Edgar Degas beroemde citaten

Kunst is niet wat je ziet, maar wat je anderen laat zien.

Het lijkt mij dat als de kunstenaar vandaag serieus wil zijn - om een kleine originele niche voor zichzelf te snijden, of op zijn minst zijn eigen onschuld van persoonlijkheid te behouden-hij zich opnieuw in eenzaamheid moet zinken. Er is te veel gepraat en geroddel; foto ' s worden blijkbaar gemaakt, zoals beurskoersen, door concurrentie van mensen die winst willen maken; om iets te doen hebben we (om zo te zeggen) de humor en ideeën van onze buren evenzeer nodig als de zakenlieden de fondsen van anderen nodig hebben om op de markt te winnen. Al dit verkeer verscherpt onze intelligentie en vervalst ons oordeel.

Schilderen is makkelijk als je niet weet hoe, maar heel moeilijk als je dat wel weet.

Ik wil beroemd maar onbekend zijn!

Geen kunst is minder spontaan dan de mijne. Wat ik doe is het resultaat van reflectie en de studie van de grote meesters.

Pas als hij niet meer weet wat hij doet, doet de schilder goede dingen.

Het is allemaal goed om te kopiëren wat je ziet, maar het is veel beter om te tekenen wat je nu alleen in je geheugen ziet. Dat is een transformatie waarbij verbeelding samenwerkt met geheugen.

Men moet een hoge mening hebben over een kunstwerk - niet het werk dat men op dit moment creëert, maar over dat wat men op een dag wenst te bereiken. Zonder dit is het niet de moeite waard om te werken.

Iedereen heeft talent op zijn 25e. De moeilijkheid is om het op vijftig te hebben.

"Kunst" is hetzelfde woord als "kunst", dat wil zeggen, iets bedrieglijks. Het moet erin slagen de indruk van de natuur op valse wijze te wekken.

Muzen werken de hele dag en komen ' s nachts samen en dansen.

Een schilderij vereist een beetje mysterie, wat vaagheid en wat fantasie. Als je altijd je Betekenis volkomen duidelijk maakt, eindig je met saaie mensen

Men moet hetzelfde onderwerp tien keer, honderd keer opnieuw doen. In de kunst mag niets op een ongeluk lijken, zelfs geen beweging.

Maak een tekening. Begin het opnieuw, traceer het. Start het en traceer het opnieuw.

Je moet een hoog begrip hebben, niet van wat je doet, maar van wat je op een dag kunt doen: zonder dat heeft het geen zin om te werken.

Proef! Het bestaat niet. Een kunstenaar maakt mooie dingen zonder zich ervan bewust te zijn.

Tekenen is niet hetzelfde als vorm, het is een manier om vorm te zien.

Wat heerlijk is het gesprek van specialisten! Men begrijpt helemaal niets en het is charmant.

Er is een soort succes dat niet te onderscheiden is van paniek.

Een schilderij is een kunstmatig werk, buiten de natuur. Het vraagt om net zoveel sluwheid als het plegen van een misdaad.

Tekenen is de meest directe en spontane expressie van de kunstenaar, een soort schrijven: het onthult, beter dan schilderen, zijn ware persoonlijkheid.

We zijn toch geschapen om naar elkaar te kijken?

Daglicht is te gemakkelijk. Wat Ik wil is moeilijk - de sfeer van lampen en maanlicht.

Kunst is ondeugd. Je trouwt er niet rechtmatig mee, je verkracht het.

En zelfs dit hart van mij heeft iets kunstmatig. De dansers hebben het in een zak roze satijn genaaid, roze satijn licht vervaagd, zoals hun dansschoenen.

Een gesprek in het echte leven zit vol met half afgewerkte zinnen en overlappende gesprekken. Waarom zou schilderen niet ook zo zijn?

In de schilderkunst moet je het idee van het ware geven door middel van het valse.

Werk veel bij avondeffecten, lamplicht, kaarslicht, enz. Het intrigerende is niet om de bron van het licht te laten zien, maar het effect van de verlichting.

Wat een vreselijk ding is geel.

Maak portretten van mensen in vertrouwde en typische houdingen.

De musea zijn hier om de geschiedenis van de kunst te onderwijzen en nog iets meer, want als ze bij de zwakken een verlangen stimuleren om na te bootsen, voorzien ze de sterken van de middelen voor hun emancipatie.

Een kunstenaar moet zijn werk benaderen in de geest van de crimineel die op het punt staat een misdaad te plegen.

Het vereist moed om een frontale aanval op de natuur te maken door de brede vlakken en de grote lijnen en het is laf om het te doen door de facetten en details. Het is een strijd.

Ik zou mijn hele leven in dodelijke ellende zijn geweest uit angst dat mijn vrouw zou zeggen: 'dat is een mooi klein ding', nadat ik een film had afgemaakt.

Je foto ' s zouden al lang klaar zijn als ik niet elke dag gedwongen was om iets te doen om geld te verdienen.

Ik ben blij dat ik mijn stijl nog niet heb gevonden. Ik zou me dood vervelen.

Ik heb echt veel dingen in mijn hoofd; waren er maar verzekeringsmaatschappijen voor dat als er voor zoveel dingen.

Wat zeker is, is dat een stuk natuur op zijn plaats zetten en tekenen twee heel verschillende dingen zijn.

Tekenen is je begrip van vorm.

Als schilderen niet zo moeilijk was, zou het niet leuk zijn.

Ik spoorde mijn tijdgenoten altijd aan om interesse en inspiratie te zoeken voor de ontwikkeling en studie van tekenen, maar ze wilden niet luisteren. Ze dachten dat de weg naar verlossing lag door de weg van kleur.

Ik wil beroemd maar onbekend zijn.

Ik was, of leek, hard tegen iedereen omdat ik werd meegesleept door een soort wreedheid die voortkwam uit mijn wantrouwen in mezelf en mijn slechte humor. Ik heb me zo slecht uitgerust, zo zacht gevoeld, ondanks het feit dat mijn houding ten opzichte van kunst me zo rechtvaardig leek. Ik walgde van iedereen, en vooral van mezelf.

Ik voelde me zo onvoldoende uitgerust, zo onvoorbereid, zo zwak, en tegelijkertijd leek het me dat mijn reflecties op kunst juist waren. Ik had ruzie met de hele wereld en met mezelf.

De lucht die je inademt op een foto is niet noodzakelijk hetzelfde als de lucht buiten.

Een mens is slechts op bepaalde momenten een kunstenaar, door een wilsinspanning. Objecten hebben voor iedereen hetzelfde uiterlijk.

Zelfs voor de natuur moet men componeren.

Vrouwen kunnen me nooit vergeven; ze haten me, ze voelen dat ik hen ontwapenend. Ik laat ze zien zonder hun koketry.

Ik geef niet toe dat een vrouw zo goed tekent!

Wat voor nut heeft mijn geest? Toegegeven dat het me in staat stelt om een bus aan te houden en mijn tarief te betalen. Maar als ik eenmaal in mijn studio ben, wat heb ik dan aan mijn geest? Ik heb mijn model, mijn potlood,Mijn verf. Mijn geest interesseert me niet.