Kay Redfield Jamison beroemde citaten

Ik heb lang geleden het idee van een leven zonder stormen verlaten, of een wereld zonder droge en dodelijke seizoenen. Het leven is te ingewikkeld, te voortdurend in verandering, om iets anders te zijn dan wat het is. En ik ben van nature te wisselvallig om iets anders dan diep op mijn hoede te zijn voor de ernstige onnatuurlijkheid die betrokken is bij elke poging om te veel controle uit te oefenen over in wezen oncontroleerbare krachten. Er zullen altijd voortstuwende, storende elementen zijn, en ze zullen er zijn totdat, zoals Lowell het uitdrukte, het horloge van de pols wordt genomen.

Verdriet komt en gaat, maar depressie is onophoudelijk

Anderen impliceren dat ze weten hoe het is om depressief te zijn omdat ze een scheiding hebben doorgemaakt, een baan hebben verloren of het uit hebben gemaakt met iemand. Maar deze ervaringen dragen gevoelens met zich mee. Depressie is in plaats daarvan plat, hol en ondraaglijk. ... Je bent bang, en je bent beangstigend, en je bent 'helemaal niet zoals jezelf, maar zal binnenkort zijn', maar je weet dat je dat niet zult doen.

Ik vergelijk mezelf met mijn vroegere zelf, niet met anderen. Niet alleen dat, ik heb de neiging om mijn huidige zelf te vergelijken met de beste die ik ben geweest, dat is wanneer ik middenmanisch ben geweest. Wanneer ik mijn huidige "normale" zelf ben, ben ik ver verwijderd van wanneer ik mijn levendigste, meest productieve, meest intense, meest uitgaande en bruisende ben geweest. Voor mezelf ben ik een moeilijke daad om te volgen.

Geen enkele hoeveelheid liefde kan waanzin genezen of iemands donkere stemmingen ontzwart. Liefde kan helpen, het kan de pijn draaglijker maken, maar altijd is men verplicht om medicijnen te gebruiken die al dan niet altijd werken en al dan niet draaglijk zijn

Ik ben het beu om me te verbergen, moe van verspilde en geknoopte energieën, moe van de hypocrisie en moe van het doen alsof ik iets te verbergen heb.

We bouwen allemaal binnenmuren om de droefheid van het leven en de vaak overweldigende krachten in onze geest op afstand te houden. Op welke manier we dit ook doen - door liefde, werk, familie, geloof, vrienden, ontkenning, alcohol, drugs of medicijnen, bouwen we deze muren, steen voor steen, gedurende een leven.

Moeder, die er absoluut van overtuigd is dat het niet de kaarten zijn die men in het leven krijgt, maar hoe men ze speelt, is verreweg de hoogste kaart die ik kreeg.

Wanneer mensen suïcidaal zijn, is hun denken verlamd, lijken hun opties spaarzaam of niet-bestaand, is hun stemming wanhopig en doordringt hopeloosheid hun hele mentale domein. De toekomst kan niet gescheiden worden van het heden, en het heden is pijnlijk zonder troost. dit is mijn laatste experiment, schreef een jonge chemicus in zijn afscheidsbrief. als er een eeuwige kwelling is die erger is dan de mijne, zal ik getoond moeten worden.

Het bewustzijn van de schade die door ernstige psychische aandoeningen wordt toegebracht-aan het individu zelf en aan anderen-en de vrees dat het opnieuw kan terugkeren, spelen een beslissende rol bij veel zelfmoorden.

Het is verleidelijk als je kijkt naar het leven van iemand die zelfmoord heeft gepleegd om in de beslissing om te sterven een enorm complex web van redenen te lezen; en natuurlijk is een dergelijke complexiteit gerechtvaardigd. Geen enkele ziekte of gebeurtenis veroorzaakt zelfmoord; en zeker weet niemand alle, of misschien zelfs de meeste, van de motivaties achter het doden van het zelf. Maar psychopathologie is er bijna altijd, en haar dodelijkheid is hevig. Liefde, succes en vriendschap zijn niet altijd genoeg om de pijn en destructiviteit van ernstige psychische aandoeningen tegen te gaan

Manische depressie vervormt stemmingen en gedachten, zet aan tot vreselijk gedrag, vernietigt de basis van rationeel denken en erodeert te vaak het verlangen en de wil om te leven.

Manisch-depressie vervormt stemmingen en gedachten, zet aan tot vreselijk gedrag, vernietigt de basis van rationeel denken en erodeert te vaak het verlangen en de wil om te leven. Het is een ziekte die biologisch is in haar oorsprong, maar die psychologisch aanvoelt in de ervaring ervan, een ziekte die uniek is in het verlenen van voordeel en plezier, maar die in haar kielzog bijna ondraaglijk lijden en, niet zelden, zelfmoord met zich meebrengt.

Kijken naar zelfmoorden-de enorme aantallen, de pijn die ertoe leidt en het lijden dat achterblijft-is schrijnend. Voor elk moment van uitbundigheid in de wetenschap, of in het succes van regeringen, is er een overeenkomstige en verschrikkelijke realiteit van de sterfgevallen zelf: de jonge sterfgevallen, de gewelddadige sterfgevallen, de onnodige sterfgevallen

Ik besloot al vroeg op de graduate school dat ik iets aan mijn humeur moest doen. Het kwam al snel neer op een keuze tussen een psychiater bezoeken of een paard kopen. Omdat bijna iedereen die ik kende naar een psychiater ging, en omdat ik er absoluut van overtuigd was dat ik mijn eigen problemen moest kunnen aanpakken, kocht ik natuurlijk een paard.

Men is wat men is, en de oneerlijkheid van het verbergen achter een graad, of een titel, of welke manier en verzameling woorden dan ook, is nog steeds precies dat: oneerlijk.

De snelheid en flexibiliteit van een gezonde geest, een geloof of hoop dat de dingen uiteindelijk vanzelf zullen oplossen-dit zijn de middelen die een persoon verliest wanneer de hersenen ziek zijn.

Elke manier om zelfmoord te plegen is zijn eigen: intens privé, onkenbaar en verschrikkelijk. Zelfmoord zal voor de dader de laatste en Beste van de slechte mogelijkheden zijn geweest, en elke poging van de levenden om dit laatste terrein van het leven in kaart te brengen, kan slechts een schets zijn, waanzinnig onvolledig

Liefde heeft op zijn best de inherente droefheid van het leven draaglijk gemaakt en de schoonheid ervan gemanifesteerd.

Ik besefte dat het niet was dat ik niet zonder hem verder wilde. Dat deed ik. Het was gewoon dat ik niet wist waarom ik door wilde gaan

Liefde is, net als het leven, veel vreemder en veel ingewikkelder dan men is opgevoed om te geloven.

Kennis is geweldig, maar wijsheid is nog beter.

Vertrouwelijkheid is een oude en goed gerechtvaardigde sociale waarde.

De overgangsrituelen in de academische wereld zijn geheimzinnig en, op hun eigen manier, zeer romantisch, en de spanningen en unplesantries van proefschriften en laatste mondelinge examens worden snel vergeten in het prachtige moment van de sherry daarna, toelating tot een zeer oude club, feesten van viering, doctoraatsjurken, academische rituelen, en het horen voor de eerste keer "Dr.," in plaats van "Miss" Jamison.

Een vurig temperament maakt iemand erg kwetsbaar voor dreamkillers.

Toen ik high was, kon ik me geen zorgen maken over het geld dat ik probeerde. Dus ik niet. het geld zal ergens vandaan komen; Ik heb er recht op; God zal voorzien. Creditcards zijn rampzalig, persoonlijke cheques erger. Helaas, voor manics hoe dan ook, manie is een natuurlijke uitbreiding van de economie.

Elke 17 minuten pleegt er in Amerika iemand zelfmoord. Ik ben vooral onder de indruk van hoe weinig waarde onze samenleving hecht aan het redden van de levens van degenen die zo wanhopig zijn dat ze er een einde aan willen maken. Het is een maatschappelijke illusie dat zelfmoord zeldzaam is. Dat is het niet.

Ik ben van temperament een optimist, en ik dacht vanaf het begin dat er veel te schrijven was over zelfmoord dat vreemd bemoedigend was.

Ik denk dat willen schrijven een fundamenteel teken is van ziekte en ongemak. Ik denk niet dat mensen die zich op hun gemak voelen, willen schrijven ...

Er is een bepaald soort pijn, opwinding, eenzaamheid en terreur betrokken bij dit soort waanzin... Het zal nooit eindigen, want waanzin snijdt zijn eigen realiteit.

Iedereen die suggereert dat terugkomen van suïcidale wanhoop een eenvoudige reis is, heeft die nooit genomen.

Ik heb me vaak afgevraagd of ik, als ik de keuze had, zou kiezen voor een manisch-depressieve ziekte. Als lithium niet voor mij beschikbaar was, of niet voor mij werkte, zou het antwoord een eenvoudig nee zijn... en het zou een antwoord zijn dat doordrenkt is van terreur. Maar lithium werkt voor mij, en daarom kan ik het me veroorloven om de vraag te stellen. Vreemd genoeg zou ik ervoor kiezen om het te hebben. Het is ingewikkeld...

Anderen zouden tegen mij zeggen: 'het is slechts tijdelijk, het zal voorbijgaan, je zult er overheen komen', maar natuurlijk hadden ze geen idee hoe ik me voelde, hoewel ze er zeker van waren dat ze dat wel deden. Keer op keer zou ik tegen mezelf zeggen: als ik niet kan voelen, als ik niet kan bewegen, als ik niet kan denken, en het kan me niet schelen, wat denkbare zin is er dan in het leven?

Het was alsof mijn vader mij bij wijze van temperament een onmogelijk wild, donker en ononderbroken paard had gegeven. Het was een paard zonder naam, en een paard zonder ervaring van een beetje tussen zijn tanden. Mijn moeder leerde me om het te verzachten; gaf me de discipline en liefde om het te breken; en - zoals Alexander zo intuïtief met Bucephalus had geweten - ze begreep, en leerde me, dat het beest het beste kon worden behandeld door het naar de zon te draaien.

Maar dan terug op lithium en roteren op de planeet in hetzelfde tempo als iedereen, merk je dat je krediet is gedecimeerd, je vernedering compleet is: manie is geen luxe die je je gemakkelijk kunt veroorloven. Het is verwoestend om de ziekte te hebben en verzwarend om te moeten betalen voor medicijnen, bloedonderzoek en psychotherapie. Ze zijn in ieder geval gedeeltelijk aftrekbaar. Maar geld dat wordt uitgegeven terwijl manic niet past in het concept van de Internal Revenue Service van medische kosten of bedrijfsverlies. Dus na manie, wanneer je het meest depressief bent, krijg je een uitstekende reden om dat nog meer te zijn.

Uitbundigheid is een gave van genade die ons in staat stelt verder te gaan, te zoeken, opnieuw lief te hebben.

De natuur is de eerste leraar. Niemand blijft onaangetast of ongeschoold door de aarde, seizoenen en hemelen.

Het nastreven van kennis is een bedwelmend middel, een lokmiddel dat wetenschappers en ontdekkingsreizigers al sinds de oudheid kennen; inderdaad, opwinding in het nastreven van kennis maakt deel uit van wat onze soort zo adaptief heeft gehouden.

Zelfmoord is een bijzonder afschuwelijke manier om te sterven: het mentale lijden dat ertoe leidt, is meestal langdurig, intens en niet-verzachtend. Er is geen morfine-equivalent om de acute pijn te verlichten, en de dood, niet ongewoon, is gewelddadig en gruwelijk. Het lijden van een suïcidale is privé en onuitsprekelijk, waardoor familieleden, vrienden en collega ' s moeten omgaan met een bijna ondoorgrondelijke vorm van verlies, evenals schuldgevoelens. Zelfmoord brengt in de nasleep ervan een niveau van verwarring en verwoesting met zich mee dat Voor het grootste deel onbeschrijfelijk is.

Alles wat voorheen met het graan bewoog, is nu tegen-je bent prikkelbaar, boos, bang, oncontroleerbaar en volledig verstrikt in de zwartste grotten van de geest. Je wist niet dat die grotten daar waren. Het zal nooit eindigen, want waanzin snijdt zijn eigen realiteit.

Veel te veel artsen-velen van hen uitstekende artsen-plegen elk jaar zelfmoord; een recente studie concludeerde dat de Verenigde Staten tot voor kort jaarlijks het equivalent van een middelgrote medische schoolklas alleen al door zelfmoord verloren. De meeste zelfmoorden van artsen zijn te wijten aan depressie of manisch-depressieve ziekte, die beide uitstekend te behandelen zijn. Artsen lijden helaas niet alleen aan een hoger percentage stemmingsstoornissen dan de algemene bevolking, ze hebben ook een grotere toegang tot zeer effectieve middelen van zelfmoord.

De Chinezen geloven dat voordat je een beest kunt overwinnen, je het eerst mooi moet maken. Op een vreemde manier heb ik geprobeerd dat te doen met een manisch-depressieve ziekte. Het is een fascinerende, zij het dodelijke, vijand en metgezel geweest; Ik heb het verleidelijk ingewikkeld gevonden, een distillatie van zowel wat het beste is in onze natuur als van wat het gevaarlijkste is.

Zonder wetenschap zou er geen hoop zijn.

Er is een veronderstelling, bij het koppelen van puriteinse concepten zoals' succesvol 'en' niet succesvol 'aan de vreselijke, laatste daad van zelfmoord, dat degenen die' falen ' in het doden van zichzelf niet alleen zwak zijn, maar ook incompetent, zelfs niet in staat om hun dood helemaal goed te krijgen.

Stemmingsstoornissen zijn vreselijk pijnlijke ziekten en ze isoleren ziekten. En ze laten mensen zich vreselijk voelen over zichzelf, terwijl ze in feite kunnen worden behandeld.

Ik heb manisch-depressieve ziekte, ook bekend als bipolaire stoornis, sinds ik 18 jaar oud was. Het is een ziekte die ervoor zorgt dat degenen die het hebben een angstaanjagende, chaotische en emotionele rit zullen ervaren. Het is geen zachte of gemakkelijke ziekte.

Zodra een rusteloze of versleten stemming is veranderd in woede, of geweld, of psychose, vindt Richard het, net als de meesten, erg moeilijk om het als ziekte te zien, in plaats van opzettelijk, boos, irrationeel of gewoon vermoeiend te zijn.

Tumultuouness, als gekoppeld aan discipline en koele geest,is niet zo ' n slecht soort ding.Dat tenzij men een verbluffend saai leven wil leiden, men moet omgaan met zijn donkere kant en zijn donkere energieën

Iedereen heeft goede redenen om zelfmoord te plegen, of althans zo lijkt het voor degenen die ernaar zoeken. (74)

Zelfmoord brengt in de nasleep ervan een niveau van verwarring en verwoesting met zich mee dat Voor het grootste deel onbeschrijfelijk is.