Helen Vendler beroemde citaten

Je leest of hoort de stem in het gedicht niet, je bent de stem in het gedicht.

De niet-kunstenaars onder ons hebben het altijd vreselijk druk, maar verdwijnen uiteindelijk spoorloos.

Elk gedicht leidt je naar de vragen die het zinvol is om het te stellen.

Je zou kunnen zeggen dat kunstenaars mensen zijn die van nature denken op een manier met een hoog patroon.

De Amerikaanse poëzie van de twintigste eeuw is een van de glorie van de moderne literatuur geweest.

Toen ik voor het eerst Wallace Stevens stem hoorde, was het toevallig: een vriend wilde luisteren naar de opname die hij had gemaakt voor de Harvard Vocarium-serie.

Ik was nerveus toen ik in mijn twintiger jaren hoorde dat de gedichten van Emily Dickinson die ik als meisje uit het hoofd had geleerd niet de gedichten waren zoals zij ze had geschreven.

Ik hou van kunstgeschiedenis en kunstkritiek. Leo Steinberg is altijd mijn favoriet geweest. Hij is zeer origineel, zeer nauwkeurig en scherp.

De kunst van het uitspreken overtuigt in eerste instantie door zijn muziek en zijn ritme, voordat semiotische of persoonlijke kenmerken in het spel komen.

Er zijn niet veel dichters wiens roem berust op één enkel werk.

Als je van de precisie en beknoptheid van poëzie houdt, is een pagina proza op een bepaalde manier onbevredigend. Poëzie is zo direct.

Ik vond het leuk om Henry James te onderwijzen. Als je vanaf een helikopterhoogte naar een Henry James-roman kijkt, vind je een ingewikkeld spinnenweb dat allemaal aan elkaar kleeft.

Voor de geest en de verbeelding, boekwinkels zijn niet genoeg, college cursussen zijn niet genoeg, het Internet is niet genoeg. Die middelen worden allemaal beheerst door de smaak en behoeften van het moment. Alleen bibliotheken hebben een lange blik en leggen het ongebruikte stilletjes op de plank met het gebruikte, wetende dat de twee categorieën een dezer dagen zullen worden omgedraaid door de ontdekking door een student van die tot dan toe ongestoorde delen waarvan de inhoud de geleerde wereld zal verstoren.

Ziel of intelligentie bestemd om het identiteitsgevoel te bezitten.

Voor de criticus is kritiek een vorm van natuurlijke zelfexpressie, zoals poëzie voor de dichter is. Dus voor een criticus is kritiek waar. Kritiek is niet geschreven voor dichters, het is geschreven voor andere lezers. Men hoopt dat het waar is voor andere lezers als het waar is voor zichzelf.

Alle goede dichters uit het verleden waren, bijna zonder uitzondering, op zijn minst tweetalig, zo niet drietalig.

Een gedicht heeft zowel fantasierijke ritmes als fantasierijke transformatie van inhoud nodig.

Ik geef de eervolle naam 'poëzie' niet aan het primitieve en het onvervulde.