Sigurd F. Olson beroemde citaten

Wildernis is voor het Amerikaanse volk een spirituele noodzaak, een tegengif tegen de hoge druk van het moderne leven, een middel om sereniteit en evenwicht te herwinnen.

Vreugde komt voort uit eenvoudige en natuurlijke dingen: mist over weiden, zonlicht op Bladeren, het pad van de maan over water.

Zolang er jonge mannen zijn met het licht van avontuur in hun ogen of een vleugje wildernis in hun ziel, zullen er stroomversnellingen worden afgelegd.

Het leven is goed voor mensen die weten hoe ze moeten leven. Ik hoop nooit grote fondsen van wereldse rijkdom te vergaren, maar Ik zal iets veel waardevoller vergaren, een opslagplaats van prachtige herinneringen. Als ik de schemering van het leven bereik, zal ik terugkijken en zeggen dat ik blij ben dat ik heb geleefd zoals Ik heb geleefd, het leven is goed voor me geweest.

Er is magie in het gevoel van een peddel en de beweging van een kano, een magie samengesteld uit Afstand, avontuur, eenzaamheid en vrede. De weg van een kano is de weg van de wildernis en van een vrijheid die bijna vergeten is. Het is een tegengif voor onzekerheid, de open deur naar waterwegen uit vroegere tijden en een manier van leven met diepe en blijvende voldoening. Als een man deel uitmaakt van zijn kano, is hij deel van alles wat kano ' s ooit hebben gekend.

Eenvoud in alle dingen is het geheim van de wildernis en een van de meest waardevolle lessen. Wat we achterlaten is belangrijk. Ik denk dat de kwestie van eenvoud verder gaat dan alleen voedsel, apparatuur en onnodige gadgets; het gaat ook over de kwestie van gedachten en doelstellingen. Wanneer we in de wildernis zijn, moeten we onze problemen niet met ons meedragen, anders gaat de vreugde verloren.

Ik heb deze plek Listening Point genoemd omdat alleen wanneer men komt om te luisteren, alleen wanneer men bewust en stil is, dingen kunnen worden gezien en gehoord.Iedereen heeft wel ergens een luisterpunt.Het hoeft niet in het noorden of dicht bij de wildernis te zijn, maar ergens van rust waar het universum met ontzag kan worden overwogen.

Soms spreekt men op stille wateren niet hardop, maar alleen in fluisteringen, want dan is alle lawaai heiligschennis.

Zonder liefde voor het land ontbreekt het behoud aan betekenis of doel, want alleen in een diep en inherent gevoel voor het land kan er toewijding zijn in het behoud ervan.

Als een man deel uitmaakt van zijn kano, is hij deel van alles wat kano ' s ooit hebben gekend.

Je kunt niet weglopen van een uitdaging zonder te verliezen. Vluchten is het ondertekenen van een doodvonnis voor waardigheid en karakter, en als je bent gevlucht, is er geen terugkeer; je bent voor altijd een zwakkeling. Het aangaan van een uitdaging, hoewel men verslagen kan worden, geeft kracht, karakter en een zekere zekerheid dat men, ongeacht de uitkomst, zal overleven of ten onder zal gaan in de strijd.

In de wildernis kunnen mensen de stilte en de eenzaamheid en de niet-geciviliseerde omgeving vinden die hen opnieuw kunnen verbinden met hun evolutionaire erfgoed, en door een ervaring van het eeuwige mysterie, hen een gevoel van de heiligheid van de hele schepping kunnen geven.

Het was Indische zomer, een soort blauwe vogel zoals we het in het noorden noemen, warm en zonnig, zonder een adem van wind; het water was hemelsblauw, de kusten een bank van massief goud.

Ik heb ontdekt in een leven van reizen in primitieve gebieden, een leven van het zien van mensen die in de wildernis leven en het gebruiken ervan, dat er een harde kern van wildernisbehoefte in iedereen is, een kern die zijn spirituele waarden tot een fundamentele menselijke noodzaak maakt. Het is niet te verbergen....Tenzij we plaatsen kunnen behouden waar de eindeloze spirituele behoeften van de mens kunnen worden vervuld en gevoed, zullen we onze cultuur en onszelf vernietigen.

Hoewel we geboren zijn met nieuwsgierigheid en verwondering en onze vroege jaren vol van het avontuur dat ze brengen, Weet ik dat dergelijke inherente vreugden vaak verloren gaan. Ik weet ook dat, diep in ons, hun latente gloed weer kan worden aangewakkerd om te vlammen door bewustzijn en een open geest.

En dus als we het hebben over immateriële waarden, bedenk dan dat ze niet van de anderen kunnen worden gescheiden. Het behoud van wateren, bossen, bodems en dieren in het wild zijn allemaal betrokken bij het behoud van de menselijke geest. Het doel waar we allemaal naar streven is geluk, tevredenheid, de waardigheid van het individu en het goede leven. Dit doel zal ons voor altijd ontgaan als we het belang van de immateriële zaken vergeten.

Schoonheid bestaat uit vele dingen en staat nooit alleen. Het maakt deel uit van horizonten, blauw in de verte, grote oorspronkelijke stiltes, kennis van alle dingen van de aarde. Het belichaamt de hoop en dromen van degenen die eerder zijn gegaan, inclusief de geestenwereld; het is zo kwetsbaar dat het kan worden vernietigd door een geluid of gedachte. Het kan oneindig klein zijn of het universum zelf omvatten. Het komt in een snelle conceptie waar de natuur niet is verstoord.

Ethische en morele vragen en hoe we ze beantwoorden, kunnen bepalen of oerscènes een bron van vreugde en troost zullen blijven voor toekomstige generaties. De beslissingen zijn van ons en we moeten onze geest en ziel zoeken naar de juiste antwoorden... We moeten eeuwig waakzaam zijn, het brede concept van een milieuethiek omarmen om te overleven.

De weg van een kano is de weg van de wildernis, en van een vrijheid die bijna vergeten is.

Bewustzijn is kennis maken met de omgeving, ongeacht waar men zich bevindt. De mens wordt niet plotseling bewust of doordrenkt van verwondering; het is iets waarmee we geboren worden.

Zelfs regen en wind en stormachtige wolken brengen vreugde, net zoals het kennen van dieren en bloemen en waar ze wonen.

Bewustzijn is kennis maken met de omgeving, ongeacht waar men zich bevindt.

Eenvoud in alle dingen is het geheim van de wildernis en een van de meest waardevolle lessen

Wildernis kan alleen worden gewaardeerd door contrast, en eenzaamheid kan alleen worden begrepen als we er zonder zijn geweest. We kunnen ons niet afscheiden van de maatschappij, kameraadschap, delen en liefde. Tenzij we iets kunnen bijdragen uit de ervaring van de wildernis, wat troost of vrede kunnen vinden om met anderen te delen, dan is het echte doel verslagen.

Als we onze prioriteiten kunnen veranderen, evenwicht en begrip kunnen bereiken in onze rol als mens in een complexe wereld, kan het komende tijdperk heel goed dat van een rijkere beschaving zijn, niet het einde ervan.