Shane Claiborne beroemde citaten

Erkennen dat er iets mis is, is de eerste stap naar het veranderen van de wereld.

Het christelijke icoon is niet de sterren en strepen maar een Kruisvlag, en het embleem is geen ezel, een olifant of een adelaar, maar een geslacht Lam.

De meeste goede dingen zijn veel te vaak gezegd en moeten gewoon geleefd worden.

Er zijn dingen om voor te sterven, maar geen om voor te doden.

Als we God vragen om een berg te verplaatsen, kan God ons een schop geven.

Biologische familie is een te kleine visie. Patriottisme is veel te kortzichtig. Een liefde voor onze eigen familieleden en een liefde voor de mensen van ons eigen land zijn geen slechte dingen, maar onze liefde stopt niet bij de grens.

Overal om je heen zullen mensen op hun tenen door het leven lopen, alleen maar om veilig bij de dood te komen. Maar lieve kinderen, niet op je tenen lopen. Rennen, springen, springen of dansen, gewoon niet op je tenen.

Hoe meer Ik Jezus leer kennen, hoe meer problemen hij mij lijkt te bezorgen.

Het spijt me dat de christenen zo vaak het grootste obstakel voor God zijn geweest. Christenen die zoveel te zeggen hebben met onze mond en zo weinig te laten zien met ons leven. Het spijt me dat we zo vaak de Christus van ons Christendom vergeten zijn.

Als Amerikaan, en vooral als christen, ben ik ervan overtuigd dat liefde voor ons eigen volk geen slechte zaak is, maar liefde stopt niet bij grenzen. Liefde is oneindig grenzeloos en gaat over heilige inbreuk en aanstootgevende vriendschappen.

Het werk van gemeenschap, liefde, verzoening, herstel is het werk dat we niet aan politici kunnen overlaten. Dat is het werk waartoe we allemaal geroepen zijn.

Als we geloven dat terroristen geen verlossing meer hebben, moeten we het Nieuwe Testament voor de helft verscheuren omdat het door één van hen is geschreven.

Het christendom kan worden opgebouwd rond het isoleren van onszelf van boosdoeners en zondaars, het creëren van een gemeenschap van religieuze vroomheid en morele zuiverheid. Dat is het christendom waarmee ik ben opgegroeid. Het christendom kan ook worden opgebouwd rond het samengaan met de gebroken zondaars en boosdoeners van onze wereld die het uitroepen tot God, kreunend om genade. Dat is het christendom waar ik verliefd op ben geworden.

Misschien is er geen gevaarlijker plaats voor een christen dan in veiligheid en comfort, los van het lijden van anderen.

Hoe kunnen we een dakloze man aanbidden op zondag en er een Negeren op maandag?

Want zelfs als de hele wereld in de opstanding zou geloven, zou er weinig veranderen totdat we het in praktijk zouden brengen. We kunnen in reanimatie geloven, maar mensen blijven dood totdat iemand hen nieuw leven inblaast. En we kunnen de wereld vertellen dat er leven is na de dood, maar de wereld lijkt zich echt af te vragen of er leven is voor de dood.

Keer op keer, als Ik God vraag waarom al deze onrechtvaardigheden in de wereld mogen bestaan, kan ik de Geest tegen me fluisteren, vertel me waarom we dit toestaan te gebeuren. Jij bent mijn lichaam, mijn handen, mijn voeten.

Dit is wat Jezus in gedachten had: mensen die samenkomen, hechte gemeenschappen vormen en in elkaars behoeften voorzien-geen koningen, geen grote welzijnssystemen, geen presidenten nodig. Hij is een theologie en praktijk voor het volk van God, niet een reeks suggesties voor het rijk.

Misschien zijn we een beetje gek. We geloven in dingen die we niet zien. De Schrift zegt dat geloof "zeker is van wat we hopen en zeker van wat we niet zien" (Hebr. 11:1). We geloven dat armoede kan eindigen, ook al is het overal om ons heen. We geloven in vrede, ook al horen we alleen maar geruchten over oorlogen. En omdat we mensen van verwachting zijn, zijn we er zo van overtuigd dat er een andere wereld komt dat we beginnen te leven alsof die er al is.

Dus zelfs als we de verschrikking van de dood zien, mogen we eraan herinnerd worden dat uiteindelijk de liefde wint. Genade triomfeert. Het leven is krachtiger dan de dood. En zelfs degenen die groot geweld hebben gepleegd, kunnen het beeld van God weer tot leven krijgen in hen als ze het gefluister van liefde horen. Moge het gefluister van liefde luider worden dan de donder van geweld. Mogen we luid liefhebben.

Te vaak doen we gewoon wat voor ons zinvol is en vragen we God om het te zegenen.

We kunnen de wereld vertellen dat er leven is na de dood, maar de wereld lijkt zich echt af te vragen of er leven is voor de dood.

We moeten opnieuw geboren worden, want Jezus zei dat tegen een man die Nicodemus heette. Maar als u mij vertelt dat ik opnieuw geboren moet worden om het Koninkrijk van God binnen te gaan, kan Ik u vertellen dat u alles wat u hebt moet verkopen en aan de armen moet geven, omdat Jezus dat ook tegen één man zei. Maar ik denk dat God daarom highlighers heeft uitgevonden, zodat we de delen die we leuk vinden kunnen benadrukken en de rest kunnen negeren.

Alleen Jezus zou gek genoeg zijn om te suggereren dat als je de grootste wilt worden, je de minste moet worden. Alleen Jezus zou Gods zegen uitspreken over de po0r in plaats van over de rijken en zou erop staan dat het niet genoeg is om alleen van je vrienden te houden. Ik begon me gewoon af te vragen of iemand nog geloofde dat Jezus de dingen bedoelde die hij zei.

Geloof in wonderen. En leven op een manier die het nodig zou kunnen maken.

En ik denk dat dat is waar onze wereld wanhopig behoefte aan heeft-geliefden, mensen die onderweg diepe, oprechte relaties opbouwen met medestrijders, en die eigenlijk de gezichten kennen van de mensen achter de problemen waar ze zich zorgen over maken.

De geschiedenis van de kerk is grotendeels een geschiedenis van "gelovigen" die weigeren te geloven in de weg van de gekruisigde Nazarener en in plaats daarvan toegeven aan de verleidingen waartegen hij zich verzette-macht, relevantie, spektakel.

Moeder Theresa zei altijd: "Calcuttas zijn overal als we maar ogen hebben om te zien. Vind je Calcutta.

Om naar de kerk te verwijzen als een gebouw is om mensen 2 x 4 ' s te noemen.

God troost de gestoorde en verstoort de gerieflijke.

Als het volk van God de wereld door fascinatie wilde transformeren, moesten deze verbazingwekkende leringen in het centrum van deze bijzondere mensen werken. Dan kunnen we in de ogen van een hoofdman over honderd kijken en geen beest zien, maar een kind van God, en dan een paar kilometer met dat kind wandelen. Kijk naar de ogen van de tollenaars als ze je aanklagen in de rechtbank; zie hun armoede en geef hun je jas. Kijk naar de ogen van degenen die het moeilijkst voor je zijn om leuk te vinden, en zie degene van wie je houdt. God houdt van goede en slechte mensen.

Hoe meer ik de Bijbel heb gelezen en het leven van Jezus heb bestudeerd, hoe meer ik ervan overtuigd ben geraakt dat het Christendom zich het beste verspreidt, niet door geweld, maar door fascinatie.

Een vriend van mij zei: "ons probleem is dat we geen martelaren meer hebben. We hebben alleen Beroemdheden.

Maar wat blijvende betekenis had, waren niet de wonderen zelf, maar Jezus' liefde. Jezus wekte zijn vriend Lazarus op uit de dood, en enkele jaren later stierf Lazarus opnieuw. Jezus genas de zieken, maar kreeg uiteindelijk een andere ziekte. Hij voedde de tienduizenden en de volgende dag hadden ze weer honger. Maar we herinneren ons zijn liefde. Het was niet zo dat Jezus een melaatse genas, maar dat hij een melaatse aanraakte, omdat niemand melaatsen aanraakte.

Jezus leerde ons een gebed van Gemeenschap en verzoening, behorend tot een nieuw volk dat het land van 'mij'heeft verlaten.

Wanneer de kerk de staatszaken serieuzer neemt dan Jezus, wordt Pax Romana haar evangelie en wordt de president de Zoon van God.

Soms noemen mensen mensen hier op de eenvoudige manier heiligen. Meestal willen ze ons leven applaudisseren en plaatsvervangend door ons heen leven, of ze willen ons afschrijven als bovenmenselijk en een veilige afstand creëren. Een van mijn favoriete citaten, hier op mijn muur geschreven in vetgedrukte zwarte marker, is van Dorothy Day: "noem ons geen heiligen; we willen niet zo gemakkelijk worden ontslagen

Eén voor één zouden deze discipelen de natiën met genade besmetten. Het was geen oproep om het zwaard of de troon te nemen en de wereld te dwingen te buigen. Integendeel, zij moesten de aanstekelijke liefde van God beleven, om de natiën naar een nieuwe toekomst te lokken.

We geven mensen vis. We leren ze vissen. We slopen de muren die rond de visvijver zijn opgebouwd. En we zoeken uit wie het vervuilde.

Ik ben er gewoon niet van overtuigd dat Jezus gaat zeggen: "Toen ik honger had, gaf u een cheque aan de United Way en zij gaven mij te eten.

Onze kerken moeten de mensen aantrekken die Jezus aantrok en de mensen frustreren die Jezus frustreerde.

Er zijn gemeenten op bijna elke hoek. Ik weet niet of we meer kerken nodig hebben. Wat we nodig hebben is een kerk. Eén kerk is beter dan vijftig. Ik heb geprobeerd de meervoudsvorm kerken uit mijn vocabulaire te verwijderen, mezelf te trainen om aan de kerk te denken zoals Christus deed, en zoals de vroege christenen deden. De metaforen voor haar zijn altijd uniek - een lichaam, een bruid. Ik hoorde een evangelieprediker het zo zeggen, toen hij echt opgewonden raakte en het zweet brak: "We moeten ons verenigen als één lichaam. Omdat Jezus terugkomt, en hij komt terug voor een bruid, niet voor een harem.

Op een dag zullen oorlog en armoede krankzinnig zijn en we zullen ons afvragen hoe de wereld zulke dingen heeft laten bestaan.

Er is niets walgelijker dan praten over armoede tijdens een chique diner.

Het is moeilijk om het zachte gefluister van de geest te horen te midden van het lawaai van de christenheid.

De kerk is als de ark van Noach. Het stinkt, maar als je eruit komt, verdrink je.

De ware atheïst is degene die weigert Gods beeld in het gezicht van zijn naaste te zien.

Liefdadigheid is slechts teruggeven wat we gestolen hebben.

Geweld is voor degenen die hun verbeelding hebben verloren.

Kleine bewegingen van gemeenschappen van gewone radicalen zijn toegewijd aan het doen van kleine dingen met grote liefde.