Stephen Greenblatt beroemde citaten

Mijn vader, die in dit geval een obsessieve levenslange verhalenverteller was, en door een heel eigenaardige truc van mijn vader, zou mijn vader een heel, heel lang verhaal vertellen, en de clou zou in het Jiddisch zijn.

Ik luister nooit naar muziek terwijl ik schrijf.

Shakespeare gaat over plezier en interesse. Hij was vanaf het eerste moment dat hij iets voor het podium schreef, en dat blijft hij.

De Shakespeare die Shakespeare werd is de naam die verbonden is aan deze verbazingwekkende objecten die hij achterliet.

Wat we weten is dat Shakespeare misschien wel het meest opmerkelijke lichaam van gepassioneerde liefdespoëzie in de Engelse taal aan een jonge man schreef.

Maar als Shakespeare zelf misschien over betekenis en waarheid gaat, Weet ik niet, dan gaat het zeker over plezier en interesse, we beginnen met plezier en interesse, maar misschien komt het uiteindelijk tot betekenis en waarheid.

Ik geloof in gebroken, gebroken, gecompliceerde verhalen, maar ik geloof in verhalen als een voertuig voor de waarheid, niet alleen als een vorm van entertainment, hoewel ik van entertainment hou, maar ook als een manier om over te brengen wat moet worden overgebracht over de werken waar ik om geef.

Ik geloof dat het een heel leven van werk van Shakespeare is dat hem in staat stelde om te doen wat hij deed. Maar de vraag is hoe je dit hele leven zo kunt verklaren dat het toegankelijk en beschikbaar is voor ons, voor mij.

Ik geloof dat niets uit niets komt, zelfs niet in Shakespeare. Ik wilde weten waar hij de zaak vandaan had waar hij mee werkte en wat hij ermee deed.

Ik denk dat het schrijven van literatuur plezier moet geven. Waar moet het anders over gaan? Het is geen kernfysica. Het moet eigenlijk plezier geven of het is niets waard.

Ten eerste was er een vulkaan van woorden, een uitbarsting van woorden die Shakespeare nog nooit eerder had gebruikt en die nog nooit eerder in de Engelse taal waren gebruikt. Het is verbazingwekkend. Het stroomt uit hem.

Wat ik wilde doen was het gevoel krijgen in contact te komen met deze verloren wereld terwijl ik vasthield aan wat lezers en publiek daar in de eerste plaats aantrekt.

Het is niet zo dat Shakespeare ' s kunst in technicolor en fantasie is, en dat het echte leven zwart-wit en vervelend is. Het leven dat Shakespeare leefde was het enige leven dat hij had, en hij moest het gebruiken om te creëren wat hij deed.

Gedichten zijn moeilijk te zwijgen.

Het grootste obstakel voor plezier is niet pijn; het is waanideeën.

De uitoefening van de rede is niet alleen beschikbaar voor specialisten; het is toegankelijk voor iedereen.

Geen speciale schrijfrituelen. En mijn bureau is meestal rommelig.

Nu is een Protestant die een katholieke geest confronteert precies Shakespeare ' s manier om te worstelen met wat niet alleen een algemeen sociaal probleem was, maar iemand die in zijn eigen leven leefde.

Kunst doordringt altijd de specifieke scheuren in iemands psychische leven.

Een vergelijkbaar ruim omhelzing van schoonheid en plezier - een omhelzing die zich op de een of andere manier uitstrekt tot de dood en het leven, tot ontbinding en schepping - kenmerkt Montaigne 's rusteloze reflecties op materie in beweging, Cervantes' kroniek van zijn gekke ridder, Michelangelo 's afbeelding van gevilde huid, Leonardo' s schetsen van draaikolken, Caravaggio 's liefdevolle aandacht voor de vuile zolen van Christus' voeten.

Kortom, het werd mogelijk - nooit gemakkelijk, maar mogelijk - in de zin van de dichter Auden om de sterfelijke wereld genoeg te vinden.

Vergeleken met de ontketende krachten van oorlogvoering en geloof, was de Vesuvius vriendelijker voor de erfenis van de oudheid.

Schrijven is een performance, zoals het zingen van een aria of het dansen van een jig