Stephen Dobyns beroemde citaten

Liefde heeft geen reden nodig. Haat heeft een reden nodig.

Men schrijft een gedicht wanneer men zo in beslag wordt genomen door een emotioneel concept dat men niet in staat is te zwijgen.

Schrijven is een baan, een ambacht, en je leert het door elke dag te proberen te schrijven en door de pagina met nederigheid en lef onder ogen te zien. En je moet ervan houden om boeken te lezen, allerlei boeken, goede boeken. Je bent niet op zoek naar iets in het bijzonder; je laat gewoon dingen binnen sijpelen.

Ik schrijf gedichten om erachter te komen waarom ik ze schrijf

Wanneer een filosoof, wetenschapper of psycholoog de discrepantie tussen het werkelijke en het ideaal bespreekt, probeert hij of zij ons te overtuigen met de instrumenten van discursief denken ... Een kunstenaar doet het anders ... hun primaire benadering is anders, ook al onderzoeken beide groepen, zo je wilt, het werkelijke, Het ideale en de discrepantie daartussen.

Baudelaire 's l' hà © autontimoroumà © nos werd lang gezien als een seksueel sadomasochistisch gedicht, Het is nu algemeen aanvaard dat het gedicht gaat over het schrijven van poëzie.

Ik kan niet geloven dat er een dichter is die de ene dag niet gretig een woord heeft neergelegd, om het de volgende dag te wissen en te beslissen dat het pure waanzin was. Het is onderdeel van het selectieproces.

Veel van mijn gedichten proberen een komisch element te gebruiken om een plaats te bereiken die helemaal niet komisch is. Het komische element werkt als een verrassing. Het is onverwacht en energiek.

Mijn gedichten beginnen altijd met een metafoor, maar mijn weg naar de metafoor kan een woord zijn, een beeld, zelfs een geluid. En ik ken zelden de aard van de metafoor wanneer ik begin te schrijven, maar er is een aandacht die een schrijver ontwikkelt, een plotselinge alertheid die veel lijkt op het gevoel van een vis die tegen een haak borstelt.

Een gedicht is een raam dat tussen twee of meer mensen hangt die anders in donkere kamers wonen.

Alles wat ik doe, haast ik me, zodat ik iets anders kan doen.

Ik hou ervan om stil te zijn, en het gebeurt meestal in de ochtend. Er zijn drie of vier plaatsen in mijn huis waar ik kan schrijven en waar ik graag blijf bewegen. Op het moment dat ik in een noodzakelijke routine val, verander ik die. Ik zou liever geen bijgeloof verzamelen.

De afgelopen dertig jaar is veel Amerikaanse poëzie gekenmerkt door een ernst die de strip afwijst. Dit heeft niets met ernst te maken. De comic kan heel serieus zijn. Het probleem met het onderpand is dat het wordt geprezen. Het wil meer geprezen worden voor zijn bedoeling dan voor wat het zegt.

De meeste vrouwen houden meer van onroerend goed dan van seks. Ze willen je bezitten.

Alles wat ik doe, haast ik me om iets anders te doen. Op zo ' n manier gaan de dagen voorbij-een mix van stock car racing en de nooit eindigende bouw van een gotische kathedraal. Door de ramen van mijn snel rijdende auto zie ik alles wat ik leuk vind wegvallen: boeken ongelezen, grappen onverteld, Landschappen niet bezocht...

Acties hebben gevolgen. Onwetendheid over de aard van die acties bevrijdt een persoon niet van verantwoordelijkheid voor de gevolgen. (28)

Ze slapen. Dit is de conditie waar ze de voorkeur aan geven. Ze zijn bang voor de wereld en slaap is een manier om met hun angst om te gaan. Ooit zullen ze wakker worden. Misschien gebeurt er iets verschrikkelijks. Er is geen betere uitnodiging tot het vreeselijke dan onwetendheid - dat wil zeggen, slaap. (29)

De adolescentie is een vreselijke periode. We hebben de neiging om die jongeren op te merken die zich misdragen en de aandacht op zichzelf vestigen, maar er zijn anderen, even ellendig, die geen hulp ontvangen alleen maar omdat ze zwijgen. (41)

Laten we zeggen dat iemand een gewelddadig trauma of verraad heeft meegemaakt: een kind is verkracht door een ouder of is getuige geweest van de vernietiging van iemand van wie hij houdt of is zo getraumatiseerd door de mogelijkheid van slagen en straffen dat hij bang is om te handelen. Als het trauma groot genoeg is, kan het leven van die persoon bevroren raken, emotioneel bevroren, hoewel hij 's ochtends nog steeds opstaat, de hele dag bezig is en' s nachts naar bed gaat. Maar er is een lege ruimte die zich begint te vullen met woede, woede tegenover iedereen - de dader, de mensen in de wereld die niet hebben geleden, zelfs tegenover zichzelf. (174)

Er zijn vele redenen voor geweld. Dit is gewoon iets dat soms gebeurt. We zagen het in behandelcentra - het kind dat iets vreselijks had geleden. Zelfs in het beste herstel zou er een angst zijn dat alles uit elkaar zou vallen en ze opnieuw slachtoffer zouden worden. En hun uiteindelijke loyaliteit was aan zichzelf. Ze konden niet gedwongen worden. Ze wilden alles vernietigen, liever zelfvernietiging dan overgave. (175)

Het was alsof pijn een kamer was waar hij was binnengekomen en de deur achter hem was op slot gedaan.

Deze mensen die je elke dag zag, vrienden of kennissen, na een tijdje worden ze net zo afstandelijk als elke vreemde, mensen die je plotseling laat in de nacht herinnert-je herinnert je iets dat ze zeiden of iets doms dat iemand ooit deed. Voor een paar ogenblikken nemen ze je geest volledig in beslag; dan vergeet je ze weer.

Mijn vrouw sterft boven en ik kan er niets aan doen. Ik kijk in haar gezicht en zie de herinneringen daar. Ik zie hoe ik haar pijn deed en hoe ik de verkeerde dingen zei en hoe ik boos werd en hoe ik niet de man was die ze hoopte te zijn. Ik zie dat in haar gezicht en ik zie dat ze daarmee gaat sterven. Denk je dat ik niet bezig ben?

Hij denkt aan dat Oceaanhuis en wenst dat hij terug was in zijn vorige leven of dat men een moment kon nemen en erin kon blijven als een ei in zijn schelp, in plaats van voortdurend door geluk of kwaad in de toekomst te worden gehaast.