Machado de Assis beroemde citaten

Het beste is om mijn greep op mijn pen los te maken en hem rond te laten dwalen totdat hij een ingang vindt. Er moet één zijn-alles hangt af van de omstandigheden, een regel die zowel van toepassing is op de literaire stijl als op het leven. Elk woord trekt een ander aan, een idee een ander, en dat is hoe boeken, regeringen en revoluties worden gemaakt-sommigen zeggen zelfs dat de natuur haar soort heeft geschapen.

Hij voelde dat er een losse balans is tussen goed en kwaad, en dat de kunst van het leven bestaat uit het verkrijgen van het grootste goed uit het grootste kwaad.

Laat Pascal zeggen dat de mens een denkend riet is. Hij heeft ongelijk; de mens is een denkende erratum. Elke periode in het leven is een nieuwe editie die de vorige corrigeert en die op zijn beurt zal worden gecorrigeerd door de volgende, tot de publicatie van de definitieve editie, die de uitgever aan de worms doneert.

Ik overwoog het geval en besefte dat als iets in mening kan bestaan zonder in werkelijkheid te bestaan, of in werkelijkheid kan bestaan zonder in mening te bestaan, de conclusie is dat van de twee parallelle levens alleen mening nodig is-niet de werkelijkheid, die slechts een secundaire overweging is.

Uit de zuchten van de ene generatie worden de hoop van de volgende gekneed.

Voel je niet slecht als je vriendelijkheid wordt beloond met ondankbaarheid; het is beter om uit je droomwolken te vallen dan uit een raam op de derde verdieping.

Het is de gelegenheid die de revolutie maakt.

Een leven zonder vechten is een dode zee in het universele organisme.

Tranen zijn geen argumenten.

De zon van morgen is onderweg - een meedogenloze zon, ondoorgrondelijk als het leven.

Er is niets in de wereld zo Monsterlijk Groot als onze onverschilligheid.

In het gewone leven bevrijdt de handeling van een derde de aannemer niet van een verplichting; maar het voordeel van het sluiten van een contract met de hemel is dat intenties geldige valuta zijn.

Por que bonita, se coxa? Por que coxa, se bonita?

Voor hem leken de sterren op zoveel muzieknoten die aan de hemel waren bevestigd, gewoon wachtend op iemand die ze losmaakte. Op een dag zou de hemel leeg zijn, maar tegen die tijd zou de aarde een constellatie van muziekpartituren zijn.

Sommige acties zijn zelfs lager dan de mensen die ze plegen.

Dromen verachten fijne lijnen en finishing touches op Landschappen-ze stellen zich tevreden met dikke maar representatieve penseelstreken.

De conclusie is dus dat er twee belangrijke krachten in de samenleving zijn: de liefde, die de soort vermenigvuldigt, en de neus, die haar ondergeschikt maakt aan het individu. Voortplanting, evenwicht.