Mary Douglas beroemde citaten

Als je de cultuur wilt veranderen, moet je beginnen met het veranderen van de organisatie.

Ja, teleurstelling over vermeende oneerlijkheid, onrechtvaardigheid, beloften die niet worden nagekomen, gaat meestal hand in hand met toenemende welvaart. De verwachtingen zijn vervlogen. Wat kan ik zeggen!

Achter een leider moeten er volgers zijn, maar ze moeten altijd op zoek zijn naar de belangrijkste kans en klaar zijn om van kant te veranderen als de huidige leider niet levert.

Als mensen willen strijden om het leiderschap van een religieuze groep, kunnen ze strijden in vroomheid. Een huiveringwekkende gedachte. Of Grappig.

Het menselijk lichaam wordt altijd behandeld als een beeld van de samenleving.

Het lijkt waar dat de groei van de wetenschap en het secularisme het georganiseerde christendom het gevoel gaf bedreigd te worden.

Mormon... zijn zo sterk, ze kunnen omgaan met rijkdom, ze zijn zelfverzekerd. Ik denk dat het komt omdat ze niet vastzitten aan regels voor gelijkheid, maar een stevig gedefinieerd systeem van relatieve status en verantwoordelijk Commando hebben.

Ongelijkheid kan een slechte keerzijde hebben, maar gelijkheid van haar kant staat de coördinatie zeker in de weg.

Het leven in de Enclave wordt erg gespannen, zelfs als ze een leider kiezen, blijven de facties, met de dreiging van splitsing.

Sommige geleerden hebben betoogd dat een beschavingsconflict tussen georganiseerde religies de volgende stap in de menselijke geschiedenis is.

De Islam is in principe egalitair en heeft altijd problemen gehad met macht.

Het is onwaarschijnlijk dat de georganiseerde religies meer sektarisch zullen worden... of toch niet? Ik weet het helemaal niet zeker.

Elk jaar zorgt de vooruitgang van de geavanceerde kapitalistische maatschappij ervoor dat onze bevolking uit steeds meer isolaten bestaat. Dit komt door de infrastructuur van de economie, met name elektronische communicatie.

Ik heb in de loop der jaren steeds meer het gevoel gehad dat religie onze beschaving meer kwaad dan goed doet.

Net in ons leven is onze samenleving losser en meer privé geworden, het wordt uiterst moeilijk om vast te houden aan een permanente toewijding, wat dan ook, en zeker niet aan georganiseerde religie.

De geschiedenis van de Kerk van Rome is een voortdurende lekkage van leden in zulke afsplitsende sekten, die zich blijven splitsen.

Als we pathogeniteit en hygiëne kunnen abstraheren van ons begrip vuil, blijven we achter met de oude definitie van vuil als materie die niet op zijn plaats is. Dit is een zeer suggestieve benadering. Het impliceert twee voorwaarden: een reeks geordende relaties en een contreventie van die orde. Vuil is dus nooit een unieke, geïsoleerde gebeurtenis. Waar vuil is, is een systeem. Vuil is het bijproduct van een systematische ordening en classificatie van materie, voor zover ordening het verwerpen van ongeschikte elementen inhoudt.

De theorie van culturele vooroordelen... is het idee dat een cultuur gebaseerd is op een bepaalde vorm van organisatie. Het kan niet worden getransplanteerd, behalve naar een andere variant van die organisatie.

Onze technologische infrastructuur vervreemdt ons van elkaar. Het is niet nodig om een werkplekgemeenschap te vormen, iedereen zal er over een jaar of twee zijn, en jij ook, op zoek naar een betere plek.

Pretenties op morele superioriteit zijn vernietigend destructief.

Echte gelijkheid is enorm moeilijk te bereiken, het vereist voortdurende herziening en monitoring van distributies. En het biedt geen buffers tussen leden, dus ze botsen voortdurend of frustreren elkaar.

Religie kan het erger maken. Veronderstel je dat als mensen werden aangemoedigd om te geloven in een transcendente realiteit, en om aangemoedigd te worden door grote rituelen en muziek en prediking, om hun buren lief te hebben, dan zouden ze jaloezie en frustratie opzij zetten?

Binnen een religieus lichaam krijg je sekten en hiërarchieën, binnen een informatienetwerk krijg je bazaars en kathedralen, het is hetzelfde, noem ze zoals je wilt. Ze overleven door elkaar de schuld te geven.

Als we nadenken over terrorisme, kunnen we rouwen om veel dingen die we doen en hebben gedaan.

Elke grote organisatie kan sektarische fasen doorlopen.

Hiërarchie is in de huidige tijd veel verguisd.

Hiërarchie werkt goed in een stabiele omgeving.

Het is heel redelijk om je zorgen te maken over de schade die georganiseerde religie aanricht, en om losser en meer privé regelingen te verkiezen.

Ik ben ervan overtuigd dat het leven in een enclave de persoonlijkheid vormt, en dat alleen wonen ook de persoonlijkheid vormt.

Zonder condoleancebrieven, felicitaties en af en toe ansichtkaarten is de vriendschap van een gescheiden vriend geen sociale realiteit. Het heeft geen bestaan zonder de riten van vriendschap. Sociale rituelen creëren een realiteit die zonder hen niets zou zijn. Het is niet te veel om te zeggen dat ritueel meer is voor de samenleving dan woorden zijn voor gedachten. Want het is heel goed mogelijk iets te weten en er dan woorden voor te vinden. Maar het is onmogelijk om sociale relaties te hebben zonder symbolische handelingen.

Ik ben er zeker van dat het waar moet zijn dat mensen zich afmelden voor de reguliere samenleving omdat ze het gevoel hebben dat er geen beloningen voor hen zullen zijn, als ze blijven.

Het is slechts ten dele waar dat religie meer kwaad dan goed doet in de samenleving. De gemeenschap maakt God naar het beeld dat ze wil, wraakzuchtig, of melkachtig zoet, of nauwgezet rechtvaardig, enzovoort.

Sinds 1970 kunnen relaties volatieler zijn, banen vluchtiger, geografische mobiliteit intensiever, stabiliteit van het huwelijk zwakker.

De natuurlijke reactie van de oldtimers is om een sterke morele muur tegen de buitenkant te bouwen. Dit is waar de wereld begint te worden geschilderd in zwart-wit, heiligen binnen, en zondaars buiten de muur.

Waar vuil is, is een systeem. Vuil is het bijproduct van een systematische ordening en classificatie van materie.