Georgia O'Keeffe beroemde citaten

Een ruimte vullen op een mooie manier - dat is wat kunst voor mij betekent.

Of je slaagt of niet is irrelevant, zoiets bestaat niet. Het maken van je Onbekende bekend is het belangrijkste.

Ik ben absoluut doodsbang geweest elk moment van mijn leven - en ik heb het me nooit laten weerhouden om iets te doen wat ik wilde doen.

Ik ontdekte dat ik dingen kon zeggen met kleur en vormen die ik op geen enkele andere manier kon zeggen - dingen waar ik geen woorden voor had.

Ik vind het zo dom voor mensen om gelukkig te willen zijn. Gelukkig is zo tijdelijk-je bent even gelukkig en dan begin je weer na te denken. Interesse is het belangrijkste in het leven; geluk is tijdelijk, maar interesse is continu.

De mannen vonden het leuk om me neer te zetten als de beste vrouwelijke schilder. Ik denk dat ik een van de beste schilders ben.

Als je een bloem in je hand neemt en er echt naar kijkt, is het jouw wereld voor het moment. Ik wil die wereld aan iemand anders geven. De meeste mensen in de stad rennen rond, dus ze hebben geen tijd om naar een bloem te kijken. Ik wil dat ze het zien of ze dat willen of niet.

Niemand ziet een bloem echt, het is zo klein. We hebben geen tijd, en om te zien kost tijd - zoals een vriend tijd kost.

Ik besloot dat als ik die bloem op grote schaal kon schilderen, je haar schoonheid niet kon negeren.

De visie van iemand anders zal nooit zo goed zijn als jouw eigen visie op jezelf. Leef en sterf ermee, want uiteindelijk is het alles wat je hebt. Verlies het en je verliest jezelf en al het andere. Ik had naar mezelf moeten luisteren.

Verbeelding laat je allerlei dingen zien.

Als je een bloem in je hand neemt en er echt naar kijkt, is het voor een moment jouw wereld.

Ik heb het al voor mezelf geregeld, dus vleierij en kritiek gaan in dezelfde put en ik ben vrij.

Interesse is het belangrijkste in het leven; geluk is tijdelijk, maar interesse is continu.

Om een wereld te creëren in een van de Kunsten vereist moed.

Vul een ruimte op een mooie manier in.

Het is niet genoeg om aardig te zijn in het leven. Je moet lef hebben.

God zei me dat als ik die berg genoeg schilderde, ik hem kon hebben.

Ik besloot opnieuw te beginnen-om weg te nemen wat mij was geleerd, om mijn eigen denken als waar te accepteren. Dit was een van de beste tijden van mijn leven. Er was niemand in de buurt om te kijken naar wat ik aan het doen was, niemand geïnteresseerd, niemand om er op de een of andere manier iets over te zeggen. Ik was alleen en uniek vrij, werkend in mijn eigen, Onbekende-niemand om tevreden te stellen behalve mezelf. Ik begon met houtskool en papier en besloot geen kleur te gebruiken totdat het onmogelijk was om te doen wat ik wilde doen in zwart-wit. Ik geloof dat het juni was voordat ik Blauw nodig had.

Een week geleden waren het de bergen die ik het mooiste vond, en vandaag zijn het de vlakten. Ik denk dat het het gevoel van grootsheid in beide is dat me wegvoert.

Niets is minder realistisch dan realisme. Details zijn verwarrend. Alleen door selectie, door eliminatie, door nadruk komen we tot de werkelijke betekenis van de dingen.

Waar ik geboren ben en waar en hoe Ik heb geleefd is onbelangrijk. Het is wat ik heb gedaan met waar ik ben geweest dat van belang zou moeten zijn.

Geluk gaat als de wind, maar wat interessant is blijft.

De Betekenis van een woord is - voor mij - niet zo exact als de Betekenis van een kleur. Kleuren en vormen maken een duidelijker statement dan woorden.

Ik besloot mijn eigen gedachten als waar te aanvaarden.

Mijn schilderij is wat ik terug moet geven aan de wereld voor wat de wereld mij geeft.

Ik zie niet in waarom we ooit denken aan wat anderen denken van wat we doen - ongeacht wie ze zijn. Is het niet genoeg om jezelf te uiten?

Ik ben elke dag van mijn leven bang geweest, maar ik heb het toch gedaan.

Ik heb het gevoel dat er iets onontgonnen is aan de vrouw die alleen een vrouw kan verkennen.

Dus ik zei tegen mezelf-Ik zal schilderen wat ik zie-wat de bloem voor mij is, maar Ik zal het groot schilderen en ze zullen verrast zijn om de tijd te nemen om ernaar te kijken-Ik zal zelfs drukke New Yorkers de tijd laten nemen om te zien wat ik van bloemen zie.

Ik kan niet wonen waar ik wil, ik kan niet gaan waar ik wil, ik kan niet doen wat ik wil, ik kan niet eens zeggen wat ik wil. Ik besloot dat ik een heel domme dwaas was om niet te schilderen zoals ik wilde.

Ik wil echte dingen ... muziek die gaten in de lucht maakt.

Om je Onbekende bekend te maken-dat is het belangrijkste.

Als mensen erotische symbolen in mijn schilderij lezen, denken ze echt aan hun eigen zaken.

Je Onbekende bekend maken is het belangrijkste - en het onbekende altijd voorbij je houden - het vangen - kristalliseren van je eenvoudiger, duidelijker visie op het leven - alleen om te zien dat het verouderd wordt vergeleken met wat je vaag voor je voelt - dat je altijd moet blijven werken om te begrijpen.

Jij bent een van mijn mooiste gedachten.

Omdat ik niet kan zingen, schilder ik.

Het schilderij is als een draad die door alle redenen loopt voor alle andere dingen die iemands leven maken.

De ochtend is de beste tijd, er zijn geen mensen in de buurt. Mijn aangename gezindheid houdt van de wereld met niemand erin.

Kunstenaars en religieuzen zijn nooit ver uit elkaar, ze gaan naar de bronnen van openbaring voor wat ze kiezen om te ervaren en wat ze melden is de mate van hun ervaringen. Intellect wil regelen-intuïtie wil accepteren.

Het lijkt me altijd dat zo weinig mensen leven-ze lijken gewoon te bestaan en ik zie geen reden waarom we niet altijd zouden moeten leven - totdat we fysiek sterven.

Liefste-mijn lichaam is gewoon gek om jou te willen-als je morgen niet komt - Ik zie niet in hoe ik op je kan wachten - Ik vraag me af of jouw lichaam de mijne wil zoals de mijne de jouwe wil - de kussen - de heetheid - de vochtigheid - alles samen smelten - het zo strak vastgehouden worden dat het pijn doet-de wurging en de worsteling.

Als ik aan de dood denk, betreur ik alleen dat ik dit prachtige land niet meer zal kunnen zien tenzij de Indianen gelijk hebben en mijn geest hier zal lopen nadat ik weg ben.

Ik ben de hele tijd bang. Maar ik laat het me nooit tegenhouden. Nooit!

'S Avonds ga ik de woestijn in en breng uren door met kijken naar de zon die ondergaat, gewoon ervan genieten, en elke dag ga ik naar buiten en kijk het opnieuw. Ik teken wat en er is een klein schilderij en zo gaan de dagen voorbij.

Zongebleekte beenderen waren zeer wonderlijk tegen het blauw - dat blauw dat er altijd zal zijn zoals het nu is nadat alle vernietiging van de mens is beëindigd.

Voordat ik penseel op doek zet, vraag ik: 'Is dit van mij? ..Is het beïnvloed door een idee dat ik van een man heb gekregen? ...Ik probeer met al mijn vaardigheden een schilderij te maken dat alle vrouwen is, evenals alle van mij.

Ik haat bloemen - Ik schilder ze omdat ze goedkoper zijn dan modellen en ze niet bewegen.

De dagen dat je werkt zijn de beste dagen.

Een bloem is relatief klein... Nog steeds op een bepaalde manier-niemand ziet een bloem-dus ik zei tegen mezelf-Ik zal het groot schilderen.