Marisha Pessl beroemde citaten

Nou, het leven is geen cakewalk, toch?! Negenentachtig procent van ' s werelds meest waardevolle kunst werd gemaakt door mannen die in door ratten besmette flats woonden. Denk je dat Velásquez Adidas droeg? Denk je dat hij genoot van de luxe van centrale verwarming en 24 uur pizza bezorging?!

Ik haat het dat de mensen die je echt pakken degenen zijn die je nooit lang kunt vasthouden. En degenen die je helemaal niet begrijpen, blijven in de buurt.

Leef je leven altijd met je biografie in gedachten.

Naast haar staan was alles hebben.

Het voelde alsof we samen oorlog hadden gevoerd. Diep in de jungle, alleen, had ik op hen vertrouwd, deze vreemden. Ze hielden me op een manier die alleen mensen konden. Toen het voorbij was, voelde een einde nooit als een einde, alleen een uitgeputte gelijkspel, we gingen onze eigen weg. We waren voor altijd verbonden door de geschiedenis ervan, het simpele feit dat ze de rauwe kant van mij en mij van hen hadden gezien, een kant die niemand, zelfs geen beste vrienden of familie ooit eerder had gezien, of waarschijnlijk ooit zou zien.

Ik haat het om te denken aan een dag waarop een overtuigend boek of een overtuigende auteurstem verloren zou gaan, simpelweg omdat die persoon geen website heeft. Maar ik denk dat, om het Internet op een positieve manier te gebruiken, om mensen aan te zetten tot lezen, iets is waar auteurs niet echt voor moeten schrikken.

Omdat ieder van ons zijn doos heeft, een donkere kamer die het ding opslaat dat ons hart doorboorde. Het bevat waar je alles voor doet, waar je naar streeft, alles om je heen verwond.

We leven langer, we sociaal netwerk alleen met onze schermen, en onze diepte van gevoel wordt ondieper. Binnenkort zal het niets anders zijn dan een getijdenpoel, dan een vingerhoedje water, dan een microdruppel.

Zijn personages zijn verwoest, geslagen. Ze lopen door infernos en komen verkoolde duiven tevoorschijn.

Wat je in het persoonlijke leven van briljante mannen aantreft is verwoesting vergelijkbaar met een nucleaire bom die afgaat.

Hoe graag sommige mensen ook zouden willen geloven, voor hun eigen gemoedsrust, dat het verschijnen van het kwaad in deze wereld een zuivere oorzaak had, de waarheid was nooit zo eenvoudig.

Net als je denkt dat je de bodem hebt bereikt, besef je dat je op een ander valluik staat.

Sommige mensen zijn zo kwetsbaar als vlinders en gevoelig en het is JOUW verantwoordelijkheid om ze niet te vernietigen. Gewoon omdat je kunt

In elke uitgebreide leugen, een kern van waarheid.

Doodsangst is net zo cruciaal voor ons leven als liefde. Het snijdt tot de kern van ons wezen en laat ons zien wat we zijn. Wil je een stapje terug doen en je ogen bedekken? Of heb je de kracht om naar de afgrond te lopen en naar buiten te kijken?

Ze vertelde me dat haar vader haar leerde om het leven te leven ver voorbij de rand van het leven, ver weg in de buitenste regionen waar de meeste mensen nooit het lef hadden om te gaan, waar je gewond raakte. Waar onvoorstelbare schoonheid en pijn was ... Ze herinnerden zichzelf er altijd aan om te stoppen met het meten van het leven in koffielepels, 's ochtends en' s middags, om te blijven zwemmen, ver naar beneden naar de bodem van de oceaan om te vinden waar de zeemeerminnen zongen, elk voor elk. Waar gevaar en schoonheid en licht waren. Alleen het nu.

Het leven was een pak dat ik alleen aantrok voor speciale gelegenheden. Het grootste deel van de tijd bewaarde ik het achter in mijn kast, vergeten dat het er was. We waren voorbestemd om te sterven toen het nauwelijks meer werd genaaid, toen de ellebogen en knieën werden bevlekt met gras en modder, schouderkussens ongelijk van mensen die je de hele tijd omhelsden, regenbuien en blaarende zon, de stof vervaagde, knopen verdwenen.

Het leven was een goederentrein die naar slechts één halte stormde, onze geliefden die langs onze ramen stroomden in vervaging van kleur en licht. Er was geen vasthoudendheid aan iets, en geen vertraging.

Jullie journalisten bulldozen de mysteries van het leven, onwetend van wat jullie zo meedogenloos opduiken.

Zoals die bliksem die uit het blauw komt als er niet eens een storm aan de gang is, gewoon een gekke scheur in de lucht. Met zoiets recht voor je, kun je niet anders dan voelen dat er nieuwe mogelijkheden zijn.

Wat was echt het verschil tussen iets dat je achtervolgde en iets dat je ergens naartoe leidde?

Het is grappig hoe de nacht die je leven voor altijd verandert, begint zoals alle anderen.

Ik geloof dat schrijvers kameleons moeten zijn, of zoals Meryl Streep, die allerlei personages kan spelen. Een goede schrijver moet in staat zijn om genderlijnen en mensen van alle sociale klassen te overschrijden. Dus voor mij zou schrijven vanuit een mannelijk oogpunt een grote uitdaging zijn, waar ik naar uitkijk.

Zeker een van de verrassende waarheden van het hebben van een boek gepubliceerd is beseffen dat je boek net zo open staat voor interpretatie als een abstract schilderij. Mensen brengen hun eigen overtuigingen en attitudes mee naar je werk, wat tegelijkertijd spannend en verrassend is.

Ik ben niet altijd een schrijver geweest en ik denk dat ik op mijn tenen rond het idee om fulltime te schrijven, omdat het zo isolerend is.

Goede bands die je kunt verliezen, komen dan terug en beseffen dat ze nog steeds goed zijn.

Het was nooit de daad zelf, maar ons eigen begrip ervan dat ons telkens weer versloeg.

Ik ben niet bang voor totale mislukking. Uiteindelijk zijn we allemaal gewoon voedsel voor wormen, dus waar maken we ons zo zorgen over?

Er was kwantummechanica, snaartheorie, en dan was er de meest geestverruimende grens van de natuurlijke wereld, vrouwen.

Verraad is niet belachelijk. Dat is de reden waarom rijken vallen.

De liefde bedrijven met Aurelia was als het doorzoeken van een kaartcatalogus in een verlaten bibliotheek, op zoek naar een zeer obscure, weinig gelezen vermelding over Hongaarse poëzie.

Niet terugbellen is de zwaarste vorm van marteling in de beschaafde wereld.

Maar het meest kritisch, lief, probeer nooit de verhalende structuur van het verhaal van iemand anders te veranderen, hoewel je zeker in de verleiding zult komen, terwijl je die arme zielen op school, in het leven, onbewust gevaarlijke raakvlakken afloopt, fatale afwijkingen waaruit ze waarschijnlijk niet zullen kunnen ontstaan. Weersta de verleiding. Besteed je energie aan je verhaal. Herwerkt. Het beter maken.

Hij zei dat je niet kon doen alsof de vreselijke dingen in het leven niet gebeurd waren. Je kunt het niet opruimen. Je houdt al het afval en de littekens. Zo leer je. En probeer verbeteringen aan te brengen.

Sommige mensen moesten er zo nu en dan gewoon een te veel hebben, driftig gaan stemmen en slungelig met hun mond, opzettelijk rondzwemmen in hun eigen verdriet alsof het warmwaterbronnen waren.

Moge je een verlicht pad bewandelen. Moge je vechten voor de waarheid - jouw waarheid, niet die van iemand anders - en moge je bovenal begrijpen dat je het belangrijkste concept, de theorie en de filosofie bent die ik ooit heb gekend.

Het ziet er niet goed uit. Laat me eruit zien als een van die onbeminde kinderen waar ze naschoolse specials over maken."Verkoop jezelf niet te kort. Je bent Meer meesterwerk Theater.

Degenen om je heen kunnen hun novellen, zoet, hun korte verhalen van cliché en toeval, af en toe gekruid met trucs van de eigenzinnige, de pijnlijk alledaagse, de groteske. Enkelen zullen zelfs de Griekse tragedie verzinnen, degenen die in ellende geboren zijn, voorbestemd om in ellende te sterven. Maar jij, MIJN Bruid van stilte, je zult niets minder dan episch maken met je leven. Van alle verhalen zal jouw verhaal Het Laatste zijn.

...Ik kon de gedachte niet loslaten dat het in feite hij was, rusteloze en humeurige Heathcliff. Dag na dag dreef hij door alle Wal-Marts in Amerika, op zoek naar mij in een miljoen eenzame gangen.

Het is moeilijk, in Amerika, om 'happiness' niet gelijk te stellen aan 'things'.

Soms is er meer moed voor nodig om jezelf niet te laten zien. Soms is kennis schadelijk - niet verlichting maar enleadenment. Als men het verschil erkent en zich voorbereidt, is dat buitengewoon moedig. Want als het gaat om bepaalde menselijke ellende, moeten de enige getuigen het trottoir zijn en misschien de bomen. (Gareth van Meer)

De wankelende kleine geest van de mens is niet toegerust om de grote onbekenden rond te slepen. Weinig mensen beseffen dat het geen zin heeft om antwoorden te zoeken op belangrijke levensvragen. Ze hebben allemaal een wispelturige, zeer grillige geest van hun eigen. Toch. Als je geduldig bent, als je ze niet overhaast, als ze er klaar voor zijn, zullen ze tegen je botsen. En wees niet verbaasd als je daarna sprakeloos bent en er cartoon Tweety-vogels om je hoofd fluiten. (Gareth van Meer)

Geluk is een hond in de zon. We zijn niet op aarde om gelukkig te zijn, maar om ongelooflijke dingen te ervaren. - Hannah Schneider .

Helaas zijn Amerikaanse tieners voor een gewichtloos vacuüm zoals zitkussens voor polyurethaanschuim -

Het was alsof Hannah een lek had veroorzaakt en haar karakter, meestal zo nauwgezet en ingeperkt, overal morste.

Soms is er meer moed voor nodig om jezelf niet te laten zien. Soms is kennis schadelijk - niet verlichting maar enleadenment.

Ik was me er ook van bewust hoe vreemd volwassenen waren, hoe hun leven groter was dan ze wilden dat iemand zich realiseerde, dat ze zich eigenlijk als woestijnen, droog en verlaten, met een onvoorspelbare, verschuivende zee van Duinen uitstrekten.

Het was wat ongelukken met mensen deden, waardoor de zeebodem van iedereen onregelmatig en ongelijk werd, waardoor getijdenstromen botsten, opwaarts schommelden, wat resulteerde in kleine maar vluchtige wervelingen die op ieders oppervlak karnen. (In de gevaarlijkste gevallen creëerde het een blijvende draaikolk waarin de sterkste zwemmers konden verdrinken.)

Dingen als angst, wee, ellende, schuldgevoelens, gevoelens van afschuw en totale ellende, het brood en de boter van de dagen van weleer en Russen, hebben helaas zeer weinig uithoudingsvermogen in deze lickety-split moderne tijden.

Justitie hanteert een grillig zwaard, verleent genade aan weinigen die gelukkig zijn. Maar als de man niet voor haar vecht, is het chaos waar hij aan over is.