-
Er zijn boeken die zo levend zijn dat je altijd bang bent dat terwijl je niet aan het lezen was, het boek is verdwenen en veranderd, is verschoven als een rivier; terwijl je bleef leven, ging het ook door te leven, en zoals een rivier verder ging en wegging. Niemand is twee keer in dezelfde rivier gestapt. Maar is er ooit iemand twee keer in hetzelfde boek gestapt?
-
Men moet alleen die boeken schrijven waarvan men lijdt. Kortom: degene die je op je eigen bureau wilt hebben.
-
Vleugels zijn alleen vrij als ze wijd open zijn in de vlucht. Op de rug zijn ze zwaar.
-
Ik weiger dat te zijn. In het gekkenhuis van het onmenselijke weiger ik te leven. Met de wolven van de markt weiger ik te huilen ...
-
Mijn verzen zijn mijn dagboek. Mijn poëzie is een poëzie met Eigennamen.
-
Een verbazingwekkende opmerking: Het is juist voor gevoelens dat men tijd nodig heeft, niet voor gedachten. ... Gevoelens zijn uiteraard veeleisender dan gedachten.
-
Mijn favoriete manier van communiceren is in the world beyond: een droom, om te zien in een droom. Mijn favoriet is correspondentie.
-
Ik ben een maanstraal, vrij om te gaan wanneer ik maar wil.
-
Hoe vaak je een wolf ook voedt, hij kijkt altijd naar het bos. We zijn allemaal wolven van het dichte woud van de eeuwigheid.
-
Betekenissen zijn vertaalbaar. Woorden zijn onvertaalbaar-kort gezegd - een woord is vertaalbaar, de klank niet.
-
Hoe stil het schrijven, hoe luidruchtig het drukken.
-
Denk licht aan mij, Denk aan mij en vergeet het.
-
Degene die het heetst verbrandde, is de eerste die sterft.
-
Wat is het belangrijkste in de liefde? om te weten en te verbergen. Om te weten over degene die je liefhebt en te verbergen dat je liefhebt. Soms overwint het verbergen (schaamte) het weten (Passie). De passie voor het verborgen-de passie voor het geopenbaarde.
-
Mijn bureau, meest trouwe vriend dank je. Je bent bij me geweest op elke weg die ik heb genomen. Mijn litteken en mijn bescherming.
-
Niemand is ooit twee keer in dezelfde rivier gestapt. Maar is er ooit iemand twee keer in hetzelfde boek gestapt?
-
En spoedig zullen wij allen onder de aarde slapen, wij die elkaar nooit boven de aarde laten slapen.
-
Wat moet Ik doen, zanger en eerstgeborene, in een wereld waar het diepste zwart grijs is, en inspiratie wordt bewaard in een thermoskan? met al deze onmetelijkheid in een afgemeten wereld?
-
Wie slaapt er ' s nachts? Niemand slaapt.in de wieg schreeuwt een kind.een oude man zit over zijn dood heen, en iemand jong genoeg praat met zijn liefde, ademt in haar lippen, kijkt in haar ogen.
-
Na een slapeloze nacht wordt het lichaam zwakker, het wordt lief en niet van jou - en van niemand. net als een Serafijn glimlach je naar mensen en kreunen pijlen in de trage slagaders. Na een slapeloze nacht worden de armen zwakker en diep gelijk aan Jij bent de vriend en vijand. Ruikt als Florence in de vorst, en in elk plotseling geluid is de hele regenboog. Teder licht de lippen, en de schaduw is goud in de buurt van de verzonken ogen. Hier heeft de nacht deze schitterende gelijkenis ontketend - en van de donkere nacht wordt slechts één ding - de ogen-donker.
-
Weet je niet dat niemand kan ontsnappen aan de kracht van wezens die alleen ademen?
-
Want de spreuk is ouder dan ervaring. Want het verhaal is ouder dan het verslag.
-
Wat is deze zigeuner passie voor scheiding, deze bereidheid om weg te rennen als we elkaar net hebben ontmoet? Mijn hoofd rust in mijn handen als ik besef, kijkend in de nacht dat niemand die onze brieven omdraait nog heeft begrepen hoe volledig en hoe diep ontrouw we zijn, dat wil zeggen: hoe trouw we zijn aan onszelf.
-
Ik opende mijn aderen. Onstuitbaar leven spruit uit zonder remedie. Nu zet ik schalen en borden neer. Elke kom zal ondiep zijn. Elk bord zal klein zijn. En hun randen overstromen, in de zwarte aarde, om de rushes onstuitbaar te voeden zonder genezing, stroomt poëzie ...
