Federico Garcia Lorca beroemde citaten

laatste update : 5 september 2024

other language: spanish | czech | german | french | italian | slovak | turkish | ukrainian | dutch | russian | portuguese

Federico Garcia Lorca
  • De dag dat de honger van de aarde is uitgeroeid, zal er de grootste geestelijke explosie zijn die de wereld ooit heeft gekend. De mensheid kan zich de vreugde niet voorstellen die de wereld zal binnenbarsten.

  • Ik had het geluk om met eigen ogen de recente beurscrash te zien, waar ze enkele miljoenen dollars verloren, een hoop dood geld dat in zee gleed.

  • Branden van verlangen en erover zwijgen is de grootste straf die we onszelf kunnen opleggen.

  • De dag dat de honger verdwijnt, zal de wereld de grootste spirituele explosie zien die de mensheid ooit heeft gezien.

  • Pero yo ya no soy yo Ni mi casa es ya mi casa. Maar nu ben ik niet langer ik, en is mijn huis niet langer mijn huis.

  • Het vreselijke, koude, wrede deel is Wall Street. Rivieren van goud stromen daar van over de hele aarde, en de dood komt met het. Daar, zoals nergens anders, voel je een totale afwezigheid van de geest: kuddes mensen die niet meer dan drie kunnen tellen, kuddes meer die niet meer dan zes kunnen halen, minachting voor zuivere wetenschap en demonisch respect voor het heden. En het vreselijke is dat de menigte die de straat vult gelooft dat de wereld altijd hetzelfde zal zijn en dat het hun plicht is om die enorme machine dag en nacht voor altijd draaiende te houden.

  • Omdat ik me geen zorgen heb gemaakt om geboren te worden, maak ik me geen zorgen om te sterven.

  • Sinds ik getrouwd ben, heb ik Dag en nacht nagedacht over wiens fout het was, en elke keer als ik erover nadenk, komt er een nieuwe fout uit om de oude op te eten; maar er blijft altijd een fout over.

  • Ik zal altijd blij zijn als ze me alleen laten in die heerlijke en onbekende verste hoek, afgezien van worstelingen, rottingen en onzin; de ultieme hoek van suiker en toast, waar de zeemeerminnen de takken van de wilgen vangen en het hart zich opent voor de scherpte van een fluit.

  • Mijn God, Ik ben gekomen met de zaden van vragen. Ik heb ze geplant en ze hebben nooit gebloeid.

  • Ik heb mezelf vaak verloren, om de brandwond te vinden die alles wakker houdt

  • Maar schiet op, laten we ons als één verstrengelen, onze mond gebroken, onze ziel gebeten door liefde, zodat de tijd ontdekt dat we veilig vernietigd zijn.

  • Het gedicht, Het lied, het beeld, is slechts water uit de bron van de mensen, en het moet aan hen worden teruggegeven in een beker van schoonheid, zodat ze kunnen drinken - en in het drinken zichzelf begrijpen.

  • In de tuin zal ik sterven. In de rozenstruik zullen ze me doden.

  • Oude vrouwen kunnen door muren heen kijken.

  • Ik steek mijn hoofd uit mijn raam en zie hoe graag het mes van de wind het eraf wil snijden. Op deze onzichtbare guillotine heb ik het oogloze hoofd van al mijn verlangens geplaatst.

  • Liefde is de Kus in het rustige nest terwijl de bladeren trillen, weerspiegeld in het water.

  • Er is niets poëtischer en verschrikkelijker dan de strijd van de wolkenkrabbers met de hemelen die hen bedekken.

  • In Spanje leven de doden meer dan in enig ander land ter wereld.

  • De nacht beneden. Wij twee. Kristal van pijn. Je huilde over grote afstanden. Mijn pijn was een kluwen van kwellingen over je ziekelijk hart van zand.

  • Vandaag in mijn hart een vaag trillen van sterren en alle rozen zijn zo wit als mijn pijn.

  • VariaciÃ3n / Variations El remanso de aire bajo la rama del eco. El remanso del agua bajo fronda de luceros. El remanso de tu boca bajo espesura de besos. * Het stille water van de lucht onder de tak van de echo. De stille wateren van het water onder een blad van sterren. Het stille water van je mond onder een struikgewas van kussen. Vertaald uit het Spaans door Lysander Kemp

  • Om je naakt te zien is om de aarde te herinneren.

  • Naast zwarte kunst is er alleen automatisering en mechanisatie.

  • Vroom wijzen de leraren op enorme ontsmette koepels; maar onder de beelden is er geen liefde, geen liefde onder de ogen in kristal. Liefde is daar, in vlees verscheurd door dorst, in de kleine hut die strijdt tegen de vloed; liefde is daar, in grepen waar slangen van honger worstelen, in de droevige zee die dode meeuwen schudt, en in de donkerste stekende kus onder kussens.