Dorothy Allison beroemde citaten

Twee of drie dingen Weet ik zeker, en een daarvan is dat als we niet mooi voor elkaar zijn, we geen schoonheid in welke vorm dan ook kunnen kennen.

Twee of drie dingen Weet ik zeker, en één is dat ik liever naakt ga dan de jas te dragen die de wereld voor mij heeft gemaakt.

Je moet meer doen dan overleven. Als schrijvers, als revolutionairen, vertel de waarheid, je waarheid op je eigen manier. Koop niet in hun systeem van censuur, in de veronderstelling dat als je dit personage laat vallen of die emotie verbergt, je door hun blokkades kunt glijden. Eet uw hart niet uit in de hoop hen te behagen.

Dingen vallen zo gemakkelijk uit elkaar als ze samengehouden worden met leugens.

Vrouwen verliezen hun leven niet wetende dat ze iets anders kunnen doen. Mensen eten zichzelf op in de overtuiging dat ze moeten zijn wat ze gemaakt zijn. Kinderen worden gek. Echt, zelfs kinderen worden gek, omdat ze geloven dat de vorm van het leven dat ze moeten leven zo klein en gemeen en gebroken is als ze worden verteld.

De enige magie die we hebben is wat we in onszelf maken, de spieren die we aan de binnenkant opbouwen, het gevoel van geloof dat we uit het niets creëren.

Vrouwen verliezen hun leven niet wetende dat ze iets anders kunnen doen...Ik heb mezelf opgeëist en mijn leven opnieuw gemaakt. Pas toen ik wist dat ik volledig tot mezelf behoorde, werd ik in staat om mezelf aan een ander te geven, om vreugde te vinden in verlangen, plezier in onze liefde, kracht in dit lichaam dat niemand anders bezit.

Er is een plek waar we altijd alleen zijn met onze eigen sterfelijkheid, waar we gewoon iets moeten hebben dat groter is dan onszelf om aan vast te houden-God Of geschiedenis of politiek of literatuur of een geloof in de genezende kracht van liefde, of zelfs rechtvaardige woede.... Een reden om te geloven, een manier om de wereld bij de keel te nemen en vol te houden dat er meer in dit leven is dan we ons ooit hebben voorgesteld.

Ik heb alles gewild als schrijver en als vrouw, maar bovenal een wereld die totaal veranderd is door mijn onthullingen.

Ik ben de enige die het verhaal van mijn leven kan vertellen en kan zeggen wat het betekent.

Honger maakt je onrustig. je droomt over voedsel-niet zomaar voedsel, maar perfect voedsel, het beste voedsel, magische maaltijden, beroemd en ontzagwekkend, het ene stuk vlees, de exacte smaak van boterachtige maïs, tomaten die zo rijp zijn dat ze splitsen en de lucht zoeten, bonen die zo knapperig zijn dat ze tussen de tanden knappen, jus als moedermelk die in je bloedbaan zingt.

Twee of drie dingen Weet ik zeker, en een daarvan is de manier waarop je iets kunt haten en liefhebben waarvan je niet zeker weet of je het begrijpt.

Ik begon niet met ambacht, ik begon met sterke gevoelens en werkte naar ambacht.

Achter mijn zorgvuldig Geknoopte kraag ligt mijn naaktheid, de strijd om schone kleren, voedsel, betekenis en geld te vinden. Achter seks is woede, achter woede is liefde, achter dit moment is stilte, jaren van stilte.

Klasse, ras, seksualiteit, geslacht en alle andere categorieën waarmee we elkaar categoriseren en afwijzen, moeten van binnenuit worden opgegraven.

Schrijf het verhaal dat je altijd bang was om te vertellen. Ik zweer je dat er magie in zit, en als je jezelf naakt laat zien voor mij, zal ik naakt zijn voor jou. Het zal ons verbond zijn

Fictie is een stukje waarheid dat leugens in betekenis verandert.

Ik heb een vreselijk geheugen.

Een van de sterke punten die ik haal uit mijn klas achtergrond is dat ik gewend ben aan minachting.

Ik geloof niet dat er een ware vriendschap is zonder een ereband, en de eer in Vriendschap is het respect dat je de ander geeft dat zij jou ook geeft.

Baby ' s veranderen dingen, openen deuren waarvan je dacht dat ze gesloten waren, sluiten anderen. Je veranderen in iets wat je nooit bent geweest.

Het is niet dat je religie hebt. Religie krijgt je en dan melkt je droog. Je mag geen whisky drinken. Laat je geen dikke meisjes lachen en giechelen. Ik laat je niets doen, behalve werken voor wat je daarna krijgt. Ik leef in het hier en nu.

Ik zet op de pagina een derde blik op wat ik heb gezien in het leven - de heruitgevonden ervaring van een schele arbeidersklasse Lesbienne, verslaafd aan geweld, taal en hoop, die de beslissing heeft genomen om te leven, vastbesloten is om te leven, op de pagina en op straat, voor mij en de mijne.

Het leven is geen film.

Schoonheid, zei mijn eerste vriendin tegen me, is die innerlijke kwaliteit die vaak geassocieerd wordt met grote hoeveelheden vrije tijd.

Mensen beginnen te schrijven om te creëren wat ze niet hebben gevonden en, een beetje, om iets terug te geven.

Twee of drie dingen Weet ik, twee of drie dingen Weet ik zeker, en een daarvan is dat om verder te leven ik verhalen moet vertellen, dat verhalen de enige zekere manier zijn die ik ken om het hart te raken en de wereld te veranderen

Ik denk dat ik zou zijn gestorven als er geen vrouwenbeweging was geweest. Het gaf me een visie dat ik iets anders kon doen, en het gaf me een begrip dat ik geen monster was, of sport, of een verrader van mijn familie.

Ik kan niet schrijven waar ik niet in geloof.

Ik denk dat ik zou zijn gestorven als er geen vrouwenbeweging was geweest.

Ik zal je het geheim vertellen. Als je begint met een personage, wil je beginnen met het creëren van een schurk.

Ik heb mezelf opgeëist en mijn leven opnieuw gemaakt.

Ik ben nog steeds heel bot: als je schrijver wilt worden, zoek dan een dagtaak. Het feit dat ik er mijn brood mee heb kunnen verdienen is verbazingwekkend.

Het komt erop neer dat ik schrijf om de doden te redden. Ik schrijf om de mensen te redden die ik verloren heb, waarvan sommige lichamen nog steeds rondlopen.

Achter het verhaal dat ik vertel, zit het verhaal dat ik niet vertel...Achter het verhaal dat je hoort, zit het verhaal dat ik je zou willen laten horen.

Schrijven is de enige manier die ik ken om gerechtigheid te eisen van een onverschillig universum.

Toen ik opgroeide, las ik altijd horrorboeken, terwijl mijn zus romans las.

Jus is het eenvoudigste, lekkerste, meest geheugenvolle gerecht dat ik weet te maken: een beetje meel, zout en peper, knapperige stukjes van het vlees dat de maaltijd verankerde, een paar kopjes water of melk en langzaam roeren om brokken te breken.

Verandering, als het komt, breekt alles open.

fictie is de grote leugen die de waarheid vertelt

Ik ben geboren in een land waar de mensen allemaal geloven dat ze natuurlijke aristocraten zijn.

Ik zei haar, raak me niet zo aan. Kom niet met die zure lach naar me toe. Kom naar me toe alsof ik je leven waard ben-het leven dat we samen maken. Neem me als een schildpad wiens schelp moet worden gebroken, wiens hart ijs is, die uw warmte nodig heeft. Hou van mij als een krijger, zweet tot aan je oorlellen en al je hoop tussen je tanden. Hou van me, zodat ik weet dat ik minstens zo belangrijk ben als alles wat je ooit hebt gewild.

... lijden veredelt niet. Het vernietigt. Om weerstand te bieden aan vernietiging, zelfhaat of levenslange hopeloosheid, moeten we de conditionering van veracht worden, de angst om het zij te worden waar zo minachtend over wordt gesproken, om leugenachtige mythen en gemakkelijke moraal te weigeren, om onszelf als menselijk, gebrekkig en buitengewoon te zien. Ieder van ons buitengewoon

Neem dat evangelie niet serieus. Het is leuk om je af en toe schoon te maken, maar het is niet echt. Het is net slechte whisky. Loop snel door je heen en laat je achter met pijn.

Dat was wat het evangelie moest doen-je tegelijkertijd laten haten en liefhebben, je schamen en verheerlijken.

Mama leerde met hen te lachen, voordat ze haar konden uitlachen, en om het zo goed te doen kon niemand zeker weten wat ze echt dacht of voelde.

Alles wat tot ons komt is een zegen of een test. Dat is alles wat je moet weten in dit leven, alleen de zekerheid dat God zijn oog op je heeft, dat hij weet waar je van gemaakt bent, waar je op moet groeien. Waarom, vragen stellen is een zonde, het is zinloos. Hij zal je de weg wijzen in zijn eigen goede tijd. En zolang ik me dat herinner, ben ik in orde.

Mijn hart brak opnieuw. Ik wilde mijn leven terug, mijn moeder, maar ik wist dat ik dat nooit zou krijgen. Het kind dat ik was, was weg met het kind dat zij was geweest. We waren nieuwe mensen en we kenden elkaar niet meer. Ik schudde wanhopig mijn hoofd.

De verschrikking van klassestratificatie, racisme en vooroordelen is dat sommige mensen beginnen te geloven dat de veiligheid van hun families en gemeenschappen afhangt van de onderdrukking van anderen, dat Voor sommigen om een goed leven te hebben er anderen moeten zijn wier leven is afgekapt en wreed.

Delia plukt aan de ruwe zweren van haar geweten...Dronken of nuchter, Delia woonde in het kleine stadje in haar hart, het negeren van de wereld waarin al haar liefde was veranderd in verdriet.