Vincent Van Gogh beroemde citaten

Ik sterf liever van passie dan van verveling.

Je beroep is niet wat je wekelijkse salaris naar huis brengt, je beroep is wat je hier op aarde wordt gezet om te doen, met zo 'n passie en zo' n intensiteit dat het spiritueel wordt in het roepen.

Als je een stem in je hoort zeggen 'Je kunt niet schilderen', dan schilder je in ieder geval, en die stem zal tot zwijgen worden gebracht.

Normaliteit is een verharde weg: het is comfortabel om te lopen, maar er groeien geen bloemen op.

Zo vaak heeft een bezoek aan een boekhandel me gejuichd en me eraan herinnerd dat er goede dingen in de wereld zijn.

Veel mensen lijken het dwaas te vinden, zelfs bijgelovig, om te geloven dat de wereld nog steeds ten goede kan veranderen. En het is waar dat het in de winter soms zo bitter koud is dat men in de verleiding komt te zeggen: 'wat kan het mij schelen als er een zomer is; de warmte ervan helpt me nu niet meer."Ja, het kwaad lijkt vaak het goede te overtreffen. Maar dan, ondanks ons, en zonder onze toestemming, komt er eindelijk een einde aan de bittere vorst. Op een ochtend draait de wind en er is een dooi. En dus moet ik nog hoop hebben.

Zoals de praktijk volmaakt maakt, kan ik niet anders dan vooruitgang boeken; elke tekening die men maakt, elke studie die men schildert, is een stap voorwaarts.

Ik zoek, ik streef, ik ben er met heel mijn hart in.

Er is vrede, zelfs in de storm

Wat in liefde wordt gedaan, wordt goed gedaan.

Grote dingen worden gedaan door een reeks kleine dingen samengebracht.

Weet je wat de gevangenis doet verdwijnen? Elke diepe, oprechte genegenheid. Vrienden zijn, broers zijn, liefhebben, dat is wat de gevangenis opent, met de hoogste macht, door een of andere magische kracht. Zonder deze blijft men dood. Maar wanneer genegenheid wordt opgewekt, herleeft het leven.

Pas als ik val, sta ik weer op.

Er bestaat niet zoiets als een lelijke vrouw.

De grote dingen worden niet door impulsen gedaan, maar door een reeks kleine dingen samengebracht. En grote dingen zijn niet toevallig, maar moeten zeker gewild zijn.

Af en toe, in tijden van zorgen, heb ik ernaar verlangd om stijlvol te zijn, maar bij nader inzien zeg ik nee-laat me gewoon mezelf zijn-en druk ik ruwe, maar ware dingen uit met ruw vakmanschap.

Houd je liefde voor de natuur, want dat is de ware manier om kunst steeds meer te begrijpen.

Toch is er een kalme, pure harmonie en muziek in mij.

Als ik een vreselijke behoefte heb aan - zal ik het woord zeggen - religie. Dan ga ik de sterren schilderen.

Hoe lelijker, ouder, gemeener, slechter, armer ik word, hoe meer ik wraak wil nemen door schitterende kleuren te maken, goed geregeld, schitterend.

Ik droom van schilderen en dan schilder ik mijn droom.

Wat ben ik in de ogen van de meeste mensen - een nietigheid, een excentriek of een onaangenaam persoon - iemand die geen positie in de samenleving heeft en nooit zal hebben; kortom, de laagste van de laagste. Oké, dan - zelfs als dat absoluut waar was, dan zou ik op een dag door mijn werk willen laten zien wat zo 'n excentriek, zo' n niemand, in zijn hart heeft.

Wat in de kunst leeft en eeuwig leeft, is eerst de schilder en daarna het schilderij.

Als men de behoefte voelt aan iets groots, iets oneindig, iets waardoor men zich bewust wordt van God, hoeft men niet ver te gaan om het te vinden.

Goede vrienden zijn echt de schatten van het leven. Soms kennen zij ons beter dan wij onszelf kennen. Met zachte eerlijkheid zijn ze er om ons te begeleiden en te ondersteunen, om ons gelach en onze tranen te delen. Hun aanwezigheid herinnert ons eraan dat we nooit echt alleen zijn.

...en dan heb ik de natuur en kunst en poëzie, en als dat niet genoeg is, wat is dan genoeg?

Word geen slaaf van je model.

Ik probeerde door rood en groen de verschrikkelijke passies van de mensheid uit te drukken.

Ik denk dat ik het nog steeds in mijn hart heb om ooit een boekhandel te schilderen met de voorkant geel en roze in de avond...als een licht in het midden van de duisternis.

Op een dag zal de dood ons naar een andere ster brengen.

Uiteindelijk zullen we genoeg hebben van cynisme, scepticisme en onzin, en we zullen meer muzikaal willen leven.

Het is lang naar dingen kijken die je rijpen en je een diepere betekenis geven.

Maar voor de gezondheid zoals je zegt, is het zeer noodzakelijk om in de tuin te werken en de bloemen te zien groeien.

Mijn schetsboek is een getuige van wat ik ervaar, dingen krabbelen wanneer ze gebeuren.

Overdrijf het essentiële, laat het voor de hand liggende vaag.

Laat me daar stoppen, maar mijn God, hoe mooi Shakespeare is, wie anders is zo mysterieus als hij is; zijn taal en methode zijn als een penseel dat trilt van opwinding en extase. Maar men moet leren lezen, net zoals men moet leren zien en leren leven.

Als men de behoefte voelt aan iets groots, iets oneindig, iets waardoor men zich bewust wordt van God, hoeft men niet ver te gaan om het te vinden. Ik denk dat ik iets dieper, meer oneindig, meer eeuwig zie dan de oceaan in de uitdrukking van de ogen van een kleine baby wanneer hij ' s morgens wakker wordt en kookt of lacht omdat hij de zon op zijn wieg ziet schijnen.

Dus laten we rustig voorwaarts gaan, ieder op zijn eigen pad, voor altijd op zoek naar het licht.

Ik weet niets met zekerheid, maar het zien van de sterren doet me dromen.

Het is met het lezen van boeken hetzelfde als met het kijken naar foto ' s; men moet zonder twijfel, zonder aarzeling, met zekerheid, bewonderen wat mooi is.

Soms denk ik dat er niets zo leuk is als tekenen.

Grote dingen zijn niet toevallig, maar moeten zeker gewild zijn.

Het is maar al te waar dat veel kunstenaars geestelijk ziek zijn - het is een leven dat, op zijn zachtst gezegd, iemand tot een buitenstaander maakt. Ik ben in orde als ik mezelf volledig in het werk dompel, maar Ik zal altijd half gek blijven.

Weet je waar ik op hoop, als ik mezelf toestaat om te beginnen te hopen? [...] Dat je in je liefde voor mensen iets vindt om niet alleen voor te werken, maar om je te troosten en te herstellen wanneer er een behoefte is.

Ik wil mensen raken met mijn kunst. Ik wil dat ze zeggen: "hij voelt zich diep, hij voelt zich teder".

Ik ben een fanaticus! Ik voel een kracht in mij...een vuur dat ik niet kan blussen, maar moet blijven branden.

Ik geef toe dat ik niet weet waarom, maar naar de sterren kijken doet me altijd dromen.

Ik ben een kunstenaar... Het is vanzelfsprekend dat wat dat woord impliceert, altijd op zoek is naar iets zonder het ooit volledig te vinden. Het is het tegenovergestelde van zeggen: 'Ik weet er alles van. Ik heb het al gevonden. Wat mij betreft betekent het woord: 'Ik kijk. Ik jaag ernaar. Ik ben diep betrokken.'

Als ik later iets waard ben, ben ik nu iets waard. Want tarwe is tarwe, ook al denken mensen in het begin dat het gras is.

Tekenen is de wortel van alles.