Abraham Verghese beroemde citaten

Was dat niet de definitie van thuis? Niet waar je vandaan komt, maar waar je gezocht wordt

Hoewel ik gefascineerd ben door kennis, ben ik nog meer gefascineerd door wijsheid.

Je leeft het vooruit, maar begrijpt het achteruit.

Er is een punt waarop verdriet het menselijke vermogen om te emoties overschrijdt, en als gevolg daarvan is men vreemd samengesteld-

Het leven is ook zo. Je leeft het vooruit, maar begrijpt het achteruit. Pas als je stopt en naar achteren kijkt, zie je het lijk onder je wiel zitten.

We komen ongevraagd in dit leven, en als we geluk hebben vinden we een doel voorbij honger, ellende en vroege dood die, opdat we het niet vergeten, het gemeenschappelijke lot is.

Vertel ons, wat is je favoriete nummer?"... Shiva sprong ongevraagd op het bord en schreef 10.213.223... "En bid, waarom zou dit getal ons interesseren?"Het is het enige getal dat zichzelf beschrijft als je het leest: 'één nul, twee enen, drie tweeën, twee drieën'.

De belangrijkste innovatie in de geneeskunde in de komende 10 jaar: de kracht van de menselijke hand.

Welke behandeling in een noodsituatie wordt toegediend door het oor?

Geen mes kan het menselijk hart doorboren zoals de goed gekozen woorden van een hatelijke zoon.

De gemiddelde Amerikaanse arts onderbreekt zijn patiënt in 14 seconden.

We komen ongevraagd in dit leven, en als we geluk hebben vinden we een doel voorbij honger, ellende en vroege dood die, opdat we het niet vergeten, het gemeenschappelijke lot is. Ik groeide op en vond mijn doel en het was om arts te worden. Mijn bedoeling was niet om de wereld te redden, maar om mezelf te genezen. Weinig artsen zullen dit toegeven, zeker niet jongeren, maar onbewust moeten we bij het betreden van het beroep geloven dat het bedienen van anderen onze verwonding zal genezen. En het kan. maar het kan ook de wond verdiepen.

Patiënten weten in een oogwenk of ze een onhandig onderzoek krijgen.

Rituelen, zullen antropologen ons vertellen, gaan over transformatie. De rituelen die we gebruiken voor het huwelijk, de doop of de inauguratie van een president zijn even uitgebreid als ze zijn omdat we het ritueel associëren met een belangrijke levensgang, het overschrijden van een kritische drempel, of met andere woorden, met transformatie.

De keerzijde van zelfmoord is dat het een aanhoudende vraag achterlaat in de gedachten van de mensen die het overleefden. Het is als een kanker die uitgezaaid is. De zelfmoord is de kanker en de uitzaaiingen zijn al die mensen die zeggen, waarom? Waarom? Waarom?

Ik denk dat we overal van de geneeskunde leren dat het in wezen een menselijke inspanning is, die goede wetenschap vereist, maar ook een grenzeloze nieuwsgierigheid en interesse in je medemens, en dat de relatie tussen arts en patiënt de sleutel is; al het andere volgt daaruit.

De kromming van de slang is nog recht genoeg om door het slangengat te glijden.

Dat is het grappige aan Amerika, het gezegende. Zoveel mensen als er zijn om je tegen te houden, er zijn engelen wiens menselijkheid alle anderen goedmaakt. Ik heb mijn deel van de engelen gehad.

Vertel ons, wat is je favoriete nummer?

Geografie is het lot.

Je bent een instrument van God. Laat het instrument niet in zijn koffer zitten, mijn zoon. Spelen! Laat geen enkel deel van je instrument onontgonnen. Waarom genoegen nemen met' Three Blind Mice 'als je'Gloria' kunt spelen? Nee, Niet Bach ' s Gloria.'De jouwe! Je 'Gloria' leeft in je. De grootste zonde is het niet vinden, het negeren van wat God mogelijk heeft gemaakt in jou.

Gisteren verkeerd besteed kan niet worden teruggeroepen ' d ijdelheid maakt schoonheid verachtelijke wijsheid is waardevoller dan rijkdom.

We verliezen een ritueel. We verliezen een ritueel waarvan ik geloof dat het transformatief, transcendent is en de kern vormt van de patiënt-arts relatie.

Wat je ook dwars zat, je ging naar de kapper chirurg die je in een cupping stopte, je bloedde, je zuiverde. En, oh ja, als je wilde, zou hij je een knipbeurt geven en je tand trekken terwijl hij bezig was.

Ik zorgde voor mensen van mijn leeftijd die stierven. Het constante gevoel, van hen te horen, was dat het leven van voorbijgaande aard is en heel snel kan eindigen, dus stel je dromen niet uit.

Ik lees graag gedichten, maar ik heb niets geschreven dat ik aan iemand wil laten zien.

In geval van nood, welke behandeling wordt gegeven door het oor? Woorden van troost.

Wat we nodig hebben op medische scholen is niet om empathie te leren, maar om het te behouden - het proces van het leren van enorme hoeveelheden informatie over ziekte, van het leren van een gespecialiseerde taal, kan ironisch genoeg iemand uit het oog verliezen van de patiënt die men kwam te dienen; empathie kan worden vervangen door cynisme.

Ik denk dat we kunnen zien hoe gezegend we zijn in Amerika om toegang te hebben tot het soort gezondheidszorg dat we doen als we verzekerd zijn, en zelfs als we niet verzekerd zijn, hoe er een vangnet is. Nu het probleem van hoeveel gezondheidszorg kost en hoe we de gezondheidszorg hervormen ... het is een heel ander verhaal.

De bottom line: hervorming van de gezondheidszorg gaat over de patiënt, niet over de arts.

Ik denk dat Amerika echt in ontkenning is over de mate waarin bewoners, met name buitenlandse medische afgestudeerden, de provinciale ziekenhuizen van dit land bemannen, en maar voor hun diensten, Weet ik niet zeker hoe we het precies zouden kunnen beheren.

Literatuur is een prachtige manier om de verbeelding levend te houden, om werelden te bezoeken waar je in je dagelijks leven nooit tijd voor zou hebben. Het houdt je op de hoogte van een breder spectrum van menselijke activiteiten.

Ik vind nog steeds dat de beste manier om een ziekenhuispatiënt te begrijpen niet is door naar het computerscherm te staren, maar door de patiënt te gaan zien; het is alleen aan het bed dat ik kan achterhalen wat belangrijk is.

Als een man een mysterie voor zichzelf is, kun je hem nauwelijks mysterieus noemen.

Wat zei het als een man minder kleren had dan boeken?

We hebben het gevoel dat medische studenten naar de geneeskunde komen met een groot vermogen om het lijden van patiënten te begrijpen. En dan aan het einde van het derde jaar verliezen ze dat vermogen volledig, deels omdat we hen de gespecialiseerde taal van de geneeskunde leren.

Er zijn momenten als leraar dat ik me ervan bewust ben dat ik precies dezelfde uitdrukking gebruik die mijn professor jaren geleden met me gebruikte. Het is een griezelig gevoel, alsof mijn oude mentor niet alleen in de kamer is, maar in mijn schoenen, en mij als zijn mondstuk gebruikt.

Don ' t Let Him Know is een rijk, suggestief en briljant verteld verhaal over familie, loyaliteit en liefde die geheim moet blijven. Sandip Roy heeft nieuwe wegen gebaand in dit verhaal van de moderne Indiase familie. Een mooie lezing

Als eerstgeborene heb je veel geduld.

Ze voelde de vertrouwde kalmte van een noodgeval, maar ze begreep de onwaarheid van dat gevoel, nu het haar leven op het spel stond.

Ze stierf achter grootheid aan en zag het nooit elke keer dat het in haar hand was, dus bleef ze het elders zoeken, maar begreep nooit het werk dat nodig was om het te krijgen of te houden.

Het was alles wat ik had, alles wat ik ooit had, de enige valuta, het enige bewijs dat ik nog leefde. Geheugen.

De wereld draait om elke handeling en elke omissie, of we het nu weten of niet.

Studenten ondergaan een conversie in het derde jaar van de medische school - niet preklinisch naar klinisch, maar pre-cynisch naar cynisch.

God zal ons oordelen, Mr Harris, door wat we hebben gedaan om het lijden van onze medemensen te verlichten. Ik denk niet dat het God iets kan schelen welke doctrine we omarmen.

De sleutel tot je geluk is om je slippers te bezitten, te bezitten wie je bent, te bezitten hoe je eruit ziet, je familie te bezitten, de talenten te bezitten die je hebt en de talenten te bezitten die je niet hebt. als je blijft zeggen dat je slippers niet van jou zijn, dan zul je sterven door te zoeken, Je zult bitter sterven, altijd het gevoel hebben dat je meer beloofd was. Niet alleen ons handelen, maar ook ons nalaten worden ons lot.

Niet alleen ons handelen, maar ook ons nalaten worden ons lot.

Het leven voor de Italianen was wat het was, niet meer en niet minder, een intermezzo tussen de maaltijden

Jouw taak is om jezelf te behouden, niet om in hun gat af te dalen. Het is een opluchting als je op deze plek aankomt, het punt van absurditeit, want dan ben je vrij, Je bent ze niets verschuldigd.

We repareren allemaal wat kapot is. Het is de taak van je leven. We zullen veel onvoltooid laten voor de volgende generatie.