John Ashbery beroemde citaten

Veel dat mooi is, moet worden weggegooid, zodat we een grotere indruk van onszelf kunnen lijken.

Lezen is een plezier, maar het lezen afmaken, naar de lege ruimte komen aan het einde, is ook een plezier.

De zomer vraagt en neemt te veel weg. / Maar de nacht, de gereserveerde, de terughoudende, geeft meer dan het neemt

Het eerste jaar was als ijs. Toen begon de taart te laten zien door …

Ik schrijf met ervaringen in gedachten, maar ik schrijf er niet over, Ik schrijf er uit.

Er is de mening dat poëzie je leven moet verbeteren. Ik denk dat mensen het verwarren met het Leger des Heils.

Net toen ik dacht dat er niet genoeg ruimte was voor een andere gedachte in mijn hoofd, had ik dit geweldige idee.

Het is omdat alles relatief is dat we in die sfeer van zuivere wijsheid en vermaak nooit veel meer zullen zien dan tastende schaduwen van een onvolledig vorig bestaan zo dichtbij dat het brandt als de mond die zich over al je inspanningen sluit als het moment van de dood

Domme meisjes je hoofden vol jongens

Ik verloor mijn belachelijke accent zonder een ander te krijgen.

Ik wil een slaapkamer in de buurt van de hemel, een astroloog grot waar ik eclogues kan maken die kuis en ernstig zijn.

We zijn gevangenen van de demente gootsteen van de wereld. De zachte betoveringen van onze jaren van onschuld worden geoogst door geaccrediteerde ervaring onze dierbaarste herinneringen veranderen al snel in vergif en alleen de vergetelheid blijft in het seizoen.

Een of andere gecertificeerde moer zal je proberen te vertellen dat het Poëzie is (het is buitengewoon, het is heel logisch), maar pas op of hij begint met een of ander nieuw idee....

En we kunnen dan naar boven worden geleid door krachtiger vormen van poëzie, langs kolommen met schilferende posters erop, naar het land van onverschilligheid. Ondertussen, als de swell diapasons, bloeit ongelukkig en te vroeg, de kleine mensen zijn niettemin echt.

En de weg, hoewel discontinu, en intermitterend, soms niet gehoord voor jaren op een moment, deed toch omhoog, hoewel, tot zijn verbazing was het in het huis, en steeds smaller.

Soms zou een muzikale zin de stemming van een moment perfect samenvatten. Een van die verliefde sonates voor blaasinstrumenten reed voorbij op een plechtig wit paard. Iedereen vroeg zich af wie de nieuwkomer was.

Dus ik wieg deze gemiddelde viool die alleen vergeten showtunes kent, maar de mogelijkheid van vrije declamatie pleit verankerd in een saai refrein....

Extreem geduld en doorzettingsvermogen zijn vereist, maar iedereen slaagt hierin voordat hij de verrassingsdooslunch van de rest van zijn leven krijgt.

Een deel van de kracht van Pollock en Rothko ' s kunst, in feite, is deze twijfel of kunst er überhaupt kan zijn.

En dus draaien we de bladzijde om. Om te denken aan starten. Dit is alles wat er is.

'S Avonds heeft alles een schema, als je er achter kunt komen wat het is.

De dood is een nieuw kantoorgebouw gevuld met moderne meubels, een wijs ding, maar dat heeft geen doel voor ons.

Hoeveel mensen kwamen en bleven een bepaalde tijd, spraken lichte of donkere spraak uit die deel van je werd als licht achter door de wind geblazen mist en zand gefilterd en beïnvloed door het, totdat er geen deel overblijft dat zeker Jij bent.

Het avondlicht was als honing in de bomen toen je me verliet en naar het einde van de straat liep waar de zonsondergang abrupt eindigde. De ophaalbrug van de bruidstaart liet zich zakken naar de fragiele vergeet-mij-niet Bloem. Je bent aan boord geklommen. Verbrande horizonten plotseling geplaveid met gouden stenen, dromen die ik had, inclusief zelfmoord, blazen nu de heteluchtballon uit. Het barst, het staat op het punt te barsten

Dingen kunnen betekenisvol verharden in het moment van besluiteloosheid