zou zijn-hoe minder een mens-als ze niet bestonden.
-
Schrijf elke dag. Stop nooit. Als je niet gepubliceerd bent, geniet dan van het schrijven-en als je gepubliceerd bent, blijf dan genieten van het schrijven. Word niet zelfvoldaan, stop niet met vooruitgaan, groeien, het nieuw maken. De inzet is hoog. Waarom zouden we anders schrijven?
-
Ik heb veel van mijn hart verloren en de vonk of het vuur dat ooit de kunst van fictie creëerde of produceerde.
-
Het is een soort kerk, terug in deze laatste kernen. Het is misschien niet jouw kerk-dit laatste procent van het Westen-maar het is de mijne, en ik vraag schaamteloos om het wonder van de planeet te mogen blijven aanbidden, en de aanbidding van een natuurlijk systeem dat nog niet is aangeraakt, nooit is aangeraakt door de machines van de mens. Een plaats met het overblijfsel van God - de geur, het gevoel, het zicht, de smaak en het geluid van God-voor altijd vers erop
-
Wanneer u zich aanmeldt om een activist te zijn in het noordwesten van Montana, zullen mensen in de supermarkt oogcontact vermijden, vooral als ze rondhangen met uitgesproken tegenstanders van uw opvattingen.
-
De natuurlijke wereld is de enige die we hebben. Om te proberen de natuurlijke wereld niet te zien - om oogkleppen op te doen en het te vermijden - zou voor mij een vorm van waanzin lijken. Ik ben ook geïnteresseerd in de manier waarop Landschappen individuen en populaties vormen, en daaruit, culturen.
-
Ik denk dat een romanschrijver meer teder moet zijn met levende of 'echte' mensen. De morele verplichting om hun verhaal te hebben toevertrouwd, doemt elke dag, in elke zin voor je op.
-
Ik denk niet dat ik een natuurlijke romanschrijver Ben. Plot is zeker een van mijn zwakkere punten. Ik heb er lang aan gewerkt en het wordt niet veel beter.
-
Zelfs de grootste van mijn dromen en ambities, besef ik met toenemende ontzetting, waren nietig, armzalig, vergeleken met het object van mijn dromen. Ik zou niet zeggen dat mijn leven tot nu toe is opgebouwd overmuch van compromis, maar toch, het omringt me.
-
Het niet nastreven van wat men wil zou een verspilling van iemands leven zijn.
-
Het hart van dit alles is mysterie, en de wetenschap is op zijn best slechts de randversiering van dat mysterie-een verscheurde prikkeldraadhek waarlangs mysterie heen en weer reist, onbelemmerd door iets dat zo zwak is als de kennis van de mens.
-
Fictie is moeilijker voor mij dan non - fictie-meer bevredigend, als gevolg daarvan, als het slaagt.
-
Een roman met echte mensen is ingewikkeld, maar uiteindelijk is die extra uitdaging voor het goede.
-
De natuur en het oorspronkelijke systeem dat ons heeft geschapen, moeten altijd op de een of andere manier bij ons blijven, de basis van onze bewegingen en acties. Wat is onze plicht? Om een leven te leiden.
-
De bergen zijn hier altijd geweest, en in hen, de beren.
-
Er is niemand onder ons die niet, zelfs niet voor een moment, wreed is geweest tegen degenen van wie we het meest houden, alsof ze op dat moment niet meer in staat waren om het prachtige gewicht en de last, de verantwoordelijkheid, van die liefde op zich te nemen.
-
Ik heb gehoord dat als je sterft je een kamer van helder licht binnengaat, en dat je om de hoek brood kunt ruiken bakken.
-
Fit in waar je niet: maak je eigen space..be anders..geef niet toe. Bestaan ergens waar je niet verondersteld wordt te zijn, of waar je niet wilt. Wees je eigen mannen, doe wat je wilt, en doe niemand pijn.
-
Niets zal je zo diep of verdrietig in de problemen brengen als geloof.
-
Soms merk ik dat er een stilte en een heelheid is in de wereld of in een deel of hoek of fragment van de wereld of een kleine plaats in de tijd waar dingen gewoon zo goed en enorm en krachtig en gemakkelijk aanvoelen dat ik de misschien godslasterlijke gedachte zal hebben dat er misschien lagen van de hemel zijn.
-
Leef lang genoeg en alle zwakheden zullen worden verlicht, maar nogmaals misschien is dat niet allemaal slecht want kunnen ze dan beginnen sterke punten te worden?
-
De toekomst is zo willekeurig, en zo mobiel, er is geen manier om je visie te krijgen van wat je wilt dat je gemeenschap is, alleen door toeval. Ik geloof echt dat je mensen moet laten weten, om je stem te gebruiken, om te zeggen: 'Dit is wat ik leuk vind aan mijn plek, Ik wil het zo houden, dit is wat ik denk dat kan worden verbeterd, dit is waar ik het niet mee eens ben.'Dat is de enige manier waarop je een rol kunt spelen in het vormgeven van de toekomst.
