Ludwig von Mises beroemde citaten

Het ergste kwaad dat de mensheid ooit heeft moeten doorstaan, werd toegebracht door slechte regeringen.

[E]conomische geschiedenis is een lange geschiedenis van overheidsbeleid dat mislukte omdat ze werden ontworpen met een gedurfde minachting voor de wetten van de economie

Het belangrijkste politieke probleem is hoe te voorkomen dat de politiemacht tiranniek wordt. Dit is de Betekenis van alle strijd voor vrijheid.

De overheid kan de mens niet rijker maken, maar het kan hem wel armer maken.

De wortel van het kwaad is niet de bouw van nieuwe, meer verschrikkelijke wapens. Het is de geest van verovering.

Wie vrede tussen de volkeren wil, moet het statisme bestrijden.

Socialisme is geen alternatief voor kapitalisme; het is een alternatief voor elk systeem waaronder mensen als mensen kunnen leven.

Aan de mopperaar die klaagt over de oneerlijkheid van het marktsysteem kan slechts één advies worden gegeven: als je rijkdom wilt verwerven, probeer dan het publiek tevreden te stellen door hen iets aan te bieden dat goedkoper is of dat ze beter willen....Gelijkheid onder de wet geeft je de macht om elke miljonair uit te dagen.

Depressies en massale werkloosheid worden niet veroorzaakt door de vrije markt, maar door overheidsinmenging in de economie.

Innovators en creatieve genieën kunnen niet op scholen worden opgevoed. Het zijn juist de mannen die trotseren wat de school hen heeft geleerd.

Een samenleving die kiest tussen kapitalisme en socialisme kiest niet tussen twee sociale systemen; ze kiest tussen sociale samenwerking en de desintegratie van de samenleving. Socialisme is geen alternatief voor kapitalisme; het is een alternatief voor elk systeem waaronder mensen als mensen kunnen leven.

Ongelijkheid van rijkdom en inkomen is een essentieel kenmerk van de markteconomie. Het is het werktuig dat de consumenten oppermachtig maakt door hen de macht te geven om allen die zich bezighouden met productie te dwingen hun bestellingen na te leven. Het dwingt iedereen die zich bezighoudt met de productie tot de uiterste inspanning in dienst van de consument. Het laat concurrentie werken. Hij die de consument het beste dient, profiteert het meest en verzamelt rijkdom.

De impopulariteit van de economie is het resultaat van haar analyse van de effecten van privileges. Het is onmogelijk om de demonstratie van economen te ontkrachten dat alle privileges de belangen van de rest van de natie of op zijn minst een groot deel ervan schaden.

Vrijheid is ondeelbaar. Zodra men het begint te beperken, komt men in een achteruitgang waar het moeilijk te stoppen is.

Overheidsuitgaven kunnen GEEN extra banen creëren. Als de overheid de benodigde middelen verstrekt (denk aan stimulansen) door de burgers te belasten of door van het publiek te lenen, schaft ze enerzijds evenveel banen af als ze aan de andere kant creëert.

Kapitalisme en socialisme zijn twee verschillende patronen van sociale organisatie. Private controle over de productiemiddelen en publieke controle zijn tegenstrijdige begrippen en niet alleen tegengestelde begrippen. Er bestaat niet zoiets als een gemengde economie, een systeem dat halverwege tussen kapitalisme en socialisme zou staan.

Als men laissez faire verwerpt vanwege de feilbaarheid en morele zwakte van de mens, moet men om dezelfde reden ook elke vorm van overheidsactie verwerpen.

Het kapitalisme heeft geen propaganda of apostelen nodig. Zijn prestaties spreken voor zich. Het kapitalisme levert de goederen.

Alleen op palen staande pedanten kunnen zich het idee voorstellen dat er absolute normen zijn om te vertellen wat mooi is en wat niet. Zij proberen uit de werken van het verleden een code van regels te ontlenen waaraan de schrijvers en kunstenaars van de toekomst, zoals zij zich voorstellen, zich moeten houden. Maar het genie werkt niet samen met de expert.

Er is in feite maar één oplossing: de staat, de regering, de wetten mogen zich op geen enkele manier bezighouden met scholing of onderwijs. Overheidsmiddelen mogen niet voor dergelijke doeleinden worden gebruikt. De opvoeding en opvoeding van de jeugd moeten geheel aan de ouders en aan particuliere verenigingen en instellingen worden overgelaten.

De zogenaamde liberalen van vandaag hebben het zeer populaire idee dat Vrijheid van meningsuiting, van denken, van pers, Vrijheid van godsdienst, Vrijheid van gevangenschap zonder proces-dat al deze vrijheden kunnen worden behouden in afwezigheid van wat economische vrijheid wordt genoemd. Ze beseffen niet dat in een systeem waar geen markt is, waar de overheid alles regelt, al die andere vrijheden illusoir zijn, zelfs als ze in wetten worden omgezet en in grondwetten worden opgeschreven.

Wie vrede tussen naties wil, moet proberen de staat en zijn invloed zeer strikt te beperken.

Een burger die zijn stem uitbrengt zonder naar zijn beste vermogen zoveel mogelijk economie te hebben gestudeerd, faalt in zijn burgerlijke plichten.

De filosofie van het protectionisme is een oorlogsfilosofie.

Vrijheid is zinloos als het alleen de vrijheid is om het eens te zijn met de machthebbers.

De maatschappij is ontstaan uit de werken van vrede; de essentie van de maatschappij is het stichten van vrede. Vrede en niet Oorlog is de vader van alle dingen.

Alle pogingen om de levende wil van mensen te dwingen in dienst te staan van iets wat ze niet willen, moeten mislukken

De productie-en commerciële monopolies hebben hun oorsprong niet te danken aan een dreigende tendens in een kapitalistische economie, maar aan een overheidsinterventiebeleid dat gericht is tegen de vrije handel en de laissez faire.

Het is altijd de taak van de nieuwe generatie geweest om veranderingen uit te lokken.

Laissez faire betekent niet: laat zielloze mechanische krachten werken. Het betekent: laat individuen kiezen hoe ze willen samenwerken in de sociale arbeidsverdeling en laat hen bepalen wat de ondernemers moeten produceren.

Openbare werken worden niet volbracht door de wonderbaarlijke kracht van een toverstaf. Ze worden betaald met geld dat van de burgers wordt afgenomen.

De voorvechters van het socialisme noemen zichzelf progressief, maar zij bevelen een systeem aan dat wordt gekenmerkt door een rigide naleving van routine en door een weerstand tegen elke vorm van verbetering. Ze noemen zichzelf liberalen, maar ze willen de Vrijheid afschaffen. Ze noemen zichzelf Democraten, maar ze verlangen naar dictatuur. Ze noemen zichzelf revolutionairen, maar ze willen de regering almachtig maken. Ze beloven de zegeningen van de Hof van Eden, maar ze willen de wereld veranderen in een gigantisch postkantoor. Iedereen behalve één een ondergeschikte bediende in een bureau.

De staat kan en is in de loop van de geschiedenis vaak de belangrijkste bron van onheil en rampspoed geweest.

Economische kennis leidt noodzakelijkerwijs tot liberalisme

Progressieve belastingheffing op inkomen en winst betekent dat juist die delen van het inkomen die mensen zouden hebben gespaard en geïnvesteerd, worden belast

Want het is een wezenlijk verschil tussen kapitalistische en socialistische productie dat onder het kapitalisme de mensen voor zichzelf zorgen, terwijl onder het socialisme voor hen wordt gezorgd.

De echte bazen in het kapitalistische systeem van de markteconomie zijn de consumenten. Zij beslissen door hun aankoop en door hun onthouding van aankoop wie het kapitaal moet bezitten en de fabrieken moet runnen. Zij bepalen wat er geproduceerd moet worden en in welke hoeveelheid en kwaliteit. Hun houding resulteert in winst of verlies voor de ondernemer. Ze maken arme mensen rijk en rijke mensen arm. Het zijn geen makkelijke bazen.

Geen enkel volk en geen enkel deel van een volk zal tegen zijn wil worden vastgehouden in een politieke vereniging die het niet wil.

Heersers geven niet graag toe dat hun macht wordt beperkt door andere wetten dan die van de natuurkunde en de biologie. Zij schrijven hun mislukkingen en frustraties nooit toe aan de schending van het Economisch Recht.

De menselijke beschaving is niet iets dat tegen de natuur is bereikt; het is eerder het resultaat van de werking van de aangeboren kwaliteiten van de mens.

Degenen die vragen om meer overheidsinmenging vragen uiteindelijk om meer dwang en minder vrijheid.

Het verlangen naar een toename van rijkdom kan worden bevredigd door ruil, wat de enige methode is die mogelijk is in een kapitalistische economie, of door geweld en petitie zoals in een militaristische samenleving, waar de sterken met geweld verwerven, de zwakken door petities.

De mensheid drinkt geen alcohol omdat er brouwerijen, distilleerderijen en wijngaarden zijn; de mensen brouwen bier, distilleren sterke dranken en verbouwen druiven vanwege de vraag naar alcoholische dranken.

Het probleem is altijd hetzelfde: de overheid of de markt. Er is geen derde oplossing.

Als de mensen er nu niet in slagen de oorlog af te schaffen, zijn de beschaving en de mensheid gedoemd.

Het voortzetten van een beleid van verplichte scholing is volstrekt onverenigbaar met de inspanningen om duurzame vrede tot stand te brengen.

Slechts één ding kan oorlog overwinnen - die houding van geest die in oorlog niets anders kan zien dan vernietiging en vernietiging...

Beschaving is een werk van vreedzame samenwerking.

Gewoonlijk is er geen zeer diepgaande kennis van de economie nodig om de onmiddellijke gevolgen van een maatregel te begrijpen; maar de taak van de economie is om de verder verwijderde gevolgen te voorspellen, en zo ons in staat te stellen handelingen te vermijden die proberen een huidige ziekte te verhelpen door de zaden van een veel grotere ziekte voor de toekomst te zaaien.

De echte bazen in het kapitalistische systeem van de markteconomie zijn de consumenten.