Anne Waldman beroemde citaten

Als ik de tradities verbrijzelde, was dat omdat ik geen tradities kende. Ik ben het meisje met de onuitblusbare dorst.

We kunnen voor onszelf denken en we kunnen de wereld wakker maken voor een groter bewustzijn.

We hebben nog steeds ons strottenhoofd, we hebben nog steeds ons verstand en we hebben nog steeds ons bewustzijn. We hebben nog steeds de gave om dingen te maken met woorden en beelden en buiten deze vooraf bepaalde tropes en manieren van denken en de meesterverhalen te komen - wat ons is overhandigd.

Ik heb mijn gelofte afgelegd aan poëzie; dit is waar ik zal zijn. Dit is mijn volk, dit is mijn stam. Dit is waar ik mijn energie ga steken.

Dichters moeten blijven duwen, duwen, tegen de duisternis in, en er ook hun weg uit schrijven.

Je compassie gaat verder dan je eigen binnenste cirkel. En dan adem je een alternatieve versie uit waar je mentaal en emotioneel en psychologisch de gifstoffen zuivert. Dus inderdaad, het generatieve idee is in de kern van deze praktijk en van mijn neiging tot poëzie, die een praktijk van de verbeelding is.

We hebben een wereldwijd Departement van vrede nodig.

Dit zal een goed moment zijn voor poëzie, Weet je, wanneer dingen donkerder en vreemder worden en je spraak wordt ondervraagd en het gevoel van vertrouwen in dat menselijke ding.

Ik voel me aangetrokken tot de magische werking van taal als een politieke daad.

Opgroeien in de jaren vijftig, een dog tag dragen, schuilen in een schuilkelder. Dat bracht me op de weg, ik wilde daar niet bang voor zijn, Ik wilde op de een of andere manier werken tegen wat die visie was, en wat die verschrikking was. Het was poëzie, kunst, Muziek.

Onze behoefte om onze wereld opnieuw voor te stellen door de vibrerende strottenhoofd, dat is wat telt. Maak de wereld opnieuw wakker voor zichzelf. Door ideeën, beelden, geluiden. Houd de spiegel voor de natuur."

Wanneer studenten voor het eerst op de Kerouac School zijn, harpen we op Gertrude Stein ' s zeer fundamentele poëtische aandrang dat woorden dingen zijn . Niet om je ervaring of alle geweldige gevoelens die je hebt te ontkrachten, zeg ik ze. Hoewel poëzie misschien goed voor je is, is het geen therapie. Je maakt iets met woorden die visceraal, Gespierd, actief zijn, niet alleen markers van hoe je je voelt. En we hebben lessen over William Blake, Ezra Pound, Charles Olson, Robert Duncan, Stein.

Elke technologie is gewoon een handig middel en het is hoe je het gebruikt.

Verfijnd, intens, wijs, ontroerend, onmiddellijk, subtiel, alle betoverde kwaliteiten verzamelen zich in het laten vallen van de boog. Deze vertalingen zijn kostbare juwelen. Net als de erotische stemmingen die ze onderzoeken, schitteren en schrikken deze versies met een tastbaar verlangen om gehoord te worden, en een mystiek gevoel van vergankelijkheid. Dit is een overdracht van een vitale, buitengewone traditie.

Ik ben zelf ambassadeur voor poëzie.

Voor mij zijn gedichten handelingen die opnieuw worden gedaan, en dat kan tot ver in de toekomst trillen.

Het gevoel van de kostbaarheid van het lichaam - voertuig voor poëzie.

We hadden veel meer beelden van de Vietnam oorlog. De media werden niet gecontroleerd. De verhaallijn, het meesterverhaal werd niet gecontroleerd. Ik dun dat het sommige die beelden hebben mensen echt geradicaliseerd en dingen tot op zekere hoogte veranderd. En de Viet Cong ook, hun vasthoudendheid.

We zijn trots op Natrona ... ik bedoel, trots op het ontwikkelen van een niet-competitieve gemeenschap. Dat is heel belangrijk. De waarden die kunnen voortkomen uit dat soort meditatief werk gecombineerd met het creatieve werk dat je doet, gecombineerd met je activisme, kunnen samenkomen.

Hedendaagse films maken me gek. Het geweld en de sentimentaliteit en het spirituele materialisme en theïsme en de ongelooflijke overgave aan onwetendheid is zo claustrofobisch.

Als vrouw heb ik me aangemoedigd en gevoed gevoeld door en gevoed door het werk van [Jack] Kerouac en anderen.

Mijn liefde voor poëzie komt voort uit de "actualisering" die ik heb ervaren in de poëzie van anderen. En ik las het in stilte en er is diep plezier in die intimiteit, een mind-to-mind overdracht gaande. Alle muziek is er, inherent. En mysterie ook.

Er is dat oudere gedicht van John Ashbery 'S -" Amerika "- met de woordspeling" ik ben een wrak, " dus wrak en bouwen uit de as van dat. We worden achtervolgd door de genocide die Amerika is, de vernietiging van zoveel inheemse culturen. Als een mix-blood Europese afkomst Amerikaan, je bent een nexus van al die geweld, en toch is er een relatieve persoonlijke identiteit ook.

Wat ik voorstel voor het" leven van een dichter " gaat in tegen de stroom van de monocultuur van fossiele brandstoffen. Misschien is de meest revolutionaire daad van deze dagen niet om televisie te kijken en tenminste een boek per dag te lezen.

Ik ben een dichter, bard, scop, minnesinger, trobairitz die wordt gedreven door geluid en de mogelijkheden voor vocale expressie, het uitspreken van tekst en intentionaliteit of dans op de pagina.